ေကအိုင္အိုႏွင့္ ျမန္မာအစိုးရ အပစ္ခတ္ရပ္ဆဲေရးမလုပ္မွီ ႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္ဆဲေရးေနာက္ပိုင္း ဖားကန္႔ၿမိဳ႕ပံု။
ကခ်င္ “ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး” မွ ၾကံဳေတြ႕ရေသာ သင္ခန္းစာမ်ား
ျမန္မာအစိုးရသည္ လက္ရွိ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ညွိႏွဳိင္း ေဆြးေႏြးမွဳမ်ား ျပဳလုပ္ရာ၌ ပထမအဆင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲရရန္ ကမ္းလွမ္းျခင္း၊ ထို႔ေနာက္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ေဆာင္ျခင္းႏွင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္မ်ား ျပဳလုပ္ရန္ “ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး” အတြက္ဟူ၍ ကတိေပးျခင္းကုိ ၄င္း၏ အဓိကေသာ့ခ်က္ အသံုးအႏွဳန္းအေနႏွင့္ အသံုးျပဳလ်က္ ရွိသည္။ ယင္းျဖစ္စဥ္သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၌ အလြန္ဆိုးရြားေသာ ပဋိပကၡ အက်ိဳးဆက္မ်ား မျဖစ္ေပၚမီ အခ်ိန္ကတည္းက ၾကိဳးပမ္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
ကခ်င္ျပည္သူတို႔၏ အခြင့္အေရးမ်ားအား ေသခ်ာေစမည့္အျပင္ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ အက်ိဳးစီးပြားဆိုင္ရာ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ လုပ္ငန္းမ်ားကို လုပ္ကိုင္ေပးမည္ ဟူေသာ စစ္အစိုးရႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျပာဆိုမွဳမ်ားကုိ ယံုၾကည္ေမွ်ာ္လင့္ေသာ အားျဖင့္ KIO မွ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးအတြက္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ သေဘာတူ လက္မွတ္ ေရးထိုးခဲ့သည္။ ယခုအခါတြင္မူ ပဋိပကၡမ်ားကို ေျပလည္ေစမည့္ အစား အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးကတည္းက ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ၾကံဳေတြ႕ရသည္မွာ အစိုးရ၏ စစ္တပ္အင္အား တိုးျမွင့္ျခင္း၊ အၾကီးစား ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္းႏွင့္ သဘာ၀ သယံဇာတ အရင္းအျမစ္မ်ားကို တိုင္းတပါးထံ တင္ပို႔ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ားျဖစ္ျပီး ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳကို ဆုတ္ယုတ္ ပ်က္သုဥ္းေစမည့္ စီမံကိန္းမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။ ယင္း ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ အေယာင္ျပ က်ဴးလြန္မွဳမ်ားေၾကာင့္ ပဋိပကၡမ်ားပိုမို ျဖစ္ပြားလာေစျပီး ယမန္ႏွစ္ ဂၽြန္လမွ စတင္၍ လူဦးေရ ၇၅,၀၀၀ အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ခဲ့ရေသာ စစ္ပြဲမ်ားဆီသို႔ ျပန္လည္ ဦးတည္လာခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ကခ်င္တို႔ ၾကံဳေတြ႕ရသည့္ ယင္း အေတြ႕အၾကံဳမ်ားႏွင့္ ျဖစ္စဥ္တူျဖစ္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ရယူရန္ ၾကိဳးပမ္းလ်က္ရွိသည့္ အျခား တိုင္းရင္းသား မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားကို သတိေပးအပ္ပါသည္။
အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးလွ်င္ျပီးခ်င္း ခ်က္ခ်င္း ဆိုသလို ကခ်င္ျပည္နယ္ အတြင္းရွိ ကၽြန္းသစ္မ်ား ျပည့္ႏွက္ ေပါက္ေရာက္လ်က္ ရွိေသာ ေနရာမ်ား၌ သစ္ခုတ္လုပ္ငန္း အမ်ားအျပား သိသိသာသာ တိုးပြားလာခဲ့သည္။ တရားမ၀င္ေသာ ေရႊတြင္းႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းတြင္းမ်ားလည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ အဖိုးတန္ ျမစ္မ်ားတစ္ေလွ်ာက္ ေနရာယူလာၾကသည္။ သစ္ေတာမ်ား ခုတ္လွဲခံရျခင္း၊ ေရမ်ား အဆိပ္သင့္ျခင္းႏွင့္ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ား၏ သဘာ၀ သည္လည္း လံုးလံုးလ်ားလ်ား ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရသည္။ ယင္းတို႔၏ ၾကီးမားေသာ ပ်ံ႕ႏွံ႕မွဳမ်ားေၾကာင့္ ေရလႊမ္းမိုးျခင္းႏွင့္ ေျမစိုင္ေၾကာ ျပတ္ေရြ႕ျခင္းမ်ားကို ျဖစ္ေပၚေစသည္။ အသံုးျပဳျပီးသား ဆီမ်ား၊ ျပဒါးႏွင့္ ဆိုင္ရာႏိုက္ ဓာတ္ေပါင္းမ်ား စုပံုမွဳမ်ားသည္ ယခုအခါ သဘာ၀ သားရိုင္း တိရစာၦန္မ်ားႏွင့္ ေဒသခံ လူထုတို႔၏ က်န္းမာေရး အေျခအေနကို ျခိမ္းေျခာက္လ်က္ ရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။
တရုတ္ စီးပြားေရးသမားမ်ားသည္ စစ္အာဏာရွင္ အားကိုးျဖင့္ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ျပည္နယ္အတြင္းသိုု႔ ခ်င္းနင္း ၀င္ေရာက္လာျပီး ေကအိုင္အို နယ္ေျမတစ္ေလွ်ာက္၌ ကာစီႏို ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္း၊ ျပည့္တန္ဆာခန္းမ်ား ဖြင့္လွစ္ျခင္းမ်ားကို ျပဳလုပ္လာၾကသည္။ တရုတ္ ပညာရွင္မ်ားသည္လည္း ကၽြႏု္ပ္တို႔၏ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားကုိ ယူေဆာင္သြားရန္အတြက္ ျမန္မာ့ စစ္အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းကာ လမ္းေဖာက္ျခင္း၊ တံတားေဆာက္ျခင္းမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ၾကသည္။ တရုတ္သည္ ေရႊ၊ ေက်ာက္စိမ္းႏွင့္ အျခားေသာ အဖိုးတန္ ပစၥည္းမ်ားကို ကုန္ၾကမ္းမ်ားအေနႏွင့္ ေစ်းသက္သက္သာသာ တင္ပို႔ ၀ယ္ယူသြားျပီး အေခ်ာသတ္အဆင့္ ထုတ္ကုန္မ်ား ျပဳလုပ္၍ ႏိုင္ငံျခား တိုင္းျပည္မ်ားသို႔ ေရာင္းခ်ျခင္း အားျဖင့္ မ်ားျပားလွေသာ အျမတ္ေငြမ်ား ရရွိၾကသည္။
စစ္အစိုးရ၏ စစ္တပ္မ်ားကလည္း လာေရာက္ စခန္းခ်ျခင္း၊ ၄င္းတို႔၏ စစ္စခန္းခ်ရာ ေျမေနရာမ်ား၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုး အသစ္မ်ားကုိ ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္ သိမ္းယူျခင္းႏွင့္ အလုပ္သမားမ်ားအား မတရား ခိုင္းေစျခင္း၊ အဓမၼက်င့္ျခင္း အပါအ၀င္ ေဒသခံ ျပည္သူမ်ားကို ဆန္႔က်င္သည့္ မတရားျပဳက်င့္ျခင္းမ်ားကို က်ဴးလြန္လ်က္ ရွိသည္။
စစ္အာဏာပိုင္၏ အေပါင္းအေဖာ္ ျဖစ္သူ အၾကီးစား စီးပြားေရးသမား ျဖစ္သည့္ ေဌးျမင့္ ႏွင့္ သူပိုင္ ျဖစ္ေသာ ယုဇန ကုမၸဏီတို႔သည္ ဟူးေကာင္းေက်းရြာရွိ ျပည္သူတို႔အား ၄င္းတို႔၏ ေနရပ္မွ အဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းခိုင္း၍ ေျမဧကေပါင္း ၂၀၀,၀၀၀ ကို သိမ္းယူခဲ့ျပီး ကမာၻေပၚတြင္ အၾကီးဆံုး က်ားထိန္းသိမ္းေရး စခန္းမွ သဘာ၀ေလာင္စာဆီ ထုတ္လုပ္ႏိုင္မည့္ တသီးစား အပင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးေရးကို လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။
တရုတ္ႏုိင္ငံ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ ေကာ္ပိုေရးရွင္း (CPI) သည္ ယခုအခါ ေမခႏွင့္ ေမလိခ ျမစ္မ်ားႏွင့္ ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုေပၚတြင္ ဧရာမဆည္ၾကီး ခုနစ္ခုကို တည္ေဆာက္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထိုမွ ရရွိမည့္ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား၏ ၉၀% ကို တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ တင္ပို႔မည္ ျဖစ္ျပီး ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုဆည္ တစ္ခုတည္းကပင္လွ်င္ စကၤာပူႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံစာ ေရလႊမ္းမိုးလိမ့္မည္ ျဖစ္သည့္ အျပင္ ရြာေပါင္း ၄၇ ရြာမွ ရြာသူရြာသား ႏွစ္ေသာင္းအား အဓမၼေရႊ႕ေျပာင္းရန္ ဖိအားေပးခဲ့သည္။
ထိုကဲ့သို႔ သဘာ၀ သယံဇာတမ်ားအေပၚ စည္းမဲ့ကမ္းမဲ့ အျမတ္ထုတ္မွဳတို႔မွ ျပင္းထန္ဆိုးရြားေသာ လူမွဳေရး ျပႆနာမ်ား ျဖစ္ေပၚလာေစသည္။ ေျမယာမ်ားအား ႏုိင္ငံပိုင္အျဖစ္ သိမ္းယူျခင္းႏွင့္ အဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းခိုင္းျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ား အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ၀င္ေငြ မရွိေတာ့ျခင္း (သို႔မဟုတ္) ဘ၀၏ အဓိပၸာယ္ မရွိေတာ့ုျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚေစျပီး ၄င္းတို႔အား ညစ္ညမ္းျပီး က်န္းမာေရးႏွင့္ မညီညြတ္ေသာ သတၱဳတြင္းမ်ား၊ အိမ္နီးျခင္းႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းရန္ ဖိအားေပးျခင္းတို႔ ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းရျခင္းမ်ား အၾကား၌ ျဖစ္ေပၚလာရသည္မွာ မိန္းကေလးငယ္မ်ားအား တရုတ္ႏိုင္ငံသို႔ လူကုန္ကူး ခံရျခင္း ႏွင့္ သတို႔သမီးအျဖစ္ သို႔မဟုတ္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရးရံုမ်ားသို႔ အေရာင္းစားခံရျခင္းမ်ားပင္ ျဖစ္သည္။
မူးယစ္ေဆး စြဲျခင္းသည္ ယခုအခါ သတၱဳတြင္းမ်ားႏွင့္ ျမိဳ႕ၾကီးျပၾကီးမ်ားတြင္ အထူးေရပန္းစားလ်က္ ရွိသည္။ ျမစ္ၾကီးနားရွိ ရွာတာပူ ႏွင့္ ဒူကေထာင္း ကဲ့သို႔ေသာ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားရွိ မိသားစုတိုင္းလိုလိုသည္ ဘိန္းစြဲျခင္းကို ေတြ႕ၾကံဳ ခံစား ေနၾကရသည္။ ဟူးေကာင္းေက်းရြာရွိ သတၱဳတြင္းလုပ္ကိုင္သည့္ ျမိဳ႕နယ္တစ္ခုတြင္မူ ခန္႔မွန္းေျခအားျဖင့္ သတၱဳလုပ္သား ၈၀% မွာ ဘိန္းမဲ စြဲေနၾကသည္။ မူးယစ္ေဆး စြဲျခင္းႏွင့္အတူ ရာဇ၀တ္မွဳႏွင့္ ေလာင္းကစားျခင္း သည္လည္း တိုးပြားလ်က္ ရွိသည္။ မူးယစ္ေဆးစြဲျခင္းႏွင့္ လိင္ေဖ်ာ္ေျဖေရး ရံုမ်ား တိုးပြားလာျခင္းသည္ အိတ္ခ်္အိုင္ဗြီ ႏွင့္ေအအိုင္ဒီအက္စ္ (HIV/AIDS) ေရာဂါကို ပိုမို ျဖစ္ပြားေစသည္။
ကၽြႏု္ပ္တို႔ မ်ိဳးႏြယ္စုမ်ားသည္ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မွဳ ဟူသည့္ ဆိုးက်ိဳး အက်ိဳးဆက္မ်ားကို ခံစားေနရခ်ိန္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမၼတသစ္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအဖြဲ႕သည္ သတၱဳတြင္းမ်ား လည္ပတ္မွဳအတြက္ အခြန္ေငြမ်ား ေကာက္ခံျပီး ျပည္တြင္းႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အစိုးရ အာဏာပိုင္မ်ားသည္လည္း တြင္းထြက္မ်ားႏွင့္ သစ္ထုတ္လုပ္မွဳ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားျဖင့္ ေငြက်ပ္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိေနျပီ ျဖစ္သည္။ ေဒသခံ ျပည္သူလူထု၏ အေျခအေနတို႔ ဆိုးရြားသထက္ ဆိုးရြား လာေနခ်ိန္တြင္ လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အရာရွိမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားသည္လည္း သဘာ၀ အရင္းအျမစ္မ်ားအေပၚ ေခါင္းပံုျဖတ္ျခင္းျဖင့္ ရရွိေသာ အျမတ္ေငြမ်ားႏွင့္ ၾကီးပြား ခ်မ္းသာေနၾကသည္။
ႏိုင္ငံပိုင္အျဖစ္ သိမ္းယူထားေသာ ေျမယာမ်ားကို မူရင္း ပိုင္ရွင္မ်ားထံသို႔ ျပန္လည္ ေပးအပ္ရန္ ႏွင့္ အဖ်က္သေဘာ လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ စီမံကိန္းမ်ားကို ရပ္တန္႔ရန္အတြက္ မ်ားစြာေသာ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္သည့္ လက္မွတ္ေရးထိုး စာမ်ားႏွင့္ ေမတၱာရပ္ခံေသာ စာမ်ားကို အဆင့္ဆင့္ေသာ အစိုးရဌာနမ်ားသို႔ ေပးပို႔ခဲ့ျပီး ျဖစ္သည္။
တရား၀င္ေသာ အေရးကိစၥမ်ားမွာမူ တရားမွ်တစြြာ စီရင္ဆံုးျဖတ္ရန္အတြက္ ေနျပည္ေတာ္ ဗဟို တရားရံုးသို႔ တင္သြင္းျပီး ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သန္းေရႊႏွင့္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္၌ ျဖစ္ေပၚေသာ ျပႆနာမ်ားကိုမူ ျပန္လည္ သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္ျခင္းမ်ား လံုး၀ ျပဳလုပ္ျခင္း မရွိေခ်။ ဤသို႔အားျဖင့္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မွဳမ်ားသည္ ပိုမို အရွိန္အဟုန္ အားေကာင္းလာရျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကခ်င္လူထု၏ ဖိအားေပးခံရမွဳမ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္တပ္၏ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ ထိုးႏွက္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေကအိုင္အို(KIO) / ေကအိုင္ေအ(KIA) တပ္မ်ားသည္ ကခ်င္နယ္ေျမ တစ္၀ိုက္တြင္ စတင္ ေစာင့္ၾကပ္ ကာကြယ္ရျခင္း ျဖစ္ျပီး ၁၇ ႏွစ္ၾကာ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး သေဘာတူညီခ်က္မွာလည္း ယမန္ႏွစ္ ဂၽြန္လမွ စတင္၍ အဆံုးသတ္ခဲ့ရေလသည္။
ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္ ၾကံဳေတြ႕ရေသာ အေတြ႕အၾကံဳမွာ ရွင္းလင္းလွသည္။ ဦးစြာ ႏိုင္ငံေရး အျမင္အရ မဆိုထားႏွင့္၊ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ႏိုင္ငံအတြက္ တရားမွ်တမွဳႏွင့္ လူမွဳအက်ိဳးျပဳ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရး၌ ပင္လွ်င္ မွ်တမွဳ မရွိႏိုင္ပါ။
ကခ်င္ လူမွဳ ဖြံ႕ျဖိဳး တိုးတက္ေရး အဖြဲ႕ (KDNG) မွ စာဂ်ီ သည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၏ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မွဳဆိုင္ရာ စီမံကိန္းမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ ခဲ့သည္မွာ လြန္ခဲ့သည့္ ႏွစ္ေပါင္း ခုနစ္ႏွစ္ ကတည္းက ျဖစ္သည္။
ယခုဖတ္ရွဳရေသာ သေဘာထားအျမင္ အနည္းအက်ဥ္းမွာ ရွည္လ်ားေသာ သုေတသနစာတမ္းကို အေျခခံထားျခင္း ျဖစ္ျပီး အျပည့္အစံုကိုမူ www.kdng.org တြင္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္။
don't say like that now,idiot..it's been several decades you kachin has governed ur place,why did u agree myanmar gov n china to freely exploit ur place at that time?then when there is war,you complain about the exploitation of myanmar gov n china...the answer is obvious, it's becuz ur kachin gov is also greedy n selfish, only know about ur own profit, then when ur profit hurts, u put all the blame to mm govenment n china...stupid