ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကိုစာရြက္ေပၚမွာေရးမယ့္အစားနံရံေပၚမွာတင္လိုက္တယ္

ဓာတ္ပုံမ်ား - တင္ထက္ပုိင္ / The Irrawaddy

ဥာဏ္ရဲႏိုင္
အသက္ (၂၁) ႏွစ္၊
Freelance Artist ၊
ပန္းခ်ီအထူးျပဳ (တတိယႏွစ္)၊ အႏုပညာတကၠသိုလ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕။

က်ေနာ္ လက္ရိွ အႏုပညာအလုပ္ေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလုပ္ေနတယ္။ အဓိကကေတာ့ Graffiti ဆြဲတယ္။ေနာက္ ပန္းခ်ီကားေတြလည္း ေရးတယ္။ တျခားအႏုပညာလႈပ္ရွားမႈေတြအေနနဲ႔က အခု Photo Model  စလုပ္ေနတယ္၊ သိပ္မၾကာေသးဘူး။ ေနာက္ ၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ၿပိဳင္ဖုိ႔ ရိွတယ္။ ၿပီးေတာ့ Fashion Focus အစီအစဥ္ေတြမွာလည္းပါဖုိ႔ရိွတယ္။ ရတီမဂၢဇင္းမွာလည္း Photo Model အေနနဲ႔ပါဖူးတယ္။

အဓိကကေတာ့ Graffiti ဆြဲတာပါ၊ Photo Model ကေတာ့ ဝါသနာအရ နည္းနည္းပါးပါးလုပ္တာပဲရိွတယ္။ Graffiti စဆြဲျဖစ္ခဲ့တာေတာ့ Graffiti Artist အာကာေက်ာ္နဲ႔ အတူတူစခဲ့တာလို႔ ေျပာရမယ္။ ပထမကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔က ပန္းခ်ီေက်ာင္းကဆုိေတာ့ ပန္းခ်ီပဲဆြဲၾကတာ။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အုိဘားမားပံုမေရးခင္ က်ေနာ္တုိ႔ Graffiti စစမ္းမယ္ဆုိၿပီး သံုးထပ္သားျပားေတြေပၚမွာ စေရးၾကည့္တယ္။ ပထမက အာကာေက်ာ္ စလုပ္တယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ပန္းခ်ီပဲဆက္ဆြဲျဖစ္တယ္။

ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ အာကာေက်ာ္က ေအာင္ျမင္သြားေတာ့ က်ေနာ့္ကို ျပန္ၾကည့္တယ္။ Graffiti ဆုိတာ ဘယ္လိုမ်ိဳးဆြဲရတယ္ဆုိၿပီး က်ေနာ့္ကို ျပန္ၿပီးေျပာျပတယ္။ က်ေနာ္ Graffiti ေရးျဖစ္တာ သူ႔အကူအညီေတြ အမ်ားႀကီးပါတယ္။ အဓိကကေတာ့ Graffiti ဆုိတာ ႏိုင္ငံျခားမွာဆုိရင္ေတာ့ ပန္းခ်ီပဲ။တကယ္တမ္းက ႏိုင္ငံျခား Graffiti ကို ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြက ဆြဲတာ။ဒီမွာသာ လူငယ္ေတြ လုပ္တယ္လို႔ပဲ သိထားတာ။

က်ေနာ္က အခုပန္းခ်ီပညာကို အခုလက္ရိွက ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္မွာ တတိယႏွစ္တက္ေနတယ္။ Graffiti အေနနဲ႔က အရမ္းေတာ့ လႈပ္ရွားမႈ မရိွေသးဘူး။ အရင္ကေတာ့ အာကာေက်ာ္ဆြဲတဲ့ေနရာေတြမွာ လိုက္ေလ့လာတယ္။ ေဆးေတြ ဘာေတြ စမ္းၾကည့္တယ္။ တေယာက္တည္း Solo ဆြဲျဖစ္တာ သိပ္မၾကာေသးဘူး၊ လပိုင္းပဲရိွေသးတယ္။ မႏၲေလးမွာ ဆြဲျဖစ္တယ္၊ မူဆယ္မွာဆြဲျဖစ္တယ္၊ ေနာက္ လက္ရိွဆုိရင္ ဆုိင္ Decorationေတြဆင္တယ္။ Tattoo ဆိုင္ေတြ၊ Restaurant ေတြ၊ Bar ေတြမွာ Background နံရံေတြဆြဲတယ္။ အခုလက္ရိွက လက္ခံထားတာ သႀကၤန္မွာမ႑ပ္ေတြဆြဲဖုိ႔ ရိွတယ္။ေနာက္ၿပီး Bar ေတြမွာပံုဆြဲဖုိ႔ လက္ခံထားတယ္။

လမ္းေဘး Street က ထြက္မဆြဲျဖစ္တာေတာ့ ၾကာၿပီ။ မူဆယ္မွာဆိုရင္ Street ဆြဲတာ၊ လမ္းေဘးမွာထြက္ဆြဲခဲ့တာ။ လမ္းေဘးမွာထြက္ဆြဲဖို႔ တခုဆုိးတာက က်ေနာ္တုိ႔ ဒီမွာက Official ခြင့္ျပဳခ်က္ မရေသးေတာ့ Government ပိုင္တဲ့ နံရံဆုိထိလို႔မရဘူး။ Government ပိုင္တာမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ေတာင္ ပိုင္ရွင္က ခြင့္မျပဳဘူးဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ဆြဲလို႔ မရဘူး။ အဲဒီအခါက်ေတာ့ Street က ထြက္ဆြဲျဖစ္တာနည္းတယ္။ဆြဲေတာ့ ဆြဲျဖစ္ပါတယ္။ Street မွာေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကိုယ့္လက္မွတ္တခုကိုပဲ ေဖာင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ေရးၾကတယ္။ လက္မွတ္မဟုတ္ရင္ေတာင္ စာသားတခုခု၊ အဲလိုမ်ိဳးပဲ ေရးၾကတာမ်ားတယ္။

က်ေနာ္ကမ်ားေသာျဖင့္ Graffiti ကို 3D ပံုေတြဆြဲတယ္။ တခ်ိဳ႕ကက်ေတာ့ လူပံု Figure ေတြေရးတယ္။ တခ်ိဳ႕က က်ေတာ့ Font ေတြ ခ်ည္းပဲေရးတယ္။ အဲဒါက ကိုယ့္ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္မႈနဲ႔ ကြဲသြားတယ္။ Mood လည္း ကြာတာေပါ့။ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္ကို စာရြက္ေပၚမွာ ေရးမယ့္အစား က်ေနာ္တုိ႔က နံရံေပၚမွာတင္လိုက္တယ္။

Graffiti ပညာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးက်ေနာ္ဘယ္လိုေလ့လာျဖစ္လဲဆုိေတာ့ အခု Update က အြန္လိုင္းမွာေလ့လာတယ္။ ေနာက္ Mobile Library ဆုိတာရိွတယ္။ အဲဒီမွာ Graffiti နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြရိွတယ္။ Graffiti နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ စာအုပ္ေတြက ႏိုင္ငံျခားသြားမွပဲ ဝယ္လို႔ရမွာပဲ။ Myanmar Book Center မွာလည္းမရိွဘူး၊ မရိွေတာ့ အြန္လိုင္းကေနပဲ ကိုယ္အားက်တဲ့ Graffiti ေတြရဲ႕ Wall ေတြဝင္ၾကည့္၊ သူတုိ႔ Website ေတြ ဝင္ၾကည့္ၿပီး သူတို႔ဆြဲတာေတြ ဝင္ ေလ့လာတယ္။ အာကာေက်ာ္တုိ႔ Oversea ေတြဘာေတြ ထြက္လို႔ စာအုပ္ဝယ္လာရင္လည္း အဲဒီကေန ေလ့လာတယ္။

Graffiti က ဘယ္လိုဆြဲရတာလဲဆုိတာ ပံုေသနည္းႀကီးနဲ႔ စာအုပ္ေတြ မထြက္ေသးေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ စမ္းဆြဲ၊ စမ္းလုပ္ၾကည့္ရတယ္။ အဓိကက Materials ေတြ ဘယ္လိုသံုးတယ္ဆုိတာပဲ ေလ့လာလို႔ ရတယ္။

က်ေနာ့္ရဲ႕ Future Plan က အခုလက္ရိွ လာမယ့္ ၁၁ လပိုင္းမွာက်ေနာ္ Two Men Show လုပ္မယ္။ Two Men Show က မႏ ၱေလးမွာရိွတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာမတေယာက္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး က်ေနာ္ ပန္းခ်ီကားေတြ ျပမယ္။ ၂၀၁၆ တလပိုင္းမွာ က်ေနာ့္ One Man Show ရွိမယ္။ အဲဒီမွာပန္းခ်ီရယ္၊ 3Dရယ္၊ Graffiti ရယ္ ၃ခု ျပမယ္။ လတိုင္းလိုလို Group Show ေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္လုပ္ေနပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ Photo Model အေနနဲ႔လည္းက်ေနာ္ Show ေတြေလွ်ာက္ဖုိ႔ရိွတယ္။ ၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ဖုိ႔ရိွတယ္။

ေနာက္ၿပီးက်ေနာ္ တလတခါ ပန္းခ်ီဆရာတေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ေပါင္းၿပီး မိဘမဲ့ကေလးေက်ာင္းေတြမွာ ပန္းခ်ီ သြားသင္ေပးေနတဲ့ အစီအစဥ္ေတြလည္းရိွပါတယ္။ အႏုပညာအလုပ္အျပင္ေတာ့ တျခားဟာလုပ္ဖုိ႔ စိတ္ကူးမရိွဘူး၊ စိတ္ကူးမရိွဘူးဆုိေပမယ့္ Business ပိုင္းတခုခုေတာ့ လုပ္ခ်င္တယ္။ အဲဒါကလည္းအႏုပညာနဲ႔ မကင္းတဲ့၊ ဥပမာ-Gallery တခုလိုခ်င္တယ္။အဲဒီ Art Gallery မွာပဲကေလးေတြအတြက္ ပန္းခ်ီသင္တန္း ဖြင့္မယ္၊ အဲဒီမွာပဲ ပန္းခ်ီပစၥည္းေတြနဲ႔ Graffiti အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ႏိုင္ငံျခားကေနကိုယ္တိုင္သြင္းၿပီးေရာင္းခ်င္တယ္။

Graffiti ကိုအခုေနာက္ပိုင္းလူငယ္ေတြ စိတ္ဝင္စားလာတဲ့အေပၚ ဘယ္လိုျမင္မိလဲဆုိရင္ ေကာင္းပါတယ္။ အဓိကလည္း အဲဒီလို Graffiti ကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ လူငယ္ေတြမ်ားလာမွလည္းအဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး Activities ေတြ၊ ပြဲေတြ လုပ္လို႔ ရမွာေလ။ ကိုယ္တေယာက္တည္း ေတာ္ေနတတ္ေနလို႔လည္း ပြဲေတြ ထလုပ္လို႔မရဘူး။ အားေပးတဲ့သူေတြရိွမွ က်ေနာ္တုိ႔ လုပ္လုိ႔ရမွာဆုိေတာ့ အားေပးမႈမ်ားေလ က်ေနာ္တုိ႔အတြက္ ေကာင္းေလပါပဲ။

က်ေနာ္ ၂၀၁၄ World Peace Day တုန္းက World Peace Day ကို ႀကိဳဆိုတဲ့အေနနဲ႔ လိႈင္သာယာ၊ FMI ထဲက ၿခံတၿခံရဲ႕ နံရံမွာပိုင္ရွင္ရဲ႕ ခြင္ျပဳခ်က္နဲ႔ ဆြဲခဲ့တယ္။ Peace နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ားႀကီးလုပ္ျဖစ္တယ္။ မူဆယ္မွာဆြဲခဲ့တာလည္း PEACE ဆုိတဲ့ စာလံုးကို နံရံႏွစ္ခုမွာဆြဲခဲ့တာ။ ကခ်င္ - မူဆယ္နယ္စပ္ေပါ့။ အဲဒီသြားတုန္းကလည္း အဲဒီက Refugee ကေလးေတြကို ပန္းခ်ီသင္ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီလို Peace နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးဆြဲရတဲ့အတြက္ စိတ္ခံစားခ်က္က ဘယ္လိုရိွလဲ ဆုိေတာ့ ကိုယ္ဆြဲလိုက္တဲ့အတြက္ အနည္းနဲ႔အမ်ားသူတို႔ စိတ္ဒဏ္ရာပေပ်ာက္သြားတယ္ဆုိရင္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝမ္းသာတယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ေျပာၾကတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆက္ႏြယ္လာလုိ႔ရိွရင္ အဲဒါအႏုပညာမျဖစ္ဘူးတဲ့။ ဒါဆုိရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းကေကာ အႏုပညာမျဖစ္ဘူးလား။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီႏိုင္ငံေရးဆုိတာကလည္း အႏုပညာသမားေတြရဲ႕ အေရးပဲေလ။ အဲဒီေတာ့ လုပ္ေနရမွာပဲ။ စစ္ပြဲေတြ မရိွဖုိ႔ေရာ၊ အားလံုးၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ေရာ အႏုပညာဘက္ကေနတဖက္တလမ္းက က်ေနာ္တုိ႔ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လုပ္ေပးရမယ္။


သီဟတုိး


"အပတ္စဥ္ထုတ္ ဧရာ၀တီဂ်ာနယ္ အတြဲ ၂ အမွတ္စဥ္ ၁၀ မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္"