ေန႔လည္ခင္းျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူ ေနေသာ ေနေရာင္ေအာက္ကြန္ကရစ္ ကားလမ္းမႀကီးေပၚမွာ လူအသြားအလာ၊ ကားအသြားအလာ ကင္းမဲ့ေနေသာ္လည္း
၀တ္စုံျပည့္၀တ္ဆင္ထားေသာ လုံထိန္းရဲမ်ား၊ ယာဥ္ထိန္းရဲမ်ားကို
လမ္းမေဘးပတ္လက္ေဖာင္းေပၚတြင္ ေတြ႕ျမင္ေနရသည္။
ေနေရာင္ေအာက္တြင္ အရိပ္အကာအကြယ္မဲ့ မတ္တပ္ရပ္ေနၾကၿပီး တစုံတဦးကုိ
ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကသည္။
ေနျပည္ေတာ္ေလဆိပ္၏ နားေနေဆာင္ တခုအတြင္းတြင္ ၁၅၀ နီးပါးရွိေသာ
လူစုလူေ၀း တခု ရွိေနၾကၿပီး သူတို႔အားလုံးက ေလယာဥ္ေျပးလမ္းရွိရာသို႔
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကသည္။သူတို႔ အားလုံး လက္ထဲတြင္ ကင္မရာမ်ား၊
ဗီဒီယို ကင္မရာမ်ား၊ အသံဖမ္းစက္မ်ား ရွိေနၾကသည္။
ေလယာဥ္ကြင္း အတြင္းတြင္ အနက္ေရာင္၀တ္ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီးမ်ား
ပ်ာပန္းခတ္ လႈပ္ရွားသြားလာ ေနၾကၿပီး အနက္ေရာင္ စပုိ႕ရွပ္အက်ၤ ီႏွင့္
အ၀ါေရာင္သန္း ေဘာင္းဘီရွည္ ၀တ္ဆင္ထားေသာ ႏုိင္ငံျခားသား တဦးက
ေခြးတေကာင္ႏွင့္ ေနရာအႏွံ႕ကို လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။ သူ၏ေခြးကား ျမင္ျမင္သမွ်
အရာတုိင္း နမ္းရႈံ႕ေနသည္။
ယေန႔ ညေန ၄ နာရီ ၂၂ မိနစ္တြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ အတြင္း
အေမရိကန္ ထိပ္တန္းေခါင္းေဆာင္တဦး ျဖစ္ေသာ
အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္သစ္
ေနျပည္ေတာ္ သို႔ လာေရာက္မည္ ဆိုျခင္းေၾကာင့္
လုံၿခဳံေရး တင္းက်ပ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ျပည္တြင္းျပည္ပ သတင္းေထာက္
တရာ့ငါးဆယ္ နီးပါးက သတင္းယူရန္ လာေရာက္ ေစာင့္ဆုိင္းေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
“အားလုံးပဲ က်ေနာ္ေျပာမယ္။ ေသခ်ာနားေထာင္။ ေလယာဥ္နားမွာ ကပ္ၿပီး
သတင္းယူမယ့္ သတင္းေထာက္ေတြက ဒီဘက္ကို စုပါ။ ေလယာဥ္ကြင္းအစပ္
ျမက္ခင္းျပင္ကေန သတင္းယူမယ့္ သတင္းေထာက္ေတြက ဟုိဘက္မွာ စုပါ။
သတ္မွတ္ေနရာကလြဲၿပီး ဘယ္ကိုမွသြားခြင့္မရွိဘူး။ သြားလုိ႔ရွိရင္ အားလုံး
မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြ ျဖစ္ကုန္မယ္။ ေနာက္ေနာင္ သတင္းယူခြင့္ ေပးမွာမဟုတ္ဘူး” ဟု
ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ရဲအရာရွိႀကီးတဦးက
ခက္ထန္ေသာ ေလသံႏွင့္ ညႊန္ၾကားေနသည္။
ႏုိင္ငံျခားသားသတင္းေထာက္မ်ားက ျမန္မာလို ေျပာသံကို နားမလည္သျဖင့္
အျခားျမန္မာ သတင္းေထာက္မ်ားကုိ ဘာသာျပန္ေပးရန္ အကူအညီေတာင္းေနသည္။
ေနျပည္ေတာ္ေလဆိပ္တခုလုံးတြင္ လုံၿခဳံေရး ယူထားေသာ အရပ္၀တ္ရဲမ်ား၊
ယူနီေဖာင္း၀တ္ရဲမ်ား အားလုံးက လုံၿခဳံေရးလစ္ဟာမႈမရွိေအာင္
အထူး ဂရုစုိက္လုပ္ေနၾကၿပီး အားလုံးမ်က္ႏွာက ပင္ပန္းႏြမ္း နယ္ေနၾကသည္။
ညေန ၄ နာရီခန္႔ ျပည္တြင္းျပည္ပသတင္းေထာက္မ်ားကို ရဲအရာရွိမ်ားက
ဦးေဆာင္ၿပီး ေလယာဥ္ကြင္း အတြင္းသုိ႔ သတင္းရယူရန္ ေခၚေဆာင္သြားသည္။
အနီေရာင္ ဖဲႀကဳိး တားဆီးထားေသာ သတ္မွတ္ေနရာ မ်ားတြင္သာ
သတင္းရယူရန္ အထူး အေလးေပးညႊန္ၾကားလ်က္ရွိသည္။
ခဏအၾကာ ေခြးတစ္ေကာင္ႏွင့္ပ်ာပန္းခတ္လႈပ္ရွားေနေသာ
အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားတဦးက သတင္းေထာက္မ်ားကို ကင္မရာမ်ားႏွင့္
အိတ္မ်ား ေလယာဥ္ကြင္းရွိ ကြန္ကရစ္ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ ခ်ခိုိင္းလုိက္ၿပီး
သတင္းေထာက္မ်ား အားလုံးကို ေနာက္သုိ႔ ေျခလွမ္း ၁၀ လွမ္း ဆုတ္ခိုင္းသည္။
“မုိင္းရွာမလုိ႔ပါ။ အားလုံးနားလည္ေပးၾကပါ” ဟု ရန္ကုန္အေမရိကန္သံရုံးမွ
လုံၿခဳံေရး၀န္ထမ္း ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးက ေျပာဆိုေနသည္။
သတင္းေထာက္မ်ားအားလုံးက သူတို႔၏ ကင္မရာ၊ အိတ္မ်ားအားလုံးကို
ေအာက္သုိ႔ခ်ၿပီး ညီညီညာညာပင္ ေျခလွမ္း ၁၀ လွမ္း ဆုတ္ေပးလိုက္ၾကသည္။
ယင္းေနာက္ ေခြးက အိတ္မ်ား၊ ကင္မရာမ်ားကုိ အနံ႔ခံ ရွာေဖြၿပီး
မိုင္းရွာေခြးမွာလည္း ပူျပင္းေသာ ေနေရာင္ လွ်ာထြက္ ေမာဟုိက္ေနသျဖင့္
အခ်ဳိ႕အိတ္မ်ားကို အနံ႔ပင္ မခံေတာ့ေပ။ အေမရိကန္ႏုိင္ငံသားက သူ၏ ေခြးကို
အိတ္တုိင္းကို အနံ႔ခံရန္ ပုံစံအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေစခုိင္းလ်က္ရွိသည္။
၁၅ မိနစ္ခန္႔အၾကာ သတင္းေထာက္မ်ား အားလုံး ေအာက္ခ်ထားေသာ ကင္မရာမ်ား၊
အိတ္မ်ားအားလုံးကုိ ျပန္လည္ ကိုင္လုိက္ၾကသည္။
ညေန ၄ နာရီ မိနစ္ ၂၂ မိနစ္တြင္ Untied States of America စာတမ္းပါေလယာဥ္ႀကီး ေနျပည္ေတာ္ ေလဆိပ္သုိ႔ ဆုိက္ေရာက္လာၿပီး ျမန္မာအစုိးရဘက္မွ
အရာရွိႀကီးမ်ားက လာေရာက္ ခရီးႀကဳိျပဳၾကသည္။
၁၀ မိနစ္ေက်ာ္ ၾကာသည့္ တုိင္ေအာင္
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဟီလာရီကလင္တန္ ေလယာဥ္ေပၚမွ
ဆင္းမလာသည့္ အတြက္ ျမန္မာအစုိးရ အရာရွိမ်ား ေနပူထဲတြင္ ေခၽြးသုတ္သူ သုတ္၊
စိတ္ မသက္သာေသာ မ်က္ႏွာမ်ားျဖင့္ ေလယာဥ္ အ၀ေပါက္ကိုသာ
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္ေနၾကသည္။
ယင္းေနာက္ ေရႊအုိင္ေရာင္ဆံပင္ႏွင့္ ပန္းေရာင္အက်ီ ၤ၊ အနက္ေရာင္
စတုိင္ေဘာင္းဘီရွည္ကို စမတ္က်က် ၀တ္ဆင္ထားေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး
ေလယာဥ္ေပၚမွ တျဖည္းျဖည္း ဆင္းလာသည္။ သတင္းေထာက္မ်ား အားလုံး၏ ကင္မရာမ်ားက
တဖ်ပ္ဖ်ပ္ အသံမ်ား ထြက္ေပၚလာၿပီး အားလုံး လႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္သြားၾကသည္။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဟီလာရီ ကလင္တန္က ျမန္မာအရာရွိမ်ားကို တဦးခ်င္းစီ
လိုက္လံႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ အေမရိကန္ သံရုံးကားေပၚကို တက္သြားသည္။
ကားေပၚမွ သတင္းေထာက္မ်ားအားလုံးကို တည္ၾကည္ေသာ အၿပဳံးျဖင့္
လက္ျပ ႏႈတ္ဆက္သြားေသာ္လည္း သူ၏ မ်က္ႏွာကား အနည္းငယ္ ႏြမ္းလ်ေနပုံေပါက္ေနသည္။
အာဏာရွင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားဟု ႏုိင္ငံတကာ အသုိင္းအ၀ုိင္းကေခၚေ၀ၚခဲ့ၾကေသာ အရပ္သားအစုိးရ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ သူ မနက္ျဖန္
ေတြ႕ဆုံေတာ့မည္ျဖစ္သည္။
(ဓာတ္ပုံမ်ား - ဧရာ၀တီ)
...
this is a good narrative essay or story. Your story are colorless and proud less. Real character have been lie of Burmese.