ဓာတ္ပံု- ငယ္ေလး "ေဒါင္းအလံကိုင္တဲ့ ေရႊဘုန္းလူကို ေထာင္ထဲ ပုိ႔ေတာ့ ကေလာင္ကိုင္တဲ့ တာရာ မင္းေ၀အျဖစ္ ျပန္ခဲ့သူ ( သုိ႔မဟုတ္) လြတ္လပ္ျခင္း နတ္သမီးႏွင့္ မေပါင္းဖက္ခဲ့ရတဲ့ ၾကယ္ေၾကြသတုိ႔သားသို႔ ေနာက္ ဆံုး ႏႈတ္ဆက္ျခင္း"
ဆုိတဲ့ စာတမ္းပါ အျဖဴေရာင္ ဆုိင္းဘုတ္နဲ႔ အတူ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီးတုိ႔အဖြဲ႔ဟာ တာရာ မင္းေ၀ရဲ႕ စ်ာပန ခရီးကို လုိက္ပါပို႔ေဆာင္ေနတ့ဲ ျမင္ကြင္းပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္က ျဖစ္ပါတယ္။ေရႊဘုန္းလူ ေခၚ ခ်စ္ညီညီ ေခၚ တာရာမင္းေ၀ ဆုိတာ အေမရိကန္ေရာက္ USCB ညႊန္ၾကားေရးမႉး ကိုုေအာင္ဒင္ ( ဒတၱ) ရဲ႕ ညီလည္းျဖစ္ပါတယ္။
ေရႊဘုန္းလူဟာ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံကာလအတြင္း ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာ ဗဟိုေကာ္မီတီ၀င္အျဖစ္ တာ၀န္ ယူခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
၁၉၉၀ က ၁၉၉၄ အထိ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားတဦးအျဖစ္ အင္းစိန္ေထာင္နဲ႔ သရက္ေထာင္တုိ႔ မွာ အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရပါတယ္။
၁၉၉၄ က စတင္ကာ ကဗ်ာဆရာ တာရာမင္းေ၀အျဖစ္ စာေပေလာကမွာ ထင္ရွားတဲ့ စာေရးဆရာတဦး ျဖစ္ လာပါတယ္။ စာေရးဆရာမ မေနာ္ဟရီႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်ခဲ့ျပီး “ေခတ္ေန” အမည္ရ သားတဦး ထြန္းကားခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၇ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာ တာရာမင္းေ၀ ( ေရႊဘုန္းလူ) ဟာ ကြယ္လြန္ပါတယ္။
ဒီကေန႔ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ေန႔မွာေတာ့ စာေရးဆရာ တာရာမင္းေ၀ ကြယ္လြန္ျခင္း ၅ ႏွစ္ျပည့္ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ အခမ္းအနားကို ဒဂုံၿမိဳ ့ သစ္ ေျမာက္ပုိင္း က မိခင္ ေဒၚလွၾကည္ရဲ႕ေနအိမ္မွာ ၾသဂုတ္လ ၅ ရက္ ေန႔မွာ ျပဳ လုပ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
၈၈ မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသား ကုိမင္းကိုႏုိင္က သူ႔ရဲ႕ စ်ာပန အခမ္းအနားမွာ သူ႔ကုိ ၾကယ္ေၾကြသတုိ႔သား အမည္ရတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ကုိ ရြတ္ဖတ္ရင္း ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။။။။
ၾကယ္ေၾကြသတို႔သား
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ယံုၾကည္ရာကို ရင္ေသြးလိုလည္း ေမြးခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို ဆီမီးလိုလည္းထြန္းခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ကိုယ့္အနာကိုယ္ လွ်ာနဲ႔ ျပန္သပ္
ရွင္ျပတတ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ ။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ကိုယ့္အေရျပား ကိုယ္လႊာ
ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ အပ္လိုေသြး
ကိုယ့္၀တ္စံု ကိုယ္ခ်ဳပ္ခဲ့ရ...
က်က်နန
မင္းလွျပခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ၾကယ္အစင္းစင္းေၾကြေနတဲ့
ေဟာဒီ ကမၻာေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို
စြမ္းသမွ် ကုစားဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေနအစင္းစင္းပူတဲ့
ကမၻာေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာကို
လက္ဖ၀ါးေတြနဲ႔ ကာကြယ္ဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ကမၻာေျမရဲ႕ ေၾကကြဲျခင္း ဓာတ္ျပားမွာ
မင္းကဗ်ာေတြ မာတိကာစီဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္
ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္မယ့္တစ္ေန႔
ငါတို႔ ………။ ။
မင္းကိုႏိုင္
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ယံုၾကည္ရာကို ရင္ေသြးလိုလည္း ေမြးခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ဒဏ္ရာေတြကို ဆီမီးလိုလည္းထြန္းခဲ့တယ္။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ကိုယ့္အနာကိုယ္ လွ်ာနဲ႔ ျပန္သပ္
ရွင္ျပတတ္ခဲ့ျပီးျပီပဲ ။
သူငယ္ခ်င္း
မင္းဟာ
ကိုယ့္အေရျပား ကိုယ္လႊာ
ကိုယ့္အရိုးကိုယ္ အပ္လိုေသြး
ကိုယ့္၀တ္စံု ကိုယ္ခ်ဳပ္ခဲ့ရ...
က်က်နန
မင္းလွျပခဲ့ၿပီးၿပီပဲ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ၾကယ္အစင္းစင္းေၾကြေနတဲ့
ေဟာဒီ ကမၻာေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို
စြမ္းသမွ် ကုစားဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေနအစင္းစင္းပူတဲ့
ကမၻာေျမရဲ႕ ဒဏ္ရာကို
လက္ဖ၀ါးေတြနဲ႔ ကာကြယ္ဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ကမၻာေျမရဲ႕ ေၾကကြဲျခင္း ဓာတ္ျပားမွာ
မင္းကဗ်ာေတြ မာတိကာစီဖို႔
ငါတို႔ ေနရစ္ခဲ့ဦးမယ္ ။
သြားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း
ေက်ာင္းနံရံတ၀ိုက္
ေဒါင္းအလံ ျပန္စိုက္မယ့္တစ္ေန႔
ငါတို႔ ………။ ။
မင္းကိုႏိုင္
စိတ္ခ်ပါ ကိုတာရာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ အေရွ႕ျမိဳ႕ရိုးမွာ မိုးရြာလို႔ေကာင္းတုန္းပါပဲ