~
ရြက္စိမ္း ~
 |
အ၀တ္အစား ခြာခ်ေတာ့မယ့္ အမ်ဳိးသမီးပုံလား၊ ဒါလည္း လုပ္လုိက္ပါ။
ပန္းခ်ီျပပဲြ?
အင္း .... ဒါကေတာ့ .....
ဒီကေန႔ျမန္မာပန္းခ်ီေလာကရဲ႕ လြတ္လပ္စြာဖန္တီးႏိုင္မႈ၊ ပန္းခ်ီဆရာေတြရဲ႕ ရပ္တည္မႈနဲ႔ အေျခအေန တခ်ဳိ႕ အေၾကာင္းကို အလံျပဘုရားလမ္း၊ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ျမိဳ႕နယ္ မွာဖြင့္ထားတဲ့ MYANMAR INK Art Gallery ျပခန္း တာ၀န္ခံျဖစ္တဲ့ ကိုစိုးႏွင္းေအာင္(SNA) က ဧရာ၀တီ ဘေလာ့ကို ယခုလိုေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္ ။
“ပန္းခ်ီအတြက္ေတာ့ လြတ္လပ္မႈက လံုး၀ မရွိေသးဘူး၊ စိစစ္ေရး (ဌာန) ကို အခုထိ တင္ေနရတုန္းပဲ။
ျမန္မာတျပည္လုံးကို ျပန္႔သြားႏိုင္တဲ့ဂ်ာနယ္၊ မဂၢဇင္းတခ်ဳိ႕ မွာေတာ့ အေဖာ္အခြ်တ္ေတြကို ခြင့္ျပဳထားျပီးေတာ့
လူ ၅၀၊ ၁၀၀ ေလာက္ လာၾကည့္တ့ဲ ပန္းခ်ီျပပြဲအတြက္ေတာ့ စိစစ္ေရးကရွိေနတုန္းပဲ” လို႔ ပန္းခ်ီျပပြဲမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး သက္ဆိုင္ရာက ကန္႔သတ္မႈေတြ လုပ္ေနေသးတဲ့အေပၚမွာ သူ႔အျမင္ကို ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာပန္းခ်ီဆရာတစ္ေယာက္၊ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ရတာဟာ အႏုပညာရွင္အမ်ားစုအတြက္ အင္မတန္ ခက္ခဲပါတယ္။
ဒီလုိရပ္တည္ဖို႔ခက္ခဲတဲ့ အေျခအေနေတြ ၾကားမွာပဲ ျမန္မာပန္းခ်ီဆရာေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အႏုပညာလုပ္ငန္းေတြကို ၾကိဳးစား အားထုတ္ေနၾကရတာလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ေ၀ဖန္ေရး နည္းတယ္၊
ျပပဲြကုိ စိစစ္ေနတယ္၊
ပန္းခ်ီ အႏု ပညာရပ္ကို ဖန္တီးေနၾကတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာေတြမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိၾကသလို စီးပြားေရးခြ်တ္ျခံဳၾကျပီး တစ္ခ်ိန္က အာဏာရွင္ အစိုးရရဲ႕ ဖိႏွိပ္မႈေအာက္မွာ စား၀တ္ေနေရးအတြက္သာလံုး ပန္းေနရွာတဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာလည္း အႏုပညာရပ္ေတြကို ခံစားႏိုင္ဖို႔ ဒီကေန႔အထိ အေျခအေန မေပးေသး၊ အဆင္သင့္ မျဖစ္ေသးပါဘူး။
 |
ပန္းခ်ီေလာက ဖြံ႔ျဖိဳးဖို႕အတြက္ ႏိုင္ငံတကာစံႏူန္းအရ
ဖန္တီးသူအႏုပညာရွင္ (ပန္းခ်ီဆရာ)၊
အႏုပညာ ေ၀ဖန္ေရးဆရာမ်ား၊
အႏုပညာပစၥည္း ၀ယ္ယူစုေဆာင္းသူမ်ား၊
ျပပြဲစီစဥ္သူမ်ား၊
ျပခန္းမ်ား၊ ျပတုိက္မ်ား စသျဖင့္ လုိအပ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ အခုေနာက္ပိုင္း အႏုပညာပစၥည္းေတြကို ၀ယ္ယူစု ေဆာင္းသူေတြ ယခင္ကထက္ ပုိမ်ားလာပါျပီ။ ျပခန္းေတြလည္း ပိုမ်ားလာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ေ၀ဖန္ေရးသားတာနဲ႔ အႏုပညာစာေစာင္ေတြ အားနည္းေနေသးတယ္လို႔ ပန္းခ်ီေလာကသားတဦးျဖစ္တ့ဲ ကိုစိုးႏွင္းေအာင္က ေျပာပါတယ္။
 |
မီဒီယာေတြမွာ ပန္းခ်ီျပပြဲသတင္းေတြ ပါေနေပမဲ့ ပြဲလုပ္ျပီးခါမွ ေရးသားေဖာ္ျပၾကတာ ဆုိရင္ ျပပြဲအတြက္ ထိ ေရာက္တဲ့သတင္း မဟုတ္ဘူးလို႔ သူကပဲ ေျပာပါတယ္။
 |
ပန္းခ်ီအစည္းအရုံး ရွိေပမဲ့လည္း ပန္းခ်ီေလာက ဖြံ႔ျဖိဳးဖို႔ ထိေရာက္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ မရွိေသးတဲ့အေပၚမွာ -
“အစည္းအရံုးကေနလုပ္ရမွာက ပန္းခ်ီေလာက ဖြံ႔ျဖိဳးဖို႔ အတြက္ပဲ၊ ဒါကို အားလံုး ပါ၀င္ စဥ္းစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ယခင္အစည္းအရံုး သက္တမ္း တေလွ်ာက္မွာ ရွိခဲ့တဲ့ အားနည္းခ်က္ေတြ အေပၚမွာလည္း ျပန္လည္ သံုးသပ္သင့္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာ အႏုပညာရွင္ေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းက အႏုပညာရွင္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႔ႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတာမ်ိဳးေတြကိုလည္း လုပ္သင့္ပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ျပတုိက္ ျဖစ္ေပၚလာေအာင္လို႔ ပန္းခ်ီ အစည္းအရံုး အေနနဲ႔ လုပ္ေဆာင္သင့္တယ္” လို႔ ကိုစိုးႏွင္းေအာင္ကေျပာပါတယ္။
 |
| ျမန္မာျပည္ဟာ ပန္းခ်ီအႏုပညာရွင္ေတြ ရပ္တည္ဖို႔ ခက္ခဲပါတယ္ တ့ဲ။ |
ျမန္မာျပည္အတြင္းမ်ာက ပန္းခ်ီဆိုလွ်င္ ခံစားၾကည့္ ၾကည့္တတ္သူ အလြန္နည္းပါးပါေသးတယ္။ လွတယ္ဆိုတဲ့ အသိေလာက္နဲ႔တင္ ၿပီးသြားၾကတာကမ်ားေနတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႔ဆို ပန္းခ်ီကားလာ၀ယ္တယ္၊ ဘာလုပ္ဖို႔လဲဆိုေတာ့ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔တဲ့၊ ဘယ္လိုပန္းခ်ီကား၀ယ္သြားလဲဆိုေတာ့ သူတို႔မ်က္ေစ့ထဲ လွတယ္၊ ၿပီးေတာ့ အေရာင္စံုတယ္။ ဒါမ်ဳိးေလာက္နဲ႔တင္ၿပီးေနတာဆိုေတာ့ ပန္းခ်ီပညာကို ပန္းခ်ီကို ခံစားတတ္ဖို႔ အေျခခံသေဘာေလာက္ကိုေတာ့ ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ၾကားေပးဖို႔ေကာင္းတယ္။
ReplyDeleteဒါအမွန္ဘဲ ကိုစိုးႏွင္းေအာင္ ၊ရြက္စိမ္း၊ Numega.။ ပန္္းခ်ီဆိုတာ ရုပ္နဲ႕စိတ္ တြဲ လွဳပ္ရွားရတဲ႕ ဖန္တီးမွွွွဴ ပညာဘဲ ။ဒါကိုသူတို႕တကယ္စိစစ္တတ္လို႔လာ း ။ မီဒီယာလိုမဟုတ္ဘူး ။ ဖ်က္အားနဲပါတယ္ (သို႕မဟုတ္ ) မရွိပါ ။ အၿပဳအားကေတာ႔ပိုမ်ားပါတယ္။ စိတ္ၿငီမ္မွ ၊စိတ္ၾကည္လင္မွ လုပ္ရတဲ႔ အနုပညာကိုး ။တိုးတက္တဲ႕ႏိုင္ငံေတြမွာ ပန္းခ်ီက႑ မေသးပါဘူး ။းပန္းခ်ီကားကုိၿမင္တတ္ၾကည္႕တတ္ေအာင္ သင္ေပးႏိုင္ရင္ကုိ ေတာ္ေတာ္ေကငး္လာမယ္ ။ ေအးခ်မ္းၾကမယ္ ။ အနုပညာကုိခ်စ္တတ္လာရင္ ပတ္၀န္းက်င္ကို မဖ်က္စီးဘူး ။သစ္ေတာမၿပဳန္းတီးဘူး ။ ေရမၿဖဳန္းတီးဘူး။ မီးမၿဖဳန္းတီးဘူး ။အက်င္႕ပ်က္ခ်စား မလိုလားဘူး။လူမသတ္ဘူး ။ေဒါသၾကီးေနတဲ႕အခါ လိုင္းေတာင္ေၿဖာင္႕ေအာင္မဆြဲနွုိင္ဘူး ။အၿမင္အာရံု ေ၀၀ါးတယ္ ။ေလာဘၾကီးေနရင္ မဟုတ္တာေတြလုပ္မိၿပီး ဂေရးေတြ ဒတ္တီးေတြထြက္လာတယ္ ။ လိုင္းေရာ ကာလာပါ ပါစပက္တစ္ေတြ လြဲကုန္တယ္။ တကယ္ေတာ႕ ဗဂ်ီဆိုတာ သိပၸံဆန္လြန္းတဲ႔ ၀ိဇၹာ ပညာရပ္လို႔ေၿပာရင္ ၇တယ္ ။ ဒါမမဟုတ္ ပတ္၀န္းက်င္ ၊ၿမင္သိစိတ္ ၊ဓမၼာရံု (ခံစားသိစိတ္) ၃ခုကို ဆက္စပ္ေနတဲ႕ ပညာတရပ္ပါပဲ ။ အဲဒီေနာက္မွ ေရးဆြဲတဲ႔ လူရဲ႔ၿမင္႕ၿမတ္တဲ႔ မွ်ေ၀ၿခင္စိတ္ေၾကာင္႔ အတတ္ပညာကို သံုးၿပီး တၿခားလူသိဘို႕ ေ၀မွ်တာပါပဲ ။ ကဲ ဘာကို ၾကည္႔ၿပီး ဘာေပတံနဲ႔တုိင္းၾကမွာလဲ ။ဘယ္လိုစိစစ္ၿပီး ခြင္႕ၿပဳၾကဦ
ReplyDeleteးမွာလဲ ။မေယာင္ရာဆီလူး ေလလည္ရာလံုခ်ည္မ မၾကပါနဲ႕ေတာ႕ ။ လူၿမင္မေကာငး္ပါ ။ ဥာဏ္မမီေၾကာင္း လူသိပါတယ္ ။ သေဘာထာၾကီးဘို႕ လိုပါၿပီ ။ တကယ္ၿဖစ္ုသင္႕တာက ဒီပညာရွင္ေတြကို တခါကမွ ဟုတ္တိပတ္တိ မခ်ီးေၿမွာက္ဘူးလို ႔ ခ်ီးေၿမွာက္အုန္းမလုိ႕ ေတြးသင္႕ပါၿပီ ။ပန္းခ်ီဆရာေတြက ၾကီးပြားဘို႔ေနေနသာသာ မငတ္္ေအာင္မနဲၾကိဳစားေနရတဲ႔ သမာအာဇီ၀ေတြပါ ။အလုပ္သဘာ၀ၿမင္႔ၿမတ္လြန္းလို႔ မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ၾကတာပါ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
No Art Education in Burma.
ReplyDeleteမဂၢဇင္းေတြမွာလည္း ပန္းခ်ီအႏုပညာကုိ ေနရာတစ္ခုေပးၿပီး က႑တစ္ခုထားၿပီး ေဖာ္္ျပဖုိ႔ ၀န္ေလးၾကတယ္။ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ မျဖစ္စေလာက္သတင္းေလးပဲ ပါတတ္တယ္။ ပါျပန္ေတာ့လည္း အေရာင္အားနဲ႔ ခံစားရႈျမင္ရမယ့္ ပန္းခ်ီသတင္းေနရာမွာ ကာလာမေပးဘဲ၊ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ေနရာေတြမွာ ကာလာစုံစံုေဖာ္ျပတတ္တယ္။ ျမန္မာျပည္မွာက ပန္းခ်ီအႏုပညာကုိ တန္ဖိုးမထားတတ္ၾကေသးဘူး။ မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္ အယ္ဒီတာေတြကအစ။ ရုပ္သံသတင္းေတြမွာလည္း ပန္းခ်ီျပပြဲသတင္းလႊင့္ရင္ ပန္းခ်ီဘယ္ႏွကားခ်ိတ္ထားလဲ၊ ဘာနဲ႔ေရးလဲ စတဲ့ အေပၚယံ ကိစၥေလာက္ပဲ သတင္းေပးနိုင္တယ္။ ပန္းခ်ီဆရာရဲ႕ဘ၀၊ သူ႔အေတြးအျမင္အယူအဆ၊ ပန္းခ်ီအေပၚထားတဲ့ သူ႔အာရံုခံစားခ်က္၊ စတဲ့ ထဲထဲ၀င္၀င္ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ ေပးႏုိင္စြမ္းမရွိဘူူး။ အခု artist SNAရဲ႕ ပြင့္လင္းတဲ့သေဘာထားအျမင္မ်ိဳး ေမးသူ ေဖာ္ျပသူ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဧရာ၀တီကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ReplyDelete