ဦးမင္းႏိုင္မင္း( အပိုင္း - ၁ ဖတ္ရန္ )
ကၽြႏ္ုပ္တေယာက္ … ဟဲ … ဟဲ … ေတာေက်းလက္ ကပဲြခင္းထဲမွာ ဟိုတိုး, ဒီေခြ႕, ဟိုေငး, ဒီေမာ့ အရြယ္ေလာက္က ဇာတ္ၾဆာ စိန္ေအာင္မင္း သံေနသံထားနဲ႔ “ဟဲ” ခဲ့တာကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိပါရဲ့ဗ်ာ။
“ေျပာျပန္..ရင္လည္း … ေအာင္မင္း လြန္ရာ…က်မယ္…” တဲ့ ခင္ဗ်။
ယခု ဟိုအေၾကာင္း, ဒီအေၾကာင္း ေထြလာေကလာေျပာေနတာက မဟုတ္မဟပ္ လုပ္ဇာတ္ခင္းတာမွ မဟုတ္ေပပဲဗ်ာ။ အဟုတ္အမွန္ကို သရုပ္သ႑ာန္ေပၚေအာင္ ေဖၚေဆာင္ျပတာသာျဖစ္ေလေတာ့ ကၽြႏ္ုပ္ မလြန္ပါဘူးေနာ့..။
ဗိုလ္သန္းေရႊ က သူ႔ရဲ့ masterpiece အျဖစ္ ေရဒီယို, တီဗီနဲ႔
သတင္းစာေတြမွာ ေလလံုးထြားခဲ့တဲ့ ေရနက္ကြင္းစီမံကိန္း၊ ဥတိုစိုက္ကြင္းစီမံကိန္းတို႔ ဘာေၾကာင့္ မေအာင္မျမင္ ပက္လက္လန္ရတာလဲ။
ဗိုလ္သန္းေရႊက ေက်ာက္ဆည္သားဆိုေတာ့ လယ္တြင္း (၉) ခရိုင္ စိုက္ေရးပ်ိဳးေရး ဆည္ေျမာင္း တာတမံေတြနဲ႔ သမိုင္းမွတ္တမ္း၀င္ခဲ့တဲ့ အေနာ္ရထာမင္းေစာကို အားက်ကာ အရူးထတာလား။ ဘာအေၾကာင္းအခ်က္ေတြေၾကာင့္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ မေအာင္မျမင္ျဖစ္ရတာလဲ။
ဒီေနရာမွာ ေသခ်ာတဲ့ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအခ်က္တခုက ရွိေနေသးသဗ်။ လက္ညိႈးညႊန္ရင္ ေရျဖစ္တယ္လို႔ တရားေသမွတ္သား လည္ပတ္ေနရတဲ့ဲ့ စစ္ယႏၱရားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနယ္ပယ္မွာ ငါသာသိတယ္, ငါသာတတ္တယ္ရယ္လို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး,ငယ္ေတြက ဘ၀င္ေလဟပ္ၾကသဗ်။ ဆိုင္ရာဆိုင္ရာပညာရွင္ေတြ၊ ဌာနဆိုင္ရာအေတြ႕အႀကံဳရွိ အႀကီးအကဲေတြရဲ့ပညာစြမ္း, အေတြ႕အႀကံဳစြမ္း, လုပ္ရည္ကိုင္ရည္စြမ္းေတြကို ပစ္ပယ္ၾကသဗ်။ အမိန္႔ေပး, အမိန္႔ခံ, ရာဇသံဆိုတဲ့ စစ္ယႏၱရားအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ကိုသာ ေနရာတကာမွာ သံုးၾကတာကလားဗ်ာ။
အမွန္တကယ္က ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ့စစ္ယႏၱယားဆိုတဲ့ တ,ယား,ယား,ယားေနတဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ (governance) ဟာ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေစေရးအတြက္ မ`good´လို႔ ေကာင္းမြန္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္မႈစနစ္ (good governance) မျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုတာ ေဘာေလာႀကီးေပၚခဲ့ၿပီပဲဗ်ာ..။
ကဲ..ဗိုလ္သန္းေရႊ… ဘယ္ေလာက္စြမ္းတယ္ဆိုတာ သူ႔သေဘာသူေဆာင္ၿပီး သူ႔ကိုယ္သူေျပာင္စရာ, ေလွာင္စရာအျဖစ္ လုပ္ျပသြားၿပီမို႔ ကံနိမ့္ရာ လွံမစိုက္လိုေတာ့ပါဘူး။ ေရွ႕ကို ဘယ္လိုစခန္းသြားၾကမလဲ ဆိုတာကသာ အေရးႀကီးတာပါ။
ဒီအေရးႀကီးျပႆနာေတြကို ႏိုင္ႏိုင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ရေအာင္ အဓိကတာ၀န္ရွိတဲ့ ဗိုလ္သိန္းစိန္ကေကာ ဘာသားနဲ႔ထုထားလို႔လဲဗ်ာ။ ဒီခ်ဥ္ဖတ္အိုးထဲက ဒီခ်ဥ္ဖတ္မ်ိဳးပဲျဖစ္တာမို႔ “သူလည္းေလ.. ဟဲ.. ဟဲ.. ဗိုလ္သန္းေရႊရဲ့တပည့္စစ္သားပီပီ ဗိုလ္သန္းေရႊလိုပဲခ်ဥ္မွာပါ။ ဗီဇကိုယ္၌က ဘယ္နည္းနဲ႔မွ ခ်ိဳမလာႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ။
ဒါေၾကာင့္စီးပြါးေရးရာ, ႏိုင္ငံေရးရာ, ဥပေဒေရးရာ အႀကံေပးေတြရဲ့အားကိုးယူၿပီး ႀကံျပန္, ဖန္ျပန္ေတာ့လည္း ဥပေဒေရးရာမွာ အႀကံေပးက ရဲအရာရွိေဟာင္း ဦးစစ္ေအး။ LLB ကို စာေပးစာယူအဆင့္ကေလးမွ်ေလာက္နဲ႔သာ ေအာင္ခဲ့ရရွာသူ..။ ႏိုင္ငံေရးရာမွာ အႀကံေပးက MRTV4 အဆင့္မွ်ေသာ ကိုကိုလိႈင္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က ကိုရဲတင့္။ ကိုရဲတင့္ဆိုတာက လူရႊင္ေတာ္ႀကီးဦးေပါစံရဲ့ `မွန္´ တဲ့လူေတြ`က်´သြားၿပီ၊ `မမွန္´တဲ့လူေတြ`တက္´ ဆိုတဲ့ေပၚလစီအရ သတင္းစာအယ္ဒီတာခ်ဳပ္အဆင့္မွ်ေသာ ရာထူးရွင္ ကိုရဲတင့္..။ အဲ..ကိုရဲတင့္ရဲ့ ေရွးေရွးကတည္းက ယခုထက္တိုင္ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္အားထား ပညာယူရာ တဦးတည္းေသာ အာစရိကလည္း … ဟဲ… ဟဲ.. ဓါတ္သိေတြဆိုေတာ့။ သူတို႔အားလံုး`မလြမ္း´ေလာက္လို႔ အားရစရာဆိုတာ ဘာတခုကေလးမွ မရွိပါကလား ဗ်ာတို႔ရယ္။
အဟမ္း … စီးပြါးေရးရာမွာ အႀကံေပးက ေဒါက္တာဦးျမင့္..။ အခ်ိဳ႕က ဦးျမင့္ကို … ေရးေတးေတးကေလးမွ်ေတာ့ `ေရးေတးေတး´လို႔ ထင္ေကာင္းထင္ၾကပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ဦးျမင့္ဟာ ေဘာဂေဗဒပညာရွင္ သက္သက္မွ်သာပါခင္ဗ်ာ။
ဒီကိုယ္ေတာ္ ေဒါက္တာဦးျမင့္ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ယေန႔ျပႆနာက လြယ္မေရာင္နဲ႔ခက္၊ တိမ္မေရာင္နဲ႔နက္သဗ်။ ျပႆနာအ၀၀ဟာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေပၚမွာ အေၿခတည္သဗ်။ ႏိုင္ငံေရးက အဓိကပင္မ ပင္စည္ႀကီးပါဗ်ာ။ က်န္တာေတြအားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ ပင္မပင္စည္ႀကီးဆီက ထြက္လာတဲ့အကိုင္း, အခက္, အရြက္ေတြ။ အဲဒါေတြဆီမွ ထပ္ဆင့္ၿပီး ျပဴထြက္လာတာက အဖူး, အပြင့္, အသီးေတြ။ ကိုင္း.. အဖူး, အပြင့္, အသီးေတြကို ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် … ဖူး, ပြင့္, သီးေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ။
“ေရဗူးေပါက္တာမလိုခ်င္ဘူး၊ ေရပါတာပဲလိုခ်င္တယ္” ဆိုတဲ့ သင္ရိုးအတိုင္း ေသနတ္ျပၿပီး, ၀ါးရင္းဒုတ္ျပၿပီး လက္နက္မဲ့ တိုင္းရင္းသားျပည္သူေတြကိုသာ တစံုတရာ အတိုင္းအတာအထိ အမိန္႔ေပးလူပါး၀ ဗိုလ္က်လို႔ရမယ္။ ေဖါက္လႊဲေဖါက္ျပန္ ဓါတ္ပ်က္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပင္မ, ပင္စည္ႀကီးကို `ဟိတ္..ဖူးေစသတည္း။ ဟိတ္..ပြင့္ေစသတည္း။ ဟိတ္..သီးေစသတည္း´ရယ္လို႔ အမိန္႔ေပးမရပါ။
ဒါေတြကို`ဘုတ္´အုပ္ထဲမွာရွာလို႔မရပါ။ ႏိုင္ငံေရးကစားကြင္းထဲမွာ အလဲလဲအကဲြကဲြ ႏႊဲၿပီးမွ `အထာ´ ကၽြမ္းၿပီး ျပည္သူေတြအတြက္ ေကာင္းက်ိဳးအေထြေထြကို ျဖစ္ထြန္းေစမယ့္ `ေဒါင္း..အိုးေ၀´ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ရဲ့ေဖါင္ေဒးရွင္းကို ခိုင္ခန္႔စြာ အုတ္ျမစ္ခ်ႏိုင္မွာပါခင္ဗ်ာ။
အင္း … ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္တဲ့ႏိုင္ငံ ျဖစ္လာေစေရးအတြက္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ အေရးႀကီးပံုကို ေဆြးေႏြးအၿပီးမွာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယား ေမာင္းႏွင္ႏိုင္စြမ္း အေရးႀကီးပံုကို ဆက္ပါေတာ့မယ္ခင္ဗ်။
န၀တ တက္လာခါစကတည္းက `ေစ်းကြက္စီးပြါးေရး´ လို႔ အသံေကာင္းေတာ့ ဟစ္ခဲ့ပါရဲ့..။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ေစ်းကြက္စီးပြါးေရး ဆိုသဟာ အတုအေယာင္ကို အရွက္မရွိ အာဏာရွင္ေတြက အေပၚစီးကေနၿပီးေမြးထားတဲ့ အရွက္မရွိ ေခတ္ပ်က္သူေဌးျဖစ္ခ်င္သူေတြ၊ အရွက္မရွိ အာဏာရွင္ေတြကို ေအာက္စီးကေနၿပီး ေမြးထားတဲ့ အရွက္မရွိ ေခတ္ပ်က္သူေဌးျဖစ္ခ်င္သူေတြ ဒင္းတို႔ပဲ တြင္က်ယ္ခဲ့ႀကတာ..။ ဒင္းတို႔အားလံုးနီးပါးမွာ ေငြရင္းေငြႏွီးရယ္လို႔ ဒုနဲ႔ဒယ္နဲ႔မရွိပါဘူး။ ရွိတာကအာဏာပိုင္ေတြဆီ အရွက္မရွိ ၀င္တတ္ထြက္တတ္တဲ့ အရည္အခ်င္းပါပဲ။
အရွက္မရွိ အာဏာရွင္က အရွက္မရွိ ေခတ္ပ်က္သူေဌးျဖစ္ခ်င္သူေတြကို လုပ္ငန္းရေအာင္လည္း `ဖန္´ ေပးတယ္။
အစိုးရ ဌာနဆိုင္ရာဆီက ႀကိဳတင္ထုတ္ေပးေငြ ရေအာင္လည္း `ရံ´ ေပးတယ္။ အျမတ္ကိုခြဲေ၀ၿပီးယူတယ္။ `အၿမီးစားဘက္, ေခါင္းစားဘက္´ မဟုတ္ေတာ့ဘူးခင္ဗ်။ အဲဒီေခတ္ကကုန္သြားၿပီ။ အခု ေခတ္စားေနတဲ့စကားလံုးက `အသဲတျခမ္းစီ ဖဲ့စားဘက္´ တဲ့ ခင္ဗ်။
ဒါေတြကို`ဘလိုင္း´ မေျပာပါဘူးဗ်ာ။ သက္ေသသကၠာယ အေထာက္အထားျပစရာေတြ တပံုတပင္ရွိပါတယ္။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္ကို ျပရမလား။ ေခတ္ပ်က္သူေဌးေတြဘက္ကို ျပရမလား။ `ကံကြက္က်ား´ မလုပ္ေကာင္းလို႔ပါခင္ဗ်။ မလုပ္ရက္လို႔ပါခင္ဗ်။ မဟုတ္မဟတ္ကို လုပ္ဇာတ္ခင္းပါတယ္လို႔ ဘက္ကန္ရင္ေတာ့ မတတ္ႏိုင္ဘူးဗ်ာ။ အမည္နာမကို တည့္တည့္ႀကီး ေဖၚကာျပရေတာ့မွာေပါ့။
ေျပာစရာစကားကို အနားသတ္ရရင္ျဖင့္ အထက္မွာေဖၚျပခဲ့တဲ့ ျဖစ္ေႀကာင္းရယ္ကုန္စင္က `မီးနီျပ´ေနပါတယ္။ ဒီအခ်ိဳး, ဒီအေကြ႕, ဒီအလိမ္ မ်ိဳးနဲ႔ေတာ့ ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံဆိုတာ ေလထဲမွာအေငြ႕ပ်ံၿပီး လြင့္မယ္, ပ်ယ္မယ္, ေပ်ာက္မယ္ဆိုတာနဲ႔ ငတိသန္းေရႊတေယာက္ ေနာင္မႀကာမတင္ကာလမွာ ဒယ္အိုးထဲ ေဇာက္ထိုးက်ေတာ့မယ္ဆိုတာတို႔ ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္ေနေႀကာင္းပါခင္ဗ်ား။ ။
(အပိုင္း - ၃ သို႔ ဆက္ရန္)
ေသခ်ာတာကေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ ကိုယ္တိုင္ေရး ေတာ့ မဟုတ္တာ အေသခ်ာပါဘဲဗ်ာ ။ စာဘဲ ပို႕တဲ႕ သ၀ဏ္လႊာ ဆိုလို႕ကေတာ့ သမၼတ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ဖတ္မည့္ ပံု မေပၚပါ ။ တံတားဖြင့္ပြဲ လမ္းဖြင့္ပြဲမ်ားတြင္ တိုင္းမွဴးတပ္မမွဴးမ်ား ေျပာသည့္ မိန္႔ခြန္းပင္ သက္ဆိုင္ရာဌာနမွ ေရးေပးရပါသည္ ။ ေရနက္ကြင္းစီမံကိန္းမ်ား ဘိုင္အို ဒီဇယ္ၾကက္ဆူမ်ား ေအာင္ျမင္ မေအာင္ျမင္ေတာ့ မသိပါ ။ ဆင္းေရႊလီ အရူးထခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမင့္လိွဳင္ တိုင္းမွဴး ဘ၀တြင္ ဘ၀ပ်က္ရေသာ စီးပြားပ်က္ရေသာတပ္မေတာ္သားအရာရွိ အေျမာက္အမ်ားရွိခဲ႕ပါသည္။ ခက္ေနသည္မွာ မ်ားမ်ားေျပာ လိုက္မလုပ္ႏိုင္ သိသိၾကီးႏွင့္ အလိမ္ခံေနျခင္းျဖစ္ပါသည္။ အစိုးရသစ္ၾကီးမွာလည္း ယခင္အတိုင္း အရင္အတိုင္း ဆက္လိမ္ ေနဦးမည္ ဆိုလ်ွင္........