ဦးၿခံသူႀကီး (Burma Media Wash)
စကားပဏာမထိုအေဖ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ၏ ေၿခရာကို၊ ဤသမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္က ဘယ္ပံုဘယ္နည္း နင္း ခဲ့သည္ကို၊ အပိုင္း ၂ပိုင္းခြဲၿပီး၊ ေဖၚၿပခဲ့ၿပီးၿဖစ္သည္။ လက္က်န္အပိုင္း၃ကို ေအာက္ပါအတိုင္း သုတဒါနအၿဖစ္ ေ၀မွ်လိုက္ပါသည္..။ အေဖႏွင့္သမီး..၊ ဘာေတြ ဘယ္လို႔ တူႀကသည္ကို၊ ယွဥ္ႀကည့္ပါေလ…ဒူ..ေ၀..ေ၀..။
ကၽြန္ေတာ္ ႏွင့္ ရိေနေသာသတင္းစာရယ္ (အပိုင္း-၃)
“၁၉၇၄-ခုႏွစ္ကအေတြ႕အႀကံဳခင္ဗ်..”
ေနာက္ေႀကာင္းကကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲ အစီအရီ ေပၚလာေလသည္။
“ရန္ကုန္တကၠသိုလ္စာႀကည့္တိုက္ကို၊ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ပါတ္မွ် သြားခဲ့ရတယ္။ လြတ္လပ္ေရးမရမီက ထုတ္ေ၀ခဲ့တဲ့ သတင္းစာအေဟာင္းေတြကို၊ ေမႊေႏွာက္ရွာေဖြၿပီး၊ ၿပဴးတူးၿပဲတဲ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ႀကည့္ခဲ့ရတယ္..။ အေႀကာင္း တစ္ခုေႀကာင့္ခင္ဗ်။ အဲဒီအေႀကာင္းကို ေၿခေနခ်ိန္ခါ မက်ေသးလို႔၊ ေၿပာမၿပႏိုင္ေသးပါ, ခင္ဗ်ာ”
ဟုတ္ပါသည္။ ေၿခေနခ်ိန္ခါမက်ေသးမီေၿပာလိုက္လွ်င္၊ ေၿပာလိုက္သည့္ စကား ေကာက္ေႀကာင္းအတိုင္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္ ’သူတို႔’ တေကာက္ေကာက္ လိုက္လာႀကလိမ့္မည္။ ဤသည္မွာ, ၿပႆနာ…။ ထို႔ေႀကာင့္’ဒါေလး, ကို နားလည္ေပးႀကပါ’ဟုသာ၊ စာဖတ္သူ ရဲေဘာ္ရဲေမတို႔အား ေလေၿပထိုးရေပေတာ့သည္။
“ေၿပာလိုရင္းကိုဆက္ရရင္၊ တရက္မွာ, သူရိယသတင္းစာလား…။ ၿမန္မာ့အလင္းသတင္းစာလား...။ ေဆြးေၿမ့ၿပီး, ရိ’ေနတဲ့ သတင္းစာတစ္ေစာင္ပါ။ သတင္းစာအမည္ကိုေတာ့ အတိအက် မမွတ္မိေတာ့။ ဒါကို မမွတ္မိတာက၊ ကိစၥမရွိ..။ အတိအက် မွတ္မိ္တာက၊ ဒီတသက္ဘယ္ေတာ့မွ ေမ့ေပ်ာက္လိမ့္မယ္မဟုတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ရင္ထဲက တားမႏိုင္ဆီးမရ ခုန္ထြက္လာတဲ့စကားဗ်..”
ဤစကားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၿပာခဲ့သည္မွာ၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမတြင္ ၿဖစ္သည္။ ထိုေန႔က ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမတြင္ အခမ္းအနားတခု ရွိခဲ့သည္။ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမတြင္ က်င္းပသည့္ေႀကာင့္၊ ဤအခမ္းအနား ‘ဟိတ္’ႀကီးလွသည္ကို၊ အထူးေၿပာဖို႔မလိုၿပီ။
ပရိႆတ္က, မ်ားသည္။ ပညာဂုဏ္, ရာထူးဂုဏ္, ဓနဂုဏ္, အစရွိသည့္..‘အႏွစ္ဂုဏ္’ႏွင့္ ‘အကာဂုဏ္’ ..။ ‘အစစ္ဂုဏ္’ႏွင့္‘အတုဂုဏ္’..။ ဂုဏ္, ဂုဏ္, ဂုဏ္, ဂုဏ္…..ဂုဏ္ေတြေမာက္လြန္းလွသည့္ လူကုံထံ ဆိုသူမ်ား..၊ လူႀကီးလူေကာင္းဆိုသူမ်ား..၊ ဂုဏ္သေရရွိလူႀကီးမင္းဆိုသူမ်ား..၊ ဂုဏ္ယူၿပီးတက္လာခဲ့ႀကသည္။
“ကၽြန္ေတာ္ဦးၿခံသူႀကီး ရဲ႕ အထင္ကို ေၿပာမွာပါ...။ စိန္ေတြ, ပတၱၿမားေတြ, နီလာေတြ, ပုလဲေတြရယ္…...။
ေရႊေတြရယ္...။ ပိုး, ဖဲ, ကတီပါေတြရယ္…။ အဲဒါေတြ ၀တ္ဆင္လာႀကတဲ့Ladies and Gentlemen ဆိုသူေတြကို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က မ်က္စိေနာက္ေနပါလိမ့္မယ္..။ ဒါက ကၽြန္ေတာ့္ အထင္..”
ဟုတ္ပါသည္..။ ယခုပင္လွ်င္ေၿပာခဲ့သည္မွာ၊ ကၽြန္ေတာ့္အထင္မွ်သာ..။ အထင္မွ်သာဟု ဆိုသၿဖင့္၊ ေဖါ့မတြက္လိုက္ပါႏွင့္..။ အေႀကာင္း အေႀကာင္းေတြက အထင္အရွား ရွိေနသည္ကို ဆိုပါမည္။
လူအမ်ား၏ရင္ထဲမွၿပစ္ၿပစ္ႏွစ္ႏွစ္ထြက္လာသည့္ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္” ဟူေသာ နာမည္ပိုင္ရွင္သည္၊ အမ်ားၿပည္သူအတြက္ မရပ္မနား, အၿပင္းအထန္, အလုပ္, လုပ္ေနသူၿဖစ္သည္။
အမ်ားၿပည္သူထဲတြင္အမ်ားစုက၊ ေအာက္ေၿခကလူေတြၿဖစ္သည္။ ဤ ေအာက္ေၿခက လူေတြကသာ မ်ားေသာအားၿဖင့္ စစ္ေၿမၿပင္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ေသအတူရွင္အတူ စြန္႔လႊတ္စြန္႔စားခဲ့ႀကသည္ မဟုတ္ပါလား..။ ထိုစဥ္က ဂုဏ္ႀကီးရွင္မ်ား ဘယ္၀ယ္ ဘယ္ဆီမွာ၊ ေအာင္းေနႀကပါသနည္း။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အညာသား မို႔၊ အညာစကားနဲ႔ ေၿပာမယ္ဗ်..။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အားႀကီး နပ္၊ အားႀကီး လွစ္ တဲ့သူ..။ ဒီေတာ့ေအာက္ေၿခကလူေတြ, ေတာသူေတာင္သားေတြနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ..၊ သူ႔မ်က္ႏွာေပၚမွာ လင္းလက္လာမယ့္ အႀကည္ဓါတ္ကို၊ လွမ္းၿပီးၿမင္ေရာင္လိုက္မယ္ဗ်ာ..။ အဲဒီအႀကည္ဓါတ္မ်ိဳးဟာ၊ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမ အခမ္းအနား လူ႔မလိုင္ေတြႀကားကိုေရာက္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာမွာ၊ လင္းလက္လာႏိုင္ပါ့မလား..”
ရွင္းေနပါသည္။ ထိုအခမ္းအနားမွာၿမင္ရ ေတြ႕ရသည္မ်ားကို၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မ်က္စိေနာက္မွာ ေသၿခာေပ၏။
“အဲ..အခမ္းအနားစၿပီဗ်။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ဘိလပ္ၿပန္ဦးစိုးညြန္႔M.A., Barrister-at-Law က ႀသဘာစာကို ရြတ္ဖတ္ပါေလေရာ..”
ႀသဘာစာဟူသည္၊ မဂၤလာရွိ အခမ္းအနားႀကီးမ်ားတြင္ ရြတ္ဖတ္ေသာ ေကာင္းခ်ီးေပးသည့္စာ ဟူ၏.။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က ၀င့္ထယ္ေသာ အသံႀသဇာၿဖင့္ ႀသဘာစာ ဖတ္ၿပီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကို ေထာပနာေလသည္။
“အဲ..ႀသဘာစာဆိုတာကဟိတ္ႀကီးဟန္ႀကီး ပလႊား ၀င့္ႀကြားတဲ့စာ..။ ဒီလိုစာမ်ိဳး ရြတ္ဖတ္သံက..ဟဲ..ဟဲ။ ကိုယ္တိုင္က အရိုးအတိုင္းေၿပာတဲ့၊ အရိုးအတိုင္း ေၿပာတာကိုမွ နား၀င္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က..ဟဲ..ဟဲ..။ ဘယ္လိုမွ လိုက္ဘက္မညီ..”
သည္ေတာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္နားႀကားၿပင္းကတ္သြားၿပီထင့္..။ နားကေလာသြားၿပီထင့္...။ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္က ႀသဘာစာရြတ္ဖတ္လို႔ ၿပီးသြားၿပီ..။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အလွည့္ေရာက္ၿပီ..။ စကားေၿပာရသည့္ေနရာသို ႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေရာက္သြားၿပီ..။ ကဲ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေၿပာၿပီ..။
“ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကႀသဘာစာဖတ္သြားတယ္။ က်ဳပ္ကိုထူးၿခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အၿဖစ္၊ ခ်ီးက်ဴး ေထာပနာသြားတယ္။ ေနာက္တပဲြက်ရင္ ဒိထက္ ပိုထူးၿခားေအာင္၊ က်ဳပ္က ဂၽြမ္းထိုး ၿပမယ္..တဲ့။ ဟိုက္..မွတ္ကေရာဗ်ား..”
ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ခမ်ာ၊ မ်က္ႏွာမည္သို႔ထားမည္နည္း။ Ladies and Gentlemen မ်ား၊ လက္ခုတ္ လက္၀ါးတီးၿပီး ႀသဘာေပးႀကမည္လား..။ ငိုမရ, ရယ္မရၿဖစ္ေနသည့္ မိမိတ႔ို၏ မ်က္ႏွာကို၊ အဘယ္သို႔ ထားႀကမည္နည္း..။
“ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အဲဒီလိုမ်ိဳးေၿပာတတ္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ သမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ကေရာ၊ ဘယ္လို ေၿပာတတ္သလဲ..”
န၀တအာဏာသိမ္းၿပီးအေစာပိုင္း၊ စစ္ဦးဘီလူးပမာ ရမ္းေကာင္းေနသည့္ ကာလကို၊ ခဏမွ်ၿပန္လွည့္ႀကည့္ႀကပါစို႔..။
မ၀န္႔မရဲဆန္႔ငင္ဆန္႔ငင္ေရွ႕မတိုးႏိုင္ႀကသည့္ အပါးက ဘိုးေတာ္ႀကီးမ်ားကို၊ ၿပတ္ၿပတ္သားသား တင္းတင္းရင္းရင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ေၿပာခဲ့သည့္စကားမ်ားကို ၿပန္လည္၍ ႀကားေယာင္ႀကပါကုန္.။
“ကၽြန္ေတာ္ဦးၿခံသူႀကီးက‘တကြက္’ေတာ့ ခ်န္ထားပါတယ္..။ စာဖတ္သူ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကို.၊ ယားက်ိက်ိၿဖစ္ေအာင္၊ ခ်စ္စႏိုးေသာအားၿဖင့္ ’ကလိ’ခ်င္လို႔ပါ ခင္ဗ်ာ..ဟဲ..ဟဲ..”
ဤမွ်ဆိုလွ်င္ ထိုအေဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဤသမီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္တို႔သည္၊ ဘာေတြ ဘယ္လိုတူႀကသည္ကို ေပၚထင္လာေခ်ၿပီ။
ထို႔ေႀကာင့္ နိဂုံးခ်ဳပ္လိုက္ပါၿပီ..။ သုတကုသိုလ္ မ်ားထိုထိုကို ရေစလို၍ မွ်ေ၀ပါသည္ ေခၚေလသာဓု ဤယခု သာဓု..သာဓု..သာဓုပါခင္ဗ်ာ…။ ။ // ထိုအေဖ ဤသမီး ၿပီးဆံုးသြားပါၿပီ//
ဦးၿခံသူႀကီး(Burma Media Wash) [12:22PM;Jan 29, 2012]
ကဲ..ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေၿပာၿပီ..။
“ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ကႀသဘာစာဖတ္သြားတယ္။ က်ဳပ္ကိုထူးၿခားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ အၿဖစ္၊ ခ်ီးက်ဴး ေထာပနာသြားတယ္။ ေနာက္တပဲြက်ရင္ ဒိထက္ ပိုထူးၿခားေအာင္၊ က်ဳပ္က ဂၽြမ္းထိုး ၿပမယ္..တဲ့။ ဟိုက္..မွတ္ကေရာဗ်ား..”
သေဘာက်လြန္းလို႕ရီလိုက္ရတာ ဦးေလးၾကီးရယ္ ... ေက်းဇူးပါ။ ထိုအေဖသမီးေျပာတဲ့စကားေတြက်ေတာ့ ယားက်ိက်ိျဖစ္ေအာင္ ခ်န္ထားခဲ့တာ တကယ္ပဲ ကလိကလိျဖစ္ရပါတယ္။ အေမစုေျပာခဲ့တဲ့စကားေတြက အမ်ားၾကီးပဲ အားလံုးမွတ္သားစရာ သေဘာက်စရာေတြခ်ည္းပဲမို႕ ဦးေလးၾကီး ကဘာကိုဆိုလိုလဲ ေျပာျပပါဗ်ိဳ႕