အၾကီးအကဲ၏ ယၾတာႏွင့္အာဏာ

.

ေနရဲနီ

ထၾကြနိဳးၾကား သနားသည္းခံ
ေ၀ဖန္ေထာက္ရွဳ ဤေျခာက္ခု
ၾကီးသူ က်င့္၀တ္သာ။ ဟု
ငယ္စဥ္က သဂၤဇာဆရာေတာ္၏
လူ႔က်င့္၀တ္ ဆံုးမစာကို ဖတ္ခဲ့ဘူးသည္။
မင္းက်င့္တရား ၁၀ပါး ကို
သီတဂူ ဆရာေတာ္ေဟာ၍
ရာေဇာ၀ါဒသုတၱန္မွာ ၾကားနာခဲ့ဘူးသည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ န ၀ တ အဖြဲ႕ျဖစ္ေသာေၾကာင့္
မင္းက်င့္တရား ၁၀ပါးႏွင့္ အက်ံဳးမ၀င္ဟု
ဥကၠ႒လုပ္သူမွ ဆင္ေ၀ွ႔ရန္ေရွာင္ ေျပာသံကို ၾကားဘူးသည္။
သရဲႏွင့္တေစၧသည္ တဘံုတည္းျဖစ္၍
ဘီလူးႏွင့္ သဘက္သည္လည္း ခြဲျခား၍မရေပ။
ထို႔အတူဘီယာသည္ အရက္မဟုတ္ပါဟု
ဆိုလာေသာအခါ န၀တသည္လည္း
နအဖဟူ၍ ျဖစ္လာေတာ့သည္။

ထိုအခါမွစ၍ ဥကၠ႒ ဟူ၍လည္းေကာင္း
အၾကီးအကဲ ဟူ၍လည္းေကာင္း
အမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း၍ ေခၚေ၀ၚလာၾကရာ
လက္ေအာက္ငယ္သားတို႔က အဘ ဟူ၍
ကြယ္ရာတြင္ အမိေပး၍ ေခၚၾကသည္။

ေသာၾကာႏွင့္ဗုဒၶဟူးနံ ေပါင္းစပ္ထားေသာ
အတိတ္က သာလြန္မင္းႏွင့္ ဓာတ္တူနံတူ က်ေသာေၾကာင့္
ငါသည္ကား သာလြန္မင္း ၀င္စားသည္ဟု
မသူေတာ္တို႔က ေျမွာက္ပင့္ ေျပာဆိုလာေသာအခါ
မီးေလာင္ရာ ေလပင့္သကဲ့သို႔
ဘ၀င္ငယ္ထိပ္ တက္ေဆာင့္ကာ
ေအာက္ေျခလြတ္၍ ဘုရင္ရူးရူးေတာ့သည္။

ဘုရင္ရူးရူးေသာ္လည္း မင္းက်င့္တရားဆိုသည္ကိုကား
နားမွေလသံမွ်ပင္ မၾကားခ်င္။
ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ဆန္႔က်င္ျပီး
တိုင္းျပည္ကို အာဏာႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္၍
ယၾတာႏွင့္ နပမ္းလံုး ေလေသာအခါ
ျပည္သူတို႔မွာ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္လာကာ
တိုင္းျပည္သည္လည္း ဖြတ္ဖြတ္ညက္ညက္ ေၾကေလေတာ့သည္။

သာယာ၀တီမင္း ရန္ကုန္သို႔
စုန္သည့္ပံုစံအတိုင္း ေလွသဘင္ပြဲေတာ္ကို
အင္းလ်ားကန္မွာ က်င္းပေသာအခါ
ကုန္က်စရိတ္သည္ ဧရာ၀တီျမစ္ကို ျဖတ္ေဆာက္ေသာ
တံတားတန္ဘိုးႏွင့္ မတိမ္းမယိမ္းရွိ၏။

တိရိစၧာန္္ျဖစ္ေသာ ဆင္ျဖဴတစ္ေကာင္၏
တစ္ေန႔တာ ကုန္က်စရိတ္သည္
သာမန္ျပည္သူ မိသားတစ္စု တစ္လစားစရိတ္ႏွင့္ ညီမွ်၏။
မဆင္းရဘို႔အေရး ပဲခူးျမိဳ႕၏ မဇင္းမည္ေသာအရပ္မွာ
သံမတူေၾကာင္းကြဲ မဆင္းဘုရားကို တည္၏။

မတ္ပဲအတြင္း ဆင္းေရႊၾကာ မည္ေသာေနၾကာကို
အတင္းအဓမၼ ထည့္စိုက္ခိုင္းေသာေၾကာင့္
လယ္သမားတို႔ စိတ္ညစ္ရ၏။
ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္ကို နံႏွိမ္ခ်င္ေသာေၾကာင့္
ၾကက္ဆူႏွင့္ ကက္ကင္းရိုက္ေသာ ယၾတာမွာ အဆိုးဆံုးျဖစ္၏။

မိမိဘာသာမပ်ိဳးရ။
ၾကက္ဆူတစ္ပင္ က်ပ္တစ္ရာႏွင့္ ရပ္ကြက္ဥကၠ႒ ထံမွာ၀ယ္၍
တစ္အိမ္ေထာင္လွ်င္ ဆယ္ပင္စိုက္ရ၏။
ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၅၇ သန္းရွိ၏။
မိမိဘာသာ တြက္ၾကပါကုန္။
သဲထဲေရသြန္ေသာ္ အရာမွ် ထင္က်န္ခဲ့မည္။
ေရထဲ သဲသြန္ေသာ္ ဘာမွ် မထင္က်န္ခဲ့။

ေတဇသမီးကို တိုင္းျပည္ မေပးခ်င္ေသာေၾကာင့္
ေတဇကို သမီးေပးခဲ့သည္ ဟူ၍လည္း
တစြန္းတစ္စ ၾကားဘူးခဲ့သည္။
မိန္းမ အုပ္ခ်ဳပ္မည္ဟု ေဗဒင္ဆရာက
မ်က္ႏွာလို မ်က္ႏွာရ ဆိုလာေသာအခါ
နံ႔သာျဖဴလိမ္းကာ ထမီေဇာက္ထိုး၀တ္၍ ၃ လအိပ္ခဲ့သည္။
လဒမျဖစ္၍သာ ေတာ္ေတာ့သည္။
ထမိန္ျခံဳ၍ လဒမျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္
ဒလမွ ဓနုတ္ေစတီကို ထီးတင္ေသာအခါ
သံဃာကို သတ္ထားေသာေၾကာင့္
ဘုရားေသာ္မွမခံႏိုင္ ျပိဳက်ေလ၏။

ထိုမွ်ႏွင့္ မလံုေလာက္ေလေသာအခါ
ၾကိဳးၾကီးခ်ိတ္ကို တဖြဲ႔လံုး၀တ္၍
ျပည္သူ႕ေရွ႕သို႔ အရွက္မရွိ ထြက္ၾကေလ၏။
မယားလုပ္သူက မိမိကို နဖားၾကိဳးထိုး၍
ၾကိဳးကိုင္ေနသည္ကိုကား သတိမွ မူမိေလစ။

ေခြးႏွင့္ျခေသၤ့ကို ခြဲျခားရန္
ဥာဏ္မမီွေလေသာေၾကာင့္
သူခိုးကို သားမက္ထင္၍ ေပါင္းမိေလေသာအခါ
တိုင္းျပည္အ၀ွန္း ရွိရွိသမွ် သစ္ေတာတို႔ကား
အငုတ္ေသာ္မွ် မက်န္။

သားသမီး ထမင္းမ၀ျခင္းသည္
ေမြးေသာ မိဘမွာ တာ၀န္ရွိ၏။
ျပည္သူျပည္သား ငတ္မြတ္၊ ေခါင္းပါးျခင္းသည္
အုပ္ခ်ဳပ္သူမွာ တာ၀န္ရွိ၏။
တိုင္းျပည္ နိမ့္က်၍
နိုင္ငံတကာမွ ကဲ့ရဲ႕ျပစ္တင္စကား ေျပာဖန္မ်ားေသာ္
အရူးမီး၀ိုင္းသကဲ့သို႔ ၾကံရာမရေလ၍
အဘနဖူး သိုက္တူးသကဲ့သို႔
တိုင္းျပည္ကိုပင္ ေရာင္းစားရန္ၾကံ၏။

အခဲအရာတြင္ သဲသလဲမွ တြင္းထြက္ ရတနာအဆံုး
အရည္အရာတြင္ ေႏြးေႏြးရွိ၍ နံသည္မွ
ေျမမွထြက္ေသာ ေရနံအဆံုး
မိခင္ဧရာ၀တီပါ မက်န္
တရုပ္လက္သို႔ ထိုးအပ္ေလ၏။
မိမိသည္ပင္ တရုပ္ျပည္သို႔ ေျပာင္းရန္အၾကံႏွင့္
သားမက္ကို တရုပ္ျပည္ပို႔၍
တရုပ္ျပည္၌ အိမ္ျခံေျမတို႔ကို ၀ယ္၏။

သာလြန္မင္းသည္
ငါ၏သားေတာ္ကို ငါကိုယ္တိုင္ ဆံုးမပါသည္။
မိမဆံုးမ ဖမဆံုးမ ဟူ၍မဆိုပါလင့္ ဟူ၍
တူေတာ္ေမာင္အား
မိန္႔ၾကားသည္ကို ဖတ္ခဲ့ဘူးသည္။
ခါသာပိတ္ကို ၀တ္၍
နန္းေတာ္တိုင္ကို မီွေနေသာ သမီးေတာ္တို႔အား
ျပည္သူ႔ဘ႑ာကို ျဖဳန္းတီးရေကာင္းလားဟု
ဆူပူၾကိမ္းေမာင္းခဲ့သည္ကို ပါးစပ္ရာဇ၀င္ၾကားဘူးသည္။

ေမ်ာက္မူးလဲ ေမြးျပီးသည့္ေနာက္
ငါ ဤရာထူးရသည္။
ဤကေလး ဘာလုပ္လုပ္ အရာအားလံုး
တင့္တယ္သည္။

ေလမွ်ပင္ မတိုးေစရ ဟု

အာဏာႏွင့္ ေျခာက္၍ လက္ေအာက္ငယ္သားတို႔အား

တိုးတိုးတိတ္တိတ္ၾကိတ္၍ မိန္႔ၾကားေလေသာအခါ

သိန္းရာခ်ီတန္ေသာ မ႑ပ္ကိုေဆာက္၍

သၾကၤန္၌ ေရကစားေသာ္

ပုခံုးေပၚ၌ အပြင့္အခက္တို႔ ေ၀ဆာေနေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔က

အသက္စြန္႔၍ ေစာင့္ေရွာက္ၾကရ၏။

သမီးေတာ္တို႔ ကျမင္းေၾကာထ၍

ဖံုးဖိ မရေလေသာအခါ

စိန္စီေသာ ညဟူ၍

ျပည္သူတို႔က ဆိုၾကေလသတည္း။



http://sankyawmyanmar.blogspot.com
http://www.bromalaysia.com
တုိ႔တြင္ ေဖာ္ျပထားျပီးျဖစ္သည္။

.