ဧရာ၀တီ သတင္း၀က္ဘ္ဆိုက္မွာ “ရန္ကုန္ေလထု ညစ္ညမ္းမႈ အႏၲရာယ္ ရွိေနၿပီလား” ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ သဘာ၀ ၀န္းက်င္ေရးရာ ဆိုင္ရာ သတင္းတို တပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ သတင္းတို ဆိုေပမယ့္ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ စိတ္၀င္စားမႈ ႏွစ္ခုစလုံး ခံစားရ ေစတဲ့ သတင္းပါပဲ။
လက္ပံေတာင္းေဒသ ေၾကးနီတူးေဖာ္ေရး စီမံကိန္း ျမင္ကြင္းတခု (ဓာတ္ပုံ - ေဂ်ပုိင္)
အဲဒီသတင္းက ေအာက္ပါအတို္င္း ျဖစ္ပါတယ္။
၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္မွ ၂ဝ၁၃ ခုႏွစ္ ေမလအတြင္း သန္လ်င္၊ သာေကတ၊ ေရႊျပည္သာ၊ လႈိင္သာယာႏွင့္ ေမွာ္ဘီ ၿမိဳ႕နယ္မ်ား တြင္ ေလထုအတြင္း ဖုန္မႈန္႔ပါ၀င္မႈကို သုေတသနျပဳ တိုင္းတာခဲ့ရာ သာေကတၿမဳိ႕နယ္တြင္ ေလထုအတြင္း ဖုန္မႈန္႔ ပါ၀င္မႈ အတိုင္းအဆ အမ်ားျပားဆုံး ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရွိရေၾကာင္း က်န္းမာေရးဦးစီးဌာန လုပ္ငန္းခြင္က်န္းမာေရး ဌာန ညႊန္ၾကားေရးမႉး ေဒါက္တာ ျမင့္သိန္းက ေျပာၾကားသည္ဟု ဇူလိုင္ ၂၆ ရက္ေန႔ ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာ တြင္ ေဖာ္ျပထား သည္။
သာမန္အားျဖင့္ ေလထုတြင္း ဖုန္မႈန္႔ပါ၀င္မႈသည္ (Particular Matter - PM10) သည္ 50 ug /m3 အတြင္းသာ ရွိရ မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း (PM10) သည္ 120ug / m3 ျဖစ္ေန၍ ေလထဲတြင္ ဖုန္မႈန္႔ ပါ၀င္မႈ အတိုုင္းအဆ မ်ားျပားေန သည့္ အတြက္ အႏၲရာယ္ရွိ အဆင့္သတ္မွတ္မႈတြင္ သာေကတၿမဳိ႕နယ္သည့္ ထိပ္ဆုံး၌ ရွိေနေၾကာင္း၊ ေျခာက္ေသြ႕ ရာသီမ်ားတြင္ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ ပိုမိုမ်ားျပားေၾကာင္း သိရသည္။
ဒီသတင္းေလးကို ဖတ္ၿပီးတာနဲ႔ အခ်က္ ၂ ရပ္ကို တၿပိဳင္နက္တည္း ခံစားရပါတယ္။ ပထမ တခ်က္က ေလထု ညစ္ညမ္းမႈေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္မွာ အႏၲရာယ္ ရွိေနၿပီလား ဆိုတဲ့ စိုးရြံ႕စိုးထိတ္ ခံစားမႈပါ။ ေနာက္တခုက သတင္းထဲမွာပါတဲ့ ဖုန္မႈန္႔ပါ၀င္မႈေတြ အေၾကာင္းပါ။ ဖုန္မႈန္႔ပါ၀င္မႈကို ဘယ္လိုေခၚၿပီး၊ ဘယ္လို စမ္းသပ္တယ္ ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြပါပဲ။ ေလထဲမွာ ဖုန္မႈန္႔ေတြ အမႈန္ေတြကို PM လို႔ ေခၚပါသတဲ့။
PM လို႔ေခၚတဲ့ Particulate Matter ဆိုတာ ဘာလဲ။
ေလထဲမွာ ဟိုဒီပ်ံ႕လြင့္ လြင့္ေမ်ာေနတဲ့ အရာေတြ ရွိပါတယ္။ သာမန္မ်က္ေစ့နဲ႔ မျမင္ႏိုင္တာေတြေရာ၊ သာမန္မ်က္ေစ့ နဲ႔ ျမင္ႏိုင္တဲ့ အမႈန္ေတြေရာ အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီလို အမႈန္ေတြ ဖုန္မႈန္႔ေတြက ေလထုညစ္ညမ္းျခင္း ျဖစ္ေစတာပါ။ (Particulate Matter – PM) ဆိုတာ အမႈန္ အမႊားေတြ ဖုန္မႈန္႔ေတြေၾကာင့္ ေလထုညစ္ညမ္း ေစတာကို ေခၚတာပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ေလထုထဲမွာ ဖုန္မႈန္႔ပါ၀င္မႈ မ်ားျပားျခင္းလို႔ ဆိုရမွာပါ။ အမႈန္အမႊားနဲ႔ ဖုန္မႈန္႔ေတြ ေလထုထဲမွာ မ်ားျပားလာၿပီး ေလထုကို ညစ္ညမ္းေစရင္ျဖင့္ လူသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အသက္႐ႉလမ္းေၾကာင္း ဆိုင္ရာ ေရာဂါေတြ ျဖစ္ေစပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ မရွိေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးေတြ လုပ္ေဆာင္ေန ၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ေလထဲမွာ ဖုန္မႈန္႔နဲ႔ အမႈန္အမႊား ပါ၀င္မႈ အေၾကာင္း ေလ့လာၾကည့္ရေအာင္ပါ။
ဖုန္မႈန္႔ေတြ အမႈန္အမႊားေတြဟာ ပုံသ႑ာန္အမ်ိဳးမ်ိဳး အရြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိႏိုင္ၿပီး၊ အစိုင္အခဲ အျဖစ္လည္း ရွိေနႏိုင္သလို ေရမႈန္ေရမႊား အျဖစ္လည္း ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ သူတို႔ကို အဓိကအားျဖင့္ အုပ္စု ၂ စု ခြဲၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီ အုပ္စုေတြ ဟာ ကြာျခားခ်က္ အေနအထား အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါတယ္။ တခုက အရြယ္အစား ကြာျခားတာပါပဲ။ အမႈန္ႀကီးေတြ ကို PM10 လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး၊ အမႈန္ေသးကိုေတာ့ PM2.5 လို႔ ေခၚေ၀ၚပါတယ္။
အမႈန္ႀကီးေတြဟာ ၂.၅ မိုက္ခ႐ိုမီတာကေန ၁၀ မိုက္ခ႐ိုမီတာၾကား ရွိတဲ့ အရြယ္အစားေတြပါ။ တနည္းအားျဖင့္ လူ႔ဆံပင္ထက္ အပုံ ၂၅ ပုံကေန အပုံ ၁၀၀ ၾကားပို ေသးငယ္တဲ့ အရြယ္အစားပါ။ ဒီလို အမႈန္ႀကီးေတြကို PM10 (ပီအမ္တင္းန္) လို႔ ေခၚတယ္။ ေလထုထဲ မွာ ပ်ံ႕လြင့္တတ္တဲ့ ဒီအမႈန္ႀကီးေတြက အရမ္းအႏၲရာယ္ အမ်ားႀကီး မေပးဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။
PM2.5 (ပီအမ္တူးပြိဳင့္ဖိုက္) လို႔ေခၚတဲ့ အမႈန္ေသးကေတာ့ ၂.၅ မိုက္ခ႐ိုမီတာထက္ ေသးငယ္ၿပီး ပါးလႊာပါတယ္။ တနည္း ေျပာရရင္ လူ႔ဆံပင္ထက္ အပုံ ၁၀၀ ထက္ ပိုေသးငယ္ ပါးလႊာတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီလို အမႈန္ေတြ ဖုန္ေတြ ဘယ္က ေရာက္လာတာပါလိမ့္။
အမႈန္ေတြ ဖုန္ေတြဟာ အရြယ္အစားသာ ကြဲျပားတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ျဖစ္တည္လာတဲ့ ေနရာနဲ႔ ပစၥည္း ပစၥယ မူလအရင္း အျမစ္ကလည္း ျခားနားေနပါေသးတယ္။
စက္႐ုံေတြ၊ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြ ျဖတ္သန္းေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ လမ္းေတြကေန PM10 မီးခိုးေငြ႕ေတြ၊ အမႈိက္သ႐ိုက္ဖုန္မႈန္ေတြ ျဖစ္ေပၚပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မႈိေတြ၊ အပင္မ်ိဳးပြား ၀တ္မႈန္ေတြကလည္း ဒီအုပ္စုထဲမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ သူတို႔ကို အၾကမ္းထည္ ပီအမ္တင္းန္ (Coarse Particles - PM10) လို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ေျမႀကီးနဲ႔ ေျမဆီလႊာ ေတြကို တူးဆြတဲ့အခါ၊ ေက်ာက္တုံး ေက်ာက္သားေတြကို မိုင္းနဲ႔ခြဲ၊ ထုဆစ္တဲ့အခါ မွာ ဖုန္ေတြ အမႈန္ေတြ ထြက္ေပၚ လာပါတယ္။ အဲဒီ ဖုန္ေတြ အမႈန္ေတြဟာ တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလျပင္းနဲ႔ အတူ လြင့္ပါ လြင့္ေမ်ာ သြားရပါတယ္။
တဖန္ အေခ်ာထည္လို႔ ေျပာႏိုင္တဲ့ ပီအမ္တူးပြိဳင့္ဖိုက္ (Fine Particles - PM2.5) လည္း ရွိပါေသးတယ္။ အဆိပ္ အေတာက္ ျဖစ္ေစတဲ့ ေအာ္ဂင္းနစ္ အေပါင္းအစုေတြနဲ႔ ဓာတ္သတၱဳေတြကေန ဒီ အေခ်ာထည္ ပီအမ္တူးပြိဳင့္ဖိုက္ေတြ အမ်ားဆုံး ျဖစ္ေပၚရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ား၊ ယာဥ္ရထားမ်ား ေမာင္းႏွင္ျခင္း၊ သစ္ပင္သစ္ရြက္မ်ား မီး႐ႈိ႕ျခင္း၊ တနည္း ေတာင္ယာမီး ႐ႈိ႕ျခင္း၊ ဓာတ္သတၱဳမ်ား အရည္ေဖ်ာ္ သန္႔စင္ျခင္း ေတြကေန ျဖစ္ေပၚလာတာပါပဲ။
သူတို႔ဟာ ေလထဲမွာ လြင့္ပါ လြင့္ေမ်ာတဲ့အခါ ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာ၊ ဘယ္ေလာက္ေ၀းေ၀း ေရာက္ႏိုင္ၾကသလဲ။ အေခ်ာထည္ အေသးစား ပီအမ္တူးပြိဳင့္ဖိုက္ ပိုေသးၿပီး ပိုမိုေပါ့ပါးတဲ့ အတြက္ အၾကမ္းထည္ အႀကီးစား ပီအမ္တင္းန္ ထက္ ေလထဲမွာ ပိုမိုၾကာၾကာ လြင့္ေမ်ာႏိုင္ၿပီး၊ ရက္သတၱပတ္ၾကာအထိ ရွိေနတတ္ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေ၀းေ၀း ေရာက္ႏိုင္သလဲ ဆိုေတာ့ ပိုၿပီးေတာ့ PM10 အမႈန္ေတြက ကိုက္ ၁၀၀ ေလာက္က ေန မိုင္ ၃၀ ေလာက္ အေ၀းအထိ ေရာက္ရွိႏိုင္ပါတယ္။ PM2.5 ကေတာ့ မိုင္ရာခ်ီ အေ၀းအထိ ေရာက္ရွိႏိုင္ပါတယ္။
ေလထုညစ္ညမ္းေစပုံ အဆင့္ဆင့္
ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ဘယ္လို၀င္ေရာက္ၿပီး အႏၲရာယ္ ျဖစ္ေစတာလဲ။ ဒီလို ဖုန္မႈန္႔ေတြ ပါ၀င္တဲ့ ညစ္ညမ္းေလေတြကို ႐ႉ႐ႈိက္မိတဲ့ အခါ အမႈန္ေတြ ဖုန္ေတြဟာ ႏွာေခါင္းကေန အသက္႐ႉလမ္းေၾကာင္းက တဆင့္ အဆုတ္ထဲကို ေရာက္ရွိ သြားပါတယ္။ တခါတေလေတာ့ ဒီအမႈန္ေတြ ဖုန္ေတြဟာ အသက္႐ႉလမ္းေၾကာင္းမွာ တြယ္ကပ္ေနတာမ်ိဳး ေတြလည္း ရွိႏုိင္သလို အဆုတ္ရဲ႕ အနက္႐ႈိင္းဆုံး ေနရာအထိ ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ ဘယ္ အမ်ိဳးအစားက က်န္းမာေရးကို ပိုမိုဆိုး၀ါးေစပါသလဲ။ PM10 လား၊ ဒါမွမဟုတ္ PM 2.5 လား။ ပိုမိုေသးငယ္တဲ့ PM2.5 အမႈန္ေတြက ေလထဲမွာပိုမို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနႏိုင္သလို အဆုတ္ထဲကို ပိုမိုေရာက္ရွိဖို႔ အေျခအေန ပိုမ်ားတယ္လို႔ ဆိုရမယ္။
ဆုတ္ထဲကို ဒီအမႈန္ေတြက ဘယ္လို ေရာက္ရွိသြားသလဲ ဆိုေတာ့ ပါးစပ္ သို႔မဟုတ္ ႏွာေခါင္းကေန အသက္႐ႉတဲ့ အခါ၊ ေလ့က်င့္ခန္း လုပ္လို႔ အသက္ျပင္းျပင္း ႐ႉလိုက္တဲ့ အခါေတြမွာ ေရာက္ရွိသြားေတာ့တာပါပဲ။ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္သူေတြကေတာ့ အသက္ျပင္းျပင္း႐ႉ႐ႈိက္တာ နည္းတဲ့ အတြက္ အဆုတ္ထဲကို အမႈန္အမႊား ဖုန္မႈန္႔၀င္ေရာက္တာ နည္းပါးပါတယ္။ အဲဒီလို အဆုတ္ထဲကို အမႈန္အမႊားေတြ ေရာက္သြားၿပီး အဆုတ္ေရာဂါေတြ ျဖစ္ပြားေစပါတယ္။ အဓိကအားျဖင့္ အပူခ်ိန္ျမင့္မားတဲ့ ေႏြရာသီလို အခ်ိန္ေတြမွာ ေလထဲကို ဖုန္မႈန္႔ေတြ အမႈန္အမႊားေတြ ပ်ံ႕လြင့္ေလ့ရွိပါတယ္။
ေလထဲက အမႈန္အမႊားေတြ ဖုန္မႈန္႔ေတြ အဆုတ္ထဲကို မေရာက္ခင္မွာ အဲဒီအမႈန္အမႊားေတြကို စစ္ထုတ္ပစ္ဖို႔ ခြ်ဲသလိပ္၊ ႏွာရည္၊ အေျမွးေတြနဲ႔ တားဆီးပါတယ္။ တကယ္လို႔ အမႈန္အမႊားေတြ ေလျပြန္ထဲ၀င္ေရာက္လာတဲ့ အခါမွာ လည္ေခ်ာင္းေတြ ယားယံလာၿပီး ေခ်ာင္းဆိုးမယ္၊ ႏွာေခ်မယ္ ဆိုတာေတြ ျဖစ္လာတတ္တာ ေတြ႕ဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒါဟာ အမႈန္အမႊားေတြ အဆုတ္ထဲ မ၀င္ေရာက္ႏုိင္ေအာင္ သဘာ၀အတိုင္းကာကြယ္ ေပးတာပါ။
တကယ္လို႔ အဆုတ္ထဲကို ၀င္လာတဲ့ အမႈန္ေတြက အရမ္းေသးငယ္လြန္းေနရင္ေတာ့ စစ္ထုတ္ မေပးႏိုင္ဘဲ အဆုတ္ထဲကို ေရာက္ရွိသြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလို ေရာက္ရွိသြားၿပီး အဆုတ္နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေရာဂါေတြ ျဖစ္ပြားေတာ့ တာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ပန္းနာရင္ၾကပ္ အပါအ၀င္ အဆုတ္ကင္ဆာလို ေရာဂါေတြပါ။
အမႈန္ႀကီးျဖစ္တဲ့ PM10 ေရာ၊ အမႈန္ေသး PM2.5 ေရာ ႏွစ္ခုစလုံးက က်န္းမာေရးကို ဆိုး၀ါးထိခိုက္ေစပါတယ္။ အမႈန္ေသးက အဆုတ္ထဲကို ၀င္ေရာက္သြားႏိုင္ဖို႔ အခြင့္အလမ္း ပိုမ်ားသလို အမႈန္ႀကီးက အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
စစ္ေတြၿမိဳ႕ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းခြင္တခု (ဓာတ္ပုံ - Steve Tickner)
ေလထုညစ္ညမ္းျခင္း နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အက်ဥ္းခ်ဳပ္ရရင္ ေလထုထဲမွာ ဓာတုပစၥည္း အမႈန္အမႊား ဖုန္မႈန္ေတြ၊ ဇီ၀ဆိုင္ရာ မ်ိဳးပြား အမႈန္အမႊားေတြ မ်ားျပား ျပည့္ၾကပ္လာတာ ျဖစ္တယ္၊ အဲဒီအမႈန္အမႊား ဖုန္မႈန္ေတြက လူသားေတြရဲ႕ က်န္းမာေရးကို ထိခိုက္ေစတယ္၊ အထူးသျဖင့္ အဆုတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေရာဂါေတြ ျဖစ္ပြားလာ ေစႏိုင္တယ္၊ ေရာဂါ ေတြကို အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာရရင္း ေခ်ာင္းဆိုးျခင္း၊ ခြ်ဲသံပါတဲ့ အသက္႐ႉျခင္း၊ အသက္႐ႉမ၀ျခင္း၊ ေနာက္ ပန္းနာရင္ၾကပ္ေရာဂါ၊ ေနာက္ ႏွလုံးနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ ေရာဂါမ်ား၊ ေနာက္ ေက်ာက္ကပ္နဲ႔ဆက္စပ္ေနတဲ့ ေရာဂါမ်ား၊ ေသြးေၾကာက်ဥ္း၊ ေသြးလည္ပတ္မႈ မမွန္ကန္ျခင္း စတဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္လာႏိုင္တဲ့ ေရာဂါေတြပါ။
ကမၻာ့ေလထု အညစ္ညမ္းဆုံး ၿမိဳ႕ ၁၀ ၿမိဳ႕ကို ေလ့လာၾကည့္ရ ေအာင္ပါ။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ေဘဂ်င္း၊ (Beijing, China)၊
အိႏၵိယႏိုင္ငံ နယူးေဒလီ (New Delhi, India)၊
ခ်ီလီႏိုင္ငံ စန္တီယာဂို (Santiago, Chile)၊
မကၠဆီကို ႏိုင္ငံ မကၠဆီကို ၿမိဳ႕ (Mexico City, Mexico)၊
မြန္ဂိုလီးယားႏိုင္ငံ ယူလန္ဘားတားၿမိဳ႕ (Ulaanbaatar, Mongolia)၊
အီဂ်စ္ႏိုင္ငံ ကိုင္႐ိုၿမိဳ႕ (Cairo, Egypt)၊
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ခ်ဳံကင္းၿမိဳ႕ (Chongqing, China)၊
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ ဂြမ္ေဇာင္ၿမိဳ႕ Guangzhou, China)၊
ေဟာင္ေကာင္ (Hong Kong)၊
အာဖဂန္နစၥတန္ႏိုင္ငံ ကာဘူးလ္ၿမိဳ႕ (Kabul, Afghanistan) ေတြလို႔ သိရပါတယ္။
ဒီစာရင္းကို http://urbanpeek.com မွာ တင္ျပေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ လင္ဖန္ၿမိဳ႕ (Linfen, China)၊
တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ တီယန္ရင္ၿမိဳ႕ (Tiaying, China)၊
အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဗာပီၿမိဳ႕ (Vapi, India)၊
အိႏၵိယႏိုင္ငံ ဆူကင္းဒါးၿမိဳ႕ (Sukinda, India)၊
ပီ႐ူးႏိုင္ငံ လာအို႐ိုယာၿမိဳ႕ (La Oroya, Peru)၊
႐ုရွားႏိုင္ငံ ဒဇာဇင့္ၿမိဳ႕ (Dzerzhinsk, Russia)၊
႐ုရွားႏိုင္ငံ ေနာရစ္စ္ခ္ၿမိဳ႕ (Norilsk, Russia)၊
ယူကရိန္းႏိုင္ငံ ခ်ာႏိုဘိုင္ၿမိဳ႕ (Chernobyl, Ukraine)၊
အဇာဘိုင္ဂ်န္ႏိုင္ငံ ဆမ္ဂရစ္ၿမိဳ႕ (Sumgayit, Azerbaijan)၊
ဇမ္ဘီယာႏိုင္ငံ ကာေဘြးၿမိဳ႕ (Kabwe, Zambia) ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီစာရင္းကိုေတာ့ http://opishposh.com မွာ တင္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေခတ္မီတိုးတက္တဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာ ေလထုညစ္ညမ္းမႈ မရွိေအာင္ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ေရးေတြ လုပ္ေဆာင္ေန ၾကပါၿပီ။ ဥပမာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ သူ႔ႏိုင္ငံတြင္းမွာ စက္႐ုံေတြေဆာက္၊ ဆည္ေတြတည္တာကို မလုပ္ေတာ့ဘဲ နီးစပ္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးဆဲ (အထူးသျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ တည္ေဆာက္ျခင္းမ်ိဳး) ႏိုင္ငံေတြမွာ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြ ျပဳလုပ္ၿပီး ေလထု ေရထု ေျမထု ညစ္ညမ္းမႈကို ကာကြယ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
အဲဒီလိုပဲ ထိုင္းႏိုင္ငံကလည္း စက္႐ုံႀကီးေတြ၊ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး စီမံကိန္းေတြကို သူတို႔ ႏိုင္ငံမွာ မတည္ေဆာက္ဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံ လုပ္ကိုင္ ေနတာ ေတြ႕ႏိုင္ပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ အနာဂတ္အတြက္ ႏိုင္ငံဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေရး လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္တဲ့ အခါ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈနဲ႔ ဒြန္တြဲလ်က္ ပါလာတဲ့ ဆိုးက်ိဳးရလာဒ္ေတြကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကရမွာပါ။ ေရရွည္အက်ိဳးမၾကည့္ဘဲ ျဖစ္သလို ေဆးၿမီးတိုနဲ႔ ကုစားသလို လုပ္ေဆာင္ေနရင္ မနက္ျဖန္ကေန ျပန္ျမင္ရမယ့္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္၊ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေတြ ဘယ္လို ရွိေနမယ္ဆိုတာ စဥ္းစားၿပီး လုပ္ကိုင္ၾကဖို႔ အေရးႀကီး ေနပါၿပီ။ ။
.
0 comments :
Post a Comment