~
ေအာင္(ေဆး-၁)
ၿမိဳ႕စြန္တစ္ေနရာတြင္ ႀကီးမား လွေသာ ေညာင္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရွိ၏။
ထိုေညာင္ပင္ႀကီးႏွင့္ မလွမ္း မကမ္းတြင္ ကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းတစ္ခု ရွိ၏။
ထိုေဆးခန္းတြင္ လမ္းျပၾကယ္ ဟု ဆိုင္းဘုတ္တပ္ထားေသာ္လည္း ရပ္ကြက္မွအမ်ားျပည္သူက ေရႊ ေညာင္ပင္ေဆးခန္းဟု အလြယ္တကူ ေခၚၾက၏။
တစ္ညေနတြင္ ထိုေဆးခန္းသို႕ အၿငိမ္းစားေရွ႕ေနႀကီးဦးႏွင္းေမာင္ ေရာက္ရွိလာ၏။ ေဆးခန္းပိုင္ရွင္ ေဒါက္တာေနမ်ဳိးေအာင္ႏွင့္ တူဝရီး သဖြယ္ရင္းႏွီးသူျဖစ္၏။
ေရွ႕ေနႀကီးသည္ ေသြးအားနည္း ေရာဂါရွိ၍ မၾကာမၾကာ အားေဆး ထိုးရ၏။ ေဆးခန္းဝမွ ေဒါက္တာ ေနမ်ဳိးေအာင္က ဆီးႀကိဳလိုက္၏။
''မဂၤလာပါ အန္ကယ္၊ ဒီေန႕ ေဆးထိုးရင္ အန္ကယ္နာမွာ မဟုတ္ ဘူး''
''ဘာျဖစ္လို႕လဲ ေဒါက္တာ''
''ဒီလိုပါ၊ ခု ဆရာမေလး ႏြဲ႕ ယမင္းေရာက္ေနတယ္။ သူထိုးေပး မွာ၊ မေန႕ကလို ကြၽန္ေတာ္မထိုးဘူး။ ဆရာမေလးက သူနာျပဳသင္တန္း ဆင္းကာစေလ။ အေတြ႕အႀကံဳရခ်င္ လို႕ ကြၽန္ေတာ့္ဆီမွာ အလုပ္လာဝင္ ေနတာ၊ ဒီေန႕သူထိုးလိမ့္မယ္''
''ဆရာမေလးက ေခ်ာလား ဟင္''
''ေခ်ာတယ္အန္ကယ္၊ ဒါ ေၾကာင့္မနာဘူးေျပာတာ''
''ေဒါက္တာအေျပာနဲ႕တင္ မနာ ေတာ့ပါဘူး။ ဟဲ-ဟဲ- ေၾသာ္...ႀကံဳ တုန္းငယ္ငယ္က အေၾကာင္းေျပာရ ဦးမယ္၊ ေဒါက္တာအားလား''
''အားပါတယ္၊ ပြဲေတာ္ရက္ဆုိ ေတာ့ လူနာပါးပါတယ္၊ ေျပာသာ ေျပာပါအန္ကယ္''
''ဒီလိုေဒါက္တာ၊ အန္ကယ္က ငယ္ငယ္က ခ်ဴခ်ာတယ္။ ခဏ ခဏဖ်ားတယ္၊ ခဏခဏ ေဆးထိုးရ တယ္။ အန္ကယ္ ဇာတိကေတာရြာ ကေလး တစ္ရြာမွာ ဆရာဝန္လဲမရွိ ဘူး။ ကြန္ေပါင္ဒါပဲရွိတယ္။ ေဆးထိုး ခ်င္ရင္ ကြန္ေပါင္ဒါဆီပဲသြားရ တယ္''
''လြတ္လပ္ေရးရကာစက ဆရာဝန္ ရွားတာကိုး''
''ဟုတ္တယ္ ေဒါက္တာ၊ ကြန္ေပါင္ဒါကိုပဲ အားကိုးေနရတယ္၊ ကြန္ေပါင္ဒါ နာမည္က ဆရာခါတဲ့။ နာမည္ရင္းက ဦးခါေပါ့ ေဒါက္တာ''
''နာမည္ကလဲ ထူးဆန္းတယ္ ေနာ္''
''ဟုတ္တယ္၊ သူက ေဆးထုိး ရင္ မနာေအာင္ထိုးတတ္တယ္၊ တင္ပါးကို ပုတ္ၿပီးအပ္ကိုဖတ္ခနဲ ႐ိုက္သြင္းတာ၊ နာမွန္းမသိလိုက္ဘူး''
''ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္''
''ဒါနဲ႕ ရပ္ရြာက တကယ္မနာ တဲ့ ဆရာခါဆိုၿပီး နာမည္ေပးထား တယ္''
''နာမည္ကလဲ ကာရံေတြ နေဘေတြနဲ႕ပါလား''
''ဟုတ္တယ္ေဒါက္တာ၊ ကြၽန္ ေတာ္က သူနဲ႕ ခဏခဏထိုးရတယ္။ ခုေဆးထိုးတိုင္း သူ႕ကုိ သြားသြား သတိရတယ္။ သူကေတာ့ကြယ္လြန္ သြားရွာပါၿပီ''
''ခုေခတ္သစ္ ဆရာခါေတြ ေပၚေနၿပီ အန္ကယ္ရဲ႕''
''ဟုတ္လား ရွင္းျပပါဦး''
''ဒီလိုပါ၊ ေဆးထိုးရင္နာေတာ့ လူနာေတြက မလႊဲသာလို႕ထိုးရေပမယ့္ စိတ္ဖိစီးမႈခံစားရတယ္။ ဒါကို ကြၽန္ ေတာ္တို႕ ဆရာဝန္ေတြဘက္ကလဲ မလိုလားဘူး။ သုေတသီေတြကလဲ အမ်ဳိးမ်ဳိးႀကံစည္ၾကတယ္။ ခု Comerset ေဒသက အဂၤလိပ္လူ မ်ဳိးတစ္ဦးက တီထြင္ထားတာ ေျပာ ျပပါ့မယ္''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''တီထြင္တဲ့ လူနာမည္က Oliver Blackwell တဲ့။ သူ႕ပစၥည္းက ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္ရင္ သမား႐ိုး က်ေဆးထိုးအပ္နဲ႕ ေဆးထိုးပိုက္လို ပဲ။ ကြာျခားခ်က္ေတာ့ရွိတယ္။ ပထမ အပ္က သာမန္ထက္ပိုေသးတယ္။ အဲဒီအပ္နဲ႕ ထံုေဆးနည္းနည္းေလး ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ဒုတိယအပ္ဝင္လာတယ္။ ထံုေဆး တန္ခိုးေၾကာင့္ ဒုတိယအပ္က အရြယ္ ႀကီးေပမယ့္ မနာဘူး''
''ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေဒါက္တာ ရယ္''
''သုေတသနဆိုတာ ဒီလိုပဲ အန္ကယ္၊ ဆန္းဆန္းျပားျပားလုပ္ ရင္းကေန ေအာင္ျမင္လာတာပါပဲ၊ တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ခါထိုးတဲ့ သေဘာ ပဲ။ ပထမအပ္က ေသးတယ္။ ဒုတိယအပ္က ႀကီးတယ္။ ေရာဂါကု မယ့္ေဆးကို ဒုတိယအပ္နဲ႕ ထိုးသြင္း တာေပါ့''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''ပထမအပ္က လက္ေပၚကို ယင္ေကာင္နားလိုက္သလို ခံစားမႈပဲ ရွိမယ္တဲ့၊ မနာတဲ့သေဘာေပါ့''
''တီထြင္သူက အဘိုးႀကီးလား ေဒါက္တာ''
''မဟုတ္ဘူး၊ ခုမွ ၂၉ ႏွစ္ပဲရွိ ေသးတယ္။ သူက University of Plymouth က ၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္မွ Industrial Design ဘာသာရပ္နဲ႕ဘြဲ႕ရ ထားတယ္။ သူကေျပာတယ္။ တစ္ ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို အပ္နဲ႕ထိုးရတာက သန္းခ်ီၿပီးရွိေနပါတယ္တဲ့။ ထိုးတဲ့ အလုပ္တိုင္းမွာ သူ႕ပစၥည္းကိုသံုးႏိုင္ပါ တယ္တဲ့။ ပိုးကင္းပါတယ္တဲ့။ ႐ႈပ္ေထြးစရာလဲ မရွိပါဘူးတဲ့။ ဝန္ ထမ္းေတြအေနနဲ႕ ပစၥည္းတစ္မ်ဳိးပဲ ကိုင္တြယ္ရမွာပါတဲ့''
''ထြင္တဲ့လူက ငယ္ငယ္ပဲရွိ ေသးတာကိုး''
''ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္၊ အရင္ကဆိုရင္ ထံုေဆးထိုးရင္ အပ္နဲ႕ ပထမတစ္ခါထိုးတယ္။ အဲဒါက နာ တယ္။ ၿပီးမွ ဒုတိယေဆးကိုထုိးရ တယ္။ ႏွစ္ခါနာတာေပါ့။ ေဆးရွာရ တာနဲ႕ ျပင္ရဆင္ရတာနဲ႕ အခ်ိန္လဲ ပိုကုန္တယ္၊ အလုပ္လဲ႐ႈပ္တယ္''
''ခုနည္းက အခ်ိန္ကုန္သက္ သာတယ္။ အလုပ္လဲရွင္းတယ္ ေဒါက္တာ''
''ဟုတ္တယ္အန္ကယ္၊ ခုသူ႕ ပစၥည္းကို ပိုေကာင္းေအာင္ ျပဳျပင္ေန တယ္။ မိသားစု ဆရာဝန္ႏွစ္ဦးက ဝိုင္းကူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေတာ္ဝင္ ဘုရင့္ေမ့ေဆးအထူးကုသမားေတာ္ႀကီး မ်ားအဖြဲ႕ဥကၠ႒ေဟာင္း ဆရာဝန္ႀကီး နဲ႕လဲ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးတယ္''
''ပိုေကာင္းတာေပါ့ ေဒါက္တာ ရယ္''
''ပါရဂူေတြက ေျပာပါတယ္။ ခု ပစၥည္းက သံုးရလြယ္ပါတယ္တဲ့။ အကြၽမ္းတဝင္ျဖစ္သြားမွာပါတဲ့။ လူနာေတြရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြ၊ ဆရာ ဝန္ေတြရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလဲ ျဖည့္ ဆည္းေပးပါလိမ့္မယ္တဲ့''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''London မွာရွိတဲ့ Royal Free Hospital က သားဖြားေမ့ေဆးဆိုင္ရာ ဦးေဆာင္ပါရဂူ Dr.Alan Mcglenan ကေျပာပါတယ္။ ခုလို နာက်င္မႈကင္း တဲ့ေဆးထိုးအပ္ထြင္တာ လူနာေတြ အတြက္ေကာင္းပါတယ္တဲ့။ နာ က်င္တာကို ဘယ္သူမွ မႀကိဳက္ပါ ဘူးတဲ့။ မလဲြသာလို႕ အထိုးခံရပါ တယ္တဲ့။ တခ်ဳိ႕လူနာက သိပ္ကုိ ေၾကာက္တတ္၊ စိုးရိမ္တတ္ပါတယ္ တဲ့။ တစ္ပတ္မွာ အနည္းဆံုးေၾကာက္တတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေတာ့ ႀကံဳရ ဆံုရပါတယ္တဲ့၊ လူနာဟာ ေၾကာက္ စိတ္ေၾကာင့္ ေသြးေပါင္တက္သြား ပါတယ္တဲ့''
''ကြၽန္ေတာ္လို လူမ်ဳိးေတြျဖစ္ မွာပါ''
''ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္၊ ကေလးေတြ ကပိုဆိုးတယ္ အန္ကယ္။ အသက္ သံုးႏွစ္နဲ႕ ၁၂ ႏွစ္ၾကား ကေလးေတြ မွာ အပ္ေၾကာက္တဲ့ ေရာဂါရေလ့ရွိ ပါတယ္တဲ့''
''ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္စရာကိုး ေဒါက္တာရယ္''
Needle Phobia လို႕ေခၚတဲ့ အပ္ေၾကာက္ေရာဂါက တကယ္ ေတာ့ စိတ္နဲ႕ဆိုင္တယ္ အန္ကယ္၊ တကယ္နာတာထက္ ပိုေၾကာက္ေန တာ''
''မွန္ပါတယ္ ေဒါက္တာ၊ မထိုးခင္ကေၾကာက္တာပါ။ ထိုးေတာ့ လဲ ဒါေလာက္မနာပါဘူး''
Dr.Mcglennan လဲ တစ္ခါ တစ္ေလ ထံုေဆးသံုးရတယ္။ သူက ထံုတာကို လိမ္းေပးတယ္။ လိမ္း လိုက္ေတာ့ ထံုသြားတယ္၊ ထံုမွ ေဆးထိုးတယ္''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''ဒီနည္းက နာတာေတာ့ သက္ သာပါရဲ႕၊ အပ္ထိုးတာေတာ့ ရွိေန တုန္းပဲ''
''ေနာင္ဆိုရင္ေတာ့ ထြင္ရင္း ထြင္ရင္းနဲ႕ အပ္ပါေပ်ာက္မယ္ထင္တယ္''
''အန္ကယ္ခန္႕မွန္းတာ မဆိုး ဘူး၊ ပါရဂူေတြကလဲ တစ္ေန႕က်ရင္ အပ္ပါလံုးလံုး မသံုးေတာ့တဲ့အေျခ အေနေရာက္ပါလိမ့္မယ္တဲ့''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''အေမရိကန္သုေတသီေတြက Vaccine Patch ဆိုတာကို စမ္းသပ္ ေနတယ္။ သူတို႕ၾကြက္ကိုသံုး တယ္။ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္ရင္ အပ္ မပါသလိုပဲ ထင္ရတယ္။ တကယ္ က Patch မွာ အင္မတန္ေသးငယ္တဲ့ Microscopic Needle ေတြ ရာခ်ီၿပီး ပါတယ္။ ဒီအပ္ေသးေသးကေလး ေတြက အေရျပားကုိ ေဖာက္ဝင္ တယ္။ တစ္ေန႕က်ရင္ လူေတြဟာ တုပ္ေကြးကာကြယ္ေဆးကို ကုိယ့္ဘာ သာကုိယ္ထိုးႏိုင္မယ့္ အေျခအေန ေရာက္ပါလိမ့္မယ္တဲ့''
''ဟုတ္ကဲ့ေဒါက္တာ''
''လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အေတာ္ၾကာက ဂ်ပန္သုေတသီေတြက အပ္ထြင္းဖူး ေသးတယ္။ အပ္ကေသးေသးေလး၊ Hypodermic Syringe လို႕ေခၚတယ္။ မနာတဲ့အပ္လို႕ေျပာၾကတယ္''
''ဒီအပ္သတင္းက ဆီးခ်ဳိေရာဂါ လူနာေတြလို လူနာမ်ဳိးအတြက္ မဂၤလာ သတင္းပဲေဒါက္တာ''
''ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္၊ ဒီလူ နာမ်ဳိးေတြက တစ္ခ်ိန္လံုးေဆးထိုး ေနရတာကိုး''
''ေဆးထိုးအပ္ေပါေပါရရင္ ေကာင္းမယ္ ေဒါက္တာ၊ ဒါမွလြယ္ လြယ္ကူကူ ထိုးရမွာ''
'Charity Diabetes UK ဆိုတဲ့ အသင္းႀကီးကေတာ့ ေဆးစာနဲ႕ Needle-free Injection Device ရႏုိင္ ၿပီလို႕ေျပာတယ္''
''ရရင္ေကာင္းတာေပါ့ ေဒါက္ တာရယ္''
''Insujet Insulin Administration System လို႕ေခၚတဲ့ ဒီစနစ္က မၾကာခဏ ေဆးထိုးေနရတဲ့ ဆီးခ်ဳိ လူနာေတြကုိ ရည္ရြယ္တာတဲ့''
''ဘယ္လိုစီမံတာလဲ ေဒါက္ တာ''
''အင္ဆူလင္ကုိ အေပါက္ေသး ေသးေလးကေန ပန္းထုတ္လိုက္ တယ္၊ အရွိန္ျပင္းေလ အပ္မလိုဘဲ အေရျပားကို ေဖာက္ဝင္သြားတယ္၊ မနာဘူးေပါ့''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
Charity Diabetes UK က ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိတဲ့ Richard Evan က ေစာေစာက စနစ္ကုိရွင္းျပတယ္။ အဲဒီနည္းနဲ႕ထိုးရင္ မနာဘူးတဲ့''
''ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ''
''ခု Blackwell တြင္ထားတဲ့ ကရိယာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆး ေနၾကတယ္၊ လူနာေတြမွာ က်ယ္ က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕သံုးႏိုင္ဖို႕ေတာ့ နည္းနည္းေစာင့္ရဦးမယ္၊ စမ္းသပ္ခံဦးေရ မ်ားမ်ားပါတဲ့ စမ္းသပ္မႈမ်ဳိးေတြထပ္ လုပ္ရဦးမယ္''
''တီထြင္သူက ဆုရမွာပဲေနာ္''
''သူက အရင္ကတည္းက ဆု ေတြရဖူးၿပီးသားပါ၊ တီထြင္ဥာဏ္ ေကာင္းတယ္၊ ပစၥည္းမ်ဳိးစံုထြင္ဖူး တယ္။ ခုလဲ ထြင္တုန္းပဲ။ စိုက္ပ်ဳိး ေရးမွာေရာ၊ လွ်ပ္စစ္မွာေရာ၊ ေဆးကု တဲ့အခါမွာ ပစၥည္းမ်ဳိးစံုပဲ''
''ေတာ္လိုက္တာေနာ္''
''ဟုတ္တယ္ အန္ကယ္''
ထိုစဥ္ သူနာျပဳဆရာမေလး ႏြဲ႕ ယမင္း ထြက္လာ၏။
''အန္ကယ္ ေဆးထိုးမလို႕ဆို၊ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါၿပီ။ ခုတင္ေပၚၾကြပါအန္ကယ္''
''ေၾသာ္- ေအး၊ ေအး၊ လာၿပီ ကြယ္''
ဦးႏွင္းေမာင္ ေဆးထိုးခန္းထဲဝင္ သြားေသာအခါ ဆိုက္ကယ္တစ္စီး ေဆးခန္းေရွ႕ေရာက္လာ၏။ ဆိုင္ကယ္ ေပၚတြင္ ေဒါက္တာေက်ာ္ေဆြသိန္း ပါလာ၏။
ေရႊဝါေရာင္ ပိေတာက္ပန္းခက္ ေတြ တအံုတမႀကီးေပြ႕ကာ ဆင္းလာ ၏။
''ဖိုးေက်ာ္၊ မင္း ႏြဲ႕ယမင္းကို ေပးဖို႕မဟုတ္လား။ လုပ္မေနနဲ႕ ေနာက္က်သြားၿပီ''
''ဘာျဖစ္လို႕လဲ ဖိုးမ်ဳိးရ၊ ဆရာမ ေလးက ဒီေန႕မွ အလုပ္စဆင္းတာ ပဲ''
''ဒီလိုေလ၊ ေရွ႕ေနႀကီးဦးႏွင္း ေမာင္က သူၿခံထဲက ပိေတာက္တစ္ ပင္လံုးေပးမယ္လို႕ ႀကိဳေျပာၿပီးသြား ၿပီကြ၊ ျပန္ေပေတာ့ ေမာင္ရင္ေရ''
''ဟိုက္- ဦးသြားၿပီကြာ''
ရည္ၫႊန္းခ်က္။ ။ BBC News မွ Hope of a Pain-Free Needel to end Injection Trauma ေဆးပညာေဆာင္းပါးကုိ မွီ ျငမ္းကိုးကားပါသည္။
ညႊန္း - ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္ - www.zaygwet.com
~
ဘယ္ႏွယ္ ရွဳပ္ေထြးစရာလဲ မရွိပါဘူးတုန္း၊ Complication ဆိုတာ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာကို ဆိုလိုတာ