~
ကြ်န္မက အရုပ္ႀကိဳက္သူပီပီ ကုန္တုိက္ႀကီးေတြ သြားတိုင္း အရုပ္ဆိုင္ေလးေတြကုိ ဝင္ၾကည့္ေလ့ရိွတယ္။
အရုပ္ေလးေတြျမင္တိုင္း တရားမရိွေျပာေလ့ရိွတဲ့ စကားေလးကို ေဘးက စူပုပ္ပုပ္လိုက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာလိုက္မိတယ္...
America မွာ ကေလးျဖစ္ရတာ တန္လိုက္တာပာယ္၊ ငါ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ျမန္မာျပည္မွာ
အရုပ္ေကာင္းေကာင္းေတြ မရွိဘူး....။
(အေမက အရုပ္ေတြၾကားက အေကာင္းဆုံးဆိုတာေလးေတြ ဝယ္ခဲ႔ေပးတာကိုလည္း ကြ်န္မ မေမ့ပါ။ )
သူ႔ကိုေျပာလို႔မွ စကားမဆုံးေသး၊ ေဘးက အသက္သုံးဆယ္ေလာက္အရြယ္ရိွတ႔ဲ အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔သားေလးကို အရုပ္ႏွစ္ခု မယူရဘူး၊ ႀကိဳက္တာတစ္ခုကိုေရြးဝယ္ေပးမယ္ တ့ဲ။
ကြ်န္မ စပ္စုဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ မရိွေပမယ့္ ေလာကနိယာမတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ တစ္ခုခုကို ပိုင္ဆိုင္တိုင္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ တန္ဖိုးညီတဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈရိွတယ္ဆိုတာကို ဒီငါးႏွစ္အရြယ္ကေလးေလး ဘယ္လိုလက္ခံမလဲ ဆုိတာ ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။
ဒါနဲ႔ ကြ်န္မ ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ မသိမသာ ကေလးေလးကို ေလ့လာေနမိတယ္။
အေတာ္ကိုေတြေဝတဲ႔အၾကည့္နဲ႔ လက္ထဲက အရုပ္ႏွစ္ရုပ္ကို သူၾကည့္ေနတယ္ ၊ အေမလုပ္သူကလည္း သားေတာ္ေမာင္ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ေနတယ္။
ၿပီးေတာ့ေျပာလိုက္ေသးတယ္အေမလုပ္သူက ... ၀ယ္ၿပီးရင္return ျပန္မလုပ္ရဘူးတဲ႔..
ဆံူးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်ၿပီးရင္အလြယ္တကူ မျပင္ေအာင္ သူ႔ပိ်ဳးပင္ေလးကိုပိ်ဳးေနျခင္း။
.. ဒါကိုငါးႏွစ္သားေလးကေတာ့ အေမ ရက္စက္တယ္ ထင္မွာေပါ့။
ကေလးေလး ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားၿပီး လက္တစ္ဘက္က အရုပ္ကို ခ်လုိက္တယ္၊
သူ႔လက္ထဲမွာရိွတဲ႕အရုပ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး သြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္း အေမကိုေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူထားခဲ႕တဲ႕အရုပ္ေလးကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးေရာက္တဲ႕အထိၾကည့္ေနတယ္။
ကေလးေလး ျပန္စဥ္းစားတိုင္း အရုပ္ကေလးကို ထားခဲ႕မိလို႔ ေနာင္တမရေစခ်င္ပါ။
တစ္ခုခုကိုရဖို႔ တစ္ခုကိုေပးဆပ္ျခင္းပာာ သဘာဝလိုပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေပ႕ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ႔တန္ဖိုးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ႔အရာေလးလိုတန္ဖိုးထားနိင္ဖို႔ လူေတြ သတိမျပဳမိပါ။
ဘဝကိုေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္ ရရိွထားတဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြကို လူေရွ႕ခ်ျပဖို႔ ဝန္မေလးသလို ဒီေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ႕ရတာေတြကိုလည္း လိပ္ျပာသန္႕သန္႕ေျပာျပႏိုင္ရမယ္။ ရံႈးသြားတာေတြပာာလည္း တန္ဖိုးရိွတဲ႔ဆံုးရံႈးမႈျဖစ္ရမယ္။
ေအာင္ျမင္မႈရခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ေအာင္ျမင္ခဲ႔တာကို ေျပာသလို ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြကိုလည္း ဝင့္ႂကြားစြာေျပာရဲဖို႔ လိုတယ္။
ေအာင္ျမင္မႈေနာက္လိုက္ေနတဲ႕လူငယ္ေတြ ေလာကႀကီးမွာ ေနရာတစ္ေနရာရဖို႔ တခုခုကုိ ေပးဆပ္ရမွာကေတာ့ သဘာ၀ပါပဲ လုိ႔ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
အနီတာ ဘာရာဒြါဂ်ာ
.
ကြ်န္မက အရုပ္ႀကိဳက္သူပီပီ ကုန္တုိက္ႀကီးေတြ သြားတိုင္း အရုပ္ဆိုင္ေလးေတြကုိ ဝင္ၾကည့္ေလ့ရိွတယ္။
အရုပ္ေလးေတြျမင္တိုင္း တရားမရိွေျပာေလ့ရိွတဲ့ စကားေလးကို ေဘးက စူပုပ္ပုပ္လိုက္လာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းကိုေျပာလိုက္မိတယ္...
America မွာ ကေလးျဖစ္ရတာ တန္လိုက္တာပာယ္၊ ငါ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို ျမန္မာျပည္မွာ
(အေမက အရုပ္ေတြၾကားက အေကာင္းဆုံးဆိုတာေလးေတြ ဝယ္ခဲ႔ေပးတာကိုလည္း ကြ်န္မ မေမ့ပါ။ )သူ႔ကိုေျပာလို႔မွ စကားမဆုံးေသး၊ ေဘးက အသက္သုံးဆယ္ေလာက္အရြယ္ရိွတ႔ဲ အမ်ိဳးသမီးက သူ႔ရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းနဲ႔သားေလးကို အရုပ္ႏွစ္ခု မယူရဘူး၊ ႀကိဳက္တာတစ္ခုကိုေရြးဝယ္ေပးမယ္ တ့ဲ။
ကြ်န္မ စပ္စုဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္ မရိွေပမယ့္ ေလာကနိယာမတစ္ခုျဖစ္တဲ႔ တစ္ခုခုကို ပိုင္ဆိုင္တိုင္း တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ တန္ဖိုးညီတဲ႔ ဆုံးရႈံးမႈရိွတယ္ဆိုတာကို ဒီငါးႏွစ္အရြယ္ကေလးေလး ဘယ္လိုလက္ခံမလဲ ဆုိတာ ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားသြားတယ္။
ဒါနဲ႔ ကြ်န္မ ဟိုေယာင္ေယာင္ဒီေယာင္ မသိမသာ ကေလးေလးကို ေလ့လာေနမိတယ္။
အေတာ္ကိုေတြေဝတဲ႔အၾကည့္နဲ႔ လက္ထဲက အရုပ္ႏွစ္ရုပ္ကို သူၾကည့္ေနတယ္ ၊ အေမလုပ္သူကလည္း သားေတာ္ေမာင္ရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေစာင့္ေနတယ္။
ၿပီးေတာ့ေျပာလိုက္ေသးတယ္အေမလုပ္သူက ... ၀ယ္ၿပီးရင္return ျပန္မလုပ္ရဘူးတဲ႔..
ဆံူးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်ၿပီးရင္အလြယ္တကူ မျပင္ေအာင္ သူ႔ပိ်ဳးပင္ေလးကိုပိ်ဳးေနျခင္း။
.. ဒါကိုငါးႏွစ္သားေလးကေတာ့ အေမ ရက္စက္တယ္ ထင္မွာေပါ့။
ကေလးေလး ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စဥ္းစားၿပီး လက္တစ္ဘက္က အရုပ္ကို ခ်လုိက္တယ္၊
သူ႔လက္ထဲမွာရိွတဲ႕အရုပ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး သြားဖို႔အဆင္သင့္ျဖစ္ေၾကာင္း အေမကိုေျပာတယ္။
ၿပီးေတာ့ သူထားခဲ႕တဲ႕အရုပ္ေလးကို လွည့္ၾကည့္လွည့္ၾကည့္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေဝးေဝးေရာက္တဲ႕အထိၾကည့္ေနတယ္။
ကေလးေလး ျပန္စဥ္းစားတိုင္း အရုပ္ကေလးကို ထားခဲ႕မိလို႔ ေနာင္တမရေစခ်င္ပါ။
တစ္ခုခုကိုရဖို႔ တစ္ခုကိုေပးဆပ္ျခင္းပာာ သဘာဝလိုပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ ေပ႕ေပးဆပ္လိုက္ရတဲ႔တန္ဖိုးကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္လိုက္ရတဲ႔အရာေလးလိုတန္ဖိုးထားနိင္ဖို႔ လူေတြ သတိမျပဳမိပါ။
ဘဝကိုေနာက္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရင္ ရရိွထားတဲ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းေတြကို လူေရွ႕ခ်ျပဖို႔ ဝန္မေလးသလို ဒီေအာင္ျမင္မႈအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ႕ရတာေတြကိုလည္း လိပ္ျပာသန္႕သန္႕ေျပာျပႏိုင္ရမယ္။ ရံႈးသြားတာေတြပာာလည္း တန္ဖိုးရိွတဲ႔ဆံုးရံႈးမႈျဖစ္ရမယ္။
ေအာင္ျမင္မႈရခ်ိန္မွာ ဘာေၾကာင့္ ဘယ္လို ေအာင္ျမင္ခဲ႔တာကို ေျပာသလို ဒီေအာင္ျမင္မႈေတြအတြက္ ေပးဆပ္ခဲ့ရတာေတြကိုလည္း ဝင့္ႂကြားစြာေျပာရဲဖို႔ လိုတယ္။
ေအာင္ျမင္မႈေနာက္လိုက္ေနတဲ႕လူငယ္ေတြ ေလာကႀကီးမွာ ေနရာတစ္ေနရာရဖို႔ တခုခုကုိ ေပးဆပ္ရမွာကေတာ့ သဘာ၀ပါပဲ လုိ႔ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
အနီတာ ဘာရာဒြါဂ်ာ
.
Some are not straight about their Citizen especially half cast Chinese cronies in Myanmar..Be careful them..
ReplyDelete