ယခု ျပည္သူ႕ဂုဏ္ရည္ဆုနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္လို႔ေျပာခ်င္ပါတယ္။
ပထမဦးဆုံး ေက်းဇူးတင္ရမွာကေတာ့ ကိုမင္းႏိုင္သူကို စေျပာရမွာပါပဲ။ ကၽြန္မဒီအလုပ္ကို တစိုက္မတ္မတ္နဲ႔ လုပ္လာတာ အခုဆိုရင္ ၃ ႏွစ္နဲ႔ ၇ လ ရွိသြားပါၿပီ။ ကၽြန္မက အခ်ဳပ္ေတြထဲမွာ သံဃာေတာ္ေတြ သီလရွင္ေတြကို ဆြမ္းလိုက္ကပ္ပါတယ္။ စားစရာပါဆယ္ေတြ ပို႔ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူေတြေရာ ဘုန္းႀကီးေတြေရာ တျဖည္းတျဖည္း တိုးလာပါတယ္။
ကၽြန္မဒီလိုလုပ္ေနတာ သိၾကေတာ့ တခ်ဳိ႕က ေဆာင္းပါးေရးဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္မကမ္းလွမ္းမႈကို ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ အက်ယ္က်ယ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ရင္ ကၽြန္မအလုပ္ေတြ ရပ္ဆိုင္းကုန္မွာစိုးလို႔ပါ။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂ လေလာက္ကေတာ့ မင္းႏိုင္သူက ဧရာ၀တီထဲကို ထဲ့မလို႔ဆိုလာပါတယ္။ ကၽြန္မလည္း ေရဒီယိုကေန အသံလႊင့္တာမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႔ လက္ခံေပးခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔မိတ္ေဆြ မယုဆုိတာက စာရြက္ေလးနဲ႔ ကူးယူလာတယ္။
သူမကေျပာတယ္။ အန္တီရႈရဲ႕ ေဆာင္းပါးဧရာ၀တီမွာ ပါလာလို႔ ကူးၿပီးယူလာလို႔လာျပမွ သိခဲ့ရပါတယ္။
ကၽြန္မ အသက္ ၆၂ ႏွစ္ ရွိပါၿပီ ။ အင္တာနက္ေတြ မသုံးတတ္ေတာ့ သူမ်ားေျပာမွ သိရတာပါ။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ျပည္သူ႕ဂုဏ္ရည္ဆု အတြက္ ၅ ေယာက္ေရြးတဲ့ အထဲမွာ မရႈလည္းပါတယ္လို႔ မိတ္ေဆြေတြလာေျပာခဲ့ၾကပါတယ္။
ကိုယ္ကိုကိုယ္လည္း အံ့ၾသသြားပါတယ္။ ဒီလိုအလုပ္မ်ဳိး စလုပ္ကတည္းက ဘာမွကိုေမွ်ာ္လင့္မထားပါဘူး။
ၿပီးေတာ့ ဆုေပးေရးျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မတီကဆိုၿပီးေတာ့ ကၽြန္မဆီကို ဖုန္းလာပါတယ္။
ေနာက္ ကို၀င္းသူေအာင္က အန္တီရႈတဲ့ ၁၆.၅.၂၀၁၁ ရက္ေန႔မွာ ၃ နာရီနဲ႔ ၄ နာရီ မွာ အေၾကာင္းၾကားမယ္ဆိုေတာ့ ကၽြန္မအေနနဲ႕ မေတြးထားတဲ့ ကိစၥေတြ ၾကားေနရေတာ့ တစ္ညလုံး အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ပါဘူး။
ဒီလိုနဲ႔ မနက္ ၆း၃၀ က်ေတာ့ ဖုန္းျမည္လာပါတယ္။ ကို၀င္းသူေအာင္က အန္တီရႈ ဆုရတယ္ေျပာေတာ့ ၀မ္းသာခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္မတစ္သက္မွာ ၀မ္းသာခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
ကၽြန္မေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ျပည္သူ႕ဂုဏ္ရည္ဆုကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ အားလုံးကို ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိပါတယ္။ တစ္ကယ္ မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။ ကၽြန္မတို႔လို ျမန္မာျပည္တြင္းက တကယ္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြကို အခုလိုအားေပးခ်ီးျမွင့္တဲ့ အတြက္ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ထပ္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္မေက်းဇူးတင္ခ်င္တာကေတာ့ ႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွေနက်တဲ့ ရဟန္းရွင္ လူပုဂၢဳိလ္ အေပါင္းအားလုံးကို ေက်းဇူးအထူးပဲ တင္ရွိပါတယ္လို႔ ထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္မကိုမဲေပးဖို႔ စည္းရုံးေပးခဲ့တဲ့ သူေတြအားလုံးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ေက်းဇူးတင္ရွိထိုက္သူေတြ အားလုံးကိုလည္းေက်းဇူးဥပကာရ တင္ရွိပါတယ္လို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။
အားလုံးကိုယ္စိတ္ႏွျဖာက်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစရွင္။
ေဒၚရႈ
ရင္ဘတ္မိတ္ေဆြ ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို သုံးတာက ကဇ်ာဆရာ ကိုတာရာမင္းခိုက္ပါ..ဆရာဦးဒဂုန္တာရာကို ေလးစာၾကည္ညိုသူမို႔ တာရာ ဆိုတဲ့ ၀ိေသသကကို သုံးစြဲတာပါ္..သတင္းစာ ဆရာဦး၀င္းတင္ အတြက္ ေထာင္၀င္စာကို မပ်က္တမ္းသြားေတြ႔ေပးေနတာဘယ္သူလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္မွာ ေမးခဲ့တဲ့ ဆရာတာရာမင္းခိုက္... သူ႔ရဲ႔ ပုံရိပ္ကို ျမင္မိပါတယ္..အခက္အခဲၾကားမွာ ခက္ခက္ခဲခဲ တို႔လည္း အတူရွိေနတယ္တယ္ ဆိုတဲ့ ရင္ဘတ္မိတ္ေဆြေတြထဲ ေဒၚရွု ကို ျပည္သူ႔ဂုဏ္ရည္ဆု ခ်ီးျမွင့္ခံရျခင္း အတြက္ ရင္ဘတ္မိတ္ေဆြေတြ အားလုံး ၀မ္းသာၾကပါတယ္..
ကိုငယ္...