~
၀က္သားဟင္းေလး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းရည္၊ မန္က်ည္းရြက္သုပ္၊ ျမင္းခြာရြက္သုပ္
ဆုိင္နာမည္က - မီးမီးစားေသာက္ဆုိင္။
ေသာၾကာည ဆုိေပမယ့္ ဆုိင္ထဲ လူရွင္းေနပါတယ္။ ဘယ္ေန႔ လူမ်ားသလဲလုိ႔ ဆုိင္၀န္ထမ္းတေယာက္ကုိ ေမးၾကည့္ေတာ့ ဒီလုိပါပဲ၊ ပုံမွန္ မရိွပါဘူး လုိ႔ ဆုိတယ္။
ဧည့္သည္ ပုံမွန္မရိွလည္း ကိစၥမရိွပါဘူး၊ မီးမီးဆုိင္က ခ်င္းမုိင္ျမိဳ႕ ျမန္မာအစားအစာ ရတ့ဲဆုိင္ေတြထဲမွာ အေကာင္းဆုံးပဲ မဟုတ္လား။
ဒီဆုိင္ကုိ လာတာ ၂ လအတြင္း ၃ ႀကိမ္ေျမာက္ လာျဖစ္တာပါ။ အိမ္နဲ႔ နီးမယ္၊ က်ေနာ့္ ဘဏ္ကတ္ထဲမွာလည္း ပမာဏ မ်ားမ်ား ရိွမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တပတ္တႀကိမ္ေတာ့ လာျဖစ္မယ့္ေနရာေပါ့။
ကဲ ... စားပါျပီ။ ပုံမွာ ျမင္ရတ့ဲအတုိင္း ဟင္းေတြ မွာထားပါတယ္။
ဒီတခါလည္း အသုပ္ထဲ ငရုပ္သီးမထည့္ဖုိ႔ ႀကိဳမေျပာမိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငရုပ္သီးမစားသူက ေရြးေကာက္ပဲြလုပ္၊ ရွာေဖြေရး အရင္လုပ္ျပီး စားရပါတယ္။ အျမင္စူးရွမယ္၊ ငရုပ္သီး နဲ႔ အရြက္နဲ႔ ခဲြႏုိင္မယ္ ဆုိရင္ အဆင္ေျပပါျပီေလ၊ ရွဴးရွဴးရွဲရွဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့။
ခ်ဥ္ေပါင္ဟင္းရည္ မွာတုန္းကေတာ့ ပုဇြန္ထည့္မလား၊ ငါးထည့္မလား ေမးပါေသးတယ္။ ငါးကုိ ေရြးပါတယ္။ ေသာက္လုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ ငါးကုိ သပ္သပ္ခ်က္ထားပုံပါပဲ။ ဟင္းရည္ထဲက ငါးခ်ည္းပဲ ယူစားလည္း ငါးဟင္းစားရသလုိမ်ဳိး ထင္ရပါတယ္။
ငါး ဆုိလုိ႔ ေျပာရရင္ - ပုံထဲက စားပဲြေပၚမွာေတြ႔တ့ဲအတုိင္း အျပင္ အေ၀းေျပးကားလမ္းေဘး ငါးကင္ဆုိင္က ငါးတေကာင္ (ဘတ္ ၁၃၀) ၀ယ္လာပါတယ္။ စားခ်င္လြန္းလုိ႔ ၀ယ္လာတာပါ လုိ႔ ဆုိင္၀န္ထမ္းေတြကုိ အသိေပးျပီး စားပဲြေပၚ တင္စားတာပါ။ တခ်ဳိ႕ဆုိင္ေတြမွာ ျပင္ပအစားအစာ ယူလာခြင့္မရိွပါ၊ ဒီဆုိင္မွာ ဒီစည္းကမ္းခ်က္ ေရးမထား ကပ္မထားေပမယ့္ ေလးစားသမႈနဲ႔ အသိေပးလုိက္တာပါ။
စားေနတုန္း တယ္လီဖုန္းနဲ႔ ေအာ္ဒါမွာသံ ၾကားရျပီး မၾကာခင္ မွာယူသူ ေရာက္လာပါတယ္။ မီးဖုိထဲက ထြက္လာတ့ဲ ဟင္းဘူးေတြ အိမ္သယ္သြားပါတယ္။
ဖုန္းဆက္မွာႏုိင္တယ္ ဆုိေတာ့ အခ်ိန္သိပ္မရသူမ်ားအတြက္ အဆင္ေျပျပီေပါ့။
လိပ္စာကတ္မွာ ေရးထားတ့ဲ ဆုိင္ဖုန္းနံပတ္က ဝ၈ - ၂၇၆၃ - ၃၉၆၈ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆုိင္မေရာက္ခင္ မိနစ္ ၂၀ နာရီ၀က္ ႀကိဳမွာထားလုိက္ရင္ ဆုိင္ေရာက္တာနဲ႔ အသင့္ စားရုံပဲေပါ့။
စားျပီးေတာ့ က်သင့္ေငြက ဒီလုိပါ။(ဒီေန႔ ေငြေစ်း - တေဒၚလာ = ဘတ္ ၃၀)
စားေနတုန္း စားဖုိမွဴး (လုိ႔ ယူဆရသူ) မီးဖုိဘက္ကေန ထြက္လာတယ္။ သူ႔တီရွပ္က ခ်င္းမုိင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း တံဆိပ္ ရုိက္ထားတယ္။ (ဆုိင္ပုိင္ရွင္ မမီးမီးကလည္း ဒီအသင္းမွာ ဦးေဆာင္ လႈပ္ရွားသူ တဦးလုိ႔ ၾကားဖူးပါတယ္။)
ဆုိင္အေၾကာင္း နည္းနည္း ေျပာရရင္ သိပ္မၾကာခင္က ဒီဆုိင္ကုိ တျခား ျမန္မာျပည္သားတဦးလက္ထဲ ထည့္လုိက္ပါေသးတယ္။ ဆုိင္းဘုတ္ နဲ႔ ဆုိင္ပစၥည္းပစၥယမ်ား၊ ၀န္ထမ္းမ်ားလည္း ပါတာေပါ့။ အခုေတာ့ ဆုိင္က မမီးမီးလက္ထဲ ျပန္ေရာက္ေနပါျပီ တ့ဲ။
ဆုိင္ပုိင္ရွင္ အေျပာင္းအလဲေတြက ဆုိင္ထမင္းဟင္းေတြအေပၚ ရုိက္ခတ္ပုံ မရပါဘူး၊ တေလွ်ာက္လုံး ဒီ၀န္ထမ္းေတြပဲ ခ်က္ျပဳတ္ စီစဥ္ေနၾကလုိ႔ပါပဲ။
အားသာခ်က္ေတြက - စားလုိ႔ေကာင္းတယ္၊
ဆုိင္၀န္ထမ္းမ်ား ေဖာ္ေရြတယ္၊
၀န္ထမ္းေတြ ဘာသာစုံ ေျပာႏုိင္ပုံရတယ္ (ျမန္မာ၊ ရွမ္း၊ ထုိင္း၊ အဂၤလိပ္)
ႀကိဳးမ့ဲအင္တာနက္ရိွ၊ password ေတာ့ ေတာင္းရမယ္။
ဆုိင္ေရွ႕မွာ မွန္ေတြကာ၊ မွန္တံခါးတပ္ထားတယ္။ တံခါးပိတ္လုိက္ရင္ အျပင္၀ုိင္းေတြက ေဆးလိပ္ေငြ႔ အထဲ မေရာက္ႏုိင္။
အားနည္းခ်က္တခ်ဳိ႕က -
(ပန္ကာ ၄ လုံးေတာ့ ရိွေပမယ့္) ေလေအးစက္ မေတြ႔ရဘူး၊
အသုပ္ေတြမွာ ငရုပ္သီးစိမ္းထည့္တယ္
ဆုိင္က Ruamchok ေစ်းထဲမွာ ရိွတာပါ။ (ျမန္မာျပည္ပုိ႔တ့ဲ တပတ္ရစ္ဆုိင္ကယ္ေတြ အမ်ားႀကီးေရာင္းတ့ဲေစ်းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။)
ေစ်းက အစုံေရာင္းတယ္၊ ကုန္စိမ္း ကုန္ေျခာက္၊ အ၀တ္အထည္ စသျဖင့္။ ၀ယ္လုိ႔ အားမရရင္ အနားမွာ ရိွတ့ဲ Rim Ping စူပါမတ္ကက္ (San Sai ဆုိင္ခဲြ) နဲ႔ စတုိးဆုိင္ေတြထဲ သြားလုိ႔ ရပါေသးတယ္။ ကြမ္းယာဆုိင္၊ ျမန္မာစာအုပ္အငွားဆုိင္၊ ျမန္မာျပည္သားတုိ႔အတြက္ အလုပ္သမားလက္မွတ္ အက်ဳိးေဆာင္လုပ္ငန္းေတာင္ ေစ်းထဲမွာ ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ဆုိင္လိပ္စာ အတိအက်က -
Mee Mee Restaurant
E 15 , Ruamchok Market
T. Faham, Chiang Mai
E 15 ဆုိတာ ဆုိင္နံပတ္ ျဖစ္ပါတယ္။
"အဲဒီလိပ္စာအတုိင္းဆုိ စာပုိ႔သမားေတြပဲ သြားတတ္မွာေပါ့၊ သြားရလြယ္ေအာင္ ေျပာစမ္းပါ" ဆုိရင္ -
Mea Chock Plaza ေနာက္ဘက္မွာ လုိ႔ ညႊန္ရပါေတာ့မယ္။
Mea Chock Plaza က ဒီမွာပါ။ ေျမပုံ ညာဘက္အေပၚေထာင့္မွာပါ။
မီးမီးဆုိင္ဖြင့္ခ်ိန္က မနက္ ၁ဝ နာရီကေန ည ၉ နာရီအထိပါ။
ဆုိင္းဘုတ္တခုမွာ ဟသၤာပုံ ေတြ႔မယ္၊ ဟသၤာေဘးမွာ Mee Mee လုိ႔ ေရးထားမယ္ ဆုိရင္ အဲဒီဆုိင္ထဲ ၀င္သြားလုိက္ပါ၊ အဲဒါ မီးမီးဆုိင္ပါပဲ။
ဆုိင္ထဲမွာ အေယာက္ ၂၀ ေက်ာ္၊ ဆုိင္ေရွ႕မွာေတာ့ ၈ ေယာက္ ၉ ေယာက္ ထုိင္ႏုိင္ၾကပါတယ္။ ေဆးလိပ္ဖြာလုိသူမ်ား ဆုိင္ေရွ႕၀ုိင္းမွာ ေနရာယူပါေလ။
နာမည္က မီးမီး စားေသာက္ဆုိင္ ဆုိေတာ့ ေသာက္စရာလည္း မွာႏုိင္ပါတယ္။
အစားအေသာက္စာရင္းမွာ ေဖာ္ျပထားတ့ဲအတုိင္း ျမန္မာစာ၊ ရွမ္းစာ၊ ထုိင္းစာေတြ ရႏုိင္ေၾကာင္း လက္တုိ႔လုိက္ပါတယ္။
~
အခုလိုေျကာ္ျငာထည့္ေပးမယ္ဆိုျပိး
အဲဒါေတြအလကားညာစားလာတာမပာုတ္လား။
သာေပါင္းညာစား၊ပာားပာားပာား။