ဖိုးရႈပ္။ ။ ေၾသာ္ … သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ … သူတို႔ ဘုရင္ႀကီးကို ျပည္သူလူထုက ခ်စ္လိုက္ၾကတာေနာ္။ ၾကည့္စမ္းပါဦး။ ဘုရင္ႀကီးရဲ႕ ေမြးေန႔ကို က်င္းပေနလိုက္တာမ်ား ... တႏုိင္ငံလံုး တေပ်ာ္တပါးနဲ႔။ရုကၡစိုး။ ။ မင္းတို႔လည္း အားက်မခံ … ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးကို ေမြးေန႔ က်င္းပေပးလိုက္ေပါ့ကြာ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အာ … ဦးရုကၡစိုးကလည္း … က်ေနာ္တုိ႔က က်င္းပေပးခ်င္တာေတာင္ သူ႔ေမြးေန႔မွ မသိတာ။ ၾကည့္ရတာ သူ႔ အေမဗိုက္ထဲက ေမြးေတာင္ ေမြးရဲ႕လား မသိဘူး။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ႂကြက္စုတ္ ေျပာတာ ျဖစ္ႏုိင္တယ္။ သူက အေမ ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို မႀကိဳက္ဘူးေနာ္။ ကဗ်ာဆရာေတြ အေမဘြဲ႕ ေရးရင္ေတာင္ စိစစ္ေရးကေန ျဖဳတ္ပစ္တာ။ ပံုတူမ်ိဳးပြားႀကီးျဖစ္မယ္။
ထုိစဥ္ “တယ္ေတာ္ပါလား။ ဒီသတင္းကို အခုပဲ ေရးတင္လိုက္မယ္” ဟူသည့္အသံကို သူတို႔ ၃ ဦးစလံုး ၾကားမိေသာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုုက္ရာ နာမည္ႀကီးေနေသာ ဝီကီလိခ္ ဝက္ဘ္ဆိုက္ကို တည္ေထာက္သူ အက္ဆန္း ျဖစ္ေနေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ ရသည္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဟာ … ခင္ဗ်ား မေန႔ကပဲ အဖမ္းခံလိုက္ရတယ္ဆို။ အခု ဘယ္က ဘယ္လို ခ်င္းမုိင္ ေရာက္ေနတာလဲ။
အက္ဆန္း။ ။ ခုနက ခင္ဗ်ားတို႔ ေျပာတဲ့ထဲမွာ ပါသြားတယ္ေလ။ ပံုတူမ်ိဳးပြားဆိုတာ။ အခု အဖမ္းခံလိုက္တာက က်ဳပ္ရဲ႕ ကလုန္းဗ် ဟဲဟဲ။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ေၾသာ္ … အဲဒါေၾကာင့္ အဖမ္းခံရေပမယ့္ သတင္းေတြ ဆက္တင္ေနမယ္လို႔ ေျပာတာကိုး ဟုတ္လား။
အက္ဆန္း။ ။ ဒါေပါ့ဗ်။ အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ ဆုိင္တဲ့သတင္းေတြ တင္ခ်င္လို႔ … အခု ရန္ကုန္မသြားခင္ ခ်င္းမိုင္ကို ခဏဝင္တာ။ ေျပာပါဦး ခုနက ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေဆြးေႏြးေနတဲ့ ကိစၥ။
ရုကၡစိုး။ ။ ပံုတူမ်ိဳးပြား ဆိုတာလား။ ဒါက အထင္ကို ေျပာေနတာပါ အက္ဆန္းရယ္။ ဟုတ္ခ်င္မွလည္း ဟုတ္မွာပါ။ ဒီေကာင္ေတြ ေပါက္ကရ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ။
အက္ဆန္း။ ။ အရူးေတြေျပာတာက တခါတေလ မွန္တတ္တယ္တဲ့။ က်ဳပ္ကေတာ့ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးဟာ လူအစစ္ မဟုတ္ဘူး၊ ပံုတူမ်ိဳးပြား ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို အခုပဲ ဝီကီလိခ္မွာ ေရးတင္လိုက္ေတာ့မယ္။
ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ အက္ဆန္းက သူ၏ အုိင္ေပါ့တြင္ ေရးကာ တင္လိုက္ေလသည္။ ဖိုးရႈပ္ႏွင့္ ႂကြက္စုတ္တို႔က သူတို႔ကုိ အရူးဟုေျပာေသာ အက္ဆန္းကို သိပ္မၾကည္ၾက။ ဒါကိုသိသည့္ ဦးရုကၡစိုးက စကားလႊဲလုိက္သည္။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါနဲ႔ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက မန္ယူကို ဝယ္မယ္ ဆိုတာေကာ တကယ္ပဲလား။
အက္ဆန္း။ ။ အခုလိုပဲေပါ့ဗ်ာ ...။ ျဖစ္ႏုိင္ေျခ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိတယ္ေပါ့။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သိပါ့မလဲ။ က်ဳပ္က ေဗဒင္ဆရာမွမဟုတ္ဘဲ။ အဲဒါထက္ စာရင္ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး လူအစစ္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာက ပိုျဖစ္ႏုိင္ေသးတယ္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ။ က်ဳပ္တုိ႔က ထင္ရာ ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ။
အက္ဆန္း။ ။ သိပါတယ္။ အခုဟာက ခုိင္လံုတဲ့ အခ်က္ေတြ ရွိတယ္။ ဥပမာ … ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက အရွက္ တစက္မွ မရွိဘူးေလ၊ သူသာ လူဆိုရင္ အရွက္ရွိရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အဲဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ျမန္မာ့အေမွာင္ သတင္းစာမွာပါတဲ့ ျပည္သူသို႔ ေက်းဇူးတင္လႊာကို ၾကည့္ၿပီး ေျပာတာမဟုတ္လား။
အက္ဆန္း။ ။ ဟုတ္ပါ့။ ခင္ဗ်ားကမွ နည္းနည္းေတာ္ေသးတယ္။ က်ဳပ္ေတာ့ ဒီေလာက္ အရွက္မရွိတဲ့ ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး သမိုင္းမွာ တခါမွကို မၾကားဖူးဘူးဗ်ာ။ က်ဳပ္အထင္ မမွားဘူးဆိုရင္ ဂင္းနစ္ စံခ်ိန္ စာအုပ္ထဲေတာင္ ပါႏုိင္တယ္။ ကမၻာ့ အရွက္အမဲ့ဆံုး ေခါင္းေဆာင္ ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဒါနဲ႔ ခင္ဗ်ားက ဘာျဖစ္လို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္သတင္းေတြကို စိတ္ဝင္စားရတာလဲ။ ျမန္မာႏုိင္ငံက ဘာမ်ား စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းလို႔လဲ။
အက္ဆန္း။ ။ ဟာ … ကမၻာမွာ ေတာ္ေတာ္ေသးတဲ့ ႏုိင္ငံဆိုေပမယ့္ ေတာ္ေတာ္ခ်မ္းသာတဲ့ ခ်ိဳကုပ္ေတြအမ်ားႀကီး ရွိတယ္ေလ။ တလ၊ တလ စိန္ေတြ ဝယ္စုေနၾကတာမ်ား … က်ဳပ္ျဖင့္ တခါမွကို မၾကားဖူးဘူး။ အရမ္းကို အံ့ၾသတယ္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ အဲဒီထဲမွာ က်ေနာ္တို႔ေတာ့ မပါဘူးေနာ္။
အက္ဆန္း။ ။ သိပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ကို စကားထဲေတာင္ ထည့္မေျပာဘူး။ ကံမေကာင္းရင္ ဒိုနာက ပိုက္ဆံေလွ်ာ့ေပးလို႔ ေနာက္ႏွစ္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ အလုပ္လက္မဲ့ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာ။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဖြဟဲ့ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ။ နိမိတ္မရွိ နမာမရွိဗ်ာ။
ရုကၡစိုး။ ။ ကဲပါ … ျမန္မာျပည္ အေၾကာင္းပဲ ဆက္စမ္းပါဦး။ ဘာေတြကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုတာ။
အက္ဆန္း။ ။ ေျပာမယ္ … ေျပာမယ္။ တကယ္ေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ အရမ္းအံ့ၾသသြားမယ့္ သတင္းတပုဒ္ က်ဳပ္မွာရွိတယ္ဗ်။
အက္ဆန္းက သူ႔စကားကုိ မဆက္ေသးဘဲ စိတ္ဝင္စားမႈ ရွိမရွိ အကဲခတ္ေနသည္။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ေျပာမွာ ေျပာတာ မဟုတ္ဘူး။ အိုက္တင္က ခံေနေသးတယ္။
အက္ဆန္း။ ။ ဒီလုိဗ်။ ၂၀၁၀ အတြက္ အထူးျခားဆံုး ဆုတဆုကို ခင္ဗ်ားတို႔ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး ရလိမ့္မယ္။ ကမၻာက ေပးမွာေနာ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ ဘာလဲ … ကမၻာ့ အဆိုးဆံုးဆုလား ...။ ဒါက အရင္ႏွစ္ေတြကလည္း က်ဳပ္တို႔ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက ရေနက်ပါ။
အဆင့္ ၃၊ ၄ ေလာက္ကေန ဘယ္တုန္းကမွ ဆင္းတာမဟုတ္ဘူး။
အက္ဆန္း။ ။ လံုးဝ မဟုတ္ဘူး။ အခုဆုက ပထမဆု … မစၥတာဘင္းန္ ကိုယ္တုိင္ ျမန္မာျပည္လာၿပီး ဆုခ်မွာ။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ဘယ္လို …၊ မစၥတာဘင္းန္ ကိုယ္တုိင္ ဟုတ္လား။ ျဖစ္ႏိုင္ပါ့မလားဗ်ာ။
အက္ဆန္း။ ။ မၾကာခင္ က်ဳပ္ရဲ႕ ဝီကီလိခ္ ေပၚမွာ ေတြ႕ရလိမ့္မယ္။ ၂၀၁၁ ဇန္နဝါရီထဲမွာ ခ်ီးျမႇင့္မွာ။ မစၥဘင္းန္က သူရထားတဲ့ ဆုမွန္သမွ်ကို ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးကို လႊဲေပးတဲ့အျပင္ ေနာက္ထပ္ ကမၻာ့ ဟာသအလုပ္ႏုိင္ဆံုးဆု ဆိုၿပီး ခ်ီးျမႇင့္မွာ။ အဲဒီဆု ရရင္ေတာ့ မန္ယူအသင္းကို သူ တကယ္ ဝယ္ႏုိင္ၿပီ။
ရုကၡစိုး။ ။ ဟာသ အလုပ္ႏုိင္ဆံုးဆု … ဟုတ္လား။ တခါမွ မၾကားဖူးဘူး။
အက္ဆန္း။ ။ ဟုတ္တယ္ … ဒီႏွစ္မွ စခ်ီးျမႇင့္တာ။ မစၥတာဘင္းန္ ေဖာင္ေဒးရွင္းကေနေပါ့။ ၂၀၁၀ ေရြးေဂါက္ပြဲႀကီးမွာ … ႀကိဳတင္မဲေတြနဲ႔ အႏုိင္ယူလိုက္တာရယ္ ...၊ သတင္းစာထဲမွာ မဲအေရအတြက္ေတြ၊ ရာခိုင္ႏႈန္းေတြ ခဏခဏ မွားလို႔ အမွားျပင္ဆင္ရတာရယ္ … ေနာက္ဆံုး ကလိုင္းမိတ္စ္ ကေတာ့ ဘယ္ျပည္သူလူထုကမွလည္း မဲမေပးရဘဲနဲ႔ ရုုပ္တည္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္လႊာ ထည့္လိုက္တဲ့ ကိစၥပဲ။
ဖုိးရႈပ္။ ။ အံ့မခန္းဘဲ ေနာ္။ မစၥတာဘင္းန္ ေလးစားသြားတဲ့ အခ်က္ကေလး ရွိရင္ ေျပာစမ္းပါဦးဗ်ာ။
အက္ဆန္း။ ။ ရွိတာေပါ့ ...။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အားေပး ေထာက္ခံမႈေၾကာင့္ ႀကံ့ဖြံ႕ပါတီက အႏိုင္ရရွိ သြားတဲ့အတြက္ တိုင္းျပည္နဲ႔ လူမ်ိဳး ဖြံ႕ၿဖိဳး တိုးတက္စည္ပင္ ဝေျပာေရးအတြက္ အစြမ္းကုန္ ႀကိဳးပမ္းသြားပါမယ္ ဆိုၿပီး ကတိေပးတဲ့ အခ်က္ကို ေလးစားသြားတာ။ အဲဒီမွာ မစၥတာဘင္းန္လည္း သူရထားတဲ့ ဆုမွန္သမွ် ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးကို လႊဲေပးပါမယ္ဆိုၿပီး ထုိင္ငိုေတာ့ တာပဲ။
ထုိစဥ္ အက္ဆန္းထံသို႔ ဖုန္း ဝင္လာသျဖင့္ စကားျပတ္သြားသည္။ ဖုန္းေျပာၿပီးသည္ႏွင့္ အက္ဆန္းက သူတုိ႔ဘက္ ျပန္လွည့္လာသည္။
အက္ဆန္း။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ သံတမန္ အသိုင္းအဝန္းကေန ေနာက္ဆံုးသတင္းတပုဒ္ တက္လာတယ္။ သိခ်င္ၾကလား။ က်ဳပ္လည္း ဝီကီလိခ္မွာ ခ်က္ခ်င္းတင္ၿပီး လစ္မွျဖစ္မယ္။
ႂကြက္စုတ္။ ။ သိခ်င္တယ္၊ သိခ်င္တယ္။ ေျပာပါဦး။
အက္ဆန္း။ ။ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက သူ႔အတြင္း သတင္းေတြ ေပါက္ၾကားလို႔ က်ဳပ္ကို အေသရရ အရွင္ရရ လိုခ်င္ေနတယ္တဲ့။ က်ဳပ္ေတာ့ ျမန္မာျပည္ မသြားရဲေတာ့ဘူး … ေၾကာက္တယ္။ ျပန္ေျပးေတာ့မယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ မေျပးခင္ ေနာက္ဆံုးသတင္းေလးေတာ့ ေျပာခဲ့ဦးေလ။ ဦးဦးဖ်ားဖ်ား သိရေအာင္။
အက္ဆန္း။ ။ က်ဳပ္ရဲ႕ ဝီကီလိခ္ကို တန္ျပန္တုိက္စစ္ဆင္ဖို႔ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက ျမန္မာဝီကီလိခ္ တခု လုပ္ဖို႔ ဒုတိယ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီး ေမာင္ေကြးကို တာဝန္ေပးလိုက္တယ္တဲ့။
ဖိုးရႈပ္။ ။ ေၾသာ္ … ဒါပဲလား။
အက္ဆန္း။ ။ ဒါပဲ မဟုတ္ဘူး။ ေမာင္ေကြးက မူးေနေတာ့ ျမန္မာဝီကီလိခ္လို႔ မၾကားဘဲ ျမန္မာ ဝီစကီလိခ္ လို႔ ၾကားၿပီး ဂရန္းရြိဳင္ယယ္ ဝီစကီ စက္ရံုက အရက္စည္ေတြအားလံုးကုိ ေဖာက္ခ်ခိုင္းလို႔ ျမန္မာျပည္မွာ အရက္ေစ်းေတြ ရုတ္တရက္ ထိုးတက္သြားတယ္တဲ့။
ႂကြက္စုတ္။ ။ အရက္ေစ်းတက္တာမ်ားဗ်ာ ...။ ဘာထူးဆန္းလုိ႔လဲ။
အက္ဆန္း။ ။ က်န္ေသးတယ္ေလ။ အဲဒီလို အရက္ေစ်း တက္တာကို မေက်နပ္တဲ့ အရက္သမားေတြက ဆူပူမႈေတြ လုပ္ေနၿပီ။ ဒါ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ ကူးေျပာင္းသြားႏုိင္တယ္ဆိုၿပီး စိုးရိမ္ေနၾကတယ္ေလ။ ခ်ိဳကုပ္ဒူးႀကီးက က်ဳပ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာ ဆိုၿပီး က်ဳပ္ကို အမႈန္႔ႀကိတ္ဖို႔ ေျမလွန္ရွာမယ္ ေျပာတယ္။
ရုကၡစိုး။ ။ စိုးရိမ္စရာ မရွိေလာက္ပါဘူး။ စိတ္မပူပါနဲ႔။
အက္ဆန္း။ ။ မလုပ္နဲ႔ မလုပ္နဲ႔ … တကမၻာလံုးမွာ က်ဳပ္ေၾကာက္တာဆုိလို႔ သူတေယာက္တည္း ရွိတာ။ က်ဳပ္ရဲ႕ ကလုန္းကို အျပင္ထုတ္ၿပီး က်ဳပ္ကိုယ္တုိင္ပဲ ေထာင္ထဲ သြားဝင္ေနလိုက္ေတာ့မယ္။ လစ္ၿပီဗ်ိဳ႕။
ေျပာေျပာဆိုဆို ထြက္ေျပးေပ်ာက္ကြယ္သြားေသာ အက္ဆန္းကို သူတို႔ ၃ ဦးစလံုး မတားလိုက္ႏုိင္ၾကေပ။
ေနာက္တေန႔ ႏုိင္ငံတကာ သတင္းစာမ်ားတြင္ … “ဝီကီလိခ္ ထူေထာင္သူ အစစ္ကို ဖမ္းမိခဲ့သည္ဟု ထင္ေသာ္လည္း ထိုသူမွာ ပံုတူမ်ိဳးပြားထားသူသာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ၂ ရက္ခန္႔အၾကာမွ အစစ္ ကိုယ္တုိင္ လန္ဒန္ရဲစခန္းတြင္ လာေရာက္ အဖမ္းခံသျဖင့္ အတုကို လႊတ္ေပးလိုက္ရေၾကာင္း၊ ၎ကို လူအတုလုပ္မႈတမႈ ထပ္တိုး စြဲခ်က္ တင္ထားေၾကာင္း” စာလံုးမည္းႀကီးမ်ားျဖင့္ ေဖာ္ျပထားသည္ကို ေတြ႕ၾကရေလေတာ့သည္။ ။
ေထြရာေလးပါး က႑သည္ Satire ေခၚ သေရာ္စာ က႑ ျဖစ္ပါသည္။ သတင္းအခ်က္အလက္ အမွန္မ်ား အေပၚ အေျခခံ ေရးသားထားျခင္း မဟုတ္ပါ။
ရန္ကုန္သားတာေတ
0 comments :
Post a Comment