ဟံသာဝတီ ဦးဝင္းတင္ ~
ဒီလိႈင္းဂ်ာနယ္ ။ အတြဲ(၁) ၊ အမွတ္(၄၇)
၁၉၉၃-၉၄ ေလာက္မွာ က်ဳပ္ Time တစ္ေစာင္ဖတ္ရတယ္။ ေထာင္ထဲမွာ။ မဂၢဇင္း မ်က္ႏွာဖံုးက ေဒၚစုရဲ႕ပံု မ်က္ႏွာအျပည့္။ ေဒၚစုပံုေအာက္မွာ အဲဒီတုန္းက စစ္အာဏာရွင္ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညႊန္႔ (ေထာက္လွန္းေရးထိပ္သီး) ရဲ႕ပံု။
ေခါင္းစီးက The Lady and The General တဲ့။ က်ဳပ္က ေဆာင္းပါးကိုဘာသာျပန္၊ ပလပ္စတစ္ေပၚမွာ သံခၽြန္နဲ႔ေရး၊ ေထာင္ထဲက ရဲေဘာ္ေတြဆီ ျဖန္႔။ ဘာသာျပန္ ေခါင္းစီကို “ ထိပ္ထားနဲ႔ေသနာ” လို႔တပ္လိုက္ တယ္။
ေသနာ ဆိုတာ ေသနာပတိၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ထိပ္ထားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးဟာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္။ ေသနာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးဟာ အာဏာရွင္ စနစ္။ ထိပ္ထားရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဟန္က ညွိႏႈိင္းေျဖရွင္း
ျခင္း။ ေသနာရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ဟန္က အမိန္႔ အာဏာ။
ဒီေန႔ျဖစ္ေပၚၾကံဳေတြ႕ေနရတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာေတြ၊ ပဋိပကၡေတြ၊ အက်ပ္အတည္းေတြ၊ လိပ္ခဲ တည္း လည္းေတြ၊ ေရွ႕တိုးထမ္းပိုး ေနာက္ဆုတ္ လွည္းတုတ္ေတြ၊ ရန္-ငါေတြ၊ သူမသာ ကိုယ္စ်ာပနေတြ။ ဒါေတြအားလံုးရဲ႕ ဇစ္ျဖစ္က ဘာလဲ။
ခ်ဳပ္ေျပာရင္ ရွင္းတယ္ဗ်။ ဒီေန႔ က်ဳပ္တို႔ ဘယ္လမ္းလိုက္မလဲ။ ထိပ္ထားလမ္းလား။ ေသနာ လမ္းလား။ တစ္လမ္းလွမ္းရင္ တစ္လမ္းခြာရမယ္ဗ်။ ဒီမိုကေရစီလမ္းလား။ အာဏာရွင္ လမ္းလား။ အမိန္႔အာဏာ လမ္းလား၊ ညိွႏိႈင္း ေျဖရွင္းလမ္းလား။ ေရြးၾကေပေတာ့။
ဒီမိုကေရစီ ထိပ္ထားလမ္းသစ္လမ္းေကာင္း ေရွ႕ မွာရွိတယ္။ အာဏာရွင္ ေသနာလမ္း ေဟာင္းလမ္းဆိုး လဲ ေရွ႕မွာပဲရွိေသးတယ္။
ထိပ္ထား လမ္းေရြးၾကရင္ေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အျခခံဥပေဒဆိုတာႀကီး ကို ျပင္ရမယ္ဗ်။ ေျပာင္းရမယ္ ဗ်။ ျဖဳတ္ရမယ္ဗ်။ ဖ်က္ရမယ္ဗ်။ ။ ။
ေလာေလာလတ္လတ္ လက္ပံေတာင္းေတာင္ကိစၥမွာ လက္ရွိေသနာငယ္ေတြက ေသနာႀကီးလမ္းကုိ လုိက္ခဲ့ၾကတယ္။ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ရတနာသုံးပါးမွာ တစ္ပါးအပါအဝင္ျဖစ္တဲ့ သံဃာ့ရတနာ ဘုရားသားေတာ္မ်ားကုိ ေသလုေမ်ာပါးမီးရႈိ႕ ႏွိပ္စက္ခဲ့ၾကတယ္။
ေသနာေတြရဲ႕ မုိက္ကန္းမႈေတြက ကမၻာကုိ အံ့ၾသတုံလႈပ္ေစခဲ့တယ္။