ပဏာမ စကား
“ကိုတူေမာင္ေရ။ ဒီကေန႔ ဦးေလးႀကီး ေၿပာခ်င္တာက `ေခြးလား လူလား´.. ဟဲ..ဟဲ..”
“အႀကံအဖန္ေတြလား..ဦးေလးႀကီး ရဲ့”
“ဟုတ္ပါ့..ကိုတူေမာင္။ တခ်ိဳ႕က ကိုယ့္ကိုယ္ကို.. ေခြးလား..လူလား..ရယ္လို႔ ခြဲခြဲၿခားၿခား ကြဲကြဲၿပားၿပားမသိႀကဘူး။
ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြကို အႀကံအဖန္လုပ္ၿပီးေၿပာမွ အလြယ္သေဘာေပါက္ႀကတာ။ ကဲ.. မ်ားတကာအလြယ္သေဘာ
ေပါက္ေစဖို႔ ဦးေလးႀကီးနဲ႔ကိုတူေမာင္.. ႏွစ္ပါးသြားႀကစို႔..”
ဤသို႔ဦးေလးႀကီးက အစခ်ီ၍ ကိုတူေမာင္ႏွင့္အတူ အတိုင္အေဖာက္လုပ္ၿပီး `ေခြးဋီကာ´ကို အနက္ဖြင့္ဆိုႀကသည္။
(၁)
“ေဟာဒီလိုပါ.. ကိုတူေမာင္။ ေခြးဆိုတာ..ကိုယ့္သခင္, စား, ၀ါး, မ်ိဳ, ဆို႔, ေနတာကိုၿမင္ရင္ ေမွ်ာ္တယ္။ သြားရည္က်တယ္။
တခါတခါ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုစလံုးကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ၿပီး သြားရည္ကိုသိမ္းတယ္။ အဲဒါ.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား မေတာ္မတရားသူေဌးၿဖစ္ၿပီး စည္းစိမ္ယစ္ေနတာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေလးမ်ား ေငးေမာအားက်ေနတာနဲ႔ မတူဘူးလား..ဟဲ..ဟဲ..။”
“ဟာ..ဦးေလးႀကီးကလုပ္ၿပီ.. ဟဲ..ဟဲ..”
(၂)
“ေၿပာရဦးမယ္.. ကိုတူေမာင္။ ေခြးဆိုတာ.. သခင္က အရိုးအရြင္းစားႀကြင္းစားက်န္ကို ပစ္ေကၽြးလိုက္ရင္ အဲ.. အငမ္းမရ..ေၿပးဟပ္ၿပီးစားတယ္။ အကပ္အသပ္ေလးေတာင္မွ မခ်န္ဘူး။ လွ်ာနဲ႔လ်က္တယ္။ ေခြးအခ်င္းခ်င္းလည္း အစာလုရင္း သြားၿဖဲၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ရန္ေစာင္တယ္။ ဒါက.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား စားပိုးနင့္ေအာင္အ၀အၿပဲစားၿပီးလို႔ ပစ္ေကၽြးလိုက္တဲ့ မ၀ေရစာအႀကြင္းအက်န္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေလးမ်ား.. သူ႔ထက္ငါ.. လုယက္စားႀကသလို..ပါ့။ လုယက္စားရင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေလးမ်ား အခ်င္းခ်င္းမာန္ဖီႀကသလို..ပါ့။ ကဲ..ဘယ့္ႏွယ္လဲ..ဟဲ..ဟဲ”
“ဒါလည္း..ဟုတ္တာပါပဲ..ဟဲ..ဟဲ..”
(၃)
“ေခြးဆိုတာ..ဟဲ..ဟဲ.. သခင္ကမ်က္ရိပ္ၿပလိုက္တာနဲ႔ ေတြ႔သမွ်ကိုဟိန္းတယ္။ ေဟာက္တယ္။ ေဟာင္တယ္။ ကိုက္တယ္။
ဒါက.. ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား အမိန္႔ေပးလိုက္တဲ့အတိုင္း တပ္မွဴးတပ္သားေတြ၊ လက္ကိုင္ဒုတ္လက္ပါးေစ, စြမ္းအားရွင္ေတြ၊
ႀကံ႕ေတြ, ဖြတ္ေတြ, ပဒတ္ေတြ, မိုက္ရူးရဲေတြ..ဟဲ..ဟဲ.. သခင္အားရ..ကၽြန္ပါး၀ႀကသလို..ပါ့”
“မွန္လိုက္ေလ..ဦးေလးႀကီး.ေရ့”
(၄)
“ေခြးဆိုတာ..ေခြးပါပဲ။ သခင္က ႐ႉးတိုက္ၿပီး အမိန္႔ေပးလိုက္ရင္္ ဟင္း..မဆင္မျခင္၀ုန္းဒိုင္းႀကဲၿပီ။ သံဃာ, ကိုရင္, သီလရွင္ကိုေတာင္မေရွာင္ဘူး။ ကိုက္ၿပီဆိုရင္လား၊ ေသတဲ့အထိကိုက္တယ္။ ဒါက..သိုဟန္ဘြားသန္းေရႊ အမိန္႔ေပးလိုက္တာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ၊ တပ္မွဴးတပ္သားေတြက ဓမၼအမိန္႔လား၊ အဓမၼအမိန္႔လားဆိုတာ မစိစစ္။ ဘုရားရဲ့သားသမီးမ်ားကို ဓါတ္တိုင္မွာႀကိဳးတုပ္ၿပီးရိုက္သလိုပါ့..ဟင္း..။ သံဃာကို တုတ္နဲ႔ ႐ိုက္သလိုေပါ့၊
ေသနတ္နဲ႔ပစ္သလိုပါ့..ဟား..”
“သိုဟန္ဘြားသန္းေရႊ.. လုပ္လိုက္မွၿဖင့္ ေသာက္ရမ္းႀကီးပဲ..ကန္ေတာ့..ကန္ေတာ့..”
(၅)
“ေၿပာရဦးမယ္..ကိုတူေမာင္။ ေခြးဆိုတာ.. အရွက္အေႀကာက္ရယ္မရွိ။ လူေရွ႕သူေရွ႕ရယ္မေရွာင္။ ႀကံဳရာမွာဘာသာဘာ၀
ေတာ္သလင္းဇာတ္ခင္းတယ္။ ဒါဟာ..သန္းေရႊရဲ့ မုဒိမ္းကိုလက္နက္သဖြယ္သံုးတဲ့ေပၚလစီေႀကာင့္ ေရွ႕တန္းေရာက္ သူ႔စစ္တပ္ေတြ တိုင္းရင္းသား ေဒသခံ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေပၚ ျပဳက်င့္ၾကသလိုေပါ့”
“ဦးေလးႀကီး..ေရ့။ ကိုတူေမာင္က သားသမီးခ်င္းစာနာလို႔ ဒီအေႀကာင္းကို လူသိရွင္ႀကား မေၿပာခ်င္ပါဘူး။ မေၿပာခဲ့ပါဘူး။
ဒါေပမယ့္..သန္းေရႊႀကီးက သင္ခန္းစားမယူ တရားမက်ပဲ ေရွ႕ဆက္ရမ္းေနလို႔ သတိေပးရေတာ့မယ္။
ဗ်ိဳ႕..ကိုသန္းေရႊ..။ ဟိုတခါ..ခင္ဗ်ားႀကီး၀ဋ္လည္ခဲ့တာကို ၿပန္ၿပီးသတိရလိုက္စမ္း”
အပိတ္စကား
ဦးေလးႀကီးက`ေခြးဋီကာ´ကို ပိတ္ေတာ့မည္။
“ကဲ..ကိုတူေမာင္။ ေၿပာခဲ့တဲ့စရိုက္လကၡဏာေတြကို ယွဥ္ႀကည့္လိုက္..။ ေခြး..ရယ္၊ သန္းေရႊနဲ႔ သူ႔လက္ပါးေစ, ပါးကြက္သားေတြ…ရယ္၊ ဘာကြာသလဲ..ဟဲ..ဟဲ..”
ကိုတူေမာင္က သံေနသံထား နေဘထပ္ၿဖင့္ အေၿဖညွပ္လိုက္သည္။
“ဘာမွ်မကြာ.. ဘာဆိုဘာမွ်မကြာ..။ ဦးေလးႀကီး..ခင္ဗ်ာ..”
ဒီေတာ့..ဦးေလးႀကီးက “ဟိုက္..ရွားပါး” တဲ့..။ ။
ေခြနဲ႔ မႏိုင္ပါနဲ႔ ေခြသိတ္ခါက်တယ္