ႏြားဋီကာအဖြင့္

ဦးအလံမလွဲ

ပဏာမစကား

ယခုတင္ျပမွာက ဟိုယခင္တင္ျပခဲ့တဲ့ “ေခြးဋီကာအဖြင့္” ရဲ့ အဆက္၊ “ႏြားဋီကာအဖြင့္” ပါခင္ဗ်ာ။
“ႏြားဋီကာအဖြင့္” ရဲ့ အနက္အဓိပၸယ္ကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ဖို႔ရာ ဦးေလးႀကီးႏွင့္ ကိုတူေမာင္တို႔က အတိုင္အေဖာက္လုပ္ၿပီး ႏွစ္ပါးသြားၾကပါတယ္။

(၁)

“ကိုတူေမာင္..ေရ့..။ သခင္ထားရာမွာ ေနၿမဲတိုင္းေနတယ္။ လယ္ကြင္းထဲ လႊတ္ထားရင္ လယ္ကြင္းထဲမွာေနတယ္။ စားက်က္ထဲ လႊတ္ထားရင္ စားက်က္ထဲမွာေနတယ္။ တင္းကုတ္ထဲမွာ ႀကိဳးခ်ည္ထားရင္လည္းေနတာပဲ။ တင္းကုတ္ျပင္ဘက္ တိုင္ငုတ္မွာႀကိဳးခ်ည္ထားရင္လည္း ေနတာပဲ။ ျဖဳတ္ကိုက္ကိုက္, ယင္ကိုက္ကိုက္, ခ်င္ကိုက္ကိုက္, ကိုက္ခ်င္တာကိုက္။ လြတ္ရာကၽြတ္ရာကို ရုန္းထြက္မသြားဘူး။ ထားခ်င္ရာ,ထား..။ ထားရာမွာပဲေနတယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္..။”

“ထားရာမွာေနတာ၊`ႏြား´ ပါ ခင္ဗ်ာ။”

“ေျပာရဦးမယ္..ကိုတူေမာင္..။ လူငယ္လူရြယ္ေၿမာက္ၿမားစြာတို႔ဟာ သူ႔တို႔အေၾကာင္းနဲ႔သူတို႔, အဖဲြ႔တစ္ခုထဲကို ၀န္ထမ္းအျဖစ္ေရာက္သြားၾကတယ္။ အခ်ိန္ကာလ ဘယ္မွ်ထိတာ၀န္ထမ္းေဆာင္ပါ့မယ္လို႔ ကတိက၀တ္ျပဳခဲ့ရတယ္။ ကတိက၀တ္အတိုင္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ကာလကို ေက်ာ္သြားၿပီ။ထြက္ခ်င္ၿပီ..။ အရမ္းကိုထြက္ခ်င္ၿပီ..။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ခမ်ာ, ထြက္ခြင့္မရၾကရွာဘူး။”

ဦးေလးႀကီးက, ဂရုဏာသံျဖင့္ေျပာေပမယ့္ ကိုတူေမာင္ကေတာ့ ရင္ထဲရွိတာကို `ဒိုး,ေဒါက္´ ဖြင့္ခ်လိုက္ပါတယ္။

“ဟာ..ဦးေလးႀကီးရာ..။ ဒါဟာ ဒီအဖဲြ႔က ကတိက၀တ္ကို ခ်ိဳးဖ်က္တာ။ ဥပေဒကိုခ်ိဳးဖ်က္တာ။”

“ဟုတ္ပါ့..ကိုတူေမာင္..။ ထြက္ခြင့္မရတာထက္ ပိုဆိုးတာရွိေသးတယ္။ ကိုယ့္ညီအစ္ကို တိုင္းရင္းသားခ်င္း သတ္ပဲြေတြဆင္ႏႊဲဖို႔ စစ္ေၿမျပင္လူသတ္ကြင္းမွာ ေတာင္သြားေနၾကရတယ္။ အမိန္႔အရတဲ့..။”

ကိုတူေမာင္,က လူငယ္ၿပီၿပီ `တြယ္´ၿပီ။
“ဥပေဒမဲ့, လြန္က်ဴးလြန္းလို႔ ကိုယ့္လူေတြကိုေျပာခ်င္တယ္။ ထြက္ၾကဗ်ာ။ ထြက္ၾက။ ဇြတ္ထြက္ၾက။”

“ကိုတူေမာင္.. ေျပာတာလြယ္တယ္။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ခမ်ာ.. မလြယ္ဘူး။”
“ဗ်ာ..”
“ထြက္ေျပးရင္ ျပန္ဖမ္းလိမ့္မယ္။ ေထာင္ခ်လိမ့္မယ္။ ပင္စင္လစာျပဳတ္သြားလိမ့္မယ္။ မစု,မေန စုခဲ့ရတဲ့စုေငြေလးလည္း ဆံုးသြားလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ ေတာဘြတ္ဖိနပ္ကိုစီး..။ ၾကက္သြန္ထဲ့တဲ့ဂံုနီအိ္ပ္လို က်ိဳးတို႔က်ဲတဲ့ေပါက္ၿပဲေနတဲ့ အက်ႌကို၀တ္..။ မလံုမၿခံဳတန္းလ်ားမွာ မေနခ်င္ေတာ့ေပမယ့္လည္း ဆက္ေန..။ ဟိုး..အေ၀းကေရွ႕တန္းမွာ သြားေနဆိုရင္လည္း သြားေနရ..။ မေပ်ာ္မရႊင္ တမိႈင္မိႈင္တေတြေတြနဲ႔ ထားရာမွာပဲႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ေနၿမဲတိုင္းေနေနတယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“စစ္အာဏာရွင္မိႈင္းတိုက္ခံ တကိုယ္လံုးစိမ္းေရာင္၀တ ္`သား´ တသားရယ္ပါခင္ဗ်ာ။”

(၂)

“ေျပာရဦးမယ္..ကိုတူေမာင္။ နဖါးႀကိဳးဆဲြတာကို နာခံတယ္။ ဘယ္ဘက္ကိုဆဲြရင္ ဘယ္ဘက္ကိုလွည့္တယ္။ ညာဘက္ကိုဆဲြရင္ ညာဘက္ကိုလွည့္တယ္။ လွည္းလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း ေမာင္းရင္လည္း လွည္းလမ္းေၾကာင္းအတိုင္း သြားတယ္။ ကန္သင္းရိုးကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး ေမာင္းရင္လည္း ကန္သင္းရိုးကိုျဖတ္ေက်ာ္ၿပီး သြားတယ္။
ေစခ်င္ရာေစ၊ ေစရာကိုသြားတယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“ေစရာကိုသြားတာ၊`ႏြား´ ပါခင္ဗ်ာ။”

“ဟုတ္ပါ့..ကိုတူေမာင္..။ ကဲ..ဆက္ၿပီးေမးဦးမယ္။
ဆႏၵျပရဟန္းရွင္လူမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းမယ့္လမ္းမမ်ားေပၚက လူသတ္ကြင္း..။
တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳး လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးသမားမ်ားကို ၿဖိဳခြင္းမယ့္၊ ေတာထဲေတာင္ၾကားက လူသတ္ကြင္း..။
ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားတဲ့ေဒသက လူမ်ိဳးစုငယ္မိန္းမသူေတြကို မေတာ္မတရားေစာ္ကားတဲ့ ဇာတ္ခင္းကြင္း..။
လူမ်ိဳးစုငယ္ေတာသူေတာင္သားေတြရဲ့ ေနအိမ္ေတြကို ျပာခ်ပစ္တဲ့မီးရိႈ႕ကြင္း..။
အဲဒီသုႆန္တစျပင္လို ေဒသေတြဆီ, ေစခ်င္ရာေစ ေစရာကိုသြားတယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“စစ္အာဏာရွင္မိႈင္းတိုက္ခံ တကိုယ္လံုးစိမ္းေရာင္၀တ္`သား´တသားရယ္ပါခင္ဗ်ာ။”

(၃)

“ေဟာ..ကိုတူေမာင္။ သတၱ၀ါတစ္မ်ိဳးအေၾကာင္းကိုေျပာမယ္။ သခင္က ထယ္ထိုးခိုင္းရင္ ထယ္ထိုးတယ္။ ထြန္ေမႊခိုင္းရင္ ထြန္ေမႊတယ္။ စပါးနယ္ခိုင္းရင္ စပါးနယ္တယ္။ စပါးေတြတင္ထားတဲ့လွည္းကို ဆဲြခိုင္းရင္ စံခ်ိန္အတိုင္း ႏွစ္ဆယ့္ငါးတင္းတင္ရင္လည္းဆဲြတယ္။ စံခ်ိန္ေက်ာ္ၿပီး တင္းသံုးဆယ္တင္ရင္လည္းဆြဲတယ္။ လွည္းေပၚမွာသစ္တံုးႀကီးတင္ၿပီး ဆဲြခိုင္းရင္လည္းဆဲြတယ္။ ခိုင္းခ်င္ရာခိုင္း ခိုင္းတာကိုလုပ္တယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“ခိုင္းတာကိုလုပ္တာ၊`ႏြား´ပါခင္ဗ်ာ။”

“ေမးရဦးမယ္..ကိုတူေမာင္။
ေတြ႕ရာသင္းဂ်ိဳင္း.. ဒုတ္မဆိုင္း,ဓါးမဆိုင္း၊ ဘက္နက္မဆိုင္း,က်ည္မဆိုင္း၊ သတ္ခိုင္းတာကိုသတ္တယ္။
ေပၚတာဆဲြခိုင္းရင္ လမ္းေပၚကေတြ႕ရာလူကို ေပၚတာဆဲြတယ္။ က်ားမ,မေရြးေပၚတာဆဲြတယ္။
ေထာင္ထဲနဲ႔ ရဲဘက္စခန္းေတြက ေထာင္သားေတြကိုေပၚတာဆဲြတယ္။ မတန္တဆ, ေလးပင္တာေတြကိုထမ္းခိုင္းတယ္။ အဲဒီ,ေပၚတာလူသားစင္စစ္ကို မိုင္းရွင္းကိရိယာအျဖစ္ အသံုးခ်တယ္။ စစ္သားစုေဆာင္းခိုင္းရင္ ေတြ႕မိေတြ႕ရာ, ဆဲြမိဆဲြရာကေလးငယ္ေတြကို မွ်ားကာ,ၿမွဴကာ၊ ေၿမွာက္တစ္ခါ,ေၿခာက္တစ္လွည့္၊ နည္းမ်ိဳးစံုသံုးၿပီး ကေလးစစ္သားစုေဆာင္းတယ္။ အားအားယားယားမို႔ ၿမက္ခုတ္ခိုင္းရင္ၿမက္ခုတ္တယ္။ ထံုးသုတ္ခိုင္းရင္ထံုးသုတ္တယ္။
ခိုင္းခ်င္ရာခိုင္း၊ ခိုင္းတာကိုလုပ္တယ္ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“စစ္အာဏာရွင္ မိႈင္းတိုက္ခံ တစ္ကိုယ္လံုးစိမ္းေရာင္၀တ္ `သား´ တသားရယ္ပါခင္ဗ်ာ။”


(၄)

“လာျပန္ၿပီ..ကိုတူေမာင္..။ သခင္ကေကာက္ရိုးကို အေၿခာက္တိုက္ေကၽြးရင္လည္းစားတယ္။ ေကာက္ရိုးကိုေရႏွစ္၊ ဖြဲႏုျဖဴး,ႏွမ္းဖတ္ပဲဖတ္ျဖဴးၿပီး ေကၽြးရင္လည္းစားတယ္။ ၿမက္စိမ္းနဲ႔ဒိုက္ပင္ေကၽြးရင္လည္း စားတယ္။ လူးပင္, ဆပ္ပင္, ပဲပင္, ေျပာင္းပင္ေကၽြးရင္လည္း စားတယ္။ ေကၽြးခ်င္ရာေကၽြး၊ ေကၽြးတာကိုစားတယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“ေကၽြးတာကိုစားတာ၊ ႏြားပါခင္ဗ်ာ။”

“ဒါ,ေနာက္ဆံုးပိတ္ပါ..ကိုတူေမာင္။ ညံ့ေပ့ဆန္ၾကမ္းကို ေကၽြးတာစားတယ္။ ေရလံုျပဳတ္ျဖစ္သလိုဟင္းကို ေကၽြးတားစားတယ္။ ရွစ္ဆယ့္ရွစ္အေရးေတာ္ပံုကာလမ်ိဳးမွာလို အပင္းသြင္းတဲ့သေဘာနဲ႔ ေကာင္းေပ့ဆန္ေခ်ာကို ေကၽြးတာစားတယ္။ ေကာင္းေပ့အသားဟင္းကို ေကၽြးတာစားတယ္။ အရက္ကိုတိုက္တာေသာက္တယ္။ အဲဒါ..ဘာလဲကြယ္။”

“အာဏာရွင္မိႈင္းတိုက္ခံ, တစ္ကိုယ္လံုးစိမ္းေရာင္၀တ္`သား´တသားပါခင္ဗ်ာ။”

အပိတ္စကား

ဦးေလးႀကီးက `ႏြားဋီကာအဖြင့္´ကို ပိတ္ပါေတာ့မယ္။

“ဘာမ်ားကြာသလဲကြယ္..။”

ကိုတူေမာင္က သံေနသံထားနေဘထပ္ၿပီး အေျဖ`ကပ္´လိုက္ပါတယ္။

“ဘာမွ်မကြာ..၊ ဘာဆိုဘာမွ်မကြာ..။ ဦးေလးႀကီး..ခင္ဗ်ာ။”

ဒီမွာတင္ ဦးေလးႀကီးက အပိတ္စကားေျပာရင္း.. `ေတာက္ေခါက္သံ´နဲ႔ အဆံုးသတ္လိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

“ အေရွ႕ေၿမာက္က အျဖဴ။ အေနာက္, အေနာက္ေၿမာက္က အမည္း။ အဲဒီ.. ကိုလိုနီလက္သစ္ရန္သူေတြ အတြက္ေတာ့ အသက္ကိုမစေတးရ..။ အာဏာရူး, ဥစၥာရူး, စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြသက္သက္အတြက္ အသက္ကိုစေတးခံၿပီး `ကၽြန္ခံ´ေနရပါေပါ့လား..။ နာလိုက္တာကြာ,`ေတာက္´။”