ေအာင္ဆန္းက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ငံု႔ၾကည္႔ေနတယ္…

(Photo - the world of statues)

(၆၄ ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဘားအံ အက်ဥ္းေထာင္မွ ဘေလာ္ဂါ ေနဘုန္းလတ္က ဂုဏ္ျပဳဖြဲ႕ဆိုသည့္ ကဗ်ာ)

သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ႔ၾကည္႔တုိင္း
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ မာန္မာနေတြ သိမ္ေဖ်ာ႔ေမွးမွိန္သြား
ႀကီးျမတ္ေသာ ေပးဆပ္စြန္႔လႊတ္ျခင္းမွာ
လုပ္ၿမဲအလုပ္တစ္ခုလို သူရိုးရွင္းတည္ၿငိမ္ခဲ႔ပံုက
အသံက်ယ္တဲ႔ သႀကၤန္အေျမာက္ေတြကို အရွက္ရေစခဲ႔
သူ႔မ်က္ႏွာက ခက္ထန္မာေၾကာသေယာင္ေယာင္
ဒါေပမယ္႔ … သူ႔ရဲ႕ အားျပင္းတဲ႔ စိတ္အလင္းေရာင္မွာ
သူ႔ရဲ႕ တည္ၾကည္ေလးနက္ျခင္းက မဲညစ္ပိတ္ေမွာင္မေနခဲ႔
တုိင္းျပည္နဲ႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ျခင္း
လြတ္လပ္မႈနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ျမတ္ႏုိးျခင္း
သူ႔ႏွလံုးသားက အဲဒီအားႏွစ္ခုတည္းနဲ႔ ထိန္ထိန္လင္းတယ္
အဲဒီအလင္းကို ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ဘတ္ဆီ ႏွလံုးသားခ်င္း ခ်ိတ္ဆက္စီးကူး
ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ခုန္သံေတြ ပူေႏြးျပင္းရွမႈတစ္ခုနဲ႔ တက္ၾကြေတာက္ျမဴးခဲ႔ … ။

သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ႔ၾကည္႔တုိင္း
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ သိမ္ငယ္စိုးထိတ္မႈေတြ အားေပ်ာ႔ကင္းစင္သြား
သူ႔ရုပ္သြင္ရဲ႕ သတၱိရသက
ကၽြန္ေတာ္႔စိတ္ဓါတ္ကို ဆြဲယူထူမတယ္…
သူ႔ေသြးေတြရဲ႕ လတ္ဆတ္ပူေႏြးမႈက
ကၽြန္ေတာ္႔ေသြးေၾကာေတြထဲ ေဖာက္၀င္စီးဆင္းတယ္…
ကၽြန္ေတာ္႔အခန္းက်ဥ္းေလးရဲ႕ တိတ္ဆိတ္မႈထဲမွာ
သူ႔စကားသံေတြ အသံမဲ႔ပဲ႔တင္ထပ္
တစ္သားတည္းက်သြားတဲ႔ စိတ္ဓါတ္ခြန္အားနဲ႔
သူမက္ခဲ႔တဲ႔ အိပ္မက္ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္မက္တယ္
တစ္ထပ္တည္းက်သြားတဲ႔ ရင္ခုန္သံစည္းခ်က္နဲ႔
သူပ်ိဳးခဲ႔တဲ႔ တစ္ပြင္႔ပန္း ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ လက္ဆင္႔ကမ္းမယ္
သူခ်စ္ခဲ႔ေသာ တုိင္းျပည္ သူေမွ်ာ္လင္႔တဲ႔အတုိင္း တည္ေစဖုိ႔
နီေစြးျပတ္သားေသာ ရဲရင္႔ျခင္းနဲ႔
ကၽြန္ေတာ္ ေရွ႕ဆက္ခ်ီတက္ ထမ္းရြက္မယ္ …။

ကၽြန္ေတာ္တို႔လမ္းရဲ႕ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းမႈေတြ
သူေလွ်ာက္ခဲ႔ရတဲ႔လမ္းေလာက္ ဆိုး၀ါးျပင္းထန္ခဲ႔သလား
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ခရီးရဲ႕ ရႈပ္ေထြးခဲယဥ္းမႈေတြ
သူႏွင္ခဲ႔ရတဲ႔ခရီးေလာက္ ေပြလီက်ပ္တည္းခဲ႔သလား
ဦးေႏွာက္ေတြ ဆူေ၀ေပါက္ကြဲလုမတတ္
သူေတြးေခၚတြက္ခ်က္ခဲ႔သေလာက္
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား အားထုတ္ခဲ႔ၾကဖူးသလဲ
အိပ္လဲ ဒီစိတ္ စားလဲ ဒီစိတ္ သြားလဲ ဒီစိတ္နဲ႔
သူ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ေတာင္႔တရယူေပးခဲ႔တဲ႔ လြတ္လပ္ေရး
အဲဒီ… လြတ္လပ္ေရးဆုိတာအတြက္
ကၽြန္ေတာ္တို႔ သူ႔ေလာက္ ရူးသြပ္ေပးဆပ္ခဲ႔ၾကရဲ႕လား
ေမးခြန္းေတြမ်ားစြာက
ကၽြန္ေတာ္႔ရင္ကို တြန္းထိုးတူးဆြၾက
သူ႔မ်က္ႏွာကို ေမာ႔ၾကည္႔တုိင္း
ကၽြန္ေတာ္႔ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ အားမလို အားမရ ျဖစ္မိတုန္းပဲ …. ။

ေနဘုန္းလတ္