~
ဘာရာဒြါဂ်ာ (ျမန္မာျပည္)
ဘုရားစူးလုိ႕ဆုိေတာ့ က်ိန္တြယ္ေျပာလုိက္သည္ပဲ။ တကယ္ေတာ့ က်ိန္စရာမလုိ …. ဒုကၡက ဒုကၡဆုိတာ သိၾကသည္ခ်ည္း။ သိသည္ထက္ ကုိယ္တုိင္ခံစားေနရသည္မုိ႕ က်ိန္စရာမလုိပါ။ဒုကၡက ဘယ္က စ… လူျဖစ္ကတည္းက စ ေပါ့။ အုိး …. ဆုိတတ္ၾကစတမ္းဆုိရင္ သံသရာထဲက ရုန္းထြက္မႏုိင္ေသးသေရြ႔ေတာ့ ခံရဦးမည္ေလ။ သံသရာက ရုန္းဖုိ႕ကိစၥက သိသမွ်ဆုိ သီလနဲ႕ ဒါနေလး ပါရမည္မုိ႕ …… ဒုကၡနဲ႕ ဆုံေနသမွ် သီလကလည္း တိတ္တိတ္ပုန္း၊ ဒါနကလည္း တူတူပုန္းေနသလား ျဖစ္ေနတာ ကၽြန္မဘ၀ အမွန္ပါပဲ။ ကၽြန္မတင္လား မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ကၽြန္မ အစ္မလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္း၊
ကၽြန္မ အိမ္နီးခ်င္းလည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္း၊ ကၽြန္မ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္လည္း ထုိနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ လုိ႕ ဆုိရမည္မွာ ဘုရားစူးပင္။
ကၽြန္မမွာ ကုိယ္စြမ္း ဥာဏ္စြမ္းေလး ရွိသေလာက္ကုိ အိမ္ကုိ ထိန္းမတ္ေပးေနရတာေလ။ အစ္ကုိၾကီးနဲ႔ အစ္ကုိငယ္က စီးပြားရွာ၊ အစ္ကုိၾကီးမိန္းမက အိမ္မႈကိစၥေလးကုိ ထိန္းသိမ္း၊ ကၽြန္မကေတာ့ ေျချမန္ေတာ္၊ အ၀ယ္ေတာ္၊ အခြန္အခ အေဆာင္ေတာ္၊ သာေရးနာေရး အေထာက္ေတာ္၊ အဲဒီအျပင္ အိမ္က အေ၀းကုိ သြားျပီး အစ္ကုိ ႏွစ္ေယာက္က စီးပြားရွာေတာ့ အိမ့္ျပႆနာ စီမံခန္႕ခြဲမႈက ကၽြန္မ ေခါင္းေပၚမွာ။ အေမက မက်န္းမာသူ၊ အေဖကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႕ ျမန္မာမ်ားရဲ႕ ေယာက်္ားမ်ား သဘာ၀ လစာရသမွ် အပ္လုိက္ရင္ ကိစၥက ျငိမ္း။ နံနက္ေစာေစာထရာက စျပီး နားေထာင္လုိက္ရတဲ့ သတင္းေတြ၊ ျပီးေတာ့ ဖတ္လုိက္ရတဲ့ သတင္းစာက အစျပဳျပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ ဂ်ာနယ္။ ဂ်ာနယ္ဖုိးကုိ ကၽြန္မက စိစစ္ေတာ့ အမေလး …. အေဖနဲ႕ အျငိမ္းစားမင္းၾကီးမ်ားက ဂ်ာနယ္ကုိ ခဲြ၀ယ္၊ လဲဖတ္နဲ႕၊ ဟုတ္သပ။
ကၽြန္မက ၀န္ခံျပီးသား။ အိမ္တာ၀န္ကုိ ကုိယ္စြမ္းဥာဏ္စြမ္းရွိသေရြ႕ ထမ္းေနရတာ ဆုိတာကုိေလ။ အၾကံေပးေတြကေတာ့ တစ္ပုံတစ္ပင္။ အခု ႏုိင္ငံေတာ္ သမတၾကီးနဲ႕ အျပဳိင္အဆုိင္၊ အၾကံေပးက သမတၾကီး ထက္ေတာင္ မ်ားေသး။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ အၾကံေပး၊ အိမ္နီးနားခ်င္း အၾကံေပး၊ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္း အသင္း အၾကံေပး၊ ဒါတင္ပဲလား …နံနက္ခင္းေစ်း၀ယ္မ်ားသြားရင္ ဆုိက္ကားစီးတဲ့အခါ နားေထာင္ရတဲ့ ဆုိက္ကားသမား အၾကံေပး။ နည္းနည္းေလးမ်ား ပင္ပန္းသြားလုိ႕ တက္စီ စီးမိတဲ့ အခါ တက္စီသမား အၾကံေပး။ ေနာက္ဆုိ ကားေစ်းေတြ က်ျပီးရင္းက်တဲ့ အခါ သိန္း သုံးဆယ္၊ ေလးဆယ္နဲ႕ ဆုိ ကား၀ယ္စီး ႏုိင္တဲ့အခါ ကၽြန္မမွာ ဒရုိင္ဘာ အၾကံေပးနဲ႕ေပါ့။ ဒီစကားကလည္း ဒီေန႕ ငွားစီးလာတဲ့ တက္စီသမားက ေပးလုိက္တဲ့ အၾကံေကာင္းေလး။ သူက ကၽြန္မတုိ႕အိမ္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ဂိတ္ထုိးသူ ဆုိေတာ့ ခင္မင္လက္စ ရွိသူ။ အိမ္က အစ္ကုိေတာ္ ေမာင္မင္းၾကီးသားတုိ႕နဲ႕လည္း ခင္မင္ လက္စဆုိေတာ့
ကားမ၀ယ္ေသးနဲ႕ဦးအစ္မေရ .. ေနာက္ဆုိ ကားေစ်းက သုံးေလးဆယ္ဆုိ ရျပီ။ အဲေတာ့မွ ၀ယ္စီးတဲ့ ……….
ကၽြန္မရင္ထဲ ဒိန္းခနဲ ျမည္သြားတာ။
အမေလး ရင္ထဲမွာ က်ပ္တတ္တတ္ၾကီး။ အိမ္မွာက ၁ က…… ကားေလး တစ္စီး ပုိက္မိသြားတာ။ သိ္န္း တစ္ရာ့ေလးဆယ္နဲ႕။ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ တစ္ဦးက ဆရာၾကီး အထာနဲ႕ ကၽြန္မကုိေတာ့ အၾကံေပးသား။ ကၽြန္မကေတာ့ေလ ျဖစ္ျပီးသားပစၥည္းေလး မပ်က္ေစနဲ႕ေပါ့။ ထုိထုိသူကေတာ့ ကံတရားေလးက သူ႕ဖက္မွာရွင့္။ သူကလည္း ဘာကေတာ္၊ ညာကေတာ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူကလႈပ္ရင္ လႈပ္ခ်ိန္မွန္တယ္ပဲ ဆုိရမလား။ သူျဖင့္ ကားမ၀ယ္လုိက္နဲ႕ ကားေစ်းက်ခ်ိန္။ သူမုိ႕ ကားမေရာင္းနဲ႕ ကားေစ်းတက္ခ်ိန္။ ဟုိဟုိတစ္ေလာ သူ ဘုိင္ျပတ္တယ္လုိ႕ ထင္တာပဲ၊ သူစီးေနတဲ့ တစ္စီးတည္းေသာ လက္က်န္ ဖင္ေထာင္ကားေလး ေရာင္းလုိက္ျပီး မွတ္မွတ္ရရ သုံးရက္အၾကာ ကားပါမစ္ကိစၥက ထြက္လာေတာ့ ကၽြန္မက ဟာ …. အစ္မေတာ့ ေရာင္းလုိက္တာမွားသြားျပီဆုိေတာ့ … သူက အထာန႔ဲ ေစာင့္ၾကည့္ပါဦး…. တဲ့ေလ။
ေနာက္ေတာ့ ပါမစ္ေစ်းက ေကာင္းလာေတာ့ ကၽြန္မကုိ အၾကံေပးက ေရာင္းလုိက္ေတာ့ …. ေရာင္းလုိက္ေတာ့…. တဲ့။ သူကေတာ့ ခပ္ျပဳံးျပံဳးနဲ႕ ငါေတာ့ မ၀ယ္ေသးဘူး တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ပါမစ္ေစ်း ဂိန္သြားျပီ။ အရည္ေဖ်ာ္မယ့္ကားလည္း ဂိန္သြားျပီ။ အမေလး ..ကၽြန္မကားလည္း ေစ်းက ထုိးက်လုိက္တာမွ ေအာက္ကားလုိ႕ ဆုိရမယ့္ ကၽြန္မကားေလး ငါးဆယ္မက ျပဳတ္က်သြားတာ။ ေငြရွာသူ ေနာင္ေတာ္ဘုရားေတြနဲ႕ ကၽြန္မ သတ္ရ ပုတ္ရမတတ္ေလ။ ကၽြန္မ ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္ အၾကံေပးစကားကုိ အိမ္သယ္သြားျပီး ေျပာပါေသးတယ္။ ေနာင္ေတာ္မဟုတ္ ေယာင္ေတာ္ အစ္ကုိႏွစ္ပါးက မျဖစ္ႏုိင္ေသးပါဘူးတဲ့။
ေရာ္ …….. ျဖစ္သြားျပီေလ။ ပါမစ္မလုိေတာ့ဘူး တဲ့ ……. ဘာတတ္ႏုိင္ေသးလဲ။ ခံလုိက္ဦးေပေတာ့။ ကား၀ယ္စဥ္က လုိတဲ့ ေငြေလး ေဆြေတာ္မ်ိဳးေတာ္အၾကံေပး မသိေအာင္ ဆြဲထားတဲ့ကိစၥမ်ား သိလုိက္ရင္ ကၽြန္မကုိ ငါမေျပာဘူးလား ဆုိတဲ့ အၾကည့္နဲ႕သူကေတာ့ စင္ေပၚကေပါ့ေလ။
ခုလည္း တက္စီသမား အၾကံေပးက အေျခအေနကုိ မရိပ္စားဘဲ ကၽြန္မကုိ အၾကံဥာဏ္ေတြကုိ ေပးလုိက္တာ အေကာင္းၾကီးပါ။ ႏွလုံးေရာဂါသာ ရွိလုိ႕ကေတာ့ ကၽြန္မသူ႕ကား ေပၚတင္ ၾကြျပီမွတ္။ သူ႕ကုိလည္း တက္စီသမား ဆုိျပီး အထင္မေသးေလနဲ႕။ ေဘးမွာ ဂ်ာနယ္ သုံးေလးေစာင္ကုိ ခ်ထားတာေလ။
မီးေတြကလည္း ေနာက္ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ ဆုိမွန္ျပီ၊ အေမရိကန္က စက္ၾကီးေရာက္ လာျပီေလ ……..
ကယ္ပါသခင္။ ကၽြန္မရင္ထဲ ဒုန္းခနဲ ေဆာင့္သြားတာ။
မေန႕ကတင္ အင္ဗာတာေလးနဲ႕ ဘက္ထရီ၀ယ္လုိက္တာ တစ္သိန္းခြဲေက်ာ္ ျပဳတ္သြားလိုက္တာ။ အခု မီးျပန္ေပးေတာ့မယ္ ဟုတ္လား။ ၀မ္းသာရမလား… ၀မ္းနည္းရမလား ….။
ဘုရားစူး…. ကၽြန္မဒုကၡ။
~
No comments:
Post a Comment