သရုပ္ေဖာ္ ပန္းခ်ီ စံမင္း"အေမေပးတဲ့ လယ္တစ္ကြက္ ထြန္လို႔ယက္လို႔ ေကာင္းပါ့ကြာ" တဲ့
ေမြ႕ယာထက္က အဝတ္ဗလာနဲ႔ ငနဲက
အဆီျပန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာမွအားမနာ
ပါးစပ္အရသာခံတတ္ေသးတယ္။
"ညီမေလးလိုလည္း ခ်စ္ပါတယ္၊ ခ်စ္သူလိုလည္းခ်စ္ပါတယ္"
အကိုအရြယ္ တေယာက္ကလည္း အဝတ္အစားဝတ္ရင္း
သူ႔ရည္းစားမွ အားမနာ သံေယာဇဥ္ အေရာ္ ဇယားခင္းခ်င္ေသးတယ္။။
"အကိုၾကီးလို႔ ေခၚကြာ"
အေဖအရြယ္ အန္လကယ္ၾကီးက အေဖမရွိတဲ့ က်မကို
သူ႔အရြယ္ၾကီးမွ အားမနာ သူငယ္ျပန္ျပေနေသးတယ္။
"ရႈပ္ရႈပ္ ယွက္ယွက္နဲ႔ ဇယား မရႈပ္နဲ႔ေနာ္"
ဒါက က်မတို႔ရဲ႕ ေကြၽးေမေမ မာမီၾကီးရဲ႕
တခါခါ က်မတို႔လို ဇယားဆိုသူေတြကို မွာတဲ့စကား။
"ဪသူကလဲ ေရမီးအစံုပါဆို"
ေရမလာ၊ မီးမရွိတဲ့ အရပ္မွာၾကီးတဲ့
က်မပါးစပ္က တခါတခါ ထြက္တတ္တဲ့ စကား။
"အေက်ာ္ဇယားေတာ့ မခင္းနဲ႔
အေပ်ာ္သမားေတာ့ ပ်င္းေသးတယ္
ဒီမွာက အေရာ္အစားေတာ့ ျပင္းတယ္"
ဒါမ်ိဳးေတြေျပာရတာ ၾကာေတာ့ က်မပ်င္းလာတယ္။
"တေနရာရာမွာ ေအးေဆးသြားေပ်ာ္ရေအာင္ေလ"
ဒီလို စကားေတြမွာ အရည္မေပ်ာ္တတ္ေပမဲ့
ဝမ္းေရးလွမယ္ဆို ကြၽန္မလည္း ... အေပ်ာ္ေပါ့။
"ငါတို႔ေလာကမွာ အခ်စ္မရွိဘူး" တဲ့
လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းအခ်ိဳ႕ရဲ႕ အသံပါ၊
က်မကေတာ့ မိသားစုကို ဘဝနဲ႔ ရင္းျပီးခ်စ္ခဲ့သူပါ။
တခါတခါ အထင္ေသးတဲ့ မ်က္လုံးေတြကို ေျပာျပခဲ့ခ်င္ရဲ႕
က်မလည္း ေမြးအေမရဲ႕ ေက်းဇူးကို
ဒီနည္းနဲ႔ ဘယ္ဆပ္ခဲ့ခ်င္မွာလဲလို႔ ..... ။
မရွိလို႔ မလႉ၊ မလႉလို႔မရွိ ဆိုလို႔
က်မေလ တဘဝလုံးပါ လႉခဲ့ပါတယ္ ...... ။
ေမာင္ရင္ငေဇ
ေကာင္းကင္ မဂၢဇင္း facebook မွ
ကဗ်ာအတြက္ ကဗ်ာဆရာကုိ ေက်းဇူးတင္ပါသည္။