ဟုိတေလာက ရန္ကုန္ကေန မႏၱေလးသြားမယ္၊ ရထားမစီးျဖစ္တာ ၾကာၿပီ ဆုိၿပီး ရထားလက္မွတ္ ၀ယ္တယ္။
အေကာင္းဘက္ကေျပာရရင္ ရထားလက္မွတ္က ေရွးေရွးတုန္းကလုိပါပဲ၊ ကတ္ထူစကၠဴေသးေသးေလးနဲ႔။
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရရင္ေတာ့ "နုိင္ငံေတာ္"ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းစဥ္က မီးရထားနဲ႔ မဆုိင္ေသးဘူးထင္ပါရဲ႕ လုိ႔ ဆုိရမယ္။
ခပ္ညစ္ညစ္ကတ္ထူစကၠဴေပၚ မထင္မရွား ပုံႏွိပ္ထားတယ္။ ရက္စဲြ၊ ခရီးသည္အမည္၊ နုိင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ နံပါတ္ေတြကုိ လြတ္တ့ဲေနရာမွာ လုိက္ျဖည့္ထားတယ္။
ရထားေပၚမွာ လက္မွတ္စစ္ေတြက လက္မွတ္ေတာင္းၾကည့္ၿပီး လက္မွတ္ေပၚ ဟုိဟုိဒီဒီ ျခစ္ဦးမယ္။
အေျပာင္းအလဲ မလုပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ပါ၊ စကၠဴေခြ်တာျခင္းပါ လုိ႔ ဆုိခ်င္ ဆုိႏုိင္တာေပါ့။
ျမန္မာ့မီးရထားလက္မွတ္က ဒီလုိအေျခအေန ျဖစ္ေနရင္ ရထားေတြကေရာ ဘယ္လုိအေျခအေန ရိွပါသလဲ။
ၾကမ္းပုိးကုိက္တယ္လုိ႔ တေယာက္က ဆုိပါတယ္။
ကံေကာင္းတယ္ ေျပာရမလား၊ ကံဆုိးတယ္ ေျပာရမလား... အဲဒီရထား မစီးျဖစ္လုိက္ဘူး။ ဘူတာဆင္းခါနီးမွ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္ကုိ အေရးေပၚသြားစရာကိစၥတခု ေပၚလာတယ္။
ဒါနဲ႔ပဲ ဒီလက္မွတ္ကုိ အမွတ္တရ သိမ္းထားမိတာပါ။
ရထားစီးရတာ ၾကမ္းပုိးကုိက္မယ္၊ အခ်ိန္ပုိၾကာမယ္ဆုိၾကေပမယ့္ သူ႔မွာ အားသာခ်က္ေတြ ရိွပါတယ္။
ျမိဳ႕ျပင္အေ၀းေျပးဂိတ္ကုိ တကူးတက မသြားရဘဲ ျမိဳ႕လယ္ေခါင္ ဘူတာႀကီးကေန တက္စီးနုိင္တယ္။
မႏၱေလးေရာက္ရင္လည္း ဘူတာႀကီးက ျမိဳ႕ထဲမွာပဲ ရိွေနေသးတယ္။ ကားႀကီး၀င္းလုိ ျမိဳ႕ျပင္ မဟုတ္ေသး။
ျပီးေတာ့ ကားခထက္ ထက္၀က္ သက္သာမယ္ - ရုိးရုိးတန္း သစ္သားခုံနဲ႔ ဆုိရင္ေပါ့ေလ။ ဒါကလည္း အေရးႀကီးတယ္။ ေခြ်တာေရးက အေရးႀကီးတယ္။ မီးရထားဝန္ႀကီးကလည္း က်ေနာ့္လုိပဲ ေခြ်တာေရးသမား ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။
ရထားလက္မွတ္ ၀ယ္ရျခင္း အေၾကာင္းရင္း ေနာက္တခုက လြန္ခ့ဲတ့ဲ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္က အႀကိမ္ႀကိမ္ စီးခ့ဲတ့ဲ ရထားကုိ သံေယာဇဥ္မကုန္ေသး၊ ရထားလမ္းရႈခင္း ပ်င္းေနေအာင္ ၾကည့္ရတ့ဲအရသာကုိ ျပန္ခံစားၾကည့္ခ်င္လုိ႔ပါ။
ရထားနဲ႔သြားရင္ ဂ်ဳံးဂ်ဳံးဂ်က္ဂ်က္သံစုံကုိ စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ၾကားရမွာ သိေပမယ့္ ရထားစီးခ်င္စိတ္ မေပ်ာက္ေသး။
ရထားစီးရတ့ဲရသစုံကုိ ခံစားၾကည့္ခ်င္ေသး။ လူေတြကုိ ေလ့လာခ်င္ေသး။
အခုေတာ့ ခရီးက လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းသြားတာေၾကာင့္ ရထားလက္မွတ္ေလးကုိပဲ ေလ့လာေနရပါတယ္။
- ဧရာ၀တီ Facebook
www.facebook.com/irrawaddyblog
- ဧရာဝတီ Twitter
.
0 comments :
Post a Comment