စကၤာပူက အိမ္ရွင္အိမ္ငွား ဒရမ္မာ (၁)

Wednesday, September 26, 2012

~

T T Sweet ~

အန္တီဆြိတို႔ ဘေလာ႔ဂါမိွဳ႕လားမသိ။ ဘာလုပ္လုပ္ ဇာတ္လမ္းေလးေတြနဲ႔။ ခုအိမ္ငွါးဖို႔ လုပ္ၿပန္ေတာ႔လဲ ဇာတ္လမ္းနဲ႔။ ဟိုဘက္မွာေနဖို႔ ဦးၿခိမ္႔အိမ္ငွါးေတာ႔လဲ ဇာတ္လမ္းေလးေတြရွိတယ္။ အိမ္ကကားေရာင္းေတာ႔လဲ ဇာတ္လမ္းနဲ႔။ မ်ိဳးၾကီးသီခ်င္းလို ေၿဖးေၿဖး ေၿဖးေၿဖး ...ေရး၊ နားနားၿပီး ေရးပါမယ္ ေပါ႔ း))

မဆြိတီတို႔ ဟိုဖက္ကို ေၿပာင္းၾကေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ အိမ္ကိုမေရာင္းေသးပဲ ပဲြစားလက္အပ္ၿပီ ငွါးထားခဲ႔မယ္ဆို လင္မယား၂ေယာက္ တိုင္ပင္ထားၾကတာ။ ဟိုဖက္ကအေၿခအေနကို ေစာင္႔ၾကည္႔ရဦးမွာဆိုေတာ႔ ေဖာင္မဖ်က္ရဲေသးဘူးကိုး။

ဒီလိုနဲ႔ တကယ္႔ငွါးမဲ႔ အခ်ိန္လဲေရာက္ေရာ ဦးၿခိမ္႔က ဆစ္ဒနီေရာက္ေနၿပီေလ။ ဒီေတာ႔အိမ္ငွါးဖို႔တာ၀န္က မဆြိတီ ပုခံုးေပၚ လံုးလံုးေရာက္လာပါေရာ။ အိမ္ငွါးဖို႔ရာအတြက္ ပထမဆံုး ပဲြစားကို အရင္ေရြးရတယ္ခင္ည။ အသိပဲြစားေတြနဲ႔ စကားေၿပာၾကည္႔ၿပီး ေနာက္ဆံုး ဗမာလို စကားေၿပာလို႔ အဆင္ေၿပတဲ႔ ဗမာပဲြစား ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုပဲ အပ္လိုက္တယ္။ အလုပ္အပ္ စာခ်ဳပ္ေတြ၊ ဘာေတြ လက္မွတ္ထိုးေတာ႔ ပဲြစား အစ္မတစ္ေယာက္ပါေခၚလာၿပီး မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ သူတို႔က ဗမာေအးဂ်င္႔အဖဲြ႕၊ အတူတဲြလုပ္ၾကတာေပါ႔။ အဲဒီေအးဂ်င္႔အစ္မအိမ္က မဆြိတီတို႔ အိမ္နဲ႔ နီးေတာ႔ အိမ္ၿပတာေတြဘာေတြ သူကပဲ ဦးေဆာင္လုပ္မဲ႔ သေဘာနဲ႔တူပါရဲ႕။

တကယ္ေတာ႔ မဆြိတီတို႔ အိမ္ကိုအပ္လိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေစာပါတယ္။ ကိုယ္ အလုပ္ကထြက္လို႔ရတဲ႔ အခ်ိန္နဲ႔ကိုက္တဲ႔ေန႔ကို ေရြးလိုက္ေတာ႔ အိမ္ငွါး စ တက္ရမဲ႕ေန႔က ဧၿပီလ ၂၀ရက္ေန႔ၿဖစ္သြားတယ္။ ေအးဂ်င္႔ကို အိမ္ေခၚၿပေတာ႔ အိမ္က စလံုး ၂၄၀၀-၂၅၀၀ ေလာက္ရႏိူင္တယ္။ date ကလည္း အဲဒီေန႔ကို fix လုပ္ထားလို႔ရတယ္ေပါ႔။ လကုန္ရက္မဟုတ္လဲ ကိစၥမရွိဘူးဆိုတာနဲ႔ အဲေန႔ကိုပဲ သတ္မွတ္ လိုက္တယ္။ သူတို႔အေၿပာအရ အိမ္ကေစာၿပီး ေၾကာ္ၿငာရင္လဲ ေ၀းေနေသးေတာ႔ ဘယ္သူမွ စိတ္မ၀င္စားဘူးတဲ႔။ ငွါးဖို႔ တစ္လခဲြ ေလာက္အလိုမွ စ ေၾကာ္ၿငာမယ္ေၿပာပါတယ္။ (အဲဒီအခ်ိန္က ၂လခဲြေလာက္ လိုေသးတာကိုး)

မဆြိတီတို႔ အိမ္အေၾကာင္း စေၿပာရရင္ ဒီအိမ္ကို ၀ယ္ကတည္းက ၾကိဳက္လြန္းလို႔ အပို cash down ေတြ အမ်ားၾကီးေပးၿပီး ၀ယ္ခဲ႔တာပါ။ ပထမဆံုးၾကည္႔တဲ႔အိမ္ ပထမဆံုး ၀ယ္ခဲ႔တာပါ။ Country style home ေခၚပါသတဲ႔။ ပထမအိမ္ပိုင္ရွင္ကိုယ္တိုင္က interior designer မိွဳ႕ သူ႔အိမ္ကို သစ္သားေတြ အမ်ားၾကီးသံုးၿပီး လွေအာင္ ဒီဇိုင္းလုပ္ထားတာပါ။ သုတ္တဲ႔ ေဆးကအစ pattern ေလးေတြနဲ႔။ down light ေတြကလဲ တစ္အိမ္လံုး တပ္ထားပါတယ္။ ညက် မီးေတြ ဖြင္႔လိုက္ရင္ အိမ္က အခန္းအေရာင္နဲ႔ မီးေရာင္နဲ႔ အလြန္လိုက္ဖက္ၿပီး လွပါတယ္။ မဆြိတီတို႔ကလဲ တစ္သက္လံုး ေနရမဲ႔အိမ္ဆိုေတာ႔ ပရိေဘာဂေတြကို ကုတင္ကအစ solid wood ေတြခ်ည္း၀ယ္ၿပီး ေကာင္းတာေတြ ထည္႔ထားတာပါ။ တကယ္ေတာ႔ မဆြိတီ ဒီအိမ္ေလးကို ေတာ္ေတာ္သံေယ်ာဇဥ္ရွိပါတယ္။ အခုထားခဲ႔ရေတာ႔မယ္ဆိုေတာ႔ အင္မတန္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ အိမ္ငွါးေတာ႔လဲ အိမ္ငွါးကို ကိုယ္ေတာင္းတဲ႔ rental fees ေပးႏိူင္သူအၿပင္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေနမဲ႔သူကို အဓိက ေရြးခ်င္တာပါ။
( ကိုယ္႔အိ္မ္အေၾကာင္း ေၿပာရတာလဲ ကိုယ္႔ငါးခ်ဥ္ေလး ကိုယ္ခ်ဥ္ပါတယ္ဆို ၾကြားသလိုၿဖစ္ေနၿပီေနာ္ ... သည္းညည္းခံၾကပါ ပိတ္သတ္တို႔ ...း)


ဒီလိုနဲ႔ တစ္လေလာက္ေစာင္႔ၿပီး အိမ္စၿပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္လာပါတယ္။ ပဲြစားအစ္မက ညေန ၇နာရီေလာက္ ဖိလစ္ပင္းေကာင္မေလးေတြ လာၾကည္႔မယ္တဲ႔။ သူတို႔က ၇ ေယာက္ေနမယ္။ ၂၄၀၀ ေပးမယ္ေပါ႔။ ဒါနဲ႔ ညေနလာၾကည္႔ေတာ႔ ေကာင္မေလးေတြက တကယ္႔ကို ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေလးေတြ။ စကားေၿပာတာက သိပ္ polite ၿဖစ္တယ္။ ပညာတတ္ဆန္္တယ္။ သူတို႔က အိမ္ကိုၾကိဳက္တယ္။ သူတို႔အိမ္လိုသေဘာထား သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္းေနမယ္ေပါ႔။ ဒါေပမဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ေစ်းဆစ္တယ္ဗ်ား။၂၃၀၀ ရမလားဘာညာ ဆိုေတာ႔ မဆြိတီကလဲ ခုမွ ပထမဆံုး စၿပတာ ခပ္တင္းတင္းေပါ႔။ ၂၄၀၀ ကေန မေလ်ာ႔ႏိူ္င္။ ေနာက္ၿပီး မဆြိတီတို႔အိမ္က Mio home group plan က တစ္ႏွစ္ လက္က်န္ရွိေသးေတာ႔ သူတို႔က အဲဒါကုိလည္း ဆက္ယူေပးမယ္ဆိုေတာ႔ စဥ္းစားဦးမယ္လို႔ပဲ ေၿပာလိုက္တယ္။ (အဲဒီ plan ကို မသံုးပဲၿပန္အပ္ရင္ Singtel ကို early termination fees စလံုး ၄၀၀ -၅၀၀ ေလာက္ ေလ်ာ္ရမွာမိွဳ႕ပါ။)

ေနာက္ေန႔က်ေတာ႔ ပဲြစားအစ္မက ဖုန္းဆက္ၿပီး ဖိလစ္ပင္းေကာင္မေလးေတြဆို မဆိုးေၾကာင္း၊ ဖိလစ္ပင္းေတြ ဘယ္လိုသန္႔ရွင္း သပ္ရပ္ေၾကာင္း ဆြယ္ပါေလေရာဗ်ာ။ ကိုယ္ကလဲ Mio home plan အပါအ၀င္ ၂၄၆၀ တစ္ၿပားမွ မေလ်ွာ႔။ အဓိကကေတာ႔ လူအရမ္းမ်ားလို႔ ဂ်ီးမ်ားေနတာလဲပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မဆြိတီကလဲ စိတ္တစ္မ်ိဳး။ သူမ်ား အဲ႔လို ဘလိုင္းၾကီး အတင္းတြန္းတာမ်ိဳးကို မၾကိဳက္ဘူး။ ေနာက္ကြယ္မွာ အေၾကာင္းၿပခ်က္ရွိရမယ္လို႔ စိတ္က သရိုးသရီၿဖစ္ေနတာနဲ႔ပဲ ဖိလစ္ပင္း ပထမ အသုတ္နဲ႔ အဲ႔ဒီအတိုင္း တန္းလန္းၾကီးၿဖစ္ေနတယ္။ (ေနာက္ပိုင္းေတာ္ေတာ္ၾကာတဲ႔အထိ ပဲြစားက မ်ိဳးစံု ဆက္တိုက္တြန္းေပမဲ႔ လူမ်ားလို႔ဆိုတဲ႔ အေၾကာင္းၿပခ်က္နဲ႔ လံုး၀ကို ၿငင္းလိုက္ပါေတာ႔တယ္။)

ေနာက္၂ရက္ေလာက္ၾကာေတာ႔ ပဲြစားအစ္မက သူတို႔ သတင္းစာမွာ ေၾကာ္ၿငာလိုက္ၿပီ။ အိႏၵိယလူမ်ိဳး ေတြ(ေနာက္ပိုင္း ကုလားလို႔ပဲေရးပါမယ္၊ အိႏၵိယဆို ေၿပာရတာ ေထာက္ေနလို႔) ေခၚလိုက္ၾကတာ ... ေခၚလိုက္ၾကတာ အမ်ားၾကီးပဲ မဆြိရယ္တဲ႔။ အမွန္က အိမ္ကို စငွါးကထဲက ေၿပာထားတာ၊ ၿမန္မာ၊ ဖိလစ္ပင္း၊ မေလးတရုတ္ ပထမဦးစားေပးေပါ႔။ ကုလားနဲ႔ ၿပည္ၾကီးတရုတ္ေတြကိုေတာ႔ ဒုတိယဦးစားေပးပဲထားတာ။ (racist လုပ္တာေတာ႔မဟုတ္ပါ။ ေစ်းကြက္မွာ ၿဖစ္ေနတဲ႔ သေဘာအရ ေၿပာရတာပါ။) အဲဒီအစ္မက ဖံုးေခၚကထဲက လူေတြကို စစ္ထုတ္ၿပီးမွ အိမ္ကိုၿပတာပါ။ ဒါေပမဲ႔ သူက ကုလားေတြ ေခၚတာ အရမ္းမ်ားတယ္ေၿပာေတာ႔ ကုလားၿဖစ္လဲ မိသားစုနဲနဲဆိုရင္ေတာ႔ စဥ္းစားမယ္လို႔ ေၿပာလိုက္ပါတယ္။

ညက်ေတာ႔ ကုလားမိသားစု ၃ေယာက္ေနမဲ႔သူရယ္၊ ဗမာ ေကာင္ေလး တစ္ဖဲြ႔ရယ္ လာၾကည္႔ၾကတယ္။ ကုလားအမ်ိဳးသားက လစာေတာ္ေတာ္ေကာင္းတဲ႔သူမ်ိဳး ၿဖစ္ပံုရပါတယ္။ မဆြိတီတို႔နားက Jurong Island မွာ လုပ္တဲ႔သူပါ။ လင္မယား၂ေယာက္ရယ္၊ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္ သားတစ္ေယာက္ရယ္ ေနမယ္၊ အိမ္ကိုေတာ႔ ၾကည္႔ၿပီး အေတာ္သေဘာက်ပံု ရပါတယ္။ ၾကည္႔ၿပီး ေခါင္းတစ္ခါခါနဲ႔ ပဲြစားနဲ႔ေၿပာေနတာ။ ဒါေပမဲ႔ ၂၂၀၀ ပဲ offer လုပ္ပါတယ္။ ဗမာေကာင္ေလးေတြကလဲ ၆ေယာက္ေနမယ္ ၂၃၀၀ ေပးမယ္၊ ဒါေပမဲ႔ ဧၿပီ (၁)ရက္ေန႔က စ ၀င္ခ်င္တာဆိုေတာ႔ အဲဒီေကာင္ေလးေတြနဲ႔ ဒီမွာတင္ ကိစၥၿပတ္ပါေရာ။ ေနာက္ေန႔ ပဲြစားအစ္မက ေၿပာတယ္။ သူ႔ဆီကို အဲဒီကုလားရဲ႕ေအးဂ်င္႔က ေတာက္ေလွ်ာက္ဖံုးဆက္ၿပီး ၂၂၀၀ န႔ဲ ငွါးဖို႔ခ်ည္း ဇြတ္ေၿပာေတာ႔တာပဲတဲ႔။ သူ႔ Client က အိမ္ကို ေတာ္ေတာ္သေဘာက်လို႔ ဒီေလာက္ေပးတာတဲ႔။ ပံုမွန္ဆို ၁၈၀၀ ပဲ ေပးတာတဲ႔ဗ်ား။ ဒါေပမဲ႔ ပဲြစားအစ္မက ၃ေယာက္ထဲ လူနဲနဲေလးမိွဳ႕ ၂၃၀၀ နဲ႔ ညွိေပးမယ္ဆိုတာေတာင္ သူတို႔ကမေပးႏိူင္လို႔ အဲဒီမွာတင္ ကိစၥၿပတ္ပါတယ္။ 




ေနာက္ မဆြိတီ ေရးဖူးတဲ႔ ၿပည္ၾကီးတရုတ္မ မိသားစုတစ္ဖဲြ႔နဲ႔ ဖိလစ္ပင္းမေလးေတြ တစ္ဖဲြ႔။ သူတို႔က သူတိုေအးဂ်င္႔နဲ႔သူတို႔ လာတာ။ ၂ဖက္ေအးဂ်င္႔နဲ႔ အိမ္ကိုၾကည္႔ၾကတာေပါ႔။ သူတို႔ဆီကေန ဘာ offer မရပါဘူးလို႔ ေအးဂ်င္႔အစ္မက ေၿပာပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္တစ္ပတ္ေနေတာ႔ ကုလားမိသားစု ၃ေယာက္ေနမယ္ဆိုၿပီး ကုလားမ ၿဖဴၿဖဴေလးတစ္ေယာက္၊ သမီးေလးလက္ဆဲြၿပီး ေရာက္လာၿပန္တယ္။ နာမည္က " ပန္ " လို႔ ပဲထားလိုက္ပါေတာ႔။ သမီေလးက ၃ႏွစ္ေလာက္၊ ေခ်ာလိုက္တာဗ်ာ။ ကုလားဆိုေပမဲ႔ အသားက ၿဖဴေဖြးေနတာ၊ ဘိုမရုပ္ေလးလိုပဲ။ ပန္ကလဲ အိမ္ကိုၾကည္႔ၿပီးၿပီးခ်င္း သိပ္ၾကိဳက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ္ေတာင္းတဲ႔ ေစ်းေတာ႔ မေပးႏိူင္ဘူး။ ၂၂၀၀ ေပးမယ္တဲ႔။ ဒါေတာင္ သူက ၾကိဳက္လြန္းလို႔ဆိုပဲ။ သူတို႔ ဘက္ဂ်က္က ၂၀၀၀ ပဲရွိတာတဲ႔။ ခုကြန္ဒိုမွာေနတာ ၃နွစ္ရွိၿပီ၊ ၂၀၀၀ပဲ ေပးရသတဲ႔႔။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ႔ မသိ။ သူ႔သမီးေလးေနမဲ႔ေက်ာင္းက ဒီနားမွာမိွဳ႕ေၿပာင္းရမွာတဲ႔။ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ႔ ေစ်းမွ မေပးႏိူင္ေတာ႔ ကိစၥကမၿပတ္ပဲ ၿပန္သြားတယ္။

ေနာက္ေန႔ က်ေတာ႔ ေအးဂ်င္႔က NTU မွာ ေဒါက္ထရိတ္ (Doctorate) တက္ေနတဲ႔ တရုတ္ေက်ာင္းသား ၄ေယာက္ လာၾကည္႔မတဲ႔။ ညေန ၇နာရီ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ ေအးဂ်င္႔က သူတို႔ ေအာက္မွာေရာက္ေနၿပီဆို ဖုံးဆက္လာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာဗ်ာ၊ အိမ္ေရွ႕က ေခါင္းေလာင္းသံၾကားလို႔ ထြက္ၾကည္႔လိုက္တာ၊ ဘယ္သူထင္ပါလဲ ပိတ္သတ္ၾကီး။ ခ်ိန္းလဲမထားပဲနဲ႔ ေရာက္လာတာ။ မေန႔က အိမ္လာၾကည္႔တဲ႔ ကုလားမေလး ပန္တို႔ သားအမိပါပဲဗ်ာ။ ထံုးစံအတိုင္း သမီးေလးလက္ဆဲြလို႔။ အိမ္ေပါက္၀မွာ။ ကိုယ္လဲ အံ႔ၾသသြားတာေပါ႔။ အိမ္တံခါးကို ဖြင္႔ေပး၊ ဧည္႔ခန္း ဆိုဖာေပၚထိုင္ၿပီး သူ စကားေၿပာလို႔ရမလားဆို မဆြိတီကို ေၿပာပါေရာ။ သူ႔ပံုစံက တကယ္႔ကုိ serious ကိစၥတစ္ခု လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး။ ၿပဴးတူး၊ ၿပာတာနဲ႔။ ကိုယ္လဲ သိပ္နားမလည္တာနဲ႔ ေအးဂ်င္႔နဲ႔ပဲ ေၿပာဖို႔ ေၿပာလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ႔ သူဒီအိမ္ကို သိပ္ၾကိဳက္တဲ႔ အေၾကာင္း၊ သူ ၂၂၅၀ ေပးပါမယ္၊ ၅၀ တိုးေပးပါမဲ႔အေၾကာင္း၊ သူ႔ကို ငွါးဖို႔အေၾကာင္း ေၿပာပါေလေရာ။ မဆြိတီကလဲ ၂၃၀၀ မရရင္ေတာ႔ မငွါးဘူး။ ဒါေတာင္ နင္တို႔က လူနည္းလို႔ ငါေလွ်ာ႔ထားတာေပါ႔။

အဲလိုနဲ႔ ေၿပာေနၾကတံုး ေအာက္က ေအးဂ်င္႔ ၂ေယာက္ အေပၚတက္လာပါေရာ။ ရုတ္တရက္ၾကီး ပန္တို႔ သားအမိလဲေတြ႕ေရာ အံ႔ၾသသြားၾကတယ္။ အဲဒီမွာေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးက ေလသံမာမာနဲ႔ နင္ အိမ္ငွါးခလဲ ခုခ်ိန္ထိ အိမ္ရွင္ၾကိဳက္တဲ႔ေစ်း မေပးပဲနဲ႔ အိမ္ကိုခဏခဏ မလာပါနဲ႔ ဆို ေၿပာပါေလေရာ။ ၾကိဳက္ရင္ deposit ေပးဖို႔၊ လက္မွတ္ထိုးဖို႔ ေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးနဲ႔ စကားေတြ ဆက္ေၿပာၾကၿပန္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ပန္က ဆစ္ဒနီက သူ႔ေယာက္်ားက မဆြိတီဆီ ဖုံးဆက္ခ်င္လို႔ ဖံုးနံပတ္ေတာင္းတာနဲ႔ ေပးမလို႔ ဒီက ဖုံးေတာင္ ကိုင္ေနၿပီ။ ေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးက အစ္မ သူ႔ဘက္က ဘာမွမေသခ်ာပဲနဲ႔ မေပးပါနဲ႔ဆို အတင္းတားလို႔ ကိုင္ထားတဲ႔ဖံုးေလး အသာၿပန္ခ်လိုက္ရတယ္။ ဘာေတြမွန္းလဲ မသိေတာ႔ဘူး။ ပန္တို႔ သားအမိလဲ မ်က္စိပ်က္၊ မ်က္ႏွာပ်က္နဲ႔ ၿပန္သြားၾကတယ္ဗ်ာ။ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ကုလား ေဒါက္တာ ၄ ေယာက္ကေတာ႔ ေမွ်ာ္သာ ေမွ်ာ္သည္ ေပၚမလာ ဇာတ္ခင္းသြားတယ္။ ညေန၉နာရီမွဆို တစ္ခါ ထပ္ခ်ိန္းၿပီး ေနာက္ဆံုး appointment ပ်က္သြားပါေတာ႔တယ္။ (ပထမ တရုတ္ကေန ဘယ္လိုကုလား ဖစ္တြားလဲ မဆြိတီ ခုထိ မသိပါဘူး ... အားနာလို႔ မေမးပါဘူး ...)

ေနာက္ အဲဒီ ပန္တို႔ သားအမိၿပန္သြားေတာ႔ ေအးဂ်င္႔ ၂ ေယာက္လံုးက မဆြိတီကို နားခ်ပါေရာ။ ၂၂၅၀ နဲ႔ မိသားစုက နဲနဲေလး။ ငွါးလိုက္ပါလားေပါ႔။ မဆြိတီကလည္း စေၾကာ္ၿငာေတာ႔ ၂၅၀၀ နဲ႔ ၊ ခု၂၃၀၀ ဆိုတာ အမ်ားၾကီးေလွ်ာ႔ၿပီးသြားၿပီ။ ေတာ္ေလာက္ၿပီ၊ ထပ္ေတာ႔ မေလွ်ာ႔ေတာ႔ဘူး။ အခ်ိန္ေတြ ရွိပါေသးတယ္။ ထပ္ရွာၾကတာေပါ႔ဆို ေၿပာလိုက္တယ္။ ေန႔ခင္းက်ေတာ႔ ရုတ္တရက္ၾကီး၊ မေန႔က ပ်က္သြားတဲ႔ ေဒါက္ထရိတ္ ေက်ာင္းသား ၄ေယာက္လာမယ္ဆိုဖံုးဆက္ၿပီး လာၾကည္႔ၾကၿပန္ပါတယ္။ သူတို႔ကေတာ႔ ေအးဂ်င္႔နဲ႔လာတာ။ ေအးဂ်င္႔ကလည္း ကမန္းကတန္းနဲ႔ဗ်။ ၿမန္ၿမန္ ထက္ထက္ ၾကည္႔ၾကၿပီး ညေန ၅ နာရီ အေၾကာင္းၿပန္မယ္ဆို ၿပန္သြားတယ္။ ကိုယ္ကေတာ႔ ၂၄၀၀ေပးမယ္ဆို ကိစၥက ၿပတ္ခ်င္ေနၿပီ။ ညေန ၆နာရီ ပဲြစားအစ္မဆီကေန SMS ၀င္လာတယ္။ အိပ္ရာ (ကုတင္) ၄ခုရွိလား။ ၂၄၀၀ နဲ႔ ငွါးဖို႔ေသခ်ာၿပီလား၊ confirm လုပ္ပါတဲ႔။ ကိုယ္က အိပ္ရာ ၄ခုလဲရွိတယ္။ ၂၄၀၀ ေသခ်ာတယ္ေပါ႔။ အိမ္တည္႔ေတာ႔မယ္ထင္ေနတာ။

ဒါေပမဲ႔ ေနာက္ေန႔မနက္အထိ သူတို႔ဆီက ဘာသတင္းမွ ထပ္မရဘူး။ ဒါနဲ႔ အတိုခ်ံဳးရရင္ ကိုယ္႔ဖက္က သူတို႔လိုတဲ႔ ေမးတဲ႔ အတိုင္း အားလံုးၿပည္႔စံုေနပါရက္နဲ႔ ဘာလို႔ offer မရလဲဆိုၿပီး ပဲြစားအစ္မကို မဆြိတီက ရန္ေထာင္ပါေရာ။ ဆိုးတယ္ေနာ္။ လူကလဲ နဲနဲ စိတ္တိုေနၿပီကိုး။ ဒီကိစၥၿပတ္ခ်င္ေနၿပီ။ လူက ဦးေႏွာက္ေၿခာက္ေနၿပီ။ ညေန ၅နာရီ Black & White ေၿပာမယ္ ဆိုၿပီး ေနာက္ေန႔ မနက္ထိ အေၾကာင္းမၿပန္ပါလားေပါ႔။ ေအးဂ်င္႔ေတြက ပဲြစားခ ၂ဖက္စလံုးရမွ ေသခ်ာၿငိေအာင္ လုပ္ေပးတာလား။ ဟိုဖက္က ေအးဂ်င္႔ပါရင္ (cobroke ၿဖစ္ေနရင္) ပဲြခမရေတာ႔ အလုပ္မၿဖစ္ေအာင္ ဖ်က္ၾကသလားေပါ႔။ အဲလိုစိတ္ထဲ ၿဖစ္သြားတာ။

အိမ္ၾကည္႔သူ စ လက္ခံကတည္းက ၃ပတ္ရွိၿပီ။ အိမ္ကလဲ ေကာင္းတယ္။ အဲကြန္းကအစ အသစ္လဲထားတာ ၆လပဲ ရွိေသးတယ္။ အိမ္ေဆးသုတ္ထားတာလဲ မၾကာေသးဘူး။ ေစ်းေခၚလို႔ ေကာင္းမဲ႔အိမ္မ်ိဳး။ ေစ်းကလဲ ၂၅၀၀ ကေန ၂၃၀၀ ထိ ေလွ်ာ႔ေပးၿပီးၿပီ ။ ၿပီးေတာ႔ ေၿပာထားတဲ႔ ဧၿပီ ၂၀ရက္ေန႔မွ မဟုတ္။ ေမလ ၁ရက္ေန႔၀င္လည္း လက္ခံတယ္ ။ ၁၀ရက္စာ လဲ အနာခံထားတယ္။ ဒီေလာက္ ေလွ်ာ႔ေပးတာမွ မတည္႔ေသးေတာ႔ စိတ္က နဲနဲမရွည္ခ်င္ေတာ႔ဘူး။ ေအးဂ်င္႔ေတြ ဘာေတြလုပ္ေနၾကလဲ။ သူတို႔ကို သိပ္မယံုခ်င္ေတာ႔ဘူး ၿဖစ္သြားတာဗ်ာ။

ဒါနဲ႔ဦးၿခိမ္႔ကိုလဲ ဖံုးဆက္ၿပီး ေအးဂ်င္႔ကို ဖိအားေပးဖို႔၊ အိမ္ကိုလာၾကည္႔တဲ႔သူကလဲ တစ္ေယာက္စ၊ ၂ေယာက္စပဲ လာတဲ႔အေၾကာင္း၊ လာတဲ႔သူေတြကလဲ သူတို႔ဖက္က ပဲြစားပါရင္ offer မလုပ္ဘူးလို႔ ေၿပာေၾကာင္း၊ ေသခ်ာေၾကာ္ၿငာၿပီး open house ဆို လုပ္လိုက္ရင္ လူမ်ားမ်ားလာၾကည္႔၊ ဒါမွ အၿပိဳင္အဆိုင္ ေစ်းၿဖတ္ၾက အဲလိုၿဖစ္ေစခ်င္ေၾကာင္းေၿပာလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္ကလဲ သိပ္မက်န္ေတာ႔ဘူးကိုး။ ဦးၿခိမ္႔ကလဲ ေအးဂ်င္႔ကို အိမ္အၿမန္တည္႔ေအာင္လုပ္ေပးပါရန္ ဖိအားေပးဖံုးဆက္လိုက္တယ္ ဆိုပါတယ္။

အဲဒီေန႔ပဲ ေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးက မဆြိတီကို ၂၂၅၀ေပးတဲ႔ ကုလားမေလး ပန္ရဲ႕ဖံုးနံပတ္ေပးၿပီး ကိုယ္တိုင္ဆက္ခိုင္း၊ ေစ်းညိွခိုင္းပါေတာ႔တယ္။ ပံုမွန္အားၿဖင္႔ ဒီလိုကိစၥေတြမွာ ေအးဂ်င္႔ကတဆင္႔ ေၿပာရတာပါ။ အိမ္ရွင္၊ အိမ္ငွါးတိုက္ရိုက္ေၿပာေလ႔မရွိပါဘူး။ အဲဒီေတာ႔မွ ေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးက သူတို႔ ပန္ မိသားစုဆီက agent fees မယူေၾကာင္း ပန္က ၂၂၅၀ ေပးႏိူင္ဖို႔အေရး သူတို႔ ေအးဂ်င္႔ခ မယူပဲနဲ႔ ေလွ်ာ႔ေပးခဲ႔ေၾကာင္းေၿပာပါတယ္။ ဒါနဲ႔ မဆြိတီလဲ အေတာ္အားနာသြားတယ္။ ကိုယ္က သူတို႔ ေအးဂ်င္႔ခ ၂ဖက္စလံုးရတဲ႔သူမွ အဆင္ေၿပေအာင္ ညွိေပးတယ္လို႔ အထင္လဲြေနတာကိုး။ (ေအးဂ်င္႔ခက တစ္ႏွစ္စာခ်ဳပ္အတြက္ အိမ္ငွါးဆီက တစ္လငွါးခရဲ႕ တစ္၀က္၊ အိမ္ရွင္ဆီက တစ္၀က္ ယူရတာ ထံုးစံပါ၊ ၂နွစ္ဆိုရင္ တစ္လစီ အၿပည္႕ယူပါတယ္ ... စလံုးထံုးစံပါ)

ဒါနဲ႔ ပန္ကို ဖံုးေခၚၿပီး ညွိၾကေတာ႔ ၂၃၀၀ ေပးမယ္ ၿဖစ္သြားတယ္။ ပန္က စကားေၿပာတာလဲ ေအးေအးေလး။ ၀တ္တာ၊ စားတာလဲ ကုလားရိုးရာ ဆာရီေတာ႔ မဟုတ္ဘူးဗ်။ မဂိုကုလားမေတြ ၀တ္တဲ႔ ေဘာင္းဘီပြပြရွည္ရွည္နဲ႔။ တပတ္ကေလး လည္ပင္းပတ္လို႔ ေနပံုထိုင္ပံု အင္မတန္ ရိုးေအးပါတယ္။ တကယ္႔ အိမ္ရွင္မစတိုင္၊ အိမ္ကို ေကာင္းမြန္စြာ ထားမယ္ဆိုတာ သိေနေတာ႔ မဆြိတီ သူတို႔ မိသားစု ၃ေယာက္ကိုေတာ႔ တကယ္ သေဘာက်ပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေစ်းညွိတဲ႔ကိစၥ၂ဦး၂ဖက္ေၿပလည္ၿပန္ေတာ႔ ပန္က deposit ကို ခုမေပးႏိူင္ေသးဘူးတဲ႔ဗ်ား။ ထံုးစံက သေဘာက်ၿပီဆို deposit တစ္လစာေပး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ၾကေပါ႔။ သူ႔ေယာက္်ားက ေအာ္ဇီကို ခရီးထြက္ေနလို႔ ၿပန္လာမွပဲ deposit ေပးမယ္တဲ႔ဗ်ာ။ ေနာက္တစ္ပတ္ေစာင္႔ရမွာေပါ႔။

ေအးဂ်င္႔ေကာင္ေလးကေတာ႔ အစ္မ မယံုနဲ႔တဲ႔ ။ သူတို႔လဲ အဲလိုၾကံဳဘူးတယ္။ ေနာက္ပို္င္း ေယာက္်ား ၿပန္လာေတာ႔ ေယာက္်ားက မၾကိဳက္ရင္ အစ္မတို႔ ပဲနင္႔နာမွာတဲ႔။ ရေအာင္ လက္မွတ္ထိုးခိုင္းဆို ဟိုကလဲ ဘယ္လိုမွ ေၿပာလို႔မရဘူး။ ၂၃၀၀ ေပးစရာမလိုဘူး၊ ေသခ်ာခ်င္လို႔ ၊ စတိ ၅၀၀ ေလာက္နဲ႔ပဲ လက္မွတ္ထိုးပါဆိုတာကို ေၿပာမရတာဗ်ာ။ ကိုယ္ကလဲ သူ႔ကို သေဘာက်ေနေတာ႔ ၾကံရာမရ၊ နင္အိမ္ကို တကယ္ယူမယ္၊ ၂၃၀၀ ေပးမယ္ဆို ငါ အိမ္ကို view လုပ္တာ ရပ္လိုက္ေတာ႔မယ္၊ SMS နဲ႔ ကတိေပး၊ ၂၃၀၀ နဲ႔ ယူပါမယ္၊ ေယာက္်ားလာလဲ စိတ္မေၿပာင္းပါဘူးဆိုတာ ဆိုေတာ႔ တကယ္ကို SMS ပို႔တယ္ဗ်ာ။

ေန႔ခင္းက်ေတာ႔ ပန္ကလဲ သူအပိုင္ေပါ႔၊ ဒီအိမ္ကို သူရၿပီးေနၿပီဆိုၿပီး ညေနအိမ္ထပ္လာခဲ႔မယ္ လုပ္ပါေလေရာ။ ထားခဲ႔မဲ႔ ပရိေဘာဂေတြ လာၾကည္႔မယ္ဆိုေတာ႔ မဆြိတီကလဲ ဘာရယ္မဟုတ္ လာၾကည္႔ေပါ႔။ အိမ္ပဲ႔ပါသြားတာမွ မဟုတ္တာကို။ ဒီၾကားထဲ ေအးဂ်င္႔ေတြကလဲ ကိုယ္ေတြက ဖိအားေပးထားေတာ႔ ပန္ မိသားစုကို ယံုၿပီး မေစာင္႔ႏိူင္ဘူး။ deposit မေပးပဲနဲ႔ ေစာင္႔တာ ထံုးစံမရွိဘူး။ လုပ္စရာရွိတာ ဆက္လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ညက် open house လုပ္မယ္။ အိမ္ငွါး အဖဲြ႕၈ဖဲြ႔ လာၾကည္႔မယ္ဆို ခ်ိန္းပါေလေရာ။

ေအးဂ်င္႔ေတြကလဲ ကတိဖ်က္ရင္ သူတို႔ တာ၀န္မယူႏိူင္ဘူးဆို အိမ္ကို လူ ၈ဖဲြ႔ေတာင္ ညက်ရင္ လာၾကည္႔ေတာ႔မယ္။ အဲဒီထဲကမွ ၾကိဳက္တာေတြ႔ရင္ ေစ်းေကာင္းရရင္ ထပ္ေရြးပါတဲ႔ဗ်ား။ ကိုယ္ကလဲ ပန္ကို လာခဲ႔လို႔ ေၿပာၿပီးေနၿပီ။ အိမ္ကိုလဲ view တာ ရပ္လိုက္ၿပီလို႔ ကတိကေပးၿပီးသြားၿပီ။ ညေနက် ပန္နဲ႔ အိမ္ၾကည္႔တဲ႔သူေတြ ဘာၿဖစ္ၾကဦးမလဲ ေငြေရာင္ ပိတ္ကား ... အဲေလ ေငြေရာင္ဘေလာ႔ဂ္ စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ဆက္ၾကည္႔ၾကပါကုန္။

စကၤာပူက အိမ္ရွင္အိမ္ငွား ဒရမ္မာ (၂)
http://blog.irrawaddy.org/2012/09/blog-post_8094.html

TTSweet ရဲ႕ ဘေလာ့ကေန ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။
auntysweet.blogspot.com








~

0 comments :

Post a Comment

 
Copyright © 2014 Irrawaddy Publishing Group. All Rights Reserved