ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ၾကီး ကုန္ဆံုးေတာ႔မည္ .. ။ မၾကာမီေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင္႔မည္မို ႕မိဘေတြ စိတ္ညစ္ေနသေလာက္ .. မိုးမခရြာသား ကေလးငယ္မ်ားကား အတန္းသစ္တြင္ ပညာသင္ၾကရမည္႔ အေရး ေတြးေပ်ာ္ေနၾကသည္ .. ။ ထံုးစံအတိုင္း သူတို႔ စုရပ္ ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ၾကီးေအာက္တြင္ ေဆာ႔ကစားရင္း…
“ေဟ႔ .. ခုႏွစ္ ေက်ာင္းဖြင္႔ရင္ ေက်ာင္းအပ္တဲ႔ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတိုင္းကို ဗလာစာအုပ္က တဒါဇင္.။ ပံုႏွိပ္တစ္စံု .. ။ ျပီးေတာ႔ ပိုက္ဆံ တစ္ေထာင္ေတာင္ ေပးဦးမယ္တဲ႕ကြ” သာဂိက ၀မ္းသာအားရ သတင္းေပးလာသည္ .. ။
အရာရာ ရစ္ရမွ ေက်နပ္ေသာ ေမာင္ရစ္က မွဳန္ေတေတနွင္႔ ေျပာသည္ .. ။
“မႏွစ္တံုးကလည္း ပံုႏွိပ္ စာအုပ္္ေတြ ေပးတယ္ ဆိုျပီး ငါတို႔ ေတြ ဘယ္မွာရလို႔လဲတြ .. ။ စာသင္ႏွစ္ တႏွစ္သာကုန္သြားေရာ”
“ေအးေလ .. ဆရာမေတြက စာရင္းေဖ်ာက္ .. အဲေလ .. စာရင္းမတင္မိလို႔ လိုသြားတာဆိုလား။ ငါလဲ မရလိုက္ပါဘူးကြာ .. ” ေစာငိုက ငို မဲ့မဲ့ျဖင္႔ ၀င္ေရာက္ ေထာက္ခံ ေဆြးေႏြးသည္ .. ။
ရြာထိပ္ေညာင္ပင္ၾကီးမွ ေညာင္ရြက္ကေလးမ်ားကို ကၽြဲရုပ္ကေလးမ်ား လုပ္ျပီးကစားေနေသာ ရန္လိုကၽြဲကလည္း .. ျငီးျငီးျငဴျငဴေျပာရွာသည္ .. ။
“အစိုးရကလဲ .. ဗလာစာအုပ္ေတြကို စာရြက္ေခ်ာေခ်ာ .. အရုပ္လွလွေလးေတြနဲ႔ ေပးရင္ .. ငရဲၾကီးမွာ က်ေနတာပဲေနာ္… .. ။ ခဲဖ်က္နဲ႔လဲ ဖ်က္လို႔ မေကာင္းဘူးကြ။ စာရြက္ေတြ စုတ္ကုန္တာပဲ .. ”
ကူမိုးၾကိဳးကေတာ႔ ေတြးေတြးဆဆ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင္႔ .. “ အေမတို႔ေတြ ညည္းေနတာမ်ား .. ခိုက်ေနတာပဲကြာ .. ။ သူတို႔ ညည္းလြန္းလို႔ ငါေတာ႔ ေက်ာင္းဖြင္႔မွာ ေၾကာက္ေတာင္ေနျပီ”
ဖိုးထက္ကမူ သူ႕သူငယ္ခ်င္း ယာကြတ္ကေလးအတြက္ တမ်ိဳး ပူရွာသည္ ..
“ေက်ာင္းဖြင္႔စမွာ ခုလို ေက်ာင္း၀င္ေၾကးလဲ မေပးရဘူး .. ။ စာအုပ္ေတြလဲေပးတယ္…။ ပိုက္ဆံလဲ တစ္ေထာင္ေပးတယ္ ဆိုရင္ .. ယာကြတ္အေမက ယာကြတ္ကိုေက်ာင္းလာအပ္မွာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ .. ။ ဒါေပမယ္႔တကယ္ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္က်ရင္…ယာကြတ္မွာ သူ႕အေမ နဲ႔ ေစ်းလိုက္ေရာင္းရ .. ။ ထမင္း ကူခ်က္ရ၊ ကေလးထိန္းေပးရ၊ ပလတ္စတစ္ေကာက္ရနဲ႔ .. ။ ေက်ာင္းတက္ မမွန္ေတာ႔ဘူး .. ။ အဲလိုနဲ႔ တေျဖးေျဖး သူ .. ေက်ာင္းမတက္နိုင္ေတာ႔ပဲ .. တို႔ေတြ နဲ႔ ေ၀းသြား ဦးမွာ..”
ကမာပုလဲကလည္း စိတ္မေကာင္းဟန္ျဖင္႔ .. “ ေအးေလကြာ .. ။ တို႔လဲ သူ႔ကို ေက်ာင္းတက္နိုင္ေအာင္ ကူခ်င္ပါတယ္ ..
ဥပမာ .. သူ႔အိမ္အ လုပ္ေတြ ကူလုပ္ေပးတာမ်ိဳးေပါ႔ .. ။ ဒါေပမယ္႔ သူ႔အေမမွာလဲ .. အိမ္ကစား၀တ္ေနေရး မေျပလည္ေတာ႔ ယာကြတ္ကိုေက်ာင္းလႊတ္ဖို႔ထက္ .. ပိုက္ဆံရတဲ႕ အလုပ္ေတြပဲရွာခိုင္းေနေတာ႔တာပဲကြာ။ ခက္တာပဲ..”
ထိုစဥ္ .. မိုးမခရြာကေလးမ်ား၏ ပညာေရး ႏွီးေႏွာဖလွယ္ ရာေနရာသို႔ .. ဘဘတြန္႔တေယာက္ မေယာင္မလည္ေရာက္လာသည္..။
ထမင္းဟင္းခ်က္တမ္း ကစားေနေသာ ေဂ်ာ္ဒီးတို႔မိန္းကေလးတသိုက္မွာ ရုပ္ရွင္ထဲမွ လူၾကမ္းမင္းသားၾကီးႏွင္႔ တူေသာ ဘဘတြန္႔ တေယာက္ ရုတ္တရက္ၾကီး ကစား၀ိုင္းနား ေရာက္လာသျဖင္႔ ေၾကာက္လန္႔္တၾကား ပူးကပ္သြားၾကသည္ .. ။
ေလာအယ္စိုးရဲ႕ ညီမအငယ္ဆံုးေလး ျဖစ္ေသာ ကရင္မေလး နန္ကရိုင္းက ငိုမဲ႔မဲ႕မ်က္ႏွာကေလးနဲ႔ တီးတိုးေျပာရွာသည္ .. ။
“သူ႕ရုပ္ၾကီးက ျပံ ဳးျပတာေတာင္ .. သြားၾကီးျဖဲျပေနသလိုပဲေ၀႔ .. ။ .. ေၾကာက္စရာေကာင္းလိုက္တာ .. ”
အနီးအနားမွ ပန္းပြင္႔မ်ားကို ခူးကာ .. ၊ သစ္ရြက္ကေလးမ်ားေပၚတြင္ တင္ျပီး လွီးကာ ခၽြတ္ကာျဖင္႔ အသုပ္ဆုိင္ဖြင္႔တမ္းကစားေနေသာ ေဆာင္းသဇင္က ..
“ စိတ္ထားမေကာင္းတဲ႕လူေတြက ဘယ္လိုဟန္ေဆာင္ေဆာင္ .. ရုပ္မွာ လာေပၚတာပဲ တဲ႕ .. ။ ငါတို႕ေမေမၾကီးေျပာတာ ၾကားဖူးတယ္ .. ။ အခု .. ဒီဘဘတြန္႔ ၾကီးလဲ ဘယ္လိုပဲ ေလခ်ိဳေသြးေသြး…။ အစြယ္ၾကီးေတြ ထြက္ေနသလိုပဲ ေနာ္ .. ”
မုန္႔ခ်ိဳသင္းကလဲ ေလသံေလးကိုႏွိမ္႔ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာရွာသည္ .. ။
“ ငါ .. ၀က္သားသိပ္ၾကိဳက္တာေတာင္ .. အခု သူ႔မ်က္ႏွာၾကီးၾကည္႔ျပီး .. ၀က္ၾကီးနဲ႔တူလို႕ .. ေ၀ါ႕”
ဘဘတြန္႔ကေတာ႔ ေဂ်ာ္ဒီးတို႕ မိန္းကေလးတသိုက္ကို အထင္ၾကီးဟန္မရွိ .. အေရးမလုပ္ဘဲ .. သာဂိတို႔ ပညာေရး ေဆြးေႏြးပြဲ ဆီသို႔သာ .. ေျခလွမ္းျပင္ေလသည္ .. ။
အမ်ိဳးသမီး တန္းတူအခြင္႔အေရး ရရွိေရး အဖြဲ႕တြင္ ကေလးအလုပ္အမွဳေဆာင္တဦး ျဖစ္ေသာ .. ကခ်င္မေလး ကယ္ေသြ…က ေဒါသ တၾကီးျဖင္႔ “ ဒါ .. က်ားမ တန္းတူ အခြင္႔အေရး မေပးတဲ႕ သေဘာပဲ .. ။ ဒီတခါ စီေဒါညီလာခံက်ရင္ ဒီကိစၥတင္ျပရမယ္”
“ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္တယ္..”
ေျမၾကီးေပၚ တြင္ တုတ္တေခ်ာင္းျဖင္႔ ဟိုဟိုဒီဒီ ျခစ္ကာ နိုင္ငံတကာပန္းခ်ီမ်ားကို အာရံု ခံစားေနေသာ ဂ်ဴနီယာက ၀င္ျပီးေထာက္ခံသည္..။
ေဂ်ာ္ဒီးကမူ မာလကာရြက္မ်ားကို ပါးပါးလွီး .. ။ ေျမၾကီးခဲမ်ားကို ေရႏွင္႔ေဖ်ာ္ကာ အေၾကာ္ေၾကာ္တမ္းကစားမည္႔ဟန္ျပင္ေနရင္းမွ ..
“ အဲဒီ ဘဘတြန္႔ၾကီးကို တကယ္အေရးယူရရင္ အမွဴေတြ တသီၾကီးပဲ တဲ႔ .. ။ ရြာထဲက ဘၾကီးစြမ္းတို႕ ဂ်ီးေဒၚမာေအးတို႔ စကား၀ိုင္းမွာေျပာေနသံၾကားတာပဲ .. ။ ထပ္ ျပႆနာ မရွာပါနဲ႔ေတာ႔ ကယ္ေသြရယ္..”
ဘဘတြန္႔ကား မေယာင္မလည္ နွင္႔ ေဆြးေႏြးပြဲကို ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးရန္ အၾကံျဖင္႔ သာဂိတို႔ အနီးတြင္ လွည္႔ပတ္ကာ အခြင္႔ေကာင္းကို ေစာင္႔ေခ်ာင္းေနေလသည္ .. ။
သူ႔ ေကာက္က်စ္ယုတ္မာမွဳမ်ားကို တရြာလံုးသာမကတကမၻာလံုးက လူၾကီးမ်ားမွာ သိျပီးျဖစ္ေနရာ .. ဘယ္သူကမွ လက္မခံသျဖင္႔ ဤကဲ႕သို႕ ကေလးမ်ားမွ တဆင္႔ ၀င္ေရာက္ခ်ဥ္းကပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္ ထားပံုရေလသည္ .. ။
သာဂိတို႔၏ ကေလးသူငယ္ ရြာဂံလံုးဆိုင္ရာ ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲၾကီးကား သူ႔ပရိသတ္ႏွင့္သူ အရွိန္ရေနေပသည္..။
“ေအးကြာ .. ။ ေက်ာင္းဖြင္႔ ရင္ အတန္းသစ္ တက္ရမွာေတာ႔ေပ်ာ္ပါရဲ႕ .. ။ ဒါေပမယ္႕ ခုႏွစ္အတန္းပိုင္ဆရာမက သူ႔က်ဴ ရွင္ မတက္ရင္ .. ဘယ္လို ရစ္ဦးမွာလဲ မသိပါဘူးကြာ။ ပုဂလိကေက်ာင္းေတြကေတာ႔ တို႔လို အေျခခံလူတန္းစား .. မိုးမခရြာသားကေလးေတြ နဲ႔မနီးစပ္ပါဘူးကြာ .. ”
“ အစိုးရေက်ာင္းေတြက .. ဆရာ .. ဆရာမေတြကလည္း လခနဲ႔ မေလာက္ေတာ႔ .. က်ဴရွင္ေတြ ျပရျပန္ေရာ .. ။ လခ တိုးေတာ႔လဲ .. က်ဴရွင္ ျပရတဲ႕ အရသာက ျမိဳးျမိဳးျမက္ျမက္နဲ႔မို႔ မစြန္႔ရက္ဘဲ မက္ေနေသးေတာ႔ တို႔ေက်ာင္းသားမိဘေတြပဲ .. ၀န္ပိျပန္ေရာ”
ဘဘတြန္႔ကား သူ၀င္ေဆြးေႏြးရန္ အကြက္ရသြားသျဖင့္ ၀မ္းသာအားရ ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးေလသည္ .. ။
“ ေအးကြ .. ။ အဲဒီ ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမေတြကြာ .. ။ ဘဘ တြန္႔တို႔ဘုန္း မိုးသို႕ခ်ဳန္းစဥ္က ၾသ၀ါဒေခၽြထားတာကို မလိုက္နာၾကဘူး။
တပည္႔ မရွား .. တျပားမရွိ .. ။ ပီတိကို စား အားရွိဧ။ ္ .. ဆိုတဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ကို ဘဘခ်ေပးခဲ႕တာေလ။ ခုေနမ်ား ဘဘတြန္႔မွာ လုပ္ပိုင္ခြင္႔ ေတြ ရွိေနေသးရင္ .. ကေလးတို႔ ဒီလို ဘယ္ျငီးျငဴ ေနရမလဲ .. ။ ဒင္းတို႔ကို ပီတိေတြပဲ တ၀ၾကီး ေကၽြးပစ္လိုက္မွာ..။
ျပီးရင္ ကေလးေတြ ရဲ႕႕ဦးေႏွာက္ကိုပံုစံခြက္လို သေဘာထား .. ။ ဆန္႔ဆန္႔ မဆန္႔ဆန္႔ အခ်ိန္ပိုေတြသင္ခိုင္းမယ္ .. ။ ျပီးေတာ႔ မွ လခနဲ႔ မေလာက္လို႕အျပင္မွာက်ဴရွင္သင္ရပါတယ္ ဆိုတဲ႕ ဆရာဆရာမေတြကိုအခ်ိန္ပိုေၾကးေတာင္းခိုင္းမယ္ .. ။ တနည္းေတာ႔ .. ဆရာဆရာမ ေတြ တရား၀င္ က်ဴရွင္ သင္ခြင္႔ ေပးခဲ႔တာ .. ဘဘလက္ထက္မွာ ကြ .. ။ ဒါဆို ဘဘတို႔ အစိုးရဘက္ကို လစာတိုးေပးဖို႔ မွ်ားဦးမလွည္႔ေတာ႔ဘူး.။ . ငါးၾကင္းဆီနဲ႔ ငါးၾကင္းေၾကာ္လိုက္တာပဲ ကြ .. ဟဲ .. ဟဲ .”
“ဘၾကီးစြမ္းတို႔ စကား၀ိုင္းမွာ ေျပာေနတာကေတာ႔ .. ဘဘတြန္႔ ပညာေရး ကိုင္ကတည္းက အေနာ္တို႔ ပညာေရးစနစ္ၾကီး ေရစုန္ ေမ်ာသြားတာဆို...။ စနစ္တက် ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ဖ်က္ဆီးခဲ႕တာဆို...”
“ အို .. အို .. မလိုသူေတြေျပာၾကတာပါကြယ္ .. ။ ဘဘတြန္႔လက္ထက္က်မွ .. ေက်ာင္းတိုင္းမွာ မာလကာသီးမီဒီယာ .. အဲေလ .. မာလ္တီ မီဒီယာရြမ္းေတြ
ဖြင္႔ျပီး ဘဘကိုယ္ပိုင္ စီးပြါးျဖစ္ .. နိဳင္ငံျခားက သြင္းတဲ႕ပန္းသီးအပုတ္ဒိတ္ေအာက္ ကြန္ျပဴတာၾကီးေတြနဲ႔ ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ နိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီးဆီ ခ်ီတက္ခဲ႕တာေလ.။ စိတ္ဓါတ္ .. စည္းကမ္း .. ပညာ .. ဆိုတဲ႕ေဆာင္ပုဒ္ေတြခ်လိုက္ကတည္းက ကေလးေတြ ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြေရာ .. စည္းကမ္းေတြေရာ .. ပ်က္ .. ။ ပညာေရးစနစ္ၾကီး တခုလံုးေရာ .. .. ဖ်က္ျပီးသားရေရာ ေပါ႔ ကြ .. ဟဲ .. ဟဲ...”
“ ဟုတ္တယ္ .. ဟုတ္တယ္ .. ။ အဲဒါေတာ႔ဟုတ္တယ္ .. ။ အဲဒီကြန္ျပဴတာၾကီးေတြကို ေက်ာင္းက ေသာ႔ခတ္ထားတဲ႕အခန္းၾကီးေတြထဲမွာ ျပဴတင္းေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႔ရင္း အေနာ္ .. ေတြ႔ဖူးတယ္..”
ဘဘတြန္႔ကား မ်က္ႏွာၾကီးကို အစြမ္းကုန္ျဖီးလ်က္ .. လက္ထဲမွယက္ေတာင္ကေလးကို တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခပ္ရင္း
“ ေအး .. ဟုတ္တယ္ကြ .. ။ ဘဘတြန္႔မ်ား အဲဒီ အခ်ိန္က အိမ္မွာေတာင္မနားရပါဘူးကြာ .. ။ တနိုင္ငံလံုးက ေက်ာင္းတိုင္းမွာ .. မာလတီ မီဒီယာရြမ္း ဖြင္႔ပြဲေတြ လိုက္လိုက္၊ဖြင္႔ေပးရတာ .. ”
“ဟုတ္တယ္ .. ဘဘတြန္႔ .. ။ အေနာ္တို႕ ေက်ာင္းက ကြန္ျပဴတာၾကီးဆိုလဲမနားရဘူး .. ။ ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္က ဘဘတြန္႔ လာဖြင္႔ပြဲ လုပ္တဲ႕ .. မာလတီမီဒီယာရြမ္း ဖြင္႔ပြဲ ေတြကို အငွားလိုက္ရတာေလ .. ။ ေက်ာင္းတိုင္းမွာ ကြန္ျပဴတာတကယ္ မရွိပဲ နဲ႔ ဘဘတြန္႔ကို ညာၾကတာေပါ႔ .. ဟိ။ အဲဒါနဲ႔ပဲကြန္ုျပဴတာၾကီး ခမ်ာ ပင္ပန္းရွာတယ္ ဆိုျပီး ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးေတြက အခန္းထဲမွာ ေသာ႔ခတ္သိမ္းထားလိုက္ေတာ႔ တာပဲ .. ”
“ ဟုတ္တယ္ .. ဂ်။ အေနာ္တို႔ကို ကြန္ျပဴတာ အေၾကာင္း သင္ရင္ေလ .. အဲဒီ အခန္းေရွ႕ သြားျပီး .. ျပဴတင္းေပါက္က ေခ်ာင္းၾကည္႔ျပီး .. ကြန္ျပဴတာ၀င္းဒိုး ဆိုတာ အဲဒါကိုေခၚတယ္ကြဲ႕ဆိုျပီး တႏွစ္လံုးစာ ကြန္ျပဴတာ ဘာသာ သင္ခန္းစာ ျပီးသြားေရာပဲ”
ဘဘတြန္႔ကား သူ႕ကိုယ္ပိုင္ဟန္ ခါးကေလးကို ဆတ္ခနဲတြန္႔လိုက္ရင္း .. မ်က္ႏွာကို တင္းတင္းေမာ႔လ်က္
“ဘာပဲ ေျပာေျပာ .. မင္းတို႔ကေလးေတြ သံုးဖို႕ “တိုျပီကြာ” ခဲတံေလးေတြ ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ် ေပးနိုင္ခဲ႕တာ ဘဘတြန္႔ေလ .. ။ ဘဘကဥာဏ္ေျပးတယ္ .. ။ တခ်က္ခုတ္ ဆယ္ခ်က္ျပတ္ေအာင္ .. ။ ကိုယ္ပိုင္ စီးပြြါးေရးလဲျဖစ္ .. ။ ေက်ာင္းသားေတြလဲ ဆိုင္ေတြမွာ ရွာ၀ယ္မေနရေအာင္ .. ။ ကေလးတို႔ လိုတဲ႕ေက်ာင္းသံုးပစၥည္းေလးေတြ ျဖန္႔ေပးနိုင္ခဲ႕တာ ဘဘ တြန္႔ ေတာ႔ .. သိပ္ …ဂုဏ္ယူတာပဲ”
“ ဟုတ္မွာပါေလ .. ။ ဘဘတြန္႔နည္းလမ္းေတြ ယူျပီး ေနာက္လာတဲ႕ေမာင္ပုလဲ တို႕ ေမာင္ရြဲတိို႔ေတြက အေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြကို သူတို႔ အိတ္ထဲက ဖားလို သေဘာထားျပီး ေက်ာင္းဖြင္႕တာနဲ႔ မယူမေနရ။ ေရာင္းလိုက္ၾကတဲ႕ဗလာစာအုပ္ေတြ .. ။ ေပတံေတြ .. ။ ခဲတံေတြ .. ။ အျပင္ဆိုင္ေတြက ၀ယ္ရင္ သူတို႔ပစၥည္းထက္ ေစ်းသက္သာျပီး အမ်ိဳးအစားလဲ ပိုေကာင္းေပမယ္႔ နီးရာဓား ေၾကာက္ရေတာ႔ ၀ယ္ရေတာ႔တာေပါ႔ဂ်ာ”
“ ဒါေပါ႔ .. ။ အေသခ်ာဆံုး ေစ်းကြက္ကို ဘဘတြန္႔က ဦးေဆာင္ ရွာေဖြလမ္းညႊန္ခဲ႕တာေပါ႔ကြယ္ .. ”
“ ဒီၾကားထဲ .. တိုင္းပညာေရးမွဴးရံုးတို႕ တာ၀တိ ံသာဌာနတို႔ က ရိုက္ေရာင္းတဲ႕ ကိုယ္တိုင္ ထုတ္ေဖာ္၀န္ခံခ်က္ ဆိုတဲ႕စာအုပ္မ်ိဳး ေတြ .. ကလဲ .. ။ မ၀ယ္မေနရ ၀ယ္ရတယ္ .. ။ ျပီးေတာ႔ တေန႔တေန႕ကိုယ္ဘာေတြ လုပ္တယ္ .. ဆိုတာေတြကို ဟုတ္ဟုတ္မဟုတ္ဟုတ္အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ေရးရေသးတယ္ .. ေနာ္။ အဲဒါလဲ ဘဘတြန္႔ လက္ထက္က စခဲ႕တာမဟုတ္လား .. ။ ဟိုေကာင္ .. ဖိုးခြါးရယ္. “ေမေမ႔ကို ဆံပင္ျဖဴ ႏွဳတ္ေပးပါသည္”ဆိုျပီး အမွန္အတိုင္း ေရးမိလို႔ ဆရာေတြက သူတို႔ကို သေရာ္စာေရးတယ္ .. ။ နိုင္ငံေရးပါတယ္ .. ။ ဖိုးခြါးကို မူလတန္း ဗကသ …ဆိုျပီး .. မိဘေခၚသတိေပးခံရေသးတယ္ ေလ”
“ အို .. အဲဒါက ဘဘတြန္႔ေစတနာပါ ကြဲ႔ .. ။ မင္းတို႔ကေလးေတြက ေနာင္တခ်ိန္မွာ ဘဘတြန္႔တို႔လို လူၾကီးေတြ…ျဖစ္လာမွာေလ .. ။ အဲဒီ႕အတြက္ အခုထဲက အစီရင္ခံစာအလိမ္အတု ေတြ ေရးတတ္ေအာင္ အေျခခံမူလတန္းအဆင္႔ကေန တကၠသိုလ္ ၀င္တန္း အထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ ေလ႔က်င္႔ ေပးခိုင္းထား တာပါကြဲ႕ .အဟက္ .. ဟက္”
“ ေအာ္ .. ေက်းဇူးၾကီးလွပါတယ္ .. ။ ဘဘတြန္႔ရယ္ .. ။ ဒါနဲ႔ အခုဘဘတြန္႔ ရြာ႔ျပင္မွာ ဘာလာလုပ္တာလဲဟင္ .. ။ လက္ထဲမွာလည္း ပုဆိုးစုတ္ ေတြ ဒန္အိုး အပိန္ေတြ .. ပစၥည္းေတြတိုလီမုတ္စ နဲ႔ .. ”
“ ေအာ္…ဘဘ လဲ ရြာထဲမွာ ၀င္ဆံ႕ဖို႔အေရး .. အၾကံမရလို႔ .. ။ ဆားခ်က္မလို႔ပါ..။ ဒီရြာျပင္ေခ်ာင္းကေလးနံေဘးက ဘဘရဲ႕ ေခြးေသးပန္းျခံကေလးမွာ ေကာ္နာ ကေလးတခုဖြင္႔မလို႔ပါ..။ ဆိုင္ မဟုတ္ဘူးေနာ္ .. ။ ေကာ္နာ .. ေကာ္နာ .. ။ ေကာ္နာေသးေသးကေလးပါ .. ၊
ဒီ ေကာ္နာ ကေလးမွာ ဘဘ ထန္းရည္ ဆိုင္ကေလးနဲ႔ ၾကြက္ေၾကာ္တြဲေရာင္းမယ္ .. ။ ထန္းရည္ ငမူးေတြ ထန္းရည္ဖိုး မရွိလို႕ လာေရာင္းတဲ႕ ခိုးရာပါ .. ပစၥည္းအေဟာင္းအျမင္းကေလးေတြကို ေကာက္ျပီးျပန္ေရာင္းမယ္ .. ။ တခါတေလ နံမယ္ၾကီးေအာင္ .. အေဟာင္း အျမင္း အစုတ္ပလုတ္ .. ေလလံပြဲကေလး ဘာေလးေတြ လုပ္မယ္ .. ။ အဟြန္႔”
“ဘာ……ေကာ္နာ”
မိုးမခ ရြာသား ကေလးမ်ား အားလံုး သံျပိဳင္ေအာ္လိုက္ၾကသျဖင္႕ ဘဘတြန္႔ခမ်ာ .. တမင္လုပ္ထားေသာ ျဖီးစပ္စပ္ မ်က္ႏွာၾကီးမွာ အနီေရာင္အဆင္႔ မဟာဆန္သူမုန္တိုင္းၾကီး ဆင္ကာနီးလို ရုတ္တရက္ ခက္ထန္မဲေမွာင္သြားေလသည္ .. ။
ျပီးေတာ႔မွ မိုးေလ၀သ ဦးထြန္းလြင္၏ နာဂစ္မေၾကပြဲမအိပ္မေန အရိပ္တၾကည္႔ၾကည္႔ ေစာင္႔ၾကည့္ ေၾကညာေနေသာေၾကာင္႔လည္းေကာင္း၊
သမဒၾကီးဖြဲ႕ေပးေသာ မုန္တိုင္းေဘး အႏၱရာယ္ကာကြယ္ေရး အဖြဲ႕ၾကီး၏ နာဂစ္ေျပးမွ ထိုးကြင္းထမွဳမ်ားေၾကာင္႔လည္းေကာင္း ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင္႔ ဘဂၤလားေဒ႔ရွ္ကုန္းတြင္းသို႕ ၀င္ေျပးသြားရွာေသာ မဟာဆန္သူမုန္တိုင္းၾကီးလို .. အားေပ်ာ႔သြားကာ မ်က္ႏွာကို ျပန္ျပင္ဆင္ေျဖေလ်ွာ႔ရင္း .. လက္ကေလး ႏွစ္ဖက္ တခါခါႏွင္႔
“ ဘဘရဲ႕ ေအးခ်မ္းေမကို ရွာ….အဲေလ .. ေအးခ်မ္းမွဳ ကို ရွာတာပါကြယ္ .. ”
မိုးမခရြာသား ကေလးမ်ားကား မေခ .. ။ ဘဘတြန္႔ကို ေခ်ာင္ပိတ္မိတဲ႔…ဟိုဒင္းသူငယ္လို .. ေမးခြန္းေတြ တရစပ္ႏွင္႔ ရိုက္ေမး ေမးေလသည္ .. ။
“အာ္ .. အရင္က ဘဘတြန္႔စနက္နဲ႔ အက်ဥ္္းေထာင္ေတြထဲမွာ အသက္ဆံုးရွံဳးက်ဆံုးခဲ႕ရသူေတြ .. ။ မိတကြဲဖတကြဲ တိုင္းျပည္ထဲက ထြက္သြားခဲ႔ရသူေတြ..။ ျပည္တြင္းစစ္မီး ေတာက္ထဲမွာ ေသေၾကက်ဆံုး ရခဲ႔သူေတြ .. ။ ဘ၀ပ်က္ သြားတဲ႕သူေတြ .. ။ သူတို႔ရဲ႕ က်န္ရစ္ တဲ႕ မိသားစုေတြ…။ သူတို႔ ေတြရဲ႕ ေအးခ်မ္းမွဳ အတြက္ ေကာ…ဘဘ တြန္႔ ဘာမ်ားစဥ္းစားထားပါသလဲ။ ဘယ္လို ၀န္ခ်ျပီး ေျဖေလွ်ာ႔ ႏွစ္သိမ္႕ေပးမယ္စိတ္ကူးရွိလဲ ဟင္. ။ ေနာက္ျပီး ရြာသားေတြကေျပာၾကတယ္ .. ။ ဘဘတြန္႔က အေနာ္တို႕ ကေလးေတြကို စည္းရံုးျပီး .. ။ လူထု နဲ႔ထိေတြ႕မယ္ .. ။ ျပီးရင္ ရြာဂံေရးထဲ ၀င္ရွဳပ္ေတာ႔မယ္ .. ဆို”
“အို .. ဘဘက ဘာကိစၥ လူထု နဲ႔ထိေတြ႕ဖို႔ လုပ္ရမွာလဲ .. ။ ဘဘဘယ္တံုးက လူထု ဆိုတာကို ေသာက္ဂရုစိုက္ဖူးလို႔လဲ .. ။
ဘဘက သူတို႔ကို၀န္ခ် ေတာင္းပန္ရ ဦးမယ္ .. ဟုတ္လား .. ။ ဘဘေရွ႕က ဟိုလူၾကီးေတြေတာင္ ေသကာနီးထိ ေနာင္တမရ ၀န္မခ်ဘဲ …
ခပ္တည္တည္နဲ႔ စာဖတ္ျပီး .ျငိမ္႔ေနၾကေသးတာ.။ အိုကြာ .. ငရဲက်မွပဲ တူတူ ၀န္ခ်ပါေတာ႔မယ္ .. ေက်နပ္ၾကေနာ္ .. ။
ေနာက္ျပီး .. ဒီေကာ္နာကေလးမွာ ဘဘ တပည္႔တပန္းေတြ နဲ႔ ကြန္ယက္ဖြဲ႔ရံုေလးပါကြာ .. ။
ရြာသားေတြက ဘဘကို ရြာဂံေရးမွာ ၀င္ရွဳပ္ခ်င္တယ္ .. ထင္လို႔လား .. ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ေျပာမယ္ေနာ္.. ။ ၀လံုး…၀လံုး .. ၀လံုး .. သံုးခါထပ္ေျပာမယ္ေနာ္ .. ။ ဟုတ္တယ္ .. ။ ၀င္ရွဳပ္ဖို႕ ဆီလို အေပါက္ရွာေနတာ .. ။ ဒါဘဲ”
ထိုစဥ္ .. ဘဘတြန္႔ကေတာ္ၾကီးမွာ အူယားဖားလ်ား အေျပးေရာက္လာကာ .. “ ဒီမွာ ကိုဖင္တြန္႔..။ အိမ္မွာ ရြာထိပ္ကုန္စံုဆိုင္က ဘာဘူၾကီး မဟာစိန္ ေရာက္ေနတယ္ .. ။ ရွင္႔ေၾကြးက်န္ေတြ …လာသတိေပးတာတဲ႕ .. ”
“ ဟင္ .. ငါ႕ေၾကြး.က်န္… ဟုတ္လား .. ။ ဘယ္ေလာက္တဲ႕လဲ”
ဘဘတြန္႔က မ်က္စိပ်က္ မ်က္ႏွာပ်က္ျဖင္႔ေမးေလရာ….ဘဘတြန္႔ကေတာ္ၾကီးက .. ငိုသံပါၾကီးျဖင္႔ ..
“ သူေျပာေနတာေတာ႔ ေနမ်ိဳးဇင္လိုပဲ ရွင္လည္း ၄ဝ၁ က်ပ္ရွိေသးသတဲ႕ ။ ေမ႕မေနနဲ႔ဦးတဲ႕ .. ေတာ္”
“ဟိုက္” ..
ဘဘတြန္႔ခမ်ာ… ရြာနံေဘး ေခ်ာင္းရိုးကေလးအတိုင္း သူ႔ ေကာ္နာကေလးတည္ရွိရာ ေခြးေသးပန္းျခံၾကီးဆီသို႕ ေရးၾကီးသုတ္ျပာ .. ေျပးေလသည္ .. ။
ဘဘ တြန္႔ကေတာ္ၾကီးလဲ ထမီမနိုင္ ပု၀ါ မနိုင္ျဖင္႔ ေနာက္ေတာ္ပါးမွ ထပ္ခ်ပ္ မကြာ လိုက္ရွာေလသည္…။
မိုးမခ ရြာသား ကေလးမ်ားကား…လက္ခုပ္လက္၀ါးတီးကာ ရယ္ေမာလ်က္ သံျပိဳင္ ဟစ္ေအာ္လိုက္ၾကသည္..။
ေကာ္နာထဲမွာ .. ဘဘ တြန္႔ကို ထားရစ္ခဲ့”
ေဂ်ာ္ဒီး ~
မုိးမခမီဒီယာ http://moemaka.com ကေန ကူးယူ ေဖာ္ျပပါတယ္။
ဧရာ၀တီ Facebook / ဧရာဝတီ Twitter
0 comments :
Post a Comment