ေပးစာ - မင္းေဆြ (သုိ႔မဟုတ္) ဖားတေကာင္ရဲ႕ သ႐ုပ္မွန္

သုိ႔
ဧရာဝတီမဂၢဇင္း အယ္ဒီတာခင္ဗ်ား။ ယခုလတ္တေလာ နာမည္ႀကီးေနသည့္ မင္းေဆြ (သုိ႔) ေခတ္သစ္ အလုိေတာ္ရိရဲ႕ အေၾကာင္းကို အမ်ားသိေစရန္ တင္ျပလုိပါသည္။ ယခုေဖာ္ျပသည့္ ကိစၥအေၾကာင္းအရာမ်ားအား မင္းေဆြႏွင့္ သိကၽြမ္းခဲ့ဖူးသည့္ သူတေယာက္အေနႏွင့္ ေရးသင့္မေရးသင့္ မ်ားစြာစဥ္းစားခဲ့ပါသည္။ ထုိ႔အတူ အလိုေတာ္ရိတေယာက္ ေလ်ာ့သြားလည္း မနည္းဘူးထင္၍ ျဖစ္သည္။

၎၏လုပ္ရပ္မ်ား ယခုတေလာတြင္ ပုိပိုကဲလာ၍ အ႐ူး အ႐ူးႏွင့္ အိမ္ဦး ခ်ီးတက္ပါသလုိ ျဖစ္ေနပါသည္။ မင္းေဆြအေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

မင္းေဆြရဲ႕ ဇာတိဟာ မြန္ျပည္နယ္၊ က်ဳိကၡမီၿမိဳ႕ျဖစ္ပါသည္။ ဆားလုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္ပါသည္။ အမ်ဳိးအေဆြအေနႏွင့္ ဒီေနရာမွာ မင္းေဆြ ခဏခဏ အ႐ႈးထေနက်စကားကုိျပန္ေျပာလုိပါသည္။ “သူတို႔ဟာ ဗမာဘုရင္ အေလာင္းမင္းဘုရားရဲ႕ အမ်ဳိးအႏြယ္ျဖစ္တယ္။ သူရဲ႕ အဘြားရဲ႕ အဘြားရဲ႕ အဘြား ဟိုေ႐ွးက အဘြားက အေလာင္းဘုရားနဲ႔ အေၾကာင္းပါခဲ့တယ္။ အေလာင္းဘုရားဟာ ယုိဒယားအသြား မြန္ေဒသအေရာက္မွာ ေပါက္ဖြားခဲ့တဲ့ မ်ဳိးဆက္” ဆုိပဲ။ အေလာင္းဘုရားရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေပါ့ေလ။ ႐ူးတာ။ သူ႔သားနာမည္ေပးတာ “ေဇကိုမင္း” ဆိုပဲ။ ဦးေအာင္ေဇယ်ရဲ႕ မ်ဳိးဆက္ေပါ့ေလ။ တခါတေလ မႈး႐ူးၿပီးေရာက္လာရင္ စိတ္ေလတယ္။ နားၿငီးေအာင္ေျပာတယ္။ ထားပါ။

ဒီလုိနဲ႔ မဆလ လက္ထက္ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္မွာ ေမွာင္ခုိတေခတ္ထပါေရာ။ ဟ .. မင္းေဆြပဲ ဘယ္ေနပါ့မလဲ။ သိတယ္မဟုတ္လား။ မင္းေဆြေလ တုိင္းခ်စ္ ျပည္ခ်စ္ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးပဲေလ၊ ဘယ္ေနမလဲ ေမွာင္ခိုခ်တာေပါ့။ ေမွာင္ခုိစက္ေလွေထာင္တယ္။ သူပုန္နဲ႔ေပါင္းတယ္။ စုံေနတာပဲ။ ေနာက္ဆုံး ပစၥည္းေမွာင္ခုိတင္မကဘဲ သစ္ေမွာင္ခုိပါ ခ်တာဗ်။ အႀကီးအက်ယ္ပဲ။

မင္းေဆြတုိ႔ ကံဇာတာနိမ့္ခ်ိန္ထင္ပါတယ္။ ျပႆနာတက္ပါေလေရာ။ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ဘယ္လုိေပါင္းလုပ္လုပ္ မင္းေဆြ ခင္မ်ာ ကံၾကမၼာၿဂိဳလ္စီးၿပီး ကုိယ့္ပစၥည္းကုိ ေႁမြမွတ္ေနတဲ့အခ်ိန္ဆုိေတာ့ ဒုကၡေရာက္တာေပါ့။ သစ္ေမွာင္ခုိမႈႏွင့္ ဖမ္းဝရမ္းထုတ္ခံရတယ္ေလ။ အမယ္ အခုမွ ဂ်ာနယ္ေတြ၊ သတင္းစာေတြ၊ blog ေတြမွာ ပါရတယ္ မထင္နဲ႔ေနာ္။ ဟုိး … လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၈၊ ၁၉ ႏွစ္ေလာက္ကတည္းက နာမည္ႀကီး သတင္းစာထဲမွာဗ်ာ၊ သူ႔ပုံႀကီးနဲ႔ ဝရမ္းေျပးမင္းေဆြဆုိၿပီး ဟိုးေလးတေက်ာ္ေပါ့ဗ်ာ။ (သိလုိသူမ်ား သတင္းစာျပန္႐ွာလွ်င္ ျမင္ႏုိင္ပါေသးသည္။)

ဒီမွာေပါ့ဗ်ာ အေလာင္းဘုရားေသြး တပဲသားေလာက္ပါေတာ့ မင္းေဆြတို႔ ဘယ္ေနမလဲ၊ ေမာ္လၿမိဳင္က ႐ွိသမွ် အုိးအိမ္အကုန္ေရာင္းခ်ၿပီး ရန္ကုန္ကုိ ေျပးတာဗ်ဳိ႕၊ အၿမီးေလးငုတ္ ေခါင္းေလးပုၿပီးေတာ့ေပါ့။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ ေပၚေပၚထင္ထင္ မေနရဲဘူး။ ပုဇြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္ ၄၉ လမ္းမွာ႐ွိတဲ့ ကန္ထ႐ုိက္တုိက္ရဲ႕ ဟုိးထိပ္ဆုံး ေခါင္းမိုးလုိေနရာမွာေနတာ။ ေနတာဆုိတာထက္ ပုန္းတာဆုိတာ ပုိမွန္တာေပါ့။ မင္းေဆြခင္ဗ်ာ အၿမီးေတာင္ မလႈပ္ရဲဘဲ ရဲျမင္တာနဲ႔ ဖ်ားခ်င္သလုိလုိ ျဖစ္ေနတာ။

ဒီေနရာမွာ မင္းေဆြရဲ႕ ဝါသနာေလးေတြ ဆက္လက္တင္ျပပါရေစ။ ဘမ်ဳိးဘုိးတူဆုိတာေလးနဲ႔ ေျပာပါရေစ။ မင္းေဆြရဲ႕ အေဖဟာ ဆားလုပ္ငန္းလုပ္ပါတယ္။ ေဒသခံေတြ အေခၚကေတာ့ ဆားဘုိႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ အဖိုးႀကီးကလည္း မေခဘူးဗ်။ မိန္းမေတြ သက္ေစ့ယူထားတာ။ မင္းေဆြခင္ဗ်ာ ဘယ္ႏွေယာက္ေျမာက္မိန္းမက ေပါက္ဖြားလာတာလဲေတာင္ မသိဘူးဗ်ာ အဲဒီေလာက္ ...။
စကားမစပ္ မင္းေဆြကို ေျပာပါရေစ။ ခင္ဗ်ား ကေလာင္နာမည္ေ႐ြးတာ မွားတယ္ဗ်။ ဖားမင္းေဆြမဟုတ္ဘူး၊ “ဂ်ိမ္းစဘြန္းမင္းေဆြ” လုိ႔ ေပးရမွာဗ်။ ဟုတ္ပါတယ္ခင္ဗ်။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စြံခ်က္ကေတာ့ ကမ္းကုန္ပဲ၊ ေယာက္်ားခ်င္းေတာင္ အားက်ေလာက္ပါတယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ မိန္းမ ႏွစ္ေယာက္ဗ်ာ။ အႀကီးနဲ႔ အငယ္ေပါ့။ အဲ … ရန္ကုန္ကုိေျပးေတာ့ တတိယေျမာက္ မေဟသီနဲ႔ဗ်ာ၊ အဲဒီလုိဗ်ာ။ သုံးေယာက္ေလာက္ပဲ႐ွိတယ္ ကုန္ၿပီမမွတ္နဲ႔ေနာ္။ တရားဝင္ ငါးေယာက္ေလာက္ ထားပါေတာ့ဗ်ာ။ တရားမဝင္တာေတာ့ မင္းတုန္းမင္း နီးနီးပဲ။ ဒီေလာက္ဆုိရင္ သူရဲ႕ ဝါသနာ ကၽြမ္းက်င္လုိက္စားမႈကို ရိပ္မိေလာက္ၿပီထင္ပါရဲ႕။

မင္းေဆြရဲ႕ အလုပ္က ၂ ခုပဲ႐ွိပါတယ္။ တခုက ညစဥ္ စင္တင္ စားေသာက္ဆုိင္တကာ လွည့္ မူးယစ္ေသာက္စားမယ္။ ရမ္းကားမယ္။ မႀကီးမငယ္နဲ႔ ရန္ျဖစ္မယ္ေလ။ ဒီလုိနဲ႔ သူႀကိဳက္တဲ့ အဆုိေတာ္ ေကာင္မေလးေတြဆုိရင္ အေခြေတြဘာေတြေတာင္ ထုတ္ေပးလုိက္ေသးတာ။
ထားပါေတာ့။ ဒီလုိနဲ႔ မင္းေဆြဘဝကုိ ေျပာင္းလဲမယ့္္ ကိစၥတခုေပၚလာေရာဗ်ာ။ အလုိေတာ္ရိတေယာက္ရဲ႕ နိဒါန္းေပါ့။ တည စားေသာက္ဆုိင္မွာ မႈးယစ္ေသာက္စားရင္း အဆုိေတာ္ေကာင္မေလးေတြကို ပန္းကုံးစြပ္တယ္ေလ။ အဲဒီမွာ တျခားဝုိင္းလူေတြနဲ႔ ညိၾကေရာ၊ မင္းေဆြခင္မ်ာ တခါတည္းေဆး႐ုံေရာက္တာ။ အဲဒီမွာ စ႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္တာ။ အမယ္ သူ႐ူးတာက သူမ်ားေတြနဲ႔ မတူဘူးဗ်။ ခပ္ဆန္းဆန္းပဲ။ သူမ်ားေတြဆုိ မယားတ႐ူး၊ လင္တ႐ူး၊ သူေဌး႐ူး႐ူးမွာ။ ေအာင္မယ္ ... သူက အလုိေတာ္ရိ႐ူး၊ ကပ္ဖား႐ူး႐ူးတာ။ ေဆာင္းပါး႐ွည္ႀကီးေရးေရာ အခုလုိပဲဗ်။ ႐ႈးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔ ဖားထားတာ။
ဘယ္သူ႔ကုိလဲဆုိေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးျပဳတ္ႀကီး ဗိုလ္ခင္ၫႊန္တုိ႔ေပါ့ဗ်ာ။ အဲဒီတုန္းကေတာ့ တန္ခုိးထြားတုန္းေပါ့။ သူ႔ေဆာင္းပါးမွာ ဘာေရးထားသလဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္၊ သူနယ္မွာတုန္းကေပါ့ဗ်ာ။ အတြင္းေရးမႉး (၁) ႀကီးက ဟယ္လီေကာ္ပတာႀကီးနဲ႔ ေရာက္လာတယ္ေပါ့။ ေအာင္မယ္ ဟယ္လီေကာ္ပတာက ကြင္းဆင္းမယ္လုပ္ေတာ့ weather ကမေကာင္းဘူးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါနဲ႔ pilot က မဆင္းဖုိ႔ ေျပာတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးက မရဘူး၊ ဆင္းရမယ္ဆုိၿပီး အတင္းဆင္းခုိင္းေနတယ္ဆုိပဲ။ ဒါကိုသူကသိေတာ့ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္စြန္႔ၿပီးလုပ္တာ ဘယ္ေလာက္ ေလးစားတယ္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ မ်က္ရည္က်ရတယ္ေပါ့ စသည္ျဖင့္ ဖြဲ႔ဖြဲ႔ႏြဲ႔ႏြဲ႔ ဖားထားတာ။ က်ေနာ္တို႔မွာ ဒီဟာၾကားကတည္းက ေတာ္ေတာ္႐ြံသြားတာ။ ဟုိးတုန္းကတည္းက မ်က္ရည္က်ၿပီးေရးတာေနာ္။ (အဖားေတာ္ပုံက)

ဒီကိစၥေတြက ဟုိးအရင္ကပါ။ ယခုလက္႐ွိ ဖားမင္းေဆြကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားၿပီ။ သူအရင္လုပ္ေနက် အရက္ေသာက္ မိန္းမလုိုက္ကိစၥ လုပ္မလုပ္မသိရေပမယ့္ သူလုပ္တာေတြက အရင္ကေတြထက္ေတာင္ ေအာ့ႏွလုံးနာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ စစ္အစိုးရ ေအာက္ဆြဲလုပ္ရပ္ေတြက ထင္ထင္႐ွား႐ွား ေပၚလာၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ သူနဲ႔ အဆင့္အတန္းခ်င္း ယွဥ္ရင္ နံ႔သာဆီနဲ႔ အီးလုိကြာလွတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိေတာင္ level ခ်င္း ညႇိေနတာ ရင္နာလြန္းလုိ႔ပါ။ တုိင္းျပည္ေကာင္းစားေရး မီးမွန္ေရး ဘာေရး ညာေရးနဲ႔ ေခြးပါးစပ္က နတ္စကားေတြထြက္ေနပါတယ္။ သူ႔အစား က်ေနာ္ၾကားထဲက ႐ွက္လုိက္တာ ေတာ္ေတာ္ ေအာ့ႏွလုံးနာလွပါတယ္။

တုိင္းေရးျပည္ေရးမေျပာနဲ႔ မိသားစုအေရးေတာင္ ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ႏုိင္ပဲနဲ႔ သူက ေရးေနလုိက္တာ။ ယခုလက္႐ွိ ေဖာ္လံဖားေတြလုပ္ေနရလုိ႔ သူ႔မွာ စီးပြားေတာင္မ႐ွာႏုိင္ေတာ့ဘူး။ သူရဲ႕ တတိယေျမာက္မယား ေဒၚတင့္တင့္က ႐ွာေကၽြးေနရပါတယ္။ မိန္းမက ငါးေမြးျမဴးေရးလုပ္ပါတယ္။ ဒီမွာ မင္းေဆြက သူကေလာင္နဲ႔ လုိက္ေအာင္ မိန္းမ ငါးကန္က ငါးေတြ ခုိးေရာင္းစားပါတယ္။ လင္မယားအခ်င္းခ်င္းေတာင္ ေအာ့ႏွလုံးနာတဲ့အျဖစ္ပါ။

ေနာက္ဆုံး သူေမြးဇာတိ က်ဳိကၡမီၿမိဳ႕ေတာင္ မျပန္ရဲတဲ့အျဖစ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ၂၀၁၀ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ဆု ေပးရင္ ထိပ္ဆုံးရမယ့္ အမ်ဳိး။

ဟုိရက္ပုိင္းက စတန္႔ထြင္ အ႐ႈးထတာေတြ ျမင္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တခုေလာက္ ေျပာပါရေစ။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူႀကီးမ်ားခင္ဗ်ာ၊ သူ႔ကုိ လက္ခံေတြ႔ဆုံၿပီး ေဆြးေႏြးျခင္း ႐ွင္းျပျခင္း ေနာက္ထပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ခင္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တုိ႔ျမင္ရတာ ႐ြံလြန္းလုိ႔ပါ။ လူႀကီးမင္းတုိ႔ အဆင့္အတန္းနဲ႔ဆုိရင္ စကားေျပာရေလာက္ေအာင္ တန္တဲ့သူမဟုတ္ပါ။ သူ႔ဘဝမွာ မဟုတ္တာေတြပဲလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ လူမႈေရးကုိယ္က်င့္သိကၡာ တခုမွမေကာင္းပါ။

က်ေနာ္ေျပာခ်င္တဲ့ မင္းေဆြအေၾကာင္းက ဒါပါပဲ။ က်ေနာ္ထက္ သိတဲ့သူေတြေရးရင္ ဒီထက္ေအာ့ႏွလုံးနာစရာေတြ ေပၚလာဦးမွာပဲ။ တကယ္လုိ႔ က်ေနာ္ေျပာတာမယုံၾကည္ဘူးဆုိရင္ ေမာ္လၿမိဳင္ က်ဳိကၡမီၿမိဳ႕မ်ားတြင္ စုံစမ္းႏုိင္ပါသည္။

ဖားမင္းေဆြအေနနဲ႔ အထက္ကိစၥမ်ား မမွန္ဘူးဆုိလွ်င္ ႀကိဳက္တဲ့ေနရာတြင္ ျငင္းခ်က္ထုတ္ႏုိင္သည္။ အယ္ဒီတာအား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။

စာမေရးတတ္ေသာ္လည္း မ်က္စိေနာက္လြန္း၍ ထေရးျခင္းျဖစ္ပါသည္။ သည္းခံေပးပါ။

ရန္ကုန္သားေလး