တယ္လီဖုန္းေဘးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ထုိင္ေစာင့္ေနတာ ၉ ရက္ ရိွပါျပီ။

ဒီဟာသ အတြက္ ပုံကုိ ဒီက ယူျပီး ျဖတ္ညွပ္ကပ္ ပါတယ္။

တယ္လီဖုန္းေဘးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ထုိင္ေစာင့္ေနတာ ၉ ရက္ ရိွပါျပီ။

ႏုိင္ငံတကာဒိတ္ဒိတ္ႀကဲေတြက တကၠသုိလ္ရိပ္သာလမ္းကုိ ဖုန္းဆက္တာ တဂြမ္ဂြမ္ပဲ ဆုိတ့ဲအေၾကာင္း ေရးထားတ့ဲ ေထာက္လွမ္းေရးအစီရင္ခံစာေတြကုိ တဗ်င္းဗ်င္း ဆုတ္ျဖဲထားတာလည္း ေတာင္ပုံယာပုံ။ ဒါေပမယ့္ လူမုိက္တုိ႔ ေဒါသ ထြက္လည္း ခဏေပါ့။

“ဘုိးဘုိးက မင္းၾတားႀကီးပဲ၊ အဲဒီဘဲေတြနဲ႔ တယ္လီဖုန္းေျပာႏုိင္တာပဲ” ဆုိတ့ဲ ေျမးေမ်ာက္မူးလဲ ေျပာတ့ဲ အႀကံကုိ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ဖုိ႔ နုိင္ငံျခားေရး ဌာနကုိ တာ၀န္ေပးလုိက္တယ္။

နုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးလည္း အျပည္ျပည္ကုိ ဆက္သြယ္ရျပီေလ၊ “ေပါတာႀကီးကုိ ဖုန္းဆက္ၾကပါ” ေပါ့ဗ်ာ။

ဂ်ပန္၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က - 良い!
အေမရိကန္ သမၼတ ကေတာ္ေဟာင္းက - Oh, very good!
တရုတ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က - 现在?
လီကြမ္ယုက - Are you kidding la?
အဖိဆစ္ ေ၀့ခ်ာခ်ီ၀က - พร้อมที่จะพูดคุย!
ဘန္ကီမြန္းႀကီးက -내가 말하는 사랑 !
ပူတင္က - хорошую работу, глупый человек!
စသျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း တုံ႔ျပန္ၾကတယ္။

သုိ႔ကလုိ တုံ႔ျပန္တာေတြကုိ ၀န္ႀကီးက ေနျပည္ေတာ္ကုိ ၀မ္းသာအားရ ေဖာ္၀ပ္ လုပ္ျပီး ညႊန္ၾကားခ်က္ ေနာက္တခု ဆက္ ေစာင့္တယ္။ သိပ္ၾကာၾကာ မေစာင့္ရဘူး။ ဖုန္းေျပာခ်င္ေနတ့ဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးဆီက ညႊန္ၾကားခ်က္က ေဟာဒီလုိ ေရာက္လာတယ္ -

“ဒီေကာင္ေတြနဲ႔ ဖုန္းဆက္တ့ဲအခါ ငါပဲ ေျပာမယ္။ သူတုိ႔က နားေထာင္တ့ဲ အလုပ္ပဲ လုပ္ရမယ္။ ငါေျပာမွာေတြက ငါတုိ႔ဆီမွာ တံတားေတြ ေဆာက္တယ္၊ လမ္းေတြေဖာက္တယ္၊ ေက်ာင္းေတြမွာ ကြန္ပ်ဴတာအခန္းေတြ ရိွျပီ၊ ေဆးရုံေတြလည္း အႀကီးႀကီး ေဆာက္ျပီးျပီ ဆုိတာေတြ ေျပာမယ္”

အႀကီးအကဲညႊန္ၾကားခ်က္ ဆုိေတာ့ ၀န္ႀကီးလည္း ႏုိင္ငံတကာေခါင္းေဆာင္မ်ားထံကုိ ခ်က္ခ်င္း ေၾကးနန္းရုိက္ရျပီေပါ့ - “ေပါတာႀကီးရဲ႕ ႀကိဳတင္ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္က ဒီလုိ ဒီလုိ ျဖစ္ပါတယ္၊ အခုခ်ိန္က စျပီး ဖုန္းေခၚလုိ႔ ရပါျပီ အေဆြေတာ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္၊ သမၼတႀကီး၊ မဒမ္ သမၼတကေတာ္ေဟာင္း - -” ေပါ့ဗ်ာ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးက ေျပာဖုိ႔ အသင့္ ျပင္ထားတယ္။ အသံ မထိခုိက္ေအာင္ မွန္ခ်ဳိ သလိပ္ေပ်ာ္ေဆးဗူးေတြေတာင္ တဒါဇင္ ေဆာင္ထားေသးတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ - - -

တယ္လီဖုန္းေဘးမွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ထုိင္ေစာင့္ေနတာ ၉ ရက္ ရိွပါျပီ။

the end!