"႐ုပ္ပုိင္းဆုိင္ရာ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ပရဟိတ အလုပ္ေတြ လုပ္သလုိ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ လုိအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ပရဟိတ အလုပ္ေတြလည္း လုပ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အခုေခတ္ တရားပြဲအမ်ားစုကုိ လူငယ္ေတြ ဦးေဆာင္ဦး႐ြက္ျပဳၿပီး က်င္းပေနတာဟာ စိတ္ဓာတ္ဖြံ႔ၿဖိဳး အသိဉာဏ္တုိးေစမယ့္ ပရဟိတ အလုပ္ လုပ္ေနတာပါပဲ။ စာၾကည့္တုိက္ ထူေထာင္တာတုိ႔၊ တရားစာအုပ္၊ တရားတိတ္ေခြေတြ အခမဲ့ငွားရမ္းတာတုိ႔လည္း နည္းတူပဲေပါ့။ တစ္ဖက္သားကုိ အေတြးအေခၚ၊ အယူအဆ မွန္ကန္ေစမယ့္၊ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အသိဉာဏ္ ရင့္က်က္ျမင့္ျမတ္ေစမယ့္ စာေပေတြ ေရးသားတာ၊ ေဟာေျပာခ်က္ေတြ ပုိ႔ခ်တာ၊ စကားေတြေျပာဆုိတာဟာလည္း စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာ ပရဟိတအလုပ္ လုပ္တာပါပဲ။ ႐ုပ္အားျဖည့္ပရဟိတေရာ၊ စိတ္အားျဖည့္ပရဟိတေရာ၊ လုပ္စရာ ပရဟိတအလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး႐ွိပါတယ္။ ကိုယ္လက္ လွမ္းမီသေလာက္၊ ကိုယ္တတ္စြမ္းႏုိင္သေလာက္ ေမတၱာအျပည့္နဲ႔ လုပ္သြားဖုိ႔ပါပဲ။"
ဒီတန္ဖုိး႐ွိတဲ့ စာသားေတြကေတာ့ အ႐ွင္ဆႏၵာဓိကရဲ႕ “အေကာင္းကံခ်စ္မွ အခ်စ္ကံေကာင္းမယ္” စာအုပ္ထဲကေပါ့။ ဆက္ၿပီးေတြးမိတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ ေနစဥ္လုပ္ေနတဲ့ Journalism အလုပ္ပါပဲ။ တခ်ဳိ႕က ဝါသနာေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဝမ္းေရးေၾကာင့္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဒီ Profession ကို ျမတ္ႏုိးလုိ႔ အမွန္တရားကို ေဖာ္ထုတ္ဖုိ႔ ဒါမွမဟုတ္ political agenda ႐ွိလုိ႔ propaganda လုပ္ဖို႔ အမ်ဳိးမ်ဳိး အေထြေထြ ႐ွိၾကပါတယ္။ အရင္းခံကေတာ့ ေစတနာပါဖို႔ လုိပါတယ္။ (သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႔ လုံ႔လ ဉာဏ္ပညာ ဝိရိယနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈေတြလည္း လုိပါေသးတယ္ ဒါ့အျပင္ သူရသတၱိ႐ွိဖို႔လဲလုိပါတယ္)
သတင္းေထာက္ေတြဟာ ပရဟိတ အလုပ္ေတြကို လုပ္ေနၾကတဲ့ ပရဟိတ သတင္းသမားေတြပါပဲ။
No comments:
Post a Comment