တေန႔က မေတြ႔တာၾကာေနတ့ဲ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ စင္ကာပူေရာက္ ျမန္မာေတြစုေ၀းတတ္တ့ဲ ပင္နီဆူလာမွာေတြ႔လို႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထုိင္ျဖစ္ၾကတယ္။
အရင္က ေတာ္ေတာ္ဝတ့ဲသူမ ခု ကုိယ္ေရစစ္သြားသလိုဘဲ။
ဒါနဲ႔ေမးၾကည့္မိတယ္… …
“ဟ့ဲ နင့္ေဘာ္ဒီ ေတာ္ေတာ္က်သြားပါလား၊ ေနမေကာင္းဘူးလား”
“ေကာင္းပါတယ္ဟာ”
“ဒါဆိုဘာျဖစ္လိုလဲ အိမ္လြမ္းလို႔လား”
“မဟုတ္ပါဘူးဟာ၊ င့ါ အခန္းေဖာ္ေၾကာင့္ပါ”
“ဘယ္လိုလဲ ေသခ်ာေျပာစမ္းပါအံုး”
“ဒီေကာင္မက အလိုက္ကန္းဆိုးမသိဘူးဟ၊ ည ည က်ရင္ ကြန္ျပဴတာ တလံုးနဲ႔ ဆူေနတာ၊ Chatting ရုိက္တယ္၊ ဂိမ္းေဆာ့တယ္၊ သီခ်င္းဖြင့္တယ္၊ ျပီးေတာ့အခန္းထဲကုိ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ လုပ္တယ္၊ တခါးကုိ အသံအက်ယ္ၾကီး ဖြင့္တယ္ ပိတ္တယ္၊ ညဥ္႔နက္သန္းေကာင္ သူ႔ဘဲနဲ႔ ဖုန္းေျပာတယ္ စံုလို႔ပါဘဲဟာ”
“နင္ က မေျပာဘူးလား”
“ေျပာလဲ ရန္ျဖစ္ရတာဘဲ အဖတ္တယ္တယ္၊ ေတာ္ေတာ္စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္ဟ၊ အဲဒါေၾကာင့္ ညဘက္အိပ္ေရးေတြပ်က္ၿပီး ေပါင္၂၀ ေလာက္ ကုိယ္အေလးခ်ိန္က်သြားတာ”
“ဒါဆိုလဲ အခန္းေျပာင္းလိုက္ေပ့ါဟာ၊ လြယ္လြယ္ေလးဘဲ”
…ဆိုေတာ့
သူျပန္ေျပာလာတ့ဲစကားေၾကာင့္ က်ေနာ္လည္း ေသာက္ေနတ့ဲ လက္ဘက္ရည္ေတာင္ သီးကုန္တယ္။
သူေျပာတာက… …
“ေျပာင္းမလို႔ဘဲ၊ ေနာက္ထပ္ ၁၅ ေပါင္ေလာက္ ထပ္ခ်ခ်င္ေသးလို႔”…တ့ဲ။
သန္၄ကုိ ~
photo by www.asianhealthsecrets.com
ဧရာ၀တီ Facebook / ဧရာဝတီ Twitter
-
0 comments :
Post a Comment