ေနာက္လိုက္ေတြရဲ႕ ဘ၀အစိပ္အပိုင္း အားလံုး နီးပါးဟာ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ တည္မီ ေနၾကလုိ႔ပါ။ ေခါင္းေဆာင္သူရဲ႕ အမိန္႔၊ ညႊန္ၾကားခ်က္ကို ေနာက္လိုက္ေတြက လုိက္နာ အေကာင္အထည္
ေဖာ္ၿပီး လိုရပ္တဲ့ ပန္းတုိင္ကို သြားေရာက္ၾကရတာပါ။
ဆံုး႐ႈံးမႈ အနည္းဆံုးနဲ႔ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရဖုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ဟာ အဓိက ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ထဲက ဆုိစကားတခုက မီးေမာင္းထုိးျပေနပါတယ္။
စစ္ေျမျပင္မွာ တဖက္ ရန္သူနဲ႔ ရင္ဆုိင္စစ္ပြဲ ဆင္ႏႊဲေနရတဲ့ ဒါဇင္နဲ႔ ခ်ီတဲ့ စစ္သားေတြကို ဦးေဆာင္ဦးရြက ္ျပဳေန တဲ့ အရာရွိ တဦးက အမိန္႔ေပးလိုက္ပါတယ္။
အရာရွိကလည္း စစ္ေျမျပင္ အေျခအေနကို ပစ္ လုိ႔ အမိန္႔ေပးရမလား၊ ေျပး လုိ႔ အမိန္႔ေပးရမလား ေ၀ခြဲ မရ ျဖစ္ေနၿပီး သူ အမိန္႔ေပးျဖစ္ လုိက္တာက “ေျပးစ္” တဲ့။
အရာရွိရဲ႕ အမိန္႔ေပးသံဟာ “ပစ္” ဆုိတဲ့ အမိန္႔လည္း မဟုတ္၊ “ေျပး” ဆုိတဲ့ အမိန္႔လည္း မဟုတ္၊ အဲဒီ “ပစ္” နဲ႔ “ေျပး” ၾကားထဲ က အသံတခုျဖစ္တဲ့ “ ေျပးစ္” လို႔ ေအာ္လိုက္တာပါ။
ဒီေတာ့ ေနာက္ပါ ရဲေဘာ္ေတြက ပစ္တဲ့သူက ပစ္၊ ေျပးတဲ့ သူက ေျပး နဲ႔ ျဖစ္ကုန္ပါေရာ။ ေသ သူ ေသ၊ ေျပးသူ ေျပး နဲ႔ တပ္ပ်က္ရတဲ့ ကိန္း ဆုိက္ပါေတာ့တယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဖြဲ႔အစည္းတခု၊ မိသားစု၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတခု စတဲ့ အမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ဦးေဆာင္မႈအခန္း က႑ွမွာ တာ၀န္ယူထားသူ ေခါင္းေဆာင္ဟာ တိက် ခုိင္မာတဲ့ အမိန္႔ ေပးတတ္ဖုိ႔ အလြန္ အေရးႀကီး ပါေၾကာင္း။
လင္းသန္႔ ~
.
No comments:
Post a Comment