~
ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတဲ့ ေခါင္းစဥ္သေဘာကေတာ့ အလြန္က်ယ္ျပန္႔ပါတယ္။ ပညာရွင္မဟုတ္ေပမယ့္ ျမင္ရာရႈ႕ ေထာင့္ကေန တင္ျပခ်င္လို႔ ဒီစာကို ေရးျဖစ္တာပါ။
လူတေယာက္မွာ သူ႔ရဲ႕ ဘ၀ကို ေမာင္းႏွင္တဲ့အရာဟာ သူယံုၾကည္တဲ့ ဘာသာတရား သုိ႔မဟုတ္ ယံုၾကည္ရာ အယူ၊ ၀ါဒ တခု ျဖစ္တယ္လုိ႔ ခဏ ခဏ ၾကားဖူးေနပါတယ္။
အလားတူ လူတေယာက္ရဲ႕ ယံုၾကည္ရာနဲ႔ ဘ၀ ျဖတ္သန္းမႈ၊ ေလ့က်င့္မႈသင္ၾကားမႈေတြဟာ လူတဦးခ်င္းစီရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ကို တုိက္ရုိက္ ပံုသြင္းေလ့ရွိၿပီး တဦးခ်င္းစီရဲ႕ လူ႔ ယဥ္ေက်းမႈဟာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈကို ထင္ဟပ္ ေပၚလြင္ေစပါ တယ္။
ယဥ္ေက်းတယ္ဆုိတဲ့ လူ႔ကမာၻ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ေလ့လာတဲ့အခါ ေအာင္ျမင္ ထြန္းကားတာေတြဘဲ ေတြ႔ရတာ ပါ တယ္။ ဒီ ေနရာမွာ ေအာင္ျမင္ထြန္းကားတုိင္း ယဥ္ေက်းမႈ မ်က္ႏွာက်က္ ျမင့္မားတယ္လုိ႔ မဆုိလုိပါဘူး။ ေသခ်ာတာ က ေတာ့ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတုိင္း ေအာင္ျမင္ၾကတာကို ဆုိလုိတာပါ။
မီးကို စတင္ေတြ႔ရွိလိုက္တာဟာ လူသားရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈ ျမင့္မားလာျခင္းရဲ႕ အဓိက အခ်ိဳးအေကြ႔ျဖစ္တယ္ဆုိတာ အားလံုး အသိပါ။ သားစိမ္း၊ ငါးစိမ္းစာေနတဲ့ လူသားဟာ အက်က္ကို စားလာခဲ့ရင္း ယဥ္ေက်းမႈ တဆင့္ ထပ္ျမင့္လာခဲ့တာပါ။
ၾကားဖူးတာေလး တခုရွိပါတယ္။ ကဗ်ာဟာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ တဆင့္ျမင့္မားမႈကို ျပသလုိ ပန္းခ်ီဟာလည္း ယဥ္ေက်းမႈ အဆင့္ အတန္း ျမင့္မားမႈကို ျပသတာပါတဲ့။ စာေပတတ္ေျမာက္မႈ အလြန္နည္းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း ေတြက ရုိင္းစိုင္းတာကုိ သတိထားမိၾကမယ္ထင္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ စာေပဟာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈကို အဓိက ပံုသြင္းတဲ့ လက္သည္ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေျပာရ ရင္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈမ်က္ႏွာက်က္ ဘယ္ေလာက္ျမင့္တယ္ မျမင့္ဘူး ဆုိတာ အဲဒီႏုိင္ငံက ပညာေရး စနစ္နဲ႔ တုိက္ ရုိက္ သက္ဆုိင္ပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံပညာေရးစနစ္ဟာ တေလွ်ာက္လံုး ပန္းအေရာင္အဆင္း တမ်ိဳးတည္းနဲ႔ ဥယ်ာဥ္တခုကုိ ဖန္တီးဖုိ႔ ေမြးထုတ္တဲ့ စမ္းသပ္ ပညာေရးသာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ ပန္းမ်ိဳးစံုတဲ့ ဥယ်ာဥ္ စစ္စစ္ တခုရဲ႕ တကယ့္အလွတရားကုိ အခုထိ မျမင္ေတြ႔ရ ေသးတာပါ။ ပန္းတမ်ိဳးနဲ႔ တမ်ိဳး အလွခ်င္း ယွဥ္တြဲမွသာ အလွတရားေတြဟာ အျပန္အလွန္ သဟဇာတျဖစ္ျဖစ္နဲ႔ ေလာက ကုိ အလွဆင္ ႏုိင္ၾကတာပါ။
တကယ္ဆုိရင္ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု၊ ဘာသာေပါင္းစံု၊ အသားအေရာင္မ်ိဳးစံု စုေ၀း ေနထုိင္ၾကတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္း တခုပါ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရး ပဋိပကၡေတြနဲ႔ မၾကာခဏ ရင္ဆုိင္ၾကရၿပီး အဲဒီ ေထာင္ ေခ်ာက္ႀကီးထဲကုိ သိလွ်က္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ မသိဘဲ လွ်က္ေသာ္ လည္းေကာင္း ဆင္းသက္ရင္း အက်ိဳးနည္းရသူေတြက ျမန္မာႏုိင္ငံသားေတြပါဘဲ။
ဒါကလည္း အာဏာရွင္ေတြက တုိင္းျပည္ကို ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးမႈိင္းေတြတိုက္၊ သပ္လွ်ိဳ ေသြးခြဲ၊ အမုန္း စိတ္မ်ားကို ေမြးျမဴေပးခဲ့တာေၾကာင့္လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလုိ အျဖစ္ဆုိးေတြရဲ႕ အဓိက တရားခံဟာ တကယ္ေတာ့ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းရဲ႕ သင္ၾကားေလ့က်င့္ေရး စနစ္ သုိ႔မဟုတ္ ပညာေရး စနစ္လုိ႔ ေျပာရမွာပါ။
စာသင္ေက်ာင္းေတြနဲ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အျပန္အလွန္ အသိအမွတ္ျပဳမႈ၊ ေလးစားမႈ၊ ယံုၾကည္မႈေတြ ထားတတ္တဲ့ အေလ့ အက်င့္နဲ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအက်ိိဳးကို အက်ိဳးျပဳတတ္၊ အလွဆင္တတ္ေအာင္ သင္ၾကားတဲ့ ဓေလ့ မရွိခဲ့တာ သတိထားမိပါ တယ္။
မၾကာေသးခင္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္က ပဋိပကၡေတြမွာ ျမင္ရ၊ ၾကားရတာအလြန္ စိတ္မခ်မ္းေျမ့စရာ ခံစားရပါတယ္။ ဒါေတြ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ခဲ့သလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းဟာ အခုထိ ဘ၀မွာ အေမးျဖစ္ဆံုး ေမးခြန္း တခုျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ခႏၶာက အေသြးအသားေတြ တစစီ ပဲ့က်ေနသလုိ ခံစားရလြန္းလုိ႔လည္း အေမးျဖစ္ဆံုး ေမးခြန္းျဖစ္ခဲ့တာပါ။
ရခိုင္ျပည္နယ္က အျဖစ္အပ်က္ရဲ႕ လက္သည္ဟာ တကယ္ေတာ့ အမုန္းတရားေတြ ေမြးျမဴခံထားရတဲ့ အနာေဖးခြာမႈ အနာ သစ္ဖန္တီးမႈေၾကာင့္လုိ႔ နားလည္ပါတယ္။
ေျပာရရင္ Culture of Tolarance ဆုိတဲ့ သည္းခံျခင္းဆုိင္ရာ ယဥ္ေက်းမႈ ဘာသာရပ္ကို ျမန္မာ့လူ႔သင္ၾကားမႈ မျပဳတာ အဓိကလုိ႔ ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ဒီဘာသာရပ္က အဓိက အေထာက္ အပံ့ လည္းျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရဖုိ႔ ဒီဘာသာရပ္ဟာ အဖက္ဖက္ေသာ အင္အားစုမ်ား၊ တဦးခ်င္း စီေသာ ႏို္င္ငံသားတုိင္းမွာ လုိအပ္ေနတာပါ။
တကယ္ဆုိရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လူမ်ားစု ကိုးကြယ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာသာက သြန္သင္ဆံုးမမႈ အခ်ဳပ္သေဘာမွာေတာ့ ငါ၊ သူ တပါး၊ ေယာကၤ်ား၊ မိန္းမ၊ ပုဂၢိဳလ္၊ သတၱ၀ါ ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ မခြဲျခားတဲ့ ဘာသာအယူ၀ါဒ တခုပါ။ ဒါဟာ ဘာကို ျပ သလဲ ဆုိရင္ သည္းခံ ျခင္း ယဥ္ေက်းမႈထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ဆံုးမမႈပါ။
ေနာက္ အစၥလာမ္ ဘာသာဆုိတာလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးတည္တဲ့ ဘာသာတရားပါ။ အခု ျဖစ္သြားခဲ့တာဟာ ဘာသာေရး အဓိက႐ုဏ္းလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
လူတေယာက္က ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာက မည္းမည္းျမင္ ကုလား၊ ျဖဴျဖဴျမင္ တ႐ုတ္၊ ငါနဲ႔ မတူ ငါ့ရန္သူ ဆုိတဲ့ အမုန္း စိတ္ေတြက အျမစ္တြယ္ေနတယ္တဲ့။ ဒါေၾကာင့္ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး မလုိလားသူေတြက ဒီအနာကိုအႀကိမ္ ႀကိမ္ ထုိးဆြရင္း ဘံုရန္သူ ရွာၿပီး ကိုယ့္အင္အားစု ေထာက္ခံမႈရေအာင္၊ တျခားသူေတြ အခ်င္းခ်င္း ေသေၾကေအာင္ ပ်က္စီးေအာင္ လုပ္တာပါ တဲ့။
သူေျပာတာ အမွန္ဘဲလား၊ မဟုတ္ပါေစနဲ႔ လုိ႔ ဆုေတာင္းယံုရလြဲၿပီး ကိုယ္လည္း မတတ္သာတဲ့ အေျခမွာ ေရာက္ေနရတာ ပါ။
Culture of Tolerance ဆုိတဲ့အေၾကာင္း ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမယ္။
~
0 comments :
Post a Comment