~
ၾကယ္ျပာ ~
သည္ကယန္းရြာေလးကေတာ့ ကံလွရြာလို႔ေခၚတယ္။ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း ပင္ေလာင္းျမိဳနယ္အထဲမွာ တည္ရွိေနတဲ့ ပအုိ၀္းကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေဒသအပိုင္ျဖစ္တယ္။
အထက္ေပါင္းေလာင္းဆည္ ျပီးသြားျပီျဖစ္လို႔ ေရ၀ပ္ဧရိယာအတြင္းက ရြာေပါင္း ၂၃ ရြာကို ေျပာင္းေရြ႔ေပးဖို႔ လွ်ပ္စစ္၀န္ၾကီးဌာနကေန တြန္းအားေပးတာကုိ ခံေနရတဲ့ထဲက ရြာတရြာပါ။
ပအို၀္းေဒသထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားတည္ရွိေနတဲ့ ကယန္းလူမ်ိဳးစစ္စစ္ေတြရ့ဲ ရြာေလးပါ။ အိမ္ေျခ ၆၀ ေလာက္သာ ရွိတယ္။
ေပါင္းေလာင္ေခ်ာင္းရဲ့ ေဘး၀ဲယာတေလွ်ာက္မွာ စပါး၊ ေျမပဲ၊ နႏြင္း၊ ကြမ္းသီးလုပ္ငန္းေတြကို အဓိကလုပ္ကိုင္ၾကတယ္။
စီးပြားျဖစ္ အပို၀င္ေငြလုပ္ငန္းအေနနဲ႔ကေတာ့ ေတာထဲမွာ အေလ့က်ေပါက္ေနတဲ့ ၾကိမ္ေတြကိုခုတ္ယူျပီး၊ ၾကိမ္ပလိုင္းၾကိဳးေတြ ယက္လုပ္ၾကတာပါ။
ၾကိမ္အမ်ိဳးအစားအေပၚ မူတည္ျပီးေတာ့ ေစ်းေကာင္းရတယ္။
ၾကိမ္ငန္းလို႔ေခၚတဲ့ ၾကိမ္အနီေရာင္နဲ႔ ယက္လုပ္ထားတဲ့ၾကိဳးက ၾကိမ္ခါး(ၾကိမ္အျဖဴ)ထက္ ေစ်းပိုရတယ္။
ပင္ေလာင္းျမိဳ့ေပၚ ေပါက္ေစ်းကၾကိဳးတေခ်ာင္းကို က်ပ္၂၅၀ ကေန ၅၀၀။
"တစ္ရက္ကို မိသားစုတစ္စု ဆိုရင္ ၾကိဳး၅၀ေလာက္ျပီးတယ္" လို႔ ကယန္းအမ်ိဳးသမီး မေပၚက ဆိုတယ္။
တရြာလုံးက ယက္လုပ္ထားသမွ်ကို စုထားျပီးေတာ့ ျမိဳ့ေပၚကိုလူတစ္ေယာက္ကသြားေရာင္းခ်ေပးတယ္။
အရင္းမစိုက္ရတဲ့ ဒီလုပ္ငန္းရဲ့ ၀င္ေငြက တရြာလုံးကို တစ္လ ၁၀ သိန္းအထက္၀င္ေငြျဖစ္လာေစတယ္။
ကယန္းလူမ်ိဳးေတြက အလြန္ကိုေသြးစည္းညီညြတ္ျပီးေတာ့ အျမဲတမ္းအုပ္စုလိုက္ သြားလာလွဳပ္ရွားတတ္ၾကေပမယ့္ မိသားစု၀င္ေတြအခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနထိုင္ခဲၾကတယ္။
အျခားလူမ်ိဳးစု၀င္ေတြကို အသက္အရြယ္ေပၚမူတည္ျပီးေတာ့ ေခၚေ၀ါတဲ့အေခၚအေ၀ၚမ်ိဳးေတြ ဥပမာ အေဖ၊ အေမ၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ စတဲ့ အသုံအႏွဳန္းေတြ မရွိၾကဘူး။
မိဘနဲ႔သားသမီးက စျပီးေတာ့ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းအားလုံးကို ျမန္မာလို႔ နင္၊ ငါလို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ကယန္းအသုံးအႏွဳန္းနဲ႔ ေခၚၾကတယ္။
ကယန္းအသုံးအႏွဳန္းတခ်ိဳ႔
အိမ္ေမြးတိရစၧာန္အျဖစ္ ၾကက္၊ ၀က္၊ မန္ဒါလီေတြ ေမြးထားေပမဲ့ ပုံမွန္ေတာလိုက္ထြက္ၾကတယ္။ သားေကာင္ေတြကေတာ့ ဂ်ီ၊ ေတာင္ဆိတ္၊ ေတာ၀က္၊ ေမ်ာက္ေတြေပါ့။
အသားေတြကို အေျခာက္လွမ္းျပီးေတာ့ အသားအေနနဲ႔သိုေလွာင္ၾကတယ္။
အမဲလိုက္လက္နက္ကိုေတာ့ တူးမီးေသနတ္ေတြသုံးတယ္။
တူးမီးက တစ္အိမ္ကို တလက္နီးပါး ရွိၾကတယ္။
ကယန္းေတြရဲ့ပင္တိုင္ အစားအစာကေတာ့ မုန္ညွင္းအစိမ္းကို ေထာင္းျပီးေတာ့ ၀ါးက်ဥ္ေတာက္ထဲမွာ အခ်ဥ္ေဖာက္၊ ျပီးရင္ ေနျပန္လွန္းထားတဲ့ မုန္ညွင္းပုပ္လို႔ေခၚတဲ့ မုန္ညွင္းေျခာက္ကို အသားေျခာက္ေတြနဲ႔ ေရာျပဳတ္ထားတဲ့ ဆန္ျပဳတ္နဲ႔ တြဲဖက္စားၾကတယ္။
ေနာက္ ... ကယန္းဟင္းလ်ာေတြက အစပ္ အလြန္ကဲပါတယ္။ တျခားေဒသကလူေတြ စားနိုင္ဖို႔ခဲယဥ္းတယ္။
ကယန္းအမ်ိဳးသားေနက ဧျပီလ၁၀ ရက္ေန႔ပါ။
ဒီလိုမ်ိဳးရက္ေတြမွာ ေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ ကယန္းရိုးရာပေဒသအကေတြ ကၾကတာ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
--
ၾကယ္ျပာ ~
 |
| ကယန္းရြာမွ ကယန္းေက်ာင္းဆရာမတဦးကုိ ဧရာ၀တီ တအုပ္ နမူနာ ေပးအပ္ခ့ဲပါတယ္ |
အထက္ေပါင္းေလာင္းဆည္ ျပီးသြားျပီျဖစ္လို႔ ေရ၀ပ္ဧရိယာအတြင္းက ရြာေပါင္း ၂၃ ရြာကို ေျပာင္းေရြ႔ေပးဖို႔ လွ်ပ္စစ္၀န္ၾကီးဌာနကေန တြန္းအားေပးတာကုိ ခံေနရတဲ့ထဲက ရြာတရြာပါ။
ပအို၀္းေဒသထဲမွာ ထူးထူးျခားျခားတည္ရွိေနတဲ့ ကယန္းလူမ်ိဳးစစ္စစ္ေတြရ့ဲ ရြာေလးပါ။ အိမ္ေျခ ၆၀ ေလာက္သာ ရွိတယ္။
ေပါင္းေလာင္ေခ်ာင္းရဲ့ ေဘး၀ဲယာတေလွ်ာက္မွာ စပါး၊ ေျမပဲ၊ နႏြင္း၊ ကြမ္းသီးလုပ္ငန္းေတြကို အဓိကလုပ္ကိုင္ၾကတယ္။
 |
| ကယန္းလွပိ်ဳျဖဴမ်ား |
ၾကိမ္အမ်ိဳးအစားအေပၚ မူတည္ျပီးေတာ့ ေစ်းေကာင္းရတယ္။
ၾကိမ္ငန္းလို႔ေခၚတဲ့ ၾကိမ္အနီေရာင္နဲ႔ ယက္လုပ္ထားတဲ့ၾကိဳးက ၾကိမ္ခါး(ၾကိမ္အျဖဴ)ထက္ ေစ်းပိုရတယ္။
ပင္ေလာင္းျမိဳ့ေပၚ ေပါက္ေစ်းကၾကိဳးတေခ်ာင္းကို က်ပ္၂၅၀ ကေန ၅၀၀။
"တစ္ရက္ကို မိသားစုတစ္စု ဆိုရင္ ၾကိဳး၅၀ေလာက္ျပီးတယ္" လို႔ ကယန္းအမ်ိဳးသမီး မေပၚက ဆိုတယ္။
တရြာလုံးက ယက္လုပ္ထားသမွ်ကို စုထားျပီးေတာ့ ျမိဳ့ေပၚကိုလူတစ္ေယာက္ကသြားေရာင္းခ်ေပးတယ္။
အရင္းမစိုက္ရတဲ့ ဒီလုပ္ငန္းရဲ့ ၀င္ေငြက တရြာလုံးကို တစ္လ ၁၀ သိန္းအထက္၀င္ေငြျဖစ္လာေစတယ္။
 |
| ကယန္းေခါင္ရည္ကို ရိုးရာပုံစံအတိုင္း ၀ါးပိုက္ေလးေတြနဲ႔ စုပ္ယူေသာက္သုံးသူ |
ကယန္းလူမ်ိဳးေတြက အလြန္ကိုေသြးစည္းညီညြတ္ျပီးေတာ့ အျမဲတမ္းအုပ္စုလိုက္ သြားလာလွဳပ္ရွားတတ္ၾကေပမယ့္ မိသားစု၀င္ေတြအခ်င္းခ်င္း ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနထိုင္ခဲၾကတယ္။
အျခားလူမ်ိဳးစု၀င္ေတြကို အသက္အရြယ္ေပၚမူတည္ျပီးေတာ့ ေခၚေ၀ါတဲ့အေခၚအေ၀ၚမ်ိဳးေတြ ဥပမာ အေဖ၊ အေမ၊ ဦးေလး၊ အေဒၚ၊ စတဲ့ အသုံအႏွဳန္းေတြ မရွိၾကဘူး။
မိဘနဲ႔သားသမီးက စျပီးေတာ့ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းအားလုံးကို ျမန္မာလို႔ နင္၊ ငါလို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ကယန္းအသုံးအႏွဳန္းနဲ႔ ေခၚၾကတယ္။
ကယန္းအသုံးအႏွဳန္းတခ်ိဳ႔
နား=နင္
ငါး= ငါ
ဖက္ပလာ=အဘိုးၾကီး
မိုပလာ=အဘြားၾကီး
နာအံဒိတ္ေရ = ထမင္းစားပါေတာ့
အိမ္ေမြးတိရစၧာန္အျဖစ္ ၾကက္၊ ၀က္၊ မန္ဒါလီေတြ ေမြးထားေပမဲ့ ပုံမွန္ေတာလိုက္ထြက္ၾကတယ္။ သားေကာင္ေတြကေတာ့ ဂ်ီ၊ ေတာင္ဆိတ္၊ ေတာ၀က္၊ ေမ်ာက္ေတြေပါ့။
အသားေတြကို အေျခာက္လွမ္းျပီးေတာ့ အသားအေနနဲ႔သိုေလွာင္ၾကတယ္။
 |
| အမဲလိုက္တူးမီးေသနတ္ကိုင္ထားသူ ကယန္းအမ်ိဳးသားမုဆိုး |
တူးမီးက တစ္အိမ္ကို တလက္နီးပါး ရွိၾကတယ္။
ကယန္းေတြရဲ့ပင္တိုင္ အစားအစာကေတာ့ မုန္ညွင္းအစိမ္းကို ေထာင္းျပီးေတာ့ ၀ါးက်ဥ္ေတာက္ထဲမွာ အခ်ဥ္ေဖာက္၊ ျပီးရင္ ေနျပန္လွန္းထားတဲ့ မုန္ညွင္းပုပ္လို႔ေခၚတဲ့ မုန္ညွင္းေျခာက္ကို အသားေျခာက္ေတြနဲ႔ ေရာျပဳတ္ထားတဲ့ ဆန္ျပဳတ္နဲ႔ တြဲဖက္စားၾကတယ္။
ေနာက္ ... ကယန္းဟင္းလ်ာေတြက အစပ္ အလြန္ကဲပါတယ္။ တျခားေဒသကလူေတြ စားနိုင္ဖို႔ခဲယဥ္းတယ္။
ကယန္းအမ်ိဳးသားေနက ဧျပီလ၁၀ ရက္ေန႔ပါ။
ဒီလိုမ်ိဳးရက္ေတြမွာ ေဟာေျပာပြဲေတြနဲ႔ ကယန္းရိုးရာပေဒသအကေတြ ကၾကတာ ေတြ႔ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
--
0 comments :
Post a Comment