မိန္းမလွ ကြ်န္းညိဳႀကီးေပၚမွာ...

တင္ဗညိဳ(ဧရာ)

"---ရသစံုခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚရတဲ့အေၾကာင္းက တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ အမည္ေၾကာင့္လို႕ ပဲထင္မိပါတယ္။ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕အမည္က မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီး---"

ဘိုကေလးၿမိဳ႕ကို ျဖတ္ေက်ာ္လို႕ ေတာင္ဘက္စူးစူးရွိ ကပၸလီပင္လယ္ျပင္ထဲအထိ စီးဝင္သြားတဲ့ ဂံုညင္းတန္းျမစ္ႀကီးရဲ႕ ျမစ္ဆံုထိပ္မွာ အင္မတန္ႀကီးမားလွပတဲ့ ညိဳ႕ညိဳ႕မိႈင္းမိႈင္းနဲ႕ ကြၽန္းႀကီးတစ္ကြၽန္းဟာ ဘိုကေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ မိန္းမလွ ကြၽန္းညိဳႀကီးပါပဲ။ အေဝးကျမင္ေတြ႕ရတဲ့အခါ စိမ္းညိဳ႕မိႈင္းၿပီး ျမင့္ျမင့္မားမားေပါက္ေနတဲ့ ပင္လယ္ေရငန္ႀကိဳက္အပင္ေတြေၾကာင့္ ေတာင္ျမင့္ျမင့္တစ္လံုးလို႕ ထင္မွတ္မွားေလာက္ပါတယ္။ ပင္လယ္ေရငန္ ႀကိဳက္တဲ့အပင္ေတြဟာလဲ အၿပိဳင္အဆိုင္ အစီအရီ အကိုင္းခ်င္းယွက္၊ အခက္ခ်င္းေဝ အရြက္ခ်င္းဆက္ေနတာကို ျမင္ေတြ႕ၾကရသူေတြအဖို႕ ရင္ကို ေအးျမလန္းဆန္းေစပါတယ္။

ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသ ဒီေရေတာႀကီးေတြဟာ အၿမဲစိမ္းလန္းေနတဲ့အတြက္ ႐ႈေမာမဆံုးႏိုင္ေအာင္ ျမင္ရသူရဲ႕ ႏွလံုးသည္းစိုင္ကို ဆြဲကိုင္ညိႇဳ႕ယူဖမ္းစားႏိုင္စြမ္းရွိပါတယ္ လို႕ တစ္ခ်ိန္ကေရာက္ဖူးသူတိုင္း၊ ျမင္ဖူးေတြ႕ဖူးသူတိုင္းက ေျပာစမွတ္ျပဳရတဲ့ ကြၽန္းႀကီးတစ္ကြၽန္းပါ။ ဘိုကေလးၿမိဳ႕ရဲ႕ က်က္သေရေဆာင္ကြၽန္းႀကီးလို႕ ေျပာရရင္လဲ မမွားပါဘူး။ ဘိုကေလးၿမိဳ႕ကို လာေရာက္လည္ပတ္သူတိုင္း ဒီကြၽန္းႀကီးရဲ႕ ရာဇဝင္သမိုင္း အေၾကာင္းေတြကုိ ေမးၾကျမန္းၾက စံုစမ္းၾက၊ ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ၾကည့္ ႐ႈခံစားၾကနဲ႕။ ၿပီးေတာ့ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ ေျမာက္ဘက္အတြင္းမွာ လြန္စြာဘုန္းတန္ခိုးႀကီးတဲ့ ေမ်ာက္တစ္ရာ ေစတီေတာ္ျမတ္လဲ တည္ရွိေနတာဆိုေတာ့ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ သာယာလွပမႈေတြကိုလဲခံစားရင္း ဘုရားလဲဖူးရင္းဆုိၿပီး လာေရာက္ၾကသူေတြနဲ႕ အလြန္ကိုစည္ကားလွပါတယ္။

"---တစ္ေန႕ကို ဓားအလက္တစ္ရာေလာက္က အၿမဲလိုလို လွဲေနမယ္ဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ လြင္တီးေခါင္ကြင္းေျပာင္ေျပာင္ဘဝကို မလြဲမေသြ ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္---"

အဲဒီလို လာေရာက္ၾကသူေတြဟာ မိန္းမလွကြၽန္းႀကီးရဲ႕အေၾကာင္းကို သူေျပာလူေျပာနဲ႕ ၾကားဖူးၾကေတာ့ ေရငန္ပိုင္သခင္နတ္ဦးရွင္ေနတဲ့ ကြၽန္းႀကီးပဲဆိုၿပီး သစ္ရြက္တစ္ရြက္ သစ္ခက္တစ္ခက္ကိုေတာင္ မဆြတ္ရဲ မခူးရဲခဲ့ၾကပါဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္ကဆိုရင္ တကယ္ကို လွတဲ့ကြၽန္းႀကီးပါ။ ကမ္းေျခတစ္ေလွ်ာက္သဘာဝအတိုင္း ေပါက္ေနတဲ့ ကန္႕မလာနဲ႕ လမုပင္ေလးေတြဆို လူကိုယ္တိုင္ တိုင္းတာၿပီးစိုက္ထားသလို၊ တစ္ပင္နဲ႕တစ္ပင္ အကြာအေဝးတူညီစြာနဲ႕ ေပါက္ေနတာဟာ အလြန္ကိုလွတာပါ။ လမုပြင့္နီနီေလးေတြနဲ႕ အစီအရီ တန္းလို႕ေပါက္ေနတဲ့ လမုပင္ပ်ဳိကေလးေတြဆိုရင္ အျမင့္တူဆုိက္တူ ရြယ္တူေတြျဖစ္ေတာ့ သႀကၤန္အလွမ႑ပ္က လွပ်ဳိျဖဴကေလးမ်ားလို ၾကည့္ျမင္ရသူအဖို႕ လြန္စြာပဲ ပီတိျဖစ္ရပါတယ္။ ကန္႕မလာသီး၊ လမုသီးေတြမွည့္တဲ့ ဝါဆိုဝါေခါင္လေတြမွာလဲ ဘယ္လိုလူမ်ဳိးကမွ တစ္လံုးတစ္ေလဆုိၿပီး ခူးဆြတ္မစားရဲၾကပါဘူး။ ေၾကြသီးကိုသာ ေကာက္ယူစားၾကတာပါ။ ေရျပည့္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကန္႕မလာသီးနဲ႕ လမုသီးကိုႀကိဳက္တဲ့ ငါးတန္ေတြက အပင္ေတြရဲ႕ ေအာက္ကေစာင့္ၿပီး စားၾကပါတယ္။

Google Map မွာ ေတြ႔ရတ့ဲ မိန္းမလွကြ်န္း ကမ္းေျခ တေနရာ

အဲဒီေတာ့ ဒီကြၽန္းႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕အပင္ေတြပိုႀကီးလာၿပီး အုပ္အုပ္ဆိုင္းဆိုင္း မႈိင္းမႈိင္းညိဳ႕ညိဳ႕နဲ႕ လွခ်င္တိုင္းလွေနေတာ့တာပါပဲ။ မိန္းမလွကြၽန္းႀကီးကုိျဖတ္ၿပီး အေရွ႕ကမ္းဘက္ကိုသြားရင္ အမာၿမိဳ႕နဲ႕ ေဂၚဒူေက်းရြာ၊ အေနာက္ကမ္းဘက္ကိုသြားရင္ ကဒံုကနိရြာႀကီးနဲ႕ ေအရာရြာကို ေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕ရြာေတြကို သြားလာၾကတဲ့သူေတြက ကြၽန္းႀကီးကိုၾကည့္ၿပီး ပီတိျဖစ္ၾကတယ္။ တစ္မ်ဳိးလဲ ခံစားၾကရတယ္။ တခ်ဳိ႕က ကြၽန္းႀကီးကိုျမင္ရတာ စိတ္ထဲမွာတစ္မ်ဳိးႀကီးပဲ၊ လြမ္းသလုိလို အားငယ္သလိုလို ၾကည္ႏူးသလိုလို ၿပီးေတာ့ ေၾကာက္သလိုလိုလဲ ခံစားၾကရတယ္လို႕ အထက္အညာၿမိဳ႕ရြာ ေတြကလာၾကသူေတြက ေျပာျပဖူးပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရဖူးသူတို႕ရဲ႕စိတ္မွာ ရသစံုခံစားခ်က္ေတြ ျဖစ္ေပၚရတဲ့အေၾကာင္းက တျခားမဟုတ္ပါဘူး။ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ အမည္ေၾကာင့္လို႕ ပဲထင္မိပါတယ္။ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕အမည္က မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးလို႕ ေခၚဆိုေနၾကတာေၾကာင့္ပါ။

မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးကို ၾကည့္ဖူး၊ ျမင္ဖူးသူတိုင္းရဲ႕စိတ္မွာ ရသစံုခံ စားခ်က္ေတြ တကယ္ကိုျဖစ္ေစခဲ့တာ အမွန္ပါ။ စက္ေလွနဲ႕သြားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ခရီးသည္တင္ သေဘၤာနဲ႕သြားရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ေရျပည့္ခ်ိန္ဆိုရင္ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕အနီးဆံုးကမ္းေျခကကပ္ၿပီး သြားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါ ကြၽန္းႀကီးေပၚက ေတာတိရစၧာန္ကေလးေတြနဲ႕ ငွက္မ်ဳိးစံုကိုေတြ႕ျမင္ၾကရတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ အေရွ႕အေနာက္ေပါက္တဲ့ ေသာင္ေခ်ာင္း၊ ေက်ာက္ခဲေခ်ာင္း၊ ဖက္ခြံေခ်ာင္းေတြရဲ႕ အဝမွာ မိေက်ာင္းႀကီးေတြဟာ ေလးငါးေျခာက္ေကာင္ေပၚၿပီး ကူးေနတာလဲ ေတြ႕ၾကရပါတယ္။ မိေက်ာင္းႀကီးေတြနဲ႕ မလွမ္းမကမ္းမွာ ပိုက္သမား တံငါသည္ေတြ ငါးသားပုစြန္ ရွာေဖြေနၾကတာလဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီတံငါသမားေတြဟာ မိေက်ာင္းႀကီးေတြကို အေႏွာင့္အယွက္ မျပဳသလို၊ မိေက်ာင္းႀကီးေတြကလဲ တံငါသည္ေတြကို အႏၲရာယ္ မျပဳပါဘူး။ ေရွးလူႀကီးသူမေတြရဲ႕ ေျပာစကားအရ ဆိုရင္ တံငါကို မိေက်ာင္း မကုိက္၊ သူခိုးကို ေျမြမကိုက္ ဆိုသလိုပါပဲ။

မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးလို႕ ေခၚဆိုၾကတဲ့အတိုင္း ညိဳ႕မိႈင္းေနတာကေတာ့ အမွန္ပါ။ မိန္းမ၊ လွလွေလးေတြ မရွိေပမယ့္ ခ်စ္စရာေတာတိရစၧာန္ ကေလးေတြနဲ႕ ငွက္ေက်းသာရကာ ေတြကေတာ့ စံုလွပါတယ္။ ေတာေပ်ာ္သတၱဝါေလးေတြျဖစ္တဲ့ ေတာဝက္၊ ေတာေခြး၊ ဒရယ္၊ ဆတ္၊ ေမ်ာက္၊ ေတာေၾကာင္၊ ဖ်ံ၊ လိပ္၊ ေရာင္စံုေျမြမ်ဳိးစံု၊ ေရာင္စံုငွက္မ်ဳိးစံုျဖစ္တဲ့သိန္း၊ စြန္၊ ခ်ဳိးသိန္း၊ လင္းယုန္၊ ဒုန္း၊ ခ႐ုစုတ္၊ ၾကက္တူေရြး၊ သာလိကာ၊ ေရၾကက္ဖမ်ဳိးစံု၊ ေရၾကက္မ ပါးျဖဴ၊ ပါးနီ၊ ေမ်ာက္နဲ႕ ႐ိုးနီတို႕အျပင္ ဖြတ္နဲ႕ေခြးအ တို႕လဲ ရွိေနၾကပါတယ္။ ေတာေၾကာင္ဆိုရင္ ဝစိေဖ်ာက္၊ ေၾကာင္ျမင္း၊ ေၾကာင္နံ႕သာနဲ႕ဖ်ံဆိုရင္ ဘဲလက္ဖ်ံနဲ႕ ေခြးလက္ ဖ်ံတို႕ရွိၾကပါတယ္။ သင္းေခြခ်ပ္ကေတာ့ ရွားပါးသတၱဝါျဖစ္ပါတယ္။ ေဆးဖက္ဝင္အပင္ေတြျဖစ္တ့ဲ ေတာေတာင္နံႀကီး၊ ေဆးသံုးခြအနီ၊ အနက္လဲလူ၊ ေတာေရွာက္၊ သမန္းက်ီးေပါင္း ဆင္တံုးမႏြယ္၊ ေရခ်ဳိထြက္တဲ့ ႏြယ္နီ၊ ႏြယ္ျဖဴနဲ႕ ဓမင္းႏြယ္တို႕လဲ စံုလွပါတယ္။ ႏြယ္နီက အနီေရာင္အပြင့္ေလးေတြ၊ ႏြယ္ျဖဴက အျဖဴေရာင္အပြင့္ကေလးေတြကို တစ္ႏွစ္လံုးမွာမွ ဝါဆိုလ တစ္လတည္းမွာသာ ပြင့္တတ္ပါတယ္။ အပြင့္က ပိေတာက္လို အဆုပ္လိုက္၊ အခက္လိုက္ပြင့္လို႕ အလြန္ေမႊးၿပီးလွပါတယ္။ ႏြယ္နီတစ္လံေလာက္ကို ျဖတ္ယူၿပီး ေရပံုးထဲကိုစိုက္ေထာင္ထားလိုက္ရင္ လူတစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္း ေသာက္လို႕ရတဲ့ ေရခ်ဳိတစ္ခြက္ရပါတယ္။ အလြန္ကိုေအးျမတဲ့ ေရပါလို႕ ေသာက္ဖူးသူ တစ္ဦးက ေျပာျပဖူးပါတယ္။

အဲဒါက လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေလာက္က အေျခအေနပါ။ သစ္ႀကီးဝါးႀကီးေတြ၊ ေတာေပ်ာ္တိရစၧာန္ေလးေတြ၊ ေဆးဖက္ဝင္အပင္ေတြ၊ ေက်းငွက္သာရကာမ်ဳိးစံုနဲ႕ အလြန္လွပသာယာခဲ့တဲ့ မိန္းမလွကြၽန္းညိဳ ႀကီးပါ။ ဒီကေန႕ မိန္းမလွကြၽန္းႀကီးရဲ႕ အေျခအေနကိုဆက္ၿပီး ၾကည့္ၾကပါဦးမယ္။

"---အပင္ျမင့္ျမင့္ေတြ ကမ္းစပ္က ကာရံေနေပမယ့္ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ ရွင္းလင္းလို႕ေနပါၿပီ---"

ဧရာဝတီတိုင္း ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚ ေဒသႀကီးတစ္ခုလံုးမွာ၊ ပင္လယ္ဒီေရေတာႀကီး၊ အၿမဲစိမ္းသစ္ေတာႀကီးဆိုလို႕ ဘိုကေလးၿမိဳ႕နယ္ထဲက မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီး တစ္ကြၽန္းသာ၊ အႀကီးမားဆံုးနဲ႕ အလွပဆံုးကြၽန္းႀကီးအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကတည္းက တည္ရွိေနခဲ့တာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာျမင့္ ေအာင္တည္တံ့ခဲ့တဲ့ အဲဒီကြၽန္းႀကီးကို အရင့္အရင္ အစိုးရမင္းေတြ လက္ထက္ကတည္းက ပိတ္ေတာအျဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီကေန႕အထိလဲ ပိတ္ေတာ(သစ္မခုတ္ရေတာ) အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားဆဲပါ။ ဒါေပမယ့္ သစ္ေတာႀကီးရဲ႕ေတာင္ဘက္၊ ေျမာက္ဘက္နဲ႕ အေနာက္ျခမ္းေလာက္မွာသာ အပင္ျမင့္ျမင့္ေတြ ကမ္းစပ္က ကာရံေနေပမယ့္ အတြင္းပိုင္းမွာေတာ့ ရွင္းလင္းလို႕ေနပါၿပီ။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသအတြင္းမွာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီး ၿမိဳ႕ငယ္နဲ႕ ရြာႀကီးရြာငယ္ေတြက သစ္ခိုးခုတ္သူေတြဟာ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕ အတြင္းကို ဝင္လို႕ရတဲ့ ေခ်ာင္းငယ္ေပါင္းစံုကေန ခိုးဝင္ၾကေလရဲ႕။

သစ္ခိုးခုတ္တဲ့သူေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္၂ဝ ေက်ာ္ေလာက္က စလို႕ ေတာႀကီးထဲကို နည္းလမ္း အသြယ္သြယ္နဲ႕ ဝင္ေရာက္ခိုးခုတ္ေန ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽန္းႀကီးထဲကို အေရွ႕ဘက္ကဝင္မလား၊ အေနာက္ဘက္ကဝင္မလား။ အေရွ႕ဘက္ကဝင္ရင္ စိန္ခိုေခ်ာင္း၊ ဓမင္းေထာင္ေခ်ာင္း၊ လဗတစ္ပင္၊ မိေက်ာင္း ေခါင္းပုတ္၊ ေထာ္ပိုင္၊ ေခါင္းကိုးလံုးေခ်ာင္းနဲ႕ ေမ်ာက္တစ္ရာေခ်ာင္း။ အေနာက္ဘက္ကေတာ့ ေသာင္ေခ်ာင္း၊ ပက္ခြံေခ်ာင္း၊ ေက်ာက္ခဲေခ်ာင္း၊ ေခ်ာင္းေစာက္၊ သေျပေခ်ာင္း၊ ျဗဴးေခ်ာင္း၊ ပိုးေလာင္းေလး၊ ပိုးေလာင္းႀကီး၊ ဗ်ဳိင္းေခ်ာင္း၊ လဗတစ္ပင္နဲ႕ ေၾကာင္ေဒါက္ေခ်ာင္း တို႕ျဖစ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ သစ္ခိုးခုတ္သူေတြဟာ အေနာက္ဘက္ေခ်ာင္းေတြက အဝင္မ်ားၾကပါတယ္။

ပိတ္ေတာျဖစ္ပါလ်က္နဲ႕ အေရွ႕ဘက္ျခမ္းမွာ ေတာျပဳန္းေနၿပီဆုိတာကလဲ အံ့ၾသစရာပါပဲ။

၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္က နာဂစ္မုန္တိုင္းႀကီးကလဲ ေမႊလိုက္ေတာ့ အပင္ၾကီးငယ္ေတြဟာ တစ္ပင္ေပၚတစ္ပင္ထပ္လို႕ အလဲလဲအၿပိဳၿပိဳ ျဖစ္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ရြာေတြဟာလဲ မုန္တိုင္းႀကီးရဲ႕ဒဏ္ေၾကာင့္ ရြာလုံးကြၽတ္၊ အိမ္လံုးကြၽတ္ ပ်က္ခဲ့ၾကေလေတာ့ အသက္မေသဘဲက်န္ရွိတဲ့ ခိုကိုးရာမဲ့ျပည္သူေတြအတြက္ ေနအိမ္ကေလးေတြျပန္ေဆာက္ႏိုင္ဖို႕ မိန္းမလွကြၽန္းႀကီးအတြင္း ေလလွဲပင္ေတြကို ခုတ္ယူၾကဖို႕ ခြင့္ျပဳခဲ့ေၾကာင္းသိရပါတယ္။

"---ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသ တစ္ခြင္လံုးမွာ အလွပဆံုး၊ အသာယာဆံုး အႀကီးမားဆံုး ကြၽန္းႀကီးတစ္ကြၽန္းဟာ အသိမဲ့တဲ့ စီးပြားရွာသမား အ႐ူးေတြရဲ႕ ဓားေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ ခန္းသြားရမယ္ဆိုရင္---"

အခုေတာ့ ပိုလို႕ခုတ္လို႕ေကာင္း ေနၾကပါၿပီ။ ေလလွဲလို႕လဲတဲ့ အပင္ေရာ၊ ေလမလွဲဘဲ လူလွဲတဲ့အပင္ေရာ ခုတ္လိုက္ၾကတဲ့အတြက္ ကြၽန္းႀကီးရဲ႕အတြင္းမွာ ရွင္းသြားခဲ့ပါၿပီ။ ေတာတိရစၧာန္ကေလးေတြဆုိရင္လဲ ေတာဝက္ေလာက္နဲ႕ ေခြးအေလာက္သာ က်န္ရွိပါေတာ့တယ္။ အေတာ္ကေလး ရွားပါးသြားခဲ့ပါၿပီ။ မိန္းမလွကြၽန္းညိဳ ႀကီးနဲ႕အတူ ေဘးမဲ့ေတာျဖစ္တဲ့ ျဗဳန္းေမြးကြၽန္းလဲ အတူတူျဖစ္ခဲ့ပါၿပီ ေလလွဲလို႕ ၿပိဳလဲခဲ့ရတဲ့အျပင္ လူကလဲလွဲဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသထက္ ဆုိးခဲ့ပါေတာ့တယ္။ တစ္ေန႕ကို ဓားအလက္တစ္ရာေလာက္က အၿမဲလိုလို လွဲေနမယ္ဆိုရင္ ေနာင္ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ လြင္တီးေခါင္ကြင္းေျပာင္ေျပာင္ဘဝကို မလြဲမေသြ ေရာက္သြားႏိုင္ပါတယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ၄ဝ ေလာက္က မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးနဲ႕ ဒီကေန႕ မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးတုိ႕ရဲ႕ အေျခအေနဟာ အလြန္႕အလြန္ကို ကြာျခားေနပါၿပီ။ ျမစ္ဝကြၽန္းေပၚေဒသ တစ္ခြင္လံုးမွာ အလွပဆံုး၊ အသာယာဆံုး အႀကီးမားဆံုး ကြၽန္းႀကီးတစ္ကြၽန္းဟာ အသိမဲ့တဲ့ စီးပြားရွာသမား အ႐ူးေတြရဲ႕ ဓားေအာက္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္ ခန္းသြားရမယ္ဆိုရင္ အလြန္႕အလြန္ကို ဝမ္းနည္းစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ အသိမဲ့လို႕ ခုတ္ၾကလုပ္ၾကတဲ့ ျပည္သူေတြကို အျပစ္မဆိုသာေပမယ့္ သူတို႕တစ္ေတြကို အသိတရားေတြရလာေအာင္ ပိတ္ေတာတစ္ေတာရဲ႕ ဥပေဒေတြ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို နားလည္သေဘာေပါက္ေအာင္ သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူေတြအေနနဲ႕ ပညာေပးစည္း႐ံုးႏိုင္ဖို႕ အထူးလိုအပ္လွပါတယ္။

တစ္ဘက္မွာ ပညာေပးစည္း႐ံုးတာေတြလုပ္သလို၊ တစ္ဘက္မွာလဲ ထိထိေရာက္ေရာက္တားျမစ္ ေစာင့္ေရွာက္မယ္ဆိုပါရင္ မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးရဲ႕ အနာဂတ္သာယာလွပေစေရးနဲ႕ ေရွးယခင္ကလို စိမ္းစိမ္းစိုစို ညိဳ႕ညိဳ႕မိႈင္းမိႈင္းနဲ႕ အပင္ခ်င္းယွဥ္၊ အကိုင္းခ်င္းဆက္၊ အခက္ခ်င္းေဝ၊ အရြက္ခ်င္းထပ္လို႕ ျပြတ္သိပ္ေရာေႏွာၿပီး ေပါက္ေရာက္ေနၾကတဲ့ ေရငန္ႀကိဳက္ သဘာဝေပါက္ပင္ကေလးေတြနဲ႕အတူ၊ ေတာတိရစၧန္ကေလးေတြ၊ ေက်းငွက္သာရကာေလးေတြ ျမဴးတူးေပ်ာ္ရႊင္ခ်မ္းေျမ႕စြာ ေနႏုိင္ေရးအတြက္ နဂိုမူလအေျခအေနဆီကုိ ျပန္မေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ အလြန္နီးကပ္တဲ့ အေျခအေနဆီကိုေတာ့ ျပန္ေရာက္ႏုိင္ပါလိမ့္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္မိပါတယ္။

သက္ဆိုင္ရာတာဝန္ရွိသူေတြနဲ႕ ဒီေရေရာက္သစ္ေတာႀကီးေတြကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏုိး တန္ဖိုးထားတတ္တဲ့ သူေတြကသာ ထိေရာက္စြာကူညီပံ့ပိုး တြန္းအားေပးၾကမယ္ဆိုရင္ မိန္းမလွကြၽန္းညိဳႀကီးဆိုတဲ့ အမည္နာမနဲ႕ လိုက္ေလ်ာညီေထြ စိမ္းစိုညိဳ႕မိႈင္း၊ လန္းဆန္းၿပီး သာယာလွပတဲ့ ကြၽန္းႀကီးမဟာအျဖစ္ ယေန႕မွ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ တည္တံ့ေနဦးမွာျဖစ္ပါေၾကာင္း ေရးသား တင္ျပလိုက္ပါတယ္။

ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာ www.zaygwet.com တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာေဆာင္းပါး ျဖစ္သည္။