၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၆ ရက္ရဲ႕ ေႏြေန႔ခင္းေအာက္မွာ ရန္ကုန္တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြ ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီရဲ႕ မတရားမႈေတြကုိ ရႈတ္ခ်သပိတ္ေမွာက္ ဆန္႔က်င္ရင္း ျပည္လမ္းတေလွ်ာက္ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကတယ္။
အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ရုိးတေလွ်ာက္ ေအာ္ဟစ္ခ်ီတက္ေနဆဲ လုံထိန္းရဲေတြနဲ႔ စစ္တပ္ဟာ လမ္းႏွစ္ဖက္စလုံးက ေရွ႕ကေရာ၊ ေနာက္ကပါ ေရာက္လာၾကၿပီး ညွပ္ပူး ညွပ္ပိတ္ လူမဆန္စြာ အတင္းရုိက္ႏွက္ ႏွိမ္နင္းခဲ့တယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပေနတဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ ကစဥ့္ကလ်ားနဲ႔ လူစုခြဲ ထြက္ေျပးၾကရတယ္။ လူေနရပ္ကြက္ေတြထဲ ေျပး၀င္ႏုိင္သူေတြက ေဘးကေန လြတ္ၿငိမ္းခဲ့ေပမယ့္ ကန္ေဘာင္ရုိးဘက္ ထြက္ေျပးသူေတြကုိ တရားလက္လြတ္ ရုိက္ႏွက္ဖမ္းဆီးတာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြရဲ႕ေသြး ေျမက်ခဲ့ရတယ္။
ငယ္ရြယ္ႏုပ်ဳိတဲ့ ေက်ာင္းသူတခ်ဳိ႕ အသက္ဆုံးရႈံးခဲ့တယ္။ တံတားျဖဴဟာ တံတားနီလုိ႔ သမုိင္းတြင္ရတဲ့အထိ ေက်ာင္းေတာ္သားေတြရဲ႕ ရင္ထဲ နာက်င္ခံစားခဲ့ရတယ္။
ဒီသီခ်င္းကုိ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ဘုရားသုံးဆူနယ္ေျမမွာ ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္။ အမွတ္တရ ဒဏ္ရာအျဖစ္ေပါ့။ ကုိမြန္းေအာင္က “ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတုိက္ပြဲ” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းေခြ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေတာ့ ဒီသီခ်င္း ပါတယ္။
ယခုႏွစ္ပတ္လည္မွာ က်ဆုံးသြားသူေတြေရာ ေထာင္ထဲေရာက္ေနသူေတြကုိပါ လြမ္းလုိ႔ရယ္၊ နားမေထာင္ဖူးေသးတဲ့ မ်ဳိးဆက္သစ္ေတြကုိ နားဆင္ေစခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။
ရဲနည္
ဥဒါန္းမေႀကကမၻာတည္သေရြ႔၊ဒို႔တေတြမေမ့အစဥ္ပါ။
ReplyDelete၈၈ အေရးေတာ္ပံုႀကီးမွာလူသတ္သမားမ်ားရဲ့ရက္ရက္စက္စက္ရိုက္နွက္သတ္ၿဖတ္မွဳေႀကာင့္၊
တိုင္းၿပည္အတြက္စေတးခံသြားႀကတဲ့ရဲေဘာ္အာဇါနည္မ်ားကို
အေလးၿပဳပါတယ္။
လူသတ္သမားအေသဆိုးနဲ႔ေသသြားသူ၊အဝီဇိဂ်ိဳးကပ္ေနၿပီၿဖစ္တဲ့ေနဝင္းကို
ဘယ္ေတာ့မွခြင့္မလွြတ္နိဳင္သလို၊
ေနဝင္းအမ်ိဳးအနြယ္ဝင္အားလံုးလူညြန္႔တံုးေအာင္၊
လူ႔ေလာကမွလက္မခံၿပစ္ပါယ္တဲ့ဒါဏ္ခတ္နည္းမ်ားနဲ႔၊
ဘာမွလုပ္ကိုင္မစားေသာက္နိဳင္ေအာင္လုပ္ႀကမယ္လို့၊
ကတိၿပဳႀကပါတယ္။
ဘယ္ေတာ့မွမေမ့နိဳင္ပါဘူး။
ို