ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီလည္ေခ်ာင္းကင္ဆာ ေဝဒနာကို ခံစားေနရရွာတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ရာဟုလာ (အသက္ ၆၇ႏွစ္) ဟာ ဒီကေန႔ ၃၁ ရက္ ၇ လ ၂၀၁၁ မြန္းလြဲ ၁၂ နာရီ ၁၅ မိနစ္အခ်ိန္မွာ ကြယ္လြန္သြားပါၿပီ။ မင္းကြန္းမွာရွိတဲ့ သူ႔ရဲ႕ေနအိမ္မွာ ကြယ္လြန္သြားတာပါ။ ၾသဂုတ္လ ၁ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၃နာရီမွာ သၿဂၤဳ ိလ္ပါမယ္။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ဇူလိုင္လ ၂ ရက္ေန႔တုန္းကပဲ ဧရာဝတီက ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ရာဟုလာနဲ႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုၿပီး သူ႔အေၾကာင္း ေဆာင္းပါး တပုဒ္ ရာဟုလာ သို႔မဟုတ္ ေဝဒနာမ်ားနဲ႔ ပန္းခ်ီဆရာဆိုၿပီး ေရးခဲ့ပါေသးတယ္။
သူပန္းခ်ီဆြဲတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး “လူေတြကေတာ့ ရူးတယ္ေျပာၾကတယ္။ ေရာင္းရမယ့္ ကားေတြ မေရးဘူး၊ ဘာေတြ ေလွ်ာက္ေရးမွန္း မသိဘူးလုိ႔ အၿမဲေျပာတယ္။ က်ေနာ္က အခုအခ်ိန္ထိ စိတ္ထဲ ရွိတာပဲ ေရးတယ္။ လူေတြက က်ေနာ့္ကို ပန္းခ်ီဆရာ အျဖစ္ေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူး။ အရူးပဲ လို႔ေတာင္ေျပာၾကတယ္” ဟုေျပာရင္း ရယ္သည္လို႔ ေဆာင္းပါးမွာ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
“ဒီၾကားထဲမွာ ဆုိက္ကားနင္းရင္း၊ ေစ်းေရာင္းရင္း ပင္ပန္းပါတယ္ဗ်ာ။ ကုန္ကုန္ေျပာရင္ အရက္ေတာင္ ခ်က္ေရာင္းခဲ့ရတဲ့ ဘဝေတြ။ အဲဒါက ဒီဘက္က ဘဝေပးတဲ့ ဝမ္းစာလုိ႔သတ္မွတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ စားစရာမရွိလို႔ ေက်ာင္းေတြ၊ ဘုရားပြဲေတြက အိမ္သာ ေတြမွာ က်ား၊ မ လို႔လည္း လိုက္ေရးရပါတယ္” ဟု သူက ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အမည္ရင္း ဦးေအာင္ျမင့္ ျဖစ္ၿပီး ေရႊဘို ဇာတိျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ ၅ တန္း ေက်ာင္းသား ဘ၀ကတည္းက ႏိုင္ငံေရးကို စိတ္ပါ၀င္စားခဲ့ၿပီး ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒကို သက္၀င္ယံုၾကည္သူ သခင္စိုးရဲ႕ တပည့္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္မွာ ႏိုင္ငံေရးမႈနဲ႔ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ၄ ႏွစ္၊ ကိုကိုးကၽြန္းတြင္ ၃ ႏွစ္ႏွင့္ ၂ လ ၾကာ ေနထိုင္ ခဲ့ရပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ဆင္းရဲပင္ပန္းစြာနဲ့ ဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္သြားၾကတဲ့လူေတြ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္မ်ားျပားတယ္။
ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ။