အေမႊးတုိင္၊ ကုသုိလ္ နဲ႔ အကုသုိလ္

~

ဖုိးေဆြ (သစ္လုပ္ငန္း) ~

"စင္စစ္ အေမႊးတုိင္ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ပူေဇာ္မႈ မဟုတ္ပါ။ အိမ္နီးခ်င္း တုိင္းျပည္ႀကီးႏွစ္ခုမွ ကူးစက္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္"

               အေမႊးတုိင္ဟု အမ်ားက ေခၚၾကပါသည္။ နံ႔သာတုိင္ဟုလည္း ဆုိၾကသည္။ ရနံ႔တုိင္ဟုလည္း ဆုိႏုိင္ပါသည္။

            ေထရဝါဒဗုဒၶ ဘာသာဝင္မ်ားအတြက္ သမၼာအာဇီဝဟူေသာ စကားတစ္ရပ္ရွိပါသည္။ မိမိ၏အသက္ ေမြးဝမ္းေက်ာင္းေသာ လုပ္ငန္းသည္ သမၼာအာဇီဝျဖစ္ရန္ လုိပါသည္။ ေသေစတတ္ေသာ လက္နက္၊ ဓား၊ လွံ၊ အဆိပ္၊ အရက္ေသစာ၊ မူးယစ္ေဆးတုိ႔ ျပဳလုပ္ ေရာင္းဝယ္ျခင္းသည္ သမၼာအာဇီဝ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ မိစၧာဇီဝ၊ မသင့္ေသာ ရွာမွီးျခင္း၊ မသင့္ေသာ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမႈ ျဖစ္ပါသည္။ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔သည္ မေရွာင္ၾကဥ္ႏုိင္ေသးေသာ္ရွိေစ၊ သိထား နားလည္ထားရန္မူ လုိပါသည္။

               ေထရဗုဒၶဘာသာတြင္ ငါးပါးသီလသည္ အေျခခံသီလ ျဖစ္ပါသည္။ ခါးဝတ္ပုဆုိးကဲ့သုိ႔ ၿမဲရမည့္သီလ ျဖစ္ပါသည္။ ငါးပါးသီလသာၿမဲပါက စားဝတ္ေနေရးကုိ တရားေတာ္က အာမခံပါသည္။ ငါးပါးသီလၿမဲပါလ်က္ ငတ္မြတ္ ေခါင္းပါး ခ်ဳိ႕တဲ့ေနသူကုိ ေတြ႕ႏုိ္င္ခဲမည္ ထင္ပါသည္။ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္မ်ားအား ငါးပါးသီလႏွင့္အညီ စီးပြားရွာၾကပါ။ မုခ် အက်ဳိးစီးပြား ျဖစ္ထြန္းပါလိမ့္မည္ဟု ေထာက္ခံခ်က္ ျပဳလုိပါသည္။

မုသာဝါဒ အစတည္
               အေမႊးတုိင္လုပ္ငန္း အေၾကာင္းကုိ ေဆြးေႏြးပါမည္။ ရွင္မေတာင္ အစစ္သာ သုံးသည္ဟု ေၾကာ္ျငာသံကုိ ေန႔စဥ္လုိလုိ ၾကားေနရပါသည္။ လက္ေတြ႕တြင္ အေမႊးတုိင္ လုပ္ငန္းအတြက္ အညာေဒသမွ အဘုိး၊ အေဘးတုိ႔ စုိက္ပ်ဳိးခဲ့ေသာ မန္က်ည္းပင္မ်ား ခုတ္လွဲခံေနရသည့္ သတင္းကုိ အၿမဲလုိလုိ ၾကားေနရသည္။ မည္သည့္ေဒသမွ မည္သည့္ သနပ္ခါးၿခံမွ သနပ္ခါးပင္မ်ားကုိ မည္သည့္ သနပ္ခါးလုပ္ငန္းက ၿခံလုံးျဖတ္ဝယ္ယူသြားသည္ဟု သတင္းစကား တစ္ခါမွ် မၾကားခဲ့ရေပ။ မည္သည့္ အေမႊးတုိင္ လုပ္ငန္းရွင္သည္ မိမိလုပ္ငန္းတြင္ ကုန္ၾကမ္းအျဖစ္ အသုံးျပဳရန္အတြက္ သနပ္ခါးၿခံမည္မွ် စုိက္ပ်ဳိးထားသည္။ သနပ္ခါးၿခံမည္မွ် ပုိင္ဆုိင္ထားသည္ဟု သတင္းစကားမၾကားဖူးပါ။ သနပ္ခါးၿခံစုိက္ထား၊ ပုိင္ဆုိင္ထားပါလွ်င္လည္း ထုိသနပ္ခါးပင္မ်ားသည္ သနပ္ခါးအျဖစ္ ေရာင္းခ်ရန္သာျဖစ္ဖြယ္ရွိပါသည္။ အေမႊးတုိင္ လုပ္ငန္းအတြက္မူ မျဖစ္တန္ရာေပ။ စင္စစ္မူ မန္က်ည္းသားကုိ အမႈန္႔ႀကိတ္ကာ အေမႊးနံ႔မ်ား ပက္ဖ်န္းလ်က္ အေမႊးတုိင္ဟူ၍ ျဖစ္လာရေပသည္။ မန္က်ည္းသားကုိ ရွင္မေတာင္ပါဟု ေၾကာ္ျငာလုိက္ျခင္းျဖင့္ အေမႊးတုိင္ လုပ္ငန္းတြင္ မုသာဝါဒ ပါဝင္လာခဲ့သည္ဟုဆုိပါက ဖုိးေဆြလြန္တယ္ဟု ေျပာၾကမည္လား။
ေရးသာေရးေနရသည္၊ မန္က်ည္းပင္မ်ားက က်န္မွ က်န္ေသးရဲ႕လားဟု စုိးရိမ္မိပါသည္။

                 မိမိစိုက္ပ်ဳိးထားသည္လည္း မဟုတ္ေသာ၊ မိမိပိုင္ဆိုင္သည္လည္း မဟုတ္ေသာ၊ အမ်ားျပည္သူအားလံုး ပိုင္ဆိုင္ေသာ အဘိုးအေဘးတို႕က အရိပ္ခိုရန္ စိုက္ပ်ဳိးခဲ့ေသာ အပင္မ်ားကို မိမိတစ္ဦးတည္း အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ခုတ္ယူျခင္းသည္ ခုိးယူျခင္း မမည္ပါသေလာ။

               ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားသည္ သနပ္ခါးလိမ္းရာတြင္ အေခါက္ကုိသာ လိမ္းၾကေပသည္။ အသားတုံးကုိ လိမ္းၾကသည္ မဟုတ္ေပ။ မိခင္သည္ ဟင္းေကာင္းခ်က္ေသာအခါ ယင္း လိမ္းၿပီး သနပ္ခါးသားမ်ားကုိ စုေဆာင္း၍ ထင္းအျဖစ္ သုံးတတ္သည္။ အဘြားသည္ တစ္ခါတရံ သနပ္ခါး ရွားပါးခ်ိန္တြင္ ေျခေထာက္လိမ္းရန္အတြက္ သနပ္ခါး အသားကုိ ေသြး၍ လိမ္းတတ္သည္ကုိ မွတ္မိပါသည္။ ထုိသုိ႔ အေခါက္သုံးၿပီး လိမ္းၿပီး သနပ္ခါးအသားမ်ားကုိ အေမႊးတုိင္လုပ္ငန္းတြင္ အသုံးျပဳရန္ ဝယ္ယူသည္ဟုလည္း မၾကားဖူးခဲ့။ မႀကဳံဖူးခဲ့ပါေပ။

                 အကယ္၍ အေမႊးတုိင္ကုိ အစားအေသာက္မ်ားကဲ့သုိ႔ ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္ခဲ့ပါက ရွင္မေတာင္ကုိ ေတြ႕ရမည္လား။ မန္က်ည္းသားကို ေတြ႕ရမည္လား။ ထုတ္လုပ္သူမ်ား အသိဆုံး ျဖစ္ေပမည္။

အဘုိး၊ အေဘးတုိ႔ ကုသုိလ္
                   မန္က်ည္းပင္မ်ားသည္ အဘုိး၊ အေဘးတုိ႔က သား၊ ေျမး၊ ျမစ္မ်ား အရိပ္ခုိရန္၊ နားေနရန္၊ အပန္းေျဖရန္၊ အသီးစားရန္၊ အရြက္စားရန္၊ အေစးကုိ၊ အေခါက္ကုိ အသုံးျပဳရန္ စုိက္ပ်ဳိးခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမန္က်ည္းပင္မ်ားသည္ အေမြအႏွစ္တန္ဖုိး၊ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္တန္ဖုိး၊ လူမႈေရးတန္ဖုိး ႀကီးလွပါသည္။ ယေန႔ ျပန္စုိက္သည္ပင္ ဆုိေစဦး၊ ယေန႔ေခတ္ ရာသီဥတု၊ မုိးေလဝသအေျခအေနတြင္ သည္လုိ မန္က်ည္းပင္မ်ဳိး အစား ျပန္ရႏုိင္ဖြယ္ မရွိပါ။ အေမႊးတိုင္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားသည္ မန္က်ည္းပင္ မည္မွ်စုိက္ပ်ဳိးခဲ့ၾကၿပီနည္း။

                  မန္က်ည္းပင္ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဒၚေဒၚမာ၏ ၁၂ ပြဲေစ်းသည္ႏွင့္ ကြၽန္မတုိ႔အညာ စာအုပ္မွ စာတစ္ပုိဒ္ကုိ ေဖာ္ျပလုိပါသည္။

                  ဒါေၾကာင့္အရိပ္ရတဲ့ သစ္ပင္စုိက္တဲ့ အလွဴမ်ဳိးလုပ္သူရွိတယ္။ ရွင္သန္ေနၿပီး အပင္ေတြကုိ ေရေလာင္းတဲ့လူေတြရွိတယ္။ သစ္ကုိင္းခ်ဳိင္တာ၊ သစ္ပင္ခုတ္တာကုိ ကြၽန္မတုိ႔ လူေတြက ဝါသနာမပါဘူး။ မပါ႐ုံမက ငရဲႀကီးတယ္ေတာင္ ထင္ပါတယ္။ အရိပ္ခုိကုိးရတာ အဖုိးတန္ မွန္းသိၾကတာကုိး။

"အေမႊးတုိင္လုပ္ငန္းသည္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကဲ့သုိ႔ပင္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ ဆုိးဆုိးရြားရြား ဆုိးက်ဳိးသက္ေရာက္ေစေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္"

                သစ္ပင္ရိပ္ေကာင္းေကာင္း ေအာက္တြင္ ေသာက္ေရအုိးစင္တည္၍ ေရဒါနျပဳၾကသည္။ တတ္ႏုိင္လွ်င္ ဝါးၾကမ္းခင္းကေလး ခင္းေပးထားတတ္သည္။ ေဒၚေဒၚမာက ဒီလုိ ေရးခဲ့ျပန္ပါသည္။

                  အဲ- အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ဒီသစ္ပင္ႀကီး ခုတ္လွဲခံရတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ စီးပြားေရး အလြန္က်ပ္တည္း ဆင္းရဲၿပီး ႀကံရာမရ အတိဒုကၡေရာက္ေနသူတစ္ဦးဦးက ေသာက္ေရအုိးေပၚက အုိးဖုံး ပန္းကန္ျပားကေလးကုိ ယူသြားတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ေရအလွဴရွင္ စိတ္ဆင္းရဲရၿပီေပါ့။

                    အဘုိး၊ အေဘးတုိ႔ လုပ္အား ကုသုိလ္ျပဳစုိက္ပ်ဳိးထားေသာ အပင္မ်ားကုိ ခုတ္လွဲျခင္းသည္ အဘုိး၊ အေဘးတုိ႔၏ ကုသုိလ္ကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းပင္ ျဖစ္ေပသည္။ ကုသုိလ္ကုိ ဖ်က္ဆီးျခင္းသည္ မည္သည့္ အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္ပါသနည္း။ ကုိယ္တုိင္ကုသုိလ္ မျပဳႏုိင္လွ်င္ ရွိေစဦး၊ သူတစ္ပါးျပဳထားသည့္ ကုသုိလ္ကိုမူ မဖ်က္ဆီးသင့္ပါေပ။

                    မန္က်ည္းပင္သည္ အရြက္ႏုခ်ိန္မွစ၍ အသီးမ်ား ရင့္မွည့္သည္အထိ အရြက္ႏုကုိစားလုိက္၊ အဖူးကုိ သုပ္စားလုိက္၊ အသီးႏုဘဝတြင္ စားလုိက္၊ အသီးရင့္ဘဝတြင္ စားလုိက္ျဖင့္ အရိပ္ေပးသည္သာမက စားစရာေပးေသာ၊ ေငြေပးေသာအပင္ျဖစ္သည္။ မန္က်ည္းမွည့္သည္ ျမန္မာ့မီးဖုိေဆာင္တြင္ မရွိမျဖစ္ဟင္းမယ္ျဖစ္သည္။ မန္က်ည္းေဖ်ာ္ရည္သည္ က်န္းမာေရးအတြက္ မၾကာခဏ ေသာက္သုံးသင့္ေသာ ေဖ်ာ္ရည္ျဖစ္သည္။ မန္က်ည္းသီးမွည့္သည္ ျမန္မာ့စီးပြားေရးတြင္ အေရးပါေသာ ကုန္စည္ျဖစ္သည္။ မန္က်ည္းပင္မ်ား ေလ်ာ့နည္းသြားျခင္းသည္ ေဒသ စီးပြားေရးအား ေလ်ာ့သြားျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခုမူ စီးပြားေရးတန္ဖုိး၊ လူမႈေရး တန္ဖုိးႀကီးလွေသာ မန္က်ည္းပင္မ်ားသည္ မ်ဳိးသုဥ္းမည့္ အႏၲရာယ္ သင့္ေနပါၿပီ။

ထြက္လာေသာ အေငြ႕မ်ား
                   အေမႊးတုိင္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၏ ႀကဳိးစားထုတ္လုပ္မႈေၾကာင့္ အေမႊးတုိင္မ်ား ရရွိလာပါသည္။ အေမႊးတုိင္မ်ားသည္ သတၱေလာကကို အေမႊးတုိင္ ထြန္းညႇိလွဴဒါန္းသူကုိ မည္သုိ႔ အက်ဳိးျပဳပါသနည္း။ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစလုိပါသည္။ အေမႊးတုိင္ကုိ ထြန္းညႇိလုိက္ေသာအခါ ကာဘြန္ဒုိင္ေအာက္ဆုိဒ္ အပါအဝင္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ားစြာ ထြက္လာေၾကာင္းကုိ ေဆာင္းပါး အေစာင္ေစာင္ျဖင့္ ေရးသား ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကၿပီး ျဖစ္ပါသည္။ အေမႊးတုိင္ အေငြ႕ရွဴ မိသူမ်ားသည္ ကင္ဆာစေသာ ေရာဂါဆုိးမ်ား ရရွိၾကမည္ျဖစ္သည္။ သံဃာေတာ္ တစ္ပါးပါးအား အေမႊးတုိင္ ထြန္းညႇိ၍ ပူေဇာ္ခဲ့ေသာ္ ထုိသံဃာအား ကင္ဆာစသည့္ ေရာဂါဆုိးရရွိေအာင္ ျပဳသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေပမည္။ အေမႊးတုိင္ ထုတ္လုပ္သူမ်ားကုိ ေမးၾကည့္ခ်င္မိသည္။ မိမိထုတ္လုပ္ေသာ အေမႊးတုိင္အေငြ႕မ်ားကို မိမိကုိယ္ တုိင္ေန႔စဥ္ ရွဴပါမည္လား။

                    အဆိပ္ေငြ႕မ်ားထြက္သည့္ ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ ေရာင္းဝယ္ေနသည့္ လုပ္ငန္းကုိ သမၼာအာဇီဝဟု ေခၚဆုိႏုိင္ပါမည္လား။ မိမိကုိယ္ကုိ မိမိမည္သည့္ အာဇီဝျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းေနသည္ကုိ ဆင္ျခင္ၾကည့္ေစခ်င္ပါသည္။ မ်က္ေမွာက္ဘဝတြင္သာမက သံသရာအထိ ဒုကၡေတြ႕ရမည့္ အာဇီဝမ်ဳိးျဖင့္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္း မျပဳမိရန္ အေရးႀကီးပါသည္။

                  ေထရဝါဒဗုဒၶဘာသာဝင္တုိ႔ ဘုရားရွင္အား၊ ဆြမ္း၊ ေရခ်မ္း၊ ပန္းနံ႔သာတုိ႔ ကပ္လွဴ ပူေဇာ္ေနၾကသည္မွာ သက္ေတာ္ထင္ရွား ဘုရားရွင္အား ရည္မွန္း၍ ပူေဇာ္ေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အေမႊးတုိင္ျဖင့္ ဘုရားပူေဇာ္ ျခင္းသည္ ဘုရားရွင္အား အဆိပ္ေငြ႕ျဖင့္ ပူေဇာ္သကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေနသည္ကုိ သတိမူမိေစလုိပါသည္။ အလွဴခံ ပုဂၢဳိလ္အတြက္ အက်ဳိးမဲ့ကုိျဖစ္ေစေသာ၊ အလွဴခံပုဂၢဳိလ္က မလုိအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ဳိးကို လွဴဒါန္းသင့္ပါသလား။ ထုိအလွဴသည္ ဒါန ေျမာက္ပါမည္လား။ အဆိပ္ေငြ႕ျဖင့္ ပူေဇာ္မိျခင္းေၾကာင့္တူေသာ အက်ဳိးေပးမည္ကုိလည္း စုိးရိမ္မိပါသည္။

                     ေန႔စဥ္ အေမႊးတုိင္ ထြန္းညႇိပူေဇာ္သူသည္ အေမႊးတုိင္မွ အေငြ႕မ်ားကုိ အနည္းႏွင့္အမ်ား ရွဴမိၾကမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိသူတုိ႔သည္ ကင္ဆာ စေသာ ေရာဂါဆုိးမ်ားကုိ ဖိတ္ေခၚ ႀကဳိဆုိေနသူမ်ားျဖစ္ေပသည္။ မိမိကုိယ္ကုိ က်န္းမာေရးထိခုိက္ခံလ်က္ ေငြေၾကးအကုန္အက်ခံလ်က္ ျပဳလုပ္ရေသာ အလုပ္သည္ ဒါနမေျမာက္ပါက ေမွ်ာ္လင့္မထားသည့္ အက်ဳိးမ်ား ေပးလာပါက မ်ားစြာ နစ္နာပါသည္။

အကာအကြယ္မဲ့ အပင္မ်ား
                သစ္ေတာထဲရွိ အပင္မ်ားကုိ သစ္ေတာဦးစီးဌာနကျဖစ္ေစ၊ အပူပုိင္းေဒသ စိမ္းလန္းစုိျပည္ေရးဌာနကျဖစ္ေစ ေစာင့္ေရွာက္ပါသည္။ ၿမဳိ႕လယ္မွ၊ ကားလမ္းဝဲ၊ယာမွ အပင္ႀကီးမ်ားသည္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သူမဲ့သလုိျဖစ္ေနပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကလည္း မိမိႏွင့္ တုိက္႐ုိက္မသက္ဆုိင္ပါက ေျပာဆုိပတ္သက္လုိျခင္း မရွိေပ။ မိမိကုိ ထိခုိက္လာလွ်င္ပင္ အတတ္ႏုိင္ဆုံး သည္းခံတတ္သူမ်ားျဖစ္ရာ မန္က်ည္းပင္ႀကီးမ်ားသည္ အကာအကြယ္မဲ့ ျဖစ္ေနရေပသည္။

                  စင္စစ္ ထိုအပင္ႀကီးမ်ားကုိ ရပ္ရြာက ပုိင္ပါသည္။ အမ်ားႏွင့္ သက္ဆုိင္ပါသည္။ မည္သူတစ္ဦး တစ္ေယာက္မွ် မိမိသေဘာျဖင့္ ခုတ္လွဲပုိင္ခြင့္မရွိပါ။ ဤသုိ႔ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ ခုတ္လွဲေနမႈမ်ားအား ရပ္ရြာက တားၾက၊ ဆီးၾကေစလုိပါသည္။ ဝိသမသမားမ်ားသည္ မိမိ၏ အတၱအက်ဳိးကုိသာ ၾကည့္ၾကမည္ျဖစ္သည္။ အတၱလြန္ကဲသူမ်ားကုိ အသိတရားျဖင့္ ဆုံးမ၍ မရႏုိင္ပါ။ ဥပေဒျဖင့္၊ စည္းကမ္းျဖင့္ ၾကပ္မတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ရပါမည္။

                  သစ္ပင္မ်ားကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိး သုံးစြဲေနၾကပါသည္။ ထင္းဆုိက္၍ ထမင္းခ်က္လွ်င္ ထင္းဟူေသာ သစ္သားသည္ ထမင္းက်က္ေစျခင္းျဖင့္ အက်ဳိးျပဳပါသည္။ အိမ္ရာေဆာက္ လုပ္ေနထုိင္လွ်င္ ရာသီဥတုဒဏ္မွ ကာကြယ္ေပးျခင္းအက်ဳိးကုိ ရရွိပါသည္။ ထုိ႔အျပင္ သစ္သားအျဖစ္ျဖင့္ သုံးစြဲထားေသာေၾကာင့္ ဖန္လုံအိမ္ ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကုိ ေလထုသုိ႔ မေရာက္ေစဘဲ ကာဘြန္သုိမွီးထားျခင္း မည္ပါသည္။ ပရိေဘာဂအျဖစ္ သုံးစြဲျခင္းသည္လည္း အလားတူပင္ျဖစ္ပါ သည္။ အေမႊးတုိင္ျပဳလုပ္ျခင္းမွာမူ မည္သည့္အက်ဳိးေက်းဇူးကိုမွ် ရွာေဖြမရရွိသည့္အျပင္ အဆိပ္ေငြ႕မ်ား၊ ဖန္လုံအိမ္ဓာတ္ေငြ႕မ်ားကို ထုတ္လုပ္ေပးေနျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။

                  အေမႊးတုိင္လုပ္ငန္းသည္ ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္ကဲ့သုိ႔ပင္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္အေပၚ ဆုိးဆုိးရြားရြား ဆုိးက်ဳိးသက္ေရာက္ေစေသာ လုပ္ငန္းျဖစ္ပါသည္။

                  ဘုရားရွင္ကုိ အေမႊးရနံ႔ျ့ဖင့္ ပူေဇာ္လုိသူတုိ႔အား အႀကံေပးလုိပါသည္။ အေမႊးရနံ႔ ၾကြြယ္ဝေသာ ပန္းမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ႏုိင္ပါသည္။ ေရေမႊးမ်ားျဖင့္ ပူေဇာ္ႏုိင္ပါသည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ ပ႐ုပ္ခဲကဲ့သုိ႔ေသာ အေမႊးခဲတုိ႔ကုိလည္း အသုံးျပဳ ပူေဇာ္ႏုိင္ပါသည္။ သဘာဝပန္းမ်ားသည္ အေကာင္းဆုံးျဖစ္ပါသည္။ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အမ်ားစုတုိ႔သည္ ဤသုိ႔ပင္ ပူေဇာ္လ်က္ရွိပါသည္။
စင္စစ္ အေမႊးတုိင္ျဖင့္ ပူေဇာ္ျခင္းသည္ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ပူေဇာ္မႈ မဟုတ္ပါ။ အိမ္နီးခ်င္း တုိင္းျပည္ႀကီးႏွစ္ခုမွ ကူးစက္လာျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေထရဝါဒႏွင့္ ကုိက္ညီ၊ ျမန္မာ့႐ုိးရာ ထုံးတမ္းလည္းျဖစ္ေသာ သဘာဝပန္းမ်ားျဖင့္သာ ပူေဇာ္ၾကပါရန္ အႀကံျပဳလုိပါသည္။

                      အေမႊးတုိင္ထုတ္လုပ္သူမ်ား၊ ေရာင္းခ်သူမ်ားသည္ ငါးပါးသီလၿမဲစြာ၊ သမၼာအာဇီဝျဖင့္ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းႏုိင္ၾကပါေစ။

ေစ်းကြက္ဂ်ာနယ္ အြန္လုိင္း http://www.zaygwet.com/vision.php?id=52 တြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ ေဆာင္းပါး ျဖစ္ပါသည္။