ေဒၚေအာင္ဆန္းၾကည္က အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NlD ပါတီညီလာခံမွာ မတ္လ ၉ ရက္ေန႔ က မိန္႔ခြန္း ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီမိန္႔ခြန္းအျပည့္အစံုကိုလည္း ျပန္လည္ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ရပ္တည္ခဲ႔တာဟာ ဒီႏွစ္စက္တင္ဘာဆိုလို႔ရွိရင္ ၂၅ ႏွစ္ၿပည္႔ပါၿပီ။ ၂၅ ႏွစ္ဆိုတာ နည္းတဲ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။ အဲ႔သည္႔ႀကားထဲမွာ ကၽြန္မတို႔ အေတြ႔အႀကံဳအမ်ဳိးမ်ဳိးကို
ျဖတ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။ ဒီလို ျဖတ္သန္းခဲ့ရတဲ့ ေနရာမွာ အေရးႀကီးတာကေတာ့ ကြ်န္မတို႔က သင္ခန္းစာေတြ ယူနိုင္ဖို႔ပါပဲ။
ကၽြန္မ ခဏခဏေျပာတဲ႔စကား ကၽြန္မရဲ႕ မ်က္စိထဲမွာ လူေတာ္ရယ္၊ လူေကာင္းရယ္၊ လူဆိုးရယ္ လူညံ့ရယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ မရွိပါဘူး။ သင္လို႔ မရတဲ႔သူနဲ႔ သင္လို႔ ရတဲ႔သူ ဆိုၿပီး ဒီ ၂ မ်ဳိး ၂ စားပဲရွိပါတယ္။
သင္လို႔ရတဲ့ သူဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးညံ့တဲ့ အေျခအေနကေန ေတာ္တဲ့ အေျခအေနကိုေရာက္သြားနိုင္တဲ့ သူပါ။ ဆိုးတဲ့ အေျခအေနကေန ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနကို ေရာက္သြားနိုင္တဲ့သူ၊ ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ ကၽြန္မ တို႔ရဲ႕ ၂၅ ႏွစ္တာ ကာလ အတြင္း အေတြ႔အႀကံဳေတြဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အမ်ားႀကီး သင္ယူနိုင္ တဲ့ အေျခအေန ဖန္တီးေပးနိုင္ခဲ႔တယ္လို႔ ကၽြန္မ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
သင္ယူနိုင္တဲ့ အေျခအေနကို ဖန္တီးေပးနိုင္တယ္ ဆိုေပမယ္႔ ကိုယ္တိုင္က သင္ယူနိုင္မွ ရမွာပါ။ ကၽြန္မတို႔ ရဲဲ႕ ညီလာခံဆိုတာက ပထမဦးဆံုး က်င္းပနိုင္တဲ့ ညီလာခံ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္ေပါင္း၂၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဗဟိုဦးစီးစနစ္ကို က်င္႔သံုးေန တယ္ ဆိုၿပီး မေက်နပ္တဲ့ အဖြဲဲ႔၀င္ထဲက ေျပာတာ၊ ျပင္ပမွာလည္း ေ၀ဖန္တာေတြ ၾကားခဲ့ရတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျဖေလွ်ာ႔နိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့အခါမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႕ကိစၥေတြကို ဗဟိုအလုပ္မႈ
ေဆာင္ အဖြဲ႔ကပဲ ဆံုးျဖတ္ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ အခ်ိန္အခါေတြမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဗဟိုအလုပ္အမႈ ေဆာင္အဖြဲ႔ က လြဲလို႔ တစ္နိုင္ငံလံုးမွာလွုပ္ရွားနိုင္တဲ့ အဖြဲ႔၀င္ေတြေတာင္မွ မရွိ သေလာက္ျဖစ္သြားတဲ့ အေျခအေနေတြ
ေပၚေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္မတို႔ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔က အားလံုးကို ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ ဦးစီးၿပီးေတာ့ လုပ္ကိုင္ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အခု ဒီေန႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ အေျခအေနေတြက ေျပာင္းလဲသြားပါၿပီ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ရပ္/ေက်းကေန စၿပီးေတာ့ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္။ ရပ္/ေက်း၊ ၿမိဳ႕နယ္၊ တိုင္းျပည္
နယ္ စသျဖင္႔ အခု ဗဟိုအထိေရာက္လာပါၿပီ။
အဲဒါက ဒီမိုကေရစီ နည္းက်က်န႔ဲ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါၿပီ။ ဒီလို ဒီမိုကေရစီ နည္းက်က်နဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔တဲ့ ေနရာမွာ မေက်နပ္မႈေတြ ရွိခဲ့သလို တခါတေလလည္း မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒါေတြဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ သင္ခန္းစာျဖစ္ရမွာပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေျခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္ မဟုတ္ ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေလ႔လာတဲ့ ပညာရွင္ႀကီးေတြ အၿမဲေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီ ဆိုတာ ေျခာက္ပစ္ကင္း သဲလဲစင္မဟုတ္ပါဘူးတဲ့။ ဒါေပမယ့္လည္း လူသားအမ်ား အတြက္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မယ့္ အခု လက္ရွိေခတ္အထိ အေကာင္းဆံုး စနစ္ျဖစ္လို႔ လက္ခံၾကတာလို႔ ဆိုပါတယ္။
အေကာင္းဆံုးစနစ္ ျဖစ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ လက္ခံထားတာပါ။ လံုး၀ အပစ္အနာအဆာကင္းတဲ႔ စနစ္ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီဟာ ျပည္သူကို အက်ဳိးေပးဖို႔ နိုင္ငံကို အက်ဳိးေပးဖို႔ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ တခ်ိန္လံုး ကိုယ့္ကိုယ္ကို ခ်င္႔ခ်ိန္ရမယ္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းရမယ္။
တကယ္ဘဲ တိုင္းျပည္န႔ဲ ျပည္သူ လူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုး လုပ္နိုင္မလားဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔
ေလ႔လာသံုးသပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါဟာ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ အားလံုးရဲ႕ တာ၀န္ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အရင္ကတည္း က ေျပာခဲ့တဲ့ စကားရွိပါတယ္။ ထပ္တလဲလဲ ကၽြန္မ ေျပာခဲ့ရဖူးပါတယ္။
ဒီ ၂၅ ႏွစ္ အတြင္းမွာ ဆိုလို႔ရွိရင္ မရွိေသးတဲ့ ကုလားထိုင္ကို လုေနလို႔ရွိရင္ ကုလားထိုင္ ေပၚလာရင္ ဘယ့္နဲ႔ လုပ္မလဲ ဆိုၿပီးေတာ႔ ခဏ ခဏ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
အခုေတာ့ ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲမွာ ကုလားထိုင္ေတြ ေပၚလာတဲ႔အခါက်ေတာ့ လုတာေလးေတြ ရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ၀န္ခံရမွာပါ။
အဲဒါေတြကို ထိန္းထိန္း သိမ္းသိမ္းနဲ႔ လုပ္ၾကပါ။ ဘယ္သူေတြကို ဦးေဆာင္မႈ ေနရာမွာ ထားသင့္တယ္ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားၾကပါ။ ဘယ္သူေတြကို တာ၀န္ေပးသင့္လဲ ဆိုတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားႀကပါ။
ကၽြန္မ ထပ္တလဲလဲ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ တာ၀န္ယူတဲ့ စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာပါ။ ေနရာယူတဲ့ စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ အခုကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ညီလာခံ အဆင့္ ဆင့္မွာလည္း တာ၀န္ေပးတဲ့ စိတ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ တကယ့္ ပါတီ လုပ္ငန္းေတြ ဆက္လုပ္ သြား မယ္ဆိုၿပီး
ေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္လို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
ေနရာ ေပးတဲ႔ စိတ္နဲ႔လည္း မဟုတ္ပဲနဲ႔ ဂိုဃ္းဂန စိတ္နဲ႔လည္းမဟုတ္ဘဲ လုပ္ခဲ့မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ ပါတယ္။
လူေတြ ဆိုတာကေတာ႔ ကိုယ္႔ရဲ႕ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ကိုယ္ ခင္ရာမင္ရာ ရွိမယ္ဆိုတာကေတာ႔ သဘာ၀က်ပါ တယ္။ ကိုယ္ ခင္ရာမင္ရာ ကိုယ္ သေဘာက်ရာ ကိုယ္ ေလးစားရာကို အားေပးတယ္၊ ေျမွာက္စားခ်င္ တယ္၊ ေတာက္ၾကြားေစခ်င္တယ္ ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္။
ဒါ လူ႔သဘာ၀ပါ။ ထူးထူးေထြေထြ မေျပာလိုပါဘူး။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း ကိုယ္နဲ႔ ခင္ေနရံုနဲ႔ မၿပီးပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ဒီလို ရပ္တည္နိုင္တာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြေၾကာင္႔ပါ။
ရဲေဘာ္၊ ရဲဘက္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔အတူတူ လက္တြဲၿပီးေတာ့ အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုထဲမွာလုပ္ခဲ့တဲ့ သူေတြမွ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ စိတ္တူ သေဘာတူ ကိုယ္နဲ႔တူတဲ့ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တဲ့ နည္းနဲ႔ ပံ့ပိုးေပးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆုိတာ ကိုယ့္ရဲ႕ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္ေတြပါ။
ဒီလို ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ကၽြန္မတို႔မွာ တစ္ ကမၻာလံုးမွာ ရွိေနပါတယ္။ အဲလို တစ္ကမၻာလံုးမွာ ရွိခဲ႔လို႔လည္း ကၽြန္မတို႔ ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီအေျခအေနကို ေရာက္ခဲ႔တာပါ။ ဒါေၾကာင္႔ ကၽြန္မတို႔က ေက်းဇူး တရားနဲ႔ သစၥာ တရားကို အၿမဲတမ္းဘဲ ဦးထိပ္ထားဖို႔လိုပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ အေပၚမွာ ေက်းဇူးရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ကၽြန္မတုိ႔ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ႔သင္႔ပါဘူး။
ေက်းဇူးရွိတဲ့ လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔သင္႔ပါဘူး။ ေက်းဇူးတရားေပၚမွာ အေျခခံၿပီးေတာ႔ သစၥတရားကို ေမြးဖြါးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သစၥာတရားဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ေရးခံစားမွုေပၚအေၿခခံလို႔မရပါဘူး။ကၽြန္မတို႔ ရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ေပၚမွာ အေျခခံ ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ပန္းတိုင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ကို လံုး၀ သစၥာရွိ ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စ တည္ေထာင္စဥ္ အခ်ိန္တုန္းက ဘယ္လို ကတိက၀တ္ေတြ
ျပည္သူ ျပည္သားေတြကို ေပးခဲ့လည္းဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့သင့္ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံ ထူေထာင္ဖို႔ ဆိုၿပီး ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔ပါ။
ျပည္သူလူထု အားလံုးကို လူ႔အခြင္႔အေရးမ်ား ျပည့္ျပည့္ ၀၀ ရနိုင္ဖို႔ ဆိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ နဲ႔ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူလူထုကို မတည္နိုင္တဲ့ ကတိက၀တ္ ေပးခဲ႔တဲ႔ပါတီ မဟုတ္ပါဘူး။
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ပါတီ ၀င္မ်ားဟာ ကၽြန္မတို႔ ပါတီအတြက္ စည္းရံုးေရး လုပ္တဲ႔အခါမွာ ကိုယ္ မတည္နိုင္တဲ့ ကတိက၀တ္ေတြ ေပးၿပီး မလုပ္ပါနဲ႔လို႔ ထပ္တလဲလဲ မွာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ဒီဟာဟာ ျပည္သူအေပၚမွာ သစၥာမဲ့ရာ ေရာက္ပါတယ္။ ျပည္သူကို ကိုယ္မတည္နိုင္တဲ့ ကတိေတြ တည္မယ္၊ မတည္မယ္၊ မေသခ်ာတဲ႔ ကတိက၀တ္ေတြ လြယ္လြယ္နဲ႔ ေထာက္ခံမႈ ရခ်င္ လို႔
ေပးမယ္ ဆိုလို႔ရွိရင္ ဒါဟာ ျပည္သူအေပၚမွာ သစၥာ မရွိရာေရာက္ပါတယ္။
နိုင္ငံေရးလုပ္တဲ့ အခါမွာ အေရးအႀကီးဆံုးက နိုင္ငံသူ နိုင္ငံသားေတြနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ ေျဖာင္႔မတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။ အဲဒါဟာ အဓိက အေရးအႀကီးဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က ဒီဟာ ကို ေခတ္မရွိတဲ့ အျမင္လို႔ ထင္ၾကပါတယ္။
နိုင္ငံေရးမွာ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ဆိုရင္ စည္းရံုးေရးက အေရးႀကီးတယ္။ စည္းရံုးေရး မွာဆိုရင္ ေထာက္ခံမႈက အေရးႀကီးတယ္။ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္ ေထာက္ခံမႈ ရရင္ၿပီးေရာ ဆိုၿပီး အျမင္ေတြရွိပါတယ္။
ဒီလို အျမင္ေတြကို ကၽြန္မအေနနဲ႔ လံုး၀အားမေပးနိုင္ပါဘူး ။ဒီ နိုင္ငံကို တကယ့္ကို သိကၡာရွိတဲ့
ေတာင့္ တင္း ခိုင္မာတဲ့ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံ တစ္ခု ျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းမွာကိုက လုပ္နည္းလုပ္ပံုေတြ အေတြးအေခၚေတြ မွန္ကန္ဖို႔လိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြနဲ႔ ပက္သက္လို႔ေျပာလို႔ရွိရင္ သိပ္ႀကီးႀကီး က်ယ္က်ယ္ မေျပာခ်င္ ပါဘူး။
ျပည္သူနဲ႔ ဆက္ဆံတဲ႔ေနရာမွာေတာ့ ေျဖာင့္မတ္ပါ။ သစၥာရွိပါ။ ေက်းဇူးတရားဆိုတာ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ ပါနဲ႔။ ကၽြန္မတို႔ ဒီအခ်က္ ၃ ခ်က္ အေပၚမွာ အေျခခံၿပီး အလုပ္လုပ္သြား မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အခက္ အခဲေတြကို ေက်ာ္လႊားနိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။
၂၅ ႏွစ္အတြင္းမွာ ႏုိင္ငံေရး ပါတီတစ္ခု အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မလႈပ္ရွားနိုင္ခဲ႔လို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျဖည့္ဆည္း ဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္ေပးရပါမယ္။ အခ်ိန္လည္းယူရမယ္။ ၀ိရိယလည္းစိုက္ထုတ္ရမယ္။
ဒီ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ျဖည္႔ဖို႔ လုပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုေတာ႔ လံုး၀ မ်က္ေခ် ပ်က္လို႔ မရပါဘူး။ ကိုယ္႔ရဲ႕လုပ္ပံုလုပ္နည္း မမွန္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ပန္္းတိုင္ပံုစံမ်ဳိး မဟုတ္ေတာ့ပဲနဲ႔ တျခား ပံုစံတစ္ခုေျပာင္းသြားတာကို ကၽြန္မတို႔ေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။
မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ မတ္မတ္လုပ္မွ ကၽြန္မတို႔ လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတုိင္ က ကၽြန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ တိုင္း ျဖစ္မွာပါ။
အတိတ္ကို သံုးသပ္ရမယ္။ သင္ခန္းစာယူရမယ္။ ပစၥဳပၸန္ကိုတည့္တည့္ ရႈရမယ္။ ေလ႔လာရမယ္။ အနာဂတ္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ အတြက္ ဘယ္လို လုပ္ရမယ္ ဆိုတာကို ဆံုးျဖတ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အနာဂတ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေလွ်ာက္နိုင္ဖို႔ ဆိုတာ အတိတ္နဲ႔ပစၥဳပၸန္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးသပ္ေလ႔လာ နိုင္မွ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို လွည္႔စားလို႔မရပါဘူး။ ကိုယ့္မွာ အားနည္းခ်က္ေတြ ရွိတယ္ဆိုရင္ရွိတာကို ကၽြန္မတို႔ ရင္ဆိုင္ရမယ္။
ဒီအားနည္းခ်က္ကို ျပဳျပင္နိုင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရမယ္။ အမွားေတြ ျပဳက်င္႔ခဲ့တယ္ဆိုရင္ ဒီ အမွားေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္ ဆိုတာကို ၀န္ခံနိုင္ရမယ္။ ဒီလို ေနာင္ မျဖစ္နိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားနုိင္ရမယ္။ ဒီ ညီလာခံမွာ ေအာက္ေျခ ကေန ေရြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္လုိက္လို႔ ကိုယ္စားလွယ္ အေပါင္းဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဒီ နိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံ ျဖစ္ေရးအတြက္နဲ႔ ျပည္သူျပည္သားမ်ား လူ႔အခြင္႔အေရး
ျပည့္ျပည့္ ၀၀ ရေရးအတြက္ တတ္နိုင္တ့ဲ နည္းေတြနဲ႔ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔ နိုင္ငံက ျပည္ေထာင္စုျဖစ္တဲ့ အေလွ်ာက္ ညီညြတ္ေရးဆိုတာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။
ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာ Union လို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး Union ဆိုတာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ အစုအဖြဲ႔ ျဖစ္တယ္။ အဲလိုျဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အခ်င္းခ်င္းမွာ နားလည္မႈ တည္ေဆာက္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ေနာက္ ညီလာခံအထိ ေခါင္းေဆာင္ရမယ့္ လူေတြကို ကၽြန္မတို႔ ေရြးခ်ယ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲလို ေရြးခ်ယ္တဲ့ ေနရာမွာ ေက်းဇူးတရား သစၥာတရားကုိ အေျခခံရမယ္။ အနာဂတ္ကို ၾကည့္ ၿပီး ေသြး သစ္ေတြနဲ႔ ပါတီကို အင္အားပိုၿပီး တက္လာေအာင္လုပ္ရမယ္။ ေသြးသစ္ေတြ ဆိုေတာ့ လူသစ္ေတြေပါ့။ လူငယ္၊ လူလတ္၊ လူႀကီးေတြပါမယ္။ လူသစ္ေတြဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ လႈပ္ရွားမယ္ ဆိုတာ မသိေသး ပါဘူး။
ညီလာခံၿပီးရင္ စမ္းသပ္မႈကာလ တစ္ခုကို ျဖတ္သန္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စမ္းသပ္မႈ ကာလဆိုတာ အၿမဲတမ္း အခက္အခဲေတြရွိတတ္ပါတယ္။ စမ္းသပ္တဲ့အခါ ထင္သလို မျဖစ္လာတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ဘ၀မွာေတာ့ ျပႆနာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ကၽြန္မတို႔ ရင္ဆိုင္သြားရမွာဘဲ။ ရင္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာ မွန္မွန္ ကန္ကန္ ေျဖရွင္းနိုင္ဖို႔ပါပဲ။ ျပႆနာရွိတာက ေၾကာက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီ ျပႆနာကို မမွန္ကန္တဲ့ နည္းနဲ ႔မေျဖရွင္းဖို႔ပဲ အေရးႀကီးတာပါ။
ဒါေၾကာင့္ ညီလာခံ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက အနာဂတ္အတြက္ ဘယ္လိုေခါင္းေဆာင္မႈ ျဖစ္ ခ်င္လဲဆိုတာ
ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစား၊ ဒီေခတ္နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈ လည္း ျဖစ္ရမယ္။
ႏိုင္ငံနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း ျဖစ္ရမယ္။ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မႈလည္း ျဖစ္ ရမယ္။ အဲလို အဖက္ဖက္က ျပည့္စံုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကသာ ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို အနာဂတ္မွာ နိုင္ငံကို အက်ဳိးျပဳတဲ႔ အဖြဲ႔အစည္း တခု အေနနဲ႔ တည္တံ႔ခိုင္ၿမဲေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္မွာ
ျဖစ္တယ္။
ကၽြန္မတို႔ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က တခုပဲရွိပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဒီ နိုင္ငံနဲ႔
ျပည္သူေတြကို အက်ဴိးျပဳနိုင္ရမယ္။ ဒီနိုင္ငံနဲ႔ ျပည္သူေတြကို အက်ဳိး မျပဳနိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ ထူေထာင္ ခဲ့တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ မဟုတ္ မမွန္ ျဖစ္သြားပါမယ္။
ဒီ ညီလာခံက ကိုယ္႔ရဲ႕ အသိုင္းအ၀န္း ေနရာ ရေရးအတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္တိုင္ ေနရာရေရး အတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။ နိုင္ငံကို အက်ဳိး ျပဳနိုင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္ေရး အတြက္ ဆိုတာ ေသေသ ခ်ာခ်ာေရြးခ်ယ္တဲ့ ေနရာမွာ စိတ္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ၾကပါ။
ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္၊ကိုယ္႔ မိတ္ေဆြေတြအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ ကိုယ္႔အသိုင္းအ၀န္းအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ နိုင္ငံေရး လုပ္တယ္ဆိုတာ ေနာက္ဆံုးမွာ တေယာက္တည္းေတာင္မွ ရပ္တည္နိုင္ရပါမယ္။
နိုင္ငံေရးသမားလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေခၚခ်င္လို႔ ရွိရင္ ကိုယ္႔မွာ ရည္မွန္းခ်က္ေတြရွိရမယ္။ မူ၀ါဒေတြရွိရမယ္။ ခိုင္ခိုင္မာမာကိုင္စြဲထားတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြရွိရမယ္။ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ အားလံုးကို စြန္႔လႊတ္နိုင္တဲ႔ သတၱိရွိရမယ္။ အဲလို သတၱိမရွိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို နိုင္ငံေရးသမားလို႔ မေခၚသင္႔ပါဘူး။
0 comments :
Post a Comment