 |
| ေတးေရး ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္ |
ေတးေရးဆရာ ေရႊေဂ်ာ္ေဂ်ာ္
ပံုမွန္ ျမန္မာျပည္သူတေယာက္အေနနဲ႔ အရမ္းစိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရတာေပါ့၊ မခံခ်င္စိတ္လည္း ျဖစ္ရတာေပါ့။ တကယ့္ျပသနာမွာ ဘယ္ေလာက္ ဘယ္သူက တကယ့္ အေသးစိတ္ကို ကိုယ္ကိုယ္တုိင္ မသိရိွတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ရယ္၊ ကိုယ့္ထက္ပိုၿပီး တာ၀န္ရိွတဲ့လူေတြက ဘယ္လို ေဆာင္ရြက္မွာလဲ မသိတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ရယ္၊ ခံစားဖုိ႔ေတာ့ ခက္တယ္ေပါ့။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ ဒီအခ်ိန္ဟာ အကူးအေျပာင္း ကာလလည္းျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ထက္ပိုၿပီး တာ၀န္လည္းရိွတယ္၊ ကိုယ့္ထက္ပိုလည္း လက္လွမ္းမွီတဲ့သူေတြက ဘာလုပ္မလဲဆုိတာ ေစာင့္ၾကည့္ရံုကလြဲရင္ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရံုကလြဲၿပီး ဘာမွမတတ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
 |
| အဆုိေတာ္ သားစုိး |
အဆိုေတာ္ သားစုိး
ဒါကေတာ့ သူတို႔ တကယ္ပဲ က်ဴးလြန္လား မက်ဴးလြန္ဘူးလားဆိုတာ သူတုိ႔အသိဆံုးပါပဲ။ တရားကိုလည္း နတ္ေစာင့္ပါလိမ့္မယ္။ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းျပည္ႀကီးက အရာရာမွာေနာက္က်ေနတဲ့ ဆင္းရဲသား တုိင္းျပည္ျဖစ္ေနတယ္။ လမ္းထဲမွာေတာင္ ဆင္းရဲသားလမ္းေလွ်ာက္သြားတာနဲ႔ သူေဌးလမ္းေလွ်ာက္သြားတာ တူမွမတူတာပဲေလ။ သူေဌးလမ္းေလွ်ာက္ရင္ “သူေဌး မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ”ေပါ့ ဆင္းရဲသားလမ္းေလွ်ာက္ရင္ “ဟာ မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ မင္းဘာခုိးမလို႔လဲ” လို႔ေမးၾကတယ္။ ဆင္းရဲသားတုိင္းျပည္က လူေတြဆုိေတာ့လည္း ဒါမ်ဳိးေတြ႕ႀကံဳ႕ရတာ မဆန္းပါဘူး။ ဒါမ်ဳိးေတြ မႀကံဳ႕ေတြ႕ခ်င္ဘူးဆိုရင္ ကိုယ့္ဘာသာႀကိဳးစားၾကဖို႔ကလည္း အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ္နယ္ပယ္ ကုိယ့္လုပ္ငန္းခြင္မွာ ဘယ္သူမွ မတူေအာင္ တီထြင္ၾကမယ္၊ ဆန္းသစ္ၾကမယ္ အခုဟာက ထိုင္းနဲ႔ ျမန္မာယွဥ္ၾကမယ္ဆုိရင္ေတာင္ ခရီးသြားတဲ့ လုပ္ငန္းကိုပဲ ယွဥ္ၾကည့္ေပါ့။ ထုိင္းမွာ တႏွစ္ကို ႏုိင္ငံျခားသား ၂၉ သန္း ၀င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ တသန္းေက်ာ္ေက်ာ္ ၀င္တာေတာင္မွ ဟုိတယ္ မေလာက္ဘူးဆုိေတာ့ က်ေနာ္တို႔တုိင္းျပည္နဲ႔ ဘယ္ေလာက္ကြာဟေနလည္းဆိုတာ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိင္းမွာဆုိရင္ မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အအံုက ေရတြက္လို႔မရဘူးဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ၿမိဳ႕ထဲမွာ ႏွစ္ခုေလာက္နဲ႔ ေရတြက္လို႔ရေနတယ္။ ဆုိေတာ့ က်ေနာ္တို႔တုိင္းျပည္က ဒါမ်ဳိးခံရတာ မဆန္းပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔က အရာရာႏံုခ်ာဆင္းရဲ စုတ္ျပတ္ေနတာကိုး။ ဒါမ်ဳိးမျဖစ္ခ်င္ဘူး မႀကိဳက္ၾကဘူးဆုိရင္ေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ အားလံုးႀကဳိးစားမွပဲ ျဖစ္မွာပါ။
 |
| သရုပေ္ဆာင္ ေဗလု၀ |
သရုပ္ေဆာင္ ေဗလု၀
အေမရိကန္ႏုိင္ငံက မုိက္ကယ္ဖီးလင္း စင္ကာပူႏုိင္ငံမွာ ကားေတြကိုဓားနဲ႔ျခစ္တုန္းကေတာ့ စင္ကာပူဥပေဒအရ သူကို ႀကိိမ္ဒဏ္ေပးတယ္ေလ။ အဲဒီမွာ အေမရိကန္သမၼတနဲ႔ ျပည္သူလူထုက ေလ်ာ့ေလ်ာ့ေပါ့ေပါ့ေပးဖို႔ ၀ုိင္းၿပီး ေတာင္းပန္ၾကတယ္ေပါ့။ သူ႔လူမ်ဳိးတေယာက္ကို ထိရင္ ဆတ္ဆတ္ထိနာက်ဥ္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း က်ေနာ္တို႔လူမ်ဳိး ဒီ ကေလးႏွစ္ေယာက္ကိုထိတာ ဆတ္ဆတ္ထိမခံနားက်ဥ္းပါတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔လည္း အိမ္နီးခ်င္းႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ျပည္သူကလည္း ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္အတြက္ ေရွ႕က မားမားမတ္မတ္ရပ္ၿပီး အစိုးရကလည္း ညိွညိွႏွိဳင္းႏွိဳင္းလုပ္ေပးမယ္ဆုိရင္ ဒီကေလးေတြအေနနဲ႔က သက္သာလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတေယာက္အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒါ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ အားလံုးကလည္းသိတယ္ ကမၻာကလည္းသိတယ္ သူတို႔ဥပေဒကလည္း ေျပာရမယ္ဆုိရင္ သိပ္မကြာဘူးေလ ေငြမ်ားတရားႏုိင္မွာပဲ။ တကယ္လုိ႔ဒီကေလးႏွစ္ေယာက္ အျပစ္မရွိဘဲ ဒီလုိအျပစ္ေပးခံရမယ္ဆုိရင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသားတေယာက္အေနနဲ႔ နာတယ္။ ဆတ္ဆတ္ထိနာတယ္။ ေၾကကဲြပါတယ္။ ခံစားရပါတယ္။
 |
| သဥၹာရႊန္းလဲ့ရည္(လူငယ္ေရးရာ ေဆာင္ရြက္လႈပ္ရွားသူ) |
သဥၨာရႊန္းလဲ့ရည္ (လူငယ္ေရးရာ ေဆာင္ရြက္လႈပ္ရွားသူ)
ပထမေတာ့ ဒီကိစၥကို စကတည္းက ေလ့လာျဖစ္တယ္၊ ေလ့လာျဖစ္ၿပီးေတာ့ သတင္းေတြ အၿမဲတမ္း ထိုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးျဖစ္တယ္။ ေဆြးေႏြးျဖစ္ေတာ့ သူတုိ႔ေတြ ကိုယ္တုိင္လည္း လက္မခံဘူး။ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ေနၾကတဲ့၊ လႈမႈေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားေနၾကတဲ့၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြလႈပ္ရွား ေနၾကတဲ့ ထိုင္းသူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ဒီကိစၥအေပၚမွာ အႀကီးႀကီး သံသယရိွတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခု ဒီလိုသတင္းေတြ ၾကားမိတဲ့အခါမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးေရွာ့ခ္ျဖစ္မိတယ္။ ေရွာ့ခ္ျဖစ္မိတဲ့ အျပင္ ဘာေတြ ဆက္ၿပီး ေတြးမိသလဲဆုိေတာ့ တရားဥပေဒ ကိစၥေပါ့၊ အဓိကက ဒီလိုမ်ိဳး စစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ႏုိင္ငံတခုမွာ တရားဥပေဒကို က်မတုိ႔ ဘယ္ေလာက္ထိ ေမ်ွာ္မွန္းလို႔ ရပါ့မလဲဆုိတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သံေ၀ဂရမိတယ္။ အခုဆုိရင္ ဒါက စစ္တပ္က အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ စစ္တပ္ရဲ႕အာဏာ သက္ေရာက္မႈရိွေနတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေနတဲ့အခါက်ေတာ့ အဲဒီႏိုင္ငံမွာရိွေနတဲ့ တရားစီရင္ေရးကိစၥေတြက ဒီလိုပံုစံေတြ ျဖစ္ေနပါလားဆုိတာ၊ ျဖစ္တတ္ပါလားဆုိတာက က်မတုိ႔ ကိုယ္ေတြ အရင္တုန္းက ျဖစ္ခဲ့တာနဲ႔ သြားျမင္မိတယ္။ ေနာက္တခုကေတာ့ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းမိတယ္။ အဲဒါက သူတုိ႔က အသက္ (၂၂)ႏွစ္ပဲ ရိွေသးတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာကိုယ္ ပညာသင္ရမယ့္ အရြယ္၊ အလုပ္လုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ သူတုိ႔ရဲ႕ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းမရိွဘဲ တျခားႏိုင္ငံမွာသြားၿပီး ကၽြန္ျပဳေနရတယ္။ ေအာက္ေျခအလုပ္သမားအေနနဲ႔ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒီလို မတရားမႈေတြ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အခ်ိန္ သူတုိ႔ကို ဘယ္အရာကမွ မပံ႔ပိုးေပးႏုိင္ပါလားဆုိတာကိုလည္း ျမင္မိတယ္။ အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိစၥက တကမာၻလံုးနီးပါး High Profile ျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥျဖစ္တယ္ ဆုိေတာ့ High Profile ကိစၥမွာေတာင္ ဒီလိုမ်ိဳး တရားစီရင္ခံရတယ္ဆုိေတာ့ တျခား လူမသိ၊ သူမသိ မသိလိုက္ပဲနဲ႔ စီရင္ခံလိုက္ရတဲ့ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြရဲ႕ ထိုင္းရဲေတြနဲ႔ ေန႔စဥ္ ႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ မ်ားေနမလဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ေရႊ႔ေျပာင္းလုပ္သား လူငယ္ေတြအေပၚမွာ ျပည္နယ္ အဖြဲ႔အစည္းေတြေကာ၊ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္ေနၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြေကာ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျပန္လည္ေခၚယူမလဲ၊ သူတုိ႔ကုိ ကာကြယ္ေပးဖုိ႔အတြက္ ဘယ္လိုမ်ိဳး လုပ္ေဆာင္သြားမလဲဆုိတဲ့ အေျဖကိုလည္း စဥ္းစားေနမိပါတယ္။
No comments:
Post a Comment