ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး၊ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဘယ္လိုတည္ေဆာက္ၾကမလဲ?

ကိုးကိုးကၽြန္းျပန္တစ္ဦး


(၂၈.၇.၁၁) ေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရးနဲ႔ အမ်ဳိးသား ျပည္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို ဦးတည္တဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္ၾကားခ်က္ကို ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ သန္း (၆၀) ခန္႔ ရွိတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြက သူမရဲ႕ ပန္ၾကားခ်က္ကို ေထာက္ခံၾက ပါလိမ့္မယ္။ လြတ္လပ္ေရးရခါစ ၁၉၄၈ ခုနွစ္ မတ္လကတဲက ျပည္တြင္းစစ္ မီးေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၂ ခုနွစ္မွာ ဆရာၾကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းက`ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး``သူမသာကိုယ္မနာ` ျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ၾကဖို႔ အစိုးရ အဖြဲ႔နဲ႔ ေတာတြင္းလက္ နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြကို ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ (၈) ဦးေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းျပီး ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆႏၵျပေတာင္းဆိုပြဲေတြ တိုင္း ျပည္အနွံ႔ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။

အသက္အရြယ္ၾကီးရင့္လွျပီျဖစ္တဲ့ဆရာၾကီးရဲ႕ ဆႏၵသေဘာထားေတြကိုဘယ္သူေတြက ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသလဲ? ဘယ္သူေတြက ေထာက္ခံခဲ့ၾကသလဲ?

လြတ္လပ္ေရးရျပီး (၁၄) နွစ္ခန္႕တည္ျမဲခဲ့တဲ့ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္ေခတ္ သမိုင္းျဖစ္ရပ္မွန္ေတြကို ေ၀ဘန္ၾကည့္ဖို႔ လိုလာပါတယ္။ ဒါမွသာ သမိုင္းတရားခံ ဘယ္သူေတြျဖစ္ခဲ့ၾကသလဲ? ၁၉၆၂ ခုနွစ္ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ နိုင္ငံေရးဇာတ္ခံုေပၚ တက္ေရာက္လာနိုင္ခဲ့တာ ဘယ္သူေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသလဲ?

လြတ္လပ္ေရးရျပီး (၃) လအၾကာမွာ ဖဆပလအစိုးရ ရဲ႕ ထိုစဥ္က ျပည္ထဲေရး၀န္ၾကီးျဖစ္ေနတဲ့ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းက သခင္သန္းထြန္းက စျပီး ေနာက္ဆံုး ပါတီ၀င္ေတြအထိ တစ္ျပည္လံုးမွာ ဖမ္းဆီးဖို႔ (၂၇.၃.၄၈) ေန႔မွာ အမိန္႔ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီနွစ္ ဇြန္၊ ဇူလိုင္လေတြမွာ ျပည္သူ႕ရဲေဘာ္ေတြကို ထပ္မံ ဖမ္းဆီးျပန္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ရဲေဘာ္ျဖဴေတြ ေတာေတာင္ေတြဆီ ေရာက္သြားျပန္ပါ တယ္။ ၁၉၄၉ ခုနွစ္ နွစ္ဦးမွာေတာ့ ကရင္ဗမာလူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡေတြ စတင္ ျဖစ္ပြားလာျပီး ကရင္ အမ်ဳိးသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား နဲ႔ ကရင္ ေသနတ္ကိုင္ တပ္ရင္းေတြ ေတာခိုၾကျပန္တယ္။ ၁၉၄၉ ခုနွစ္ နွစ္ေနွာင္းပိုင္း ေရာက္ေတာ့ ဖဆပလ အစိုးရကို နိုင္ငံတကာစာနယ္ဇင္း ေတြက `ရန္ကုန္အစိုးရ `လို႔ အမည္ တပ္ပါေတာ့တယ္။ ၀န္ၾကီးအခ်ဳိ႕ကလဲ ေစာ္ဘြားၾကီးကုန္း၊ သမိုင္း ေဒသေတြကို ကရင္ လက္နက္ကိုင္တပ္ေတြ သိမ္းပိုက္ခံရခ်ိန္မွာ အထုတ္အပိုးေတြ ျပင္ဆင္ၾကျပီး ျပည္ပ ထြက္ေျပးဖို႔ စိုင္းျပင္းခဲ့ၾကတယ္။

၁၉၅၁ ခုနွစ္နွစ္ကုန္ပိုင္းအထိ ျပည္တြင္းစစ္ မီး ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ခဲ့တယ္။ ရာဂဏန္းတခ်ဳိ႕ရွိတဲ့ ေက်းရြာေတြ မီးတိုက္ခံခဲ့ရတယ္။ ကရင္ဗမာ လူမ်ဳိးေရး ပဋိပကၡေတြ အလြန္ ျပင္းထန္ခဲ့တယ္။

၁၉၅၂ ခုနွစ္မွာ ေဖၚမိုဆာ အေျခစိုက္ ခ်န္ေကရွိတ္ တရုတ္ျဖဴတပ္ေတြ ရွမ္းျပည္နယ္အေရွ႕ေျမာက္ေဒသကို ၀င္ေရာက္ က်ဴးေက်ာ္လာခဲ့တယ္။ `ေမာ္စီတုန္းအစိုးရ `ကို စစ္ေရးအရ တန္ျပန္ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ ၀င္ေရာက္ခဲ့တာလို႔`ခ်န္ေကရွိတ္အစိုးရ `က အေၾကာင္း ျပခဲ႔ပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက လမ္းစဥ္ေျပာင္းလိုက္ပါတယ္။ ဖဆပလဆန္႔က်င္ေရး၊ ျပည္သူ႔ ဒီမိုကေရစီ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏႊဲေနရာမွ တရုတ္ျဖဴ ဆန္႔က်င္ေရး လမ္းစဥ္ကိုခ်မွတ္ခဲ့တယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ညြန္႔ေပါင္း အစိုးရ လမ္းစဥ္ (ပီစီဂ်ီ) လမ္းစဥ္ျဖစ္ပါတယ္။ လမ္းစဥ္ရဲ႕ ဆိုလိုခ်က္က ကြန္ျမဴနစ္ပါတီနဲ႔ ဖဆပလအစိုးရတို႔ ဆင္ႏႊဲေနၾကတဲ့ျပည္တြင္းစစ္ ပြဲကိုရပ္လိုက္ျပီးဖဆပလနဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီတို႔ ညြန္႔ေပါင္းအစိုးရ ဖြဲ႔စည္းဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ တရုတ္ျဖဴတပ္ေတြကို တစ္မ်ဳိးသားလံုးရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ျပီး ပူးတြဲစစ္ေရး ဆင္ႏႊဲဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို ဖဆပလအစိုးရက လက္ခံခဲ့ရင္ ရဲေဘာ္ျဖဴေတြနဲ႔လဲ တိုက္ခိုက္မႈ ရပ္စဲသြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ဦးနု၊ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းတို႔က လံုး၀ လက္မခံခဲ့ပါ။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဆရာၾကီးက ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး (၈) ဦးေကာ္မတီဖြဲ႔စည္းျပီး တိုင္းျပည္အႏွံ႔ ဆႏၵျပပြဲေတြ က်င္းပခဲ့တယ္။ ျမိဳ႔ျပေဒသရွိ အလုပ္သမားပါတီ (ဆိုရွယ္နီ) နဲ႔ အျခား လက္၀ဲပါတီေတြက ေထာက္ခံခဲ့ၾကတယ္။ ေတာတြင္းေရာက္ လက္၀ဲပါတီေတြကလဲ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔ကို ေထာက္ခံၾကတယ္။ ၾကိဳဆိုခဲ့ၾကတယ္။

ဒီအခ်ိန္တံုးက အစိုးရ က အျပဳတ္တိုက္ေရးလမ္းစဥ္ကို က်င့္သံုးေနပါတယ္။ ဆရာၾကီးက`ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး`၊ `သူမသာ ကိုယ္မနာ`လမ္းစဥ္နဲ႔ လႈပ္ရွားခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔နဲ႔ လက္၀ဲအင္အားစုေတြ လူထုေထာက္ခံမႈ ရခဲ့တာက၁၉၅၆ ခုနွစ္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီ အေထြေထြေရြး ေကာက္ပြဲမွာ အေျဖေပၚလာပါတယ္။ အတိုက္အခံျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသား ညီညြတ္ေရး တပ္ေပါင္းစု (ပမညတ) ကအမတ္ေနရာ (၄၆) ေနရာ ရရွိခဲ့တယ္။ ရခိုင္တိုင္းရင္းသား ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ (ရတည) ကအမတ္ (၅) ေနရာရရွိခဲ့တယ္။ လူထုေတြက ဖဆပလအစိုးရကို ဆန္႔က်င္ ျပလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၅၈ ခုနွစ္ ဧျပီလေရာက္ေတာ့ ဖဆပလ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ၾကီး ထက္ျခမ္း ကြဲသြားပါေတာ့တယ္။ တည္ျမဲဖဆပလနဲ႔ သန္႔ရွင္းဖဆပလ ဆိုျပီး ပါတီၾကီး (၂) ခု ေပၚေပါက္လာခဲ့ၾကတယ္။

၁၉၅၈ ခုနွစ္ စက္တင္ဘာလေရာက္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း နိုင္ငံေရးဇါတ္ခံုေပၚ တက္ေရာက္လာပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးကို ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္က အထူးလႊတ္ေတာ္အစည္းအေ၀းေခၚယူျပီး ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ရာထူး လက္ခံဖို႔ အဆိုတင္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္ေစာင့္အစိုးရ အဖြဲ႔ကို ေခါင္းေဆာင္ဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဦးဗေဆြ၊ ဦးေက်ာ္ျငိမ္းတို႔က ေထာက္ခံခဲ႔ၾကတယ္။ ဆိုရွယ္နီ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္တဲ႔ သခင္ခ်စ္ေမာင္ (သာယာ၀တီခရိုင္အမတ္) ကျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္ခဲ့တယ္။ ပညာရွိ ၀ိဒူရဘြဲ႔လဲ ရရွိခဲ႔တယ္။ နုိင္ငံေတာ္ အာဏာ (၃) ရပ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းလက္ထဲ ထိုးအပ္ခဲ့တာ သမိုင္းတရားခံေတြ ဘယ္သူေတြဆိုတာ အလြန္ ရိုးရွင္းလွပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္း အာဏာရလာခ်ိန္မွာ ျမိဳ႔ျပေဒသေတြမွာ` ၾက့ံခိုင္ဖြ႔ံျဖိဳးေရးအဖြဲ႔`ေတြ ဖြဲ႔စည္းျပီး လမ္းဆံုလမ္းခြေတြမွာ `ဓမၼအႏၱရာယ္`ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးေတြ စိုက္ထူျပီး လက္၀ဲ ဆန္႔က်င္ေရး လူထုဆႏၵ ဆန္႔က်င္ေရး လႈပ္ရွားမႈေတြ (၂) နွစ္နီးပါး လႈံ႔ေဆာ္ လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတယ္။ ေက်းလက္ေဒသေတြမွာလဲ ကြန္ျမဴနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး အေျခခံနဲ႔ ေက်းရြာငယ္ေတြကို ဖ်က္ဆီးျပီး ေသနဂၤဗ်ဴဟာ ေက်းရြာေတြ ထူေထာင္ေပးခဲ့ၾကတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္မို႔ ျမိဳ႔ျပေဒသနဲ႔ ေက်းလက္ေဒသ ေအာက္ေျခ လူတန္းစားေတြ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး ဒုကၡမ်ဳိးစံု ရင္ဆိုင္ ခံစားၾကရတယ္။ ေတာင္ဥကၠလာ၊ ေျမာက္ဥကၠလာ၊ သာေကတ ဆိုတာ`အိမ္ေစာင့္အစိုးရ `ရဲ႕ လက္စြမ္းထက္မႈေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း (၅၀) ေက်ာ္က`အိမ္ေစာင့္အစိုးရ ` ဆိုတာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ နွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သက္ဇိုးရွည္ေရးအတြက္ အစျပဳခ်က္လို႔ ေကာက္ခ်က္ ဆြဲနိုင္ပါလိမ့္မယ္။

၁၉၆၀ ေဖေဖၚ၀ါရီလမွာ ပါလီမန္ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပခဲ့တယ္။ သန္႔ရွင္းဖဆပလအဖြဲ႔ အနိုင္ရခဲ့တယ္။ ဦးနု၊ သခင္တင္၊ ဗိုလ္မွဴးေအာင္၊ မန္း၀င္းေမာင္တို႔ အာဏာျပန္ရခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေန၀င္းရဲ႕ ေထာက္ခံခ်က္နဲ႔ တည္ျမဲတပ္မွဴးေတြျဖစ္ေနၾကတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမာင္ေမာင္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ေရႊ၊ ဗိုလ္မွဴးၾကီးၾကည္၀င္း စတဲ့ တပ္မွဴးၾကီး (၆) ဦးကို တပ္မေတာ္မွ ပါယ္ထုတ္ အနားေပးခဲ့တယ္။

ဆရာၾကီးလဲ (၂) နွစ္တာ ရပ္နားထားလိုက္ရတဲ့ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔ကို အင္အား တိုးခ်ဲ႔ျပီး ျပန္လည္ ဖြဲ႔စည္း လႈပ္ရွားခဲ့ ပါတယ္။ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္းေက်ာ္ေဇာ (ဒုဥကၠ႒) ၊ ေရွ႕ေနၾကီး ဦးထြန္းတင္ (အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴး) ၊ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္၊ မံုရြာ ဦးတင္ေရႊ၊ ေရွ႔ေနၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးလွတင္၊ ဦးဘေက်ာ္၊ ဦးလွေက်ာ္တို႔ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ အံ့ၾသဖို႔ ေကာင္းတာကေတာ့ ဆိုရွယ္နီ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကတဲ့ သခင္ခ်စ္ေမာင္၊ သခင္လြင္၊ သခင္လွေကၽြတို႔က ေထာက္ခံ အားေပးမႈ မလုပ္ၾကေတာ့ပါ။ ျငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႔ေတြ တစ္ျပည္လံုးမွာ လိုက္လံ ဖြဲ႔စည္းခဲ့သလုိ ဆႏၵျပပြဲေတြ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြ က်င္းပခဲ့ၾကတယ္။ သန္႔ရွင္းဖဆပလအစိုးရက ဆရာၾကီးရဲ႕ ေမတၱာရပ္ခံ ပန္ၾကားခ်က္ကို ေက်ာခိုင္းထားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၄ ခုနွစ္ဇူလိုင္လ (၂၃) ရက္ေန႔မွာ ဆရာၾကီး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုနွစ္မတ္လ (၂) ရက္ေန႔မွာ အာဏာသိမ္းပိုက္ခဲ့တဲ့ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလက္ထက္၁၉၆၃ ခုနွစ္ ဇြန္လမွာ စတင္ျပီး နို၀င္ဘာလအထိ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ က်င္းပနုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ကရင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲသာ ေအာင္ ျမင္မႈရခဲ့ပါတယ္။ က်န္တဲ့ပါတီေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ ပ်က္ျပားသြားခဲ့တာေၾကာင့္ ျပည္တြင္းစစ္မီး ဆက္လက္ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့ပါတယ္။

ဒီနွစ္ဇႏၷ၀ါရီလမွာ တက္ေရာက္လာတဲ့ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ အာဏာရလာခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္း ျငိမ္းခ်မ္းေရး ျပႆနာေရွ့တန္းျပန္ ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။ ဒီကိစၥဟာ တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး အတြက္ ေရွ့တန္းက်တဲ့ အလြန္ အေရးၾကီးတဲ့ ျပႆနာၾကီးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။ လူမ်ဳိးစု ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း တန္းတူေရးနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ ျပ႒ာန္းခြင့္ကို အေျခခံတဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပဖို႔ ေတာင္းဆုိေနၾကပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလဲ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲၾကဖို႔၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရး မရွိရင္ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးဟာ ျဖစ္ေပၚမွာ မဟုတ္၊ တိုင္းျပည္ ဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္ေရးကိုလဲ စြမ္းေဆာင္နိုင္မွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ကမၻာသိ ေျပာၾကားခဲ့ျပီး ျဖစ္ပါတယ္။

ဟို လြန္ခဲ့တဲ့ နွစ္ေပါင္း (၆၀) ၀န္းက်င္ကဆရာၾကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ေျပာၾကားခဲ့တဲ့`သူမသာကိုယ္မနာ` ျငိမ္းခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ၾကပါ။ `နွစ္ဦးနွစ္ဖက္ ထိုးစစ္တိုက္စစ္ေတြ ရပ္စဲၾကပါ`ဆိုတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဟာလဲ အသစ္တစ္ဖန္ ျပန္လည္ ျမည္ဟိန္းလာျပန္ပါတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္-ဦးသိန္းစိန္အစိုးရ ဘာလဲ-ဘယ္လဲ?
`ဆူးခင္းလမ္းေလွ်ာက္မလား? `
`ပန္းခင္းလမ္းေလွ်ာက္မလား? `အေျဖတစ္ခုခုေပးဖို႔ (၂၁) ရာစုသမိုင္းက ေတာင္းဆိုေနျပီ ျဖစ္ပါတယ္။

ကိုးကိုးကၽြန္းျပန္တစ္ဦး
၂၀-၈-၁၁