သိပ္မၾကာေသးခင္က ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ Harmony World Puppet Carnival 2014 ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတကာ ရုပ္ေသးပြဲေတာ္ကုိ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္က ႐ုပ္ေသးအဖြဲ႕ေပါင္း(၁၆၀)ေက်ာ္ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခဲ့လို႔ ကမာၻ႔အႀကီးဆံုး ႐ုပ္ေသးပြဲေတာ္လို႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ ဒီပြဲေတာ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိယ္စားျပဳအေနနဲ႔ ေထြးဦးျမန္မာ ရုပ္ေသးအဖြဲ႔ ပါ၀င္ကျပခဲ့တာ Best Animation ဆု ကို ဆန္ခါတင္ ၃ဖြဲ႔ ျဖစ္တဲ့ ျပင္သစ္၊ ေဂ်ာ္ဂ်ီယာ၊ ျမန္မာ ထဲကေန ျမန္မာ့ရုပ္ေသးအဖြဲ႔က ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီပြဲေတာ္ကုိ Puppet Carnival ဆုိတဲ့အမည္နဲ႔ ခ်က္ႏိုင္ငံ ပရပ္ၿမဳိ႕မွာ ႏွစ္စဥ္က်င္းပလာခဲ့ရာကေန ၂၀၁၃မွာ အင္ဒိုနီး႐ွားႏိုင္ငံ ဂ်ကာတာၿမဳိ႕မွာ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ အခု ၂၀၁၄ မွာေတာ့ ထုိင္းႏုိင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တယ္ဆုိပါေတာ့။ ၂၀၁၅ မွာလည္း အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ က်င္းပဖုိ႔ လ်ာထားတယ္လုိ႔ လည္း သိရပါတယ္။ ဒီလုိ ႏုိင္ငံတကာပြဲေတာ္မွာ ဆုရခဲ့တဲ့ ေထြးဦးျမန္မာရုပ္ေသးအဖြဲ႔အား လက္ရွိ ျမန္မာ့ ရုပ္ေသးေလာကနဲ႔ ပညာရွင္ေတြရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္ေရးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ဧရာ၀တီက စာပုိ႔ ေမးျမန္း ထားတာေလးေတြကုိ အခုလုိ ျပန္ေျဖေပးခဲ့ပါတယ္။
ေမး။ ။ ရုပ္ေသးအႏုပညာဆုိတာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြအတြက္ပဲျဖစ္သြားၿပီလား။ ဆုိလုိခ်င္တာက ႏုိင္ငံျခားသားေတြပဲ ႀကိဳက္တဲ့ စိတ္၀င္စားတဲ့ အႏုပညာရပ္ တခုလုိျဖစ္ေနၿပီးလားဆုိတဲ့အေပၚ ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။ ဘယ္လုိသုံးသပ္ခ်င္လဲ။
ေျဖ။ ။ အင္း အဲဒီလိုပဲ ေျပာရေတာ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာေတြ ႐ုပ္ေသးမႀကဳိက္ေတာ့တာမဟုတ္ဘူး။
က်ေနာ္တို႔ မအူပင္နဲ႔ ဓႏုျဖဴ မွာ သြားကတုန္းက မၾကည့္ရတာ ႏွစ္သံုးေလးဆယ္႐ွိၿပီဆိုၿပီး အားေပးလိုက္ၾကတာ။ ပံုကိုသာၾကည့္ပါေတာ့..။
 |
ေျပာခ်င္တာက ႏိုင္ငံျခားသားေတြကိုကျပရင္ ေငြရေတာ့ ႏိုင္ငံျခားသားေတြၾကည့္ဖို႔ပဲ ကေနၾကရတယ္။ ျမန္မာ ပရိသတ္ေတြၾကည့္ခ်င္ေအာင္ ႐ုပ္ေသးသမားေတြ အားမထုတ္ေတာ့ဘူး။ ျမန္မာပရိသတ္ေတြကလည္း တခါလာ မဲျပာပုဆိုးဆိုေတာ့ မၾကည့္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ သံလ်င္ က်ဳိက္ေခါက္ဘုရားပြဲနဲ႔ သထံု ေ႐ႊစာရံဘုရားပြဲေတြမွာ ႐ုပ္ေသးပြဲ ထည့္ေနတာက ေဒသဆိုင္ရာ အစြဲအလမ္းေတြေၾကာင့္ ေဂါပကက ပိုက္ဆံေပးငွားၿပီးျပတာ ဗလာပြဲေတြပါ။ ကျပသူ ေတြကလည္း ရတဲ့ေငြနဲ႔ကာမိေအာင္ ပြဲျဖစ္ေအာင္ပဲ ကၾကတယ္။ အဲဒီေတာ့ မေကာင္းဘူး။ ဖိုးခ်စ္တို႔လို ႐ံုပြဲမၾကည့္ႏိုင္တဲ့ သူေတြပဲ ၾကည့္ၾကတယ္။ ပရိသတ္႐ွိတယ္ဆိုေပမယ့္ အဲဒီလိိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က မကခ်င္ဘူး။ ေကာင္းေကာင္း ကျပမယ္။ ပိုက္ဆံမရရင္ေတာင္ ၾကည့္ခ်င္လို႔ လာၾကည့္တာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ႀကဳိးစားျပခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္မွာ ကျပရမလဲ။ ေက်ာင္းေတြမွာ ေျပာၾကည့္တယ္။ စိတ္မဝင္စားတာမ်ားတယ္။ စိတ္ဝင္စားသူေတြကလည္း ကိုယ္တိုင္မဆံုးျဖတ္ရဲဘူး။ အထက္ကိုတင္ျပေတာ့ လူႀကီးေတြက မႀကဳိက္ဘူး။ ၿမဳိ႕နယ္ခန္းမလိုေနရာေတြမွာ ကျပခ်င္တယ္။ ပါမစ္တင္ရမယ္။ လံုၿခဳံေရး တာဝန္ယူရမယ္ဆိုေတာ့ မလြယ္ျပန္ဘူး။ နိဂံုးခ်ဳပ္ေတာ့ စိတ္ဝင္စားစရာမေကာင္းလို႔ ျမန္မာေတြက မၾကည့္ေတာ့ဘူး။ ႐ုပ္ေသးသမားေတြကလည္း ပိုေကာင္းေအာင္ မႀကဳိးစားေတာ့ဘူး။ ေကာင္းလည္း ဘယ္ေနရာမွာ ဘယ္လိုပံုနဲ႔ ကျပၾကမလဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ႐ိုးရာကို စိတ္ဝင္စားတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသားကိုပဲ ကျပၾကေတာ့တယ္။ ဒီေနရာမွာ ႐ိုးရာအတိုင္း စံခ်ိန္မီမီ ပညာ႐ွင္ေတြ ကျပတာ႐ွိသလိုစားေသာက္ဆိုင္ ဟိုတယ္ေတြမွာ ဝန္ထမ္းေတြ ႀကဳိးဆြဲသင္ၿပီး ကျပေနၾကတာေတြလည္း ႐ွိေတာ့ ေအာ္.. ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးဆိုတာ ဒါလားလို႔ မွတ္သြားသူေတြ မ်ားေနပါၿပီ။ အကတင္မဟုတ္ပဲ လက္ေဆာင္ေပးဖို႔ လုပ္ေရာင္းတဲ့ ႐ုပ္ေသး႐ုပ္ေတြကိုၾကည့္ၿပီး ျမန္မာ့႐ုပ္ေသးကို အထင္မႀကီးတာေတြလည္း ၾကားေနျမင္ေနရပါတယ္။ ပံုေလးေတြၾကည့္လုိက္ပါ…
ေမး။ ။ဒီလုိ ရုိးရာအႏုပညာေတြက က်မတုိ႔ ႏုိင္ငံမွာတင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အခု ထုိင္းမွာဆုိလည္း လူငယ္ေတြ အေနနဲ႔ ေနာက္လာေနာက္သားေတြအေနနဲ႔ သူတုိ႔ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈကုိ စိတ္၀င္စားသူ နည္းပါးလာၿပီ။ ဒါေပမယ့္ အစုိးရက အႏုပညာရွင္ေတြကုိ ပံ႔ပုိးမႈအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေထာက္ပံ႔ထားေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္ေရးေတြ မခက္ခဲၾကဘူးေပ့ါ၊ ရပ္တည္ႏုိင္ၾကတယ္ေပ့ါ။ ျမန္မာျပည္က ရုပ္ေသးအႏုပညာရွင္ေတြရဲ႕ ဘ၀ရပ္တည္ေရးကေရာ ဘယ္လုိရွိမလဲ။ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ပံ႔ပုိးမႈအပုိင္းကေရာ ဘယ္လုိရွိမလဲ..။ ဒီ့အေပၚ ဘာေျပာခ်င္ပါလဲ။
ေျဖ။ ။ ဒါက အပိုိင္း (၄) ပိုင္းခြဲၿပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ပထမတခ်က္အေနနဲ႔ ဟိုတယ္ စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ ေဖ်ာ္ေျဖကျပေနတဲ့ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာ႐ွင္မ်ားအတြက္ကေတာ့ မဆိုးဘူးလို႔ ေျပာရပါမယ္။ လခစားဝန္ထမ္းေတြမို႔ လစာအျပင္ ဧည့္သည္က မုန္႔ဖိုးေပးတာမ်ဳိးေတြလည္း ႐ွိတတ္တာမို႔ ခရီးသြားေတြ႐ွိေနသ၍ အဆင္ေျပေနၾကမွာပါ။
ဒုတိယတခ်က္အေနနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းဆင္း ႐ုပ္ေသးအႏုပညာ႐ွင္မ်ားကေတာ့ ႐ုပ္ေသးနဲ႔မသက္ဆိုင္တဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းေတြမွာ လုပ္ကိုင္ေနၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဝါသနာအရ သင္ထားတတ္ထားသူေတြ အေနနဲ႔လည္း အခြင့္ႀကဳံရင္ လက္စြမ္းျပဖို႔ကလြဲလို႔ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာ႐ွင္အျဖစ္ အသက္ေမြးဖို႔ ေနရာလည္း မ႐ွိပါဘူး။ တခ်ဳိ႕ဆို ႏိုင္ငံရပ္ျခားေတာင္ ထြက္ အလုပ္လုပ္ေနၾကပါတယ္။
တတိယအခ်က္အေနနဲ႔ မ်ဳိး႐ိုးစဥ္ဆက္႐ုပ္ေသးအႏုပညာ႐ွင္မ်ားကေတာ့ ဆိုကေရးတီးၿပဳိင္ပြဲေတြကေခၚရင္ ဝင္ၿပဳိင္ေပးလိုက္၊ အကအဖြဲ႕ေတြက ႐ုပ္ေသး ၁ခန္း ၂ခန္းဆြဲေပးဖို႔ေခၚရင္ လိုက္ဆြဲလိုက္၊ က်ေနာ္တုိ႔လို အဖြဲ႕ေတြ ဒီအဖြဲ႔ေတြဆုိလုိ႔လည္း တကယ္ေတာ့ မႏၲေလး႐ုပ္ေသးနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ၂ဖြဲ႔ပဲ႐ွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေတြမွာ ဝင္ဆြဲလိုက္၊ ဘုရားပြဲေတြမွာကဖို႔ေပၚလာရင္ လိုက္ကလိုက္နဲ႔ ႐ုပ္ေသးကလို႔ရတဲ့ဝင္ေငြကို အဓိကမွီခိုလို႔မရပါဘူး။ စက္ခ်ဳပ္တတ္သူက စက္ခ်ဳပ္၊ ေစ်းေရာင္းသူကေရာင္း၊ ႐ြာျပန္ၿပီး လယ္လုပ္သူကလုပ္ စသျဖင့္ ဝါသနာနဲ႔ မ်ဳိး႐ိုးေၾကာင့္သာ ႐ုပ္ေသးအႏုပညာ႐ွင္ဘဝကို မစြန္႔လႊတ္ၾကတာပါ။
စတုတၲအခ်က္အေနနဲ႔ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔လို ႐ုပ္ေသးအဖြဲ႔ တည္ေထာင္ထားသူေတြမွာလည္း ခရီးသြားလုပ္ငန္းကို အမွီျပဳၿပီး ရပ္တည္ေနၾကရပါတယ္။ ဒါေတာင္ ျမန္မာျပည္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ေရစီးေၾကာင္းက အႏုပညာတန္ဖိုးထက္ စရိတ္သက္သာဖို႔ကပိုအေရးႀကီးေနေတာ့ အခမဲ့ျပတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ဟိုတယ္႐ုပ္ေသးပြဲေတြကိုပဲ အားေပးၾကလို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ရပ္တည္ေနၾကရပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ပံ့ပိုးမႈအပိုင္းအေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ တေလာက အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ က်ေနာ္တို႔ဘာေတြလိုအပ္လဲ၊ ႏိုင္ငံေတာ္က ဘာေတြပံ့ပိုးေစခ်င္လဲေမးလို႔ ႐ုပ္ေသးပြဲကျပဖို႔ ျမန္မာအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားသားအတြက္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အဓိက ေနရာ အရင္ဆံုး လိုအပ္ပါတယ္လို႔ ေျဖလိုက္တယ္။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာနကဖတ္မိၿပီး အႏုပညာဦးစီးဌာန ညႊန္ခ်ဳပ္က ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ ခ်င္းေခ်ာင္းနန္းေတာ္ဝင္းထဲက လူတစ္ရာေလာက္ဆန္႔တဲ့ ဇာတ္႐ံုေလး လာၾကည့္ေပးပါ ဆိုလို႔ သြားၾကည့္ပါတယ္။ မသံုးပဲပစ္ထားတာၾကာေတာ့ ျပင္ဆင္ရမယ့္အပိုင္းေတြမ်ားပါတယ္။ ကုန္က်စားရိတ္လည္း မ်ားပါမယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ႐ုပ္ေသးကျဖစ္႐ံုျပင္ၿပီးသံုးခြင့္ေပးရင္ လိုခ်င္ပါတယ္လို႔ ေျဖလိုက္ပါတယ္။ တစ္႐ံုလံုး မျပင္ႏိုင္ဘူးလား ျပန္ေမးပါတယ္။ မျပင္ႏိုင္ဘူးဆိုေတာ့ ျပင္ႏိုင္မယ့္သူ ေမးၾကည့္ပါဦးမယ္ဆိုၿပီး ေပၚမလာေတာ့ပါဘူး။ အမွန္ဆို သူတို႔ပိုင္ သူတို႔ျပင္ၿပီးမွ တစ္လဘယ္ေလာက္ တစ္ႏွစ္ဘယ္ေလာက္ စသျဖင့္ေပးခိုင္းရမွာ မဟုတ္ဘူးလား။ ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း ျပင္ရဦးမယ္။ ငွားခလည္း ေပးရဦးမယ္။ ေနာက္ၿပီး ေ႐ြးေကာက္ပြဲလည္းၿပီးေရာ မငွားေတာ့ပါဘူးဆို ဘယ္သူ႔သြားေျပာရမလဲ။ အဲဒီလို ပံ့ပိုးပါတယ္။ ဘန္ေကာက္ပြဲကိုလည္း အျခားအဖြဲ႔ေတြ အစိုးရ(သို႔)အသင္းအဖြဲ႔ေတြရဲ႕ စပြန္ဆာနဲ႔ လာၾကတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႔ ကို္ယ့္စားရိတ္နဲ႔ကို္ လာၾကတာပါ။ အခုလို ဆုရတာကို ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္း စာေတြကေန သတင္းအျဖစ္နဲ႔ေတာင္ မေဖၚျပေပးၾကပါဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရတာေတာင္ အသိအမွတ္မျပဳတာ ေထြးဦးျမန္မာဆိုတာ စာရင္းမ႐ွိပါဘူး။ ယဥ္ေက်းမႈဝန္ႀကီးဌာန အႏုပညာဦးစီးဌာနမွာလည္း ႐ုပ္ေသးပညာ႐ွင္ေတြ႐ွိတယ္။ အမ်ဳိးသားယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အႏုပညာတကၠသိုလ္(ရန္ကုန္ / မႏၲေလး)ေတြမွာလည္း ႐ုပ္ေသးပညာ႐ွင္ေတြ႐ွိတယ္။ အရင္ကဆို ႏိုင္ငံတကာပြဲေတြ သူတို႔ပဲသြားၾကတာ။ ခုလို က်ေနာ္တို႔က ပုဂၢလိက အဖြဲ႕အေနနဲ႔ ေဖါက္ထြက္လာတာ အားေပးဖို႔ထက္ အျမင္ေတာင္ကပ္ေနမလား မသိဘူး။
ဓာတ္ပုံမ်ား - ေထြးဦးျမန္မာရုပ္ေသး ေဖ့ဘုတ္မွ
0 comments :
Post a Comment