ျမန္မာျပည္ကို တံခါးဖြင့္ၿပီး ေနာက္တြင္ Reform ဟု ေခၚေသာ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို (အာဏာ ရွင္
ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊဆီမွ အာဏာ လႊဲယူခဲ့ေသာ) သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရက ဦးေဆာင္
ျပဳလုပ္ခဲ့ ေသာေၾကာင့္ ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားက ပံုမွန္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ ထူေထာင္ လာၾကသည္။ အာဆီယံ ဥကၠ႒ ရာထူး ေပးအပ္ခြင့္ ျပဳသည္ အထိ ခ်ီးေျမႇာက္ခဲ့ ၾကသည္။
သို႕ေသာ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသည္ ယခုအခါ အရွိန္တန္႔ သြားျပီး လုပ္ငန္းစဥ္ မ်ားသည္ ေနျပည္ေတာ္၏ လမ္းၫႊန္မႈ ေအာက္သို႕သာ ထည့္ျပီး တလက္ကိုင္ ျပန္လုပ္ေနၿပီဟု တိုင္းရင္းသား ျပည္သူေတြ၊ စီးပြားေရး သမားေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္း အ၀ိုင္းက ထင္ျမင္ယူဆ လာေနၾကသည္။
ယင္းသို႕ ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရ၏ လုပ္ကိုင္ ေဆာင္ရြက္မႈ မ်ားတြင္ ေရွ႕ေနာက္မညီ ျဖစ္မႈမ်ားကို ေတြ႕ေန ရေသာေၾကာင့္ လူေဝဖန္စရာ ျဖစ္လာသည္။
ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္နဝါရီလအတြင္း ပုဂံျမိဳ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ အာဆီယံႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးမ်ား အစည္းအေဝး တြင္ ေနျပည္ေတာ္က အာဆီယံ၏ “ျပည္တြင္းေရး ဝင္ေရာက္ မစြပ္ဖက္ေရး” မူဝါဒကို ရႊမ္းရႊမ္းေဝကာကြယ္
ေျပာဆိုခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာအလြဲသုံးစားမႈျဖင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွ ေရွာင္ေျပးေနရေသာ မစၥတာ သက္ဆင္ ရွင္နဝပ္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ခံျပီး ၎၏ ေနာက္လိုက္ ထိုင္းႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားႏွင့္ ေတြ႕ဆံုခြင့္ေပးေန
ျခင္း မွာ အေျပာတျခား အလုပ္တျခား ျဖစ္ေနသည္။
ယင္းသို႕ တလြဲမ်ားျဖစ္ေနရျခင္းမွာ တံခါးပိတ္ျပီး ကိုယ္က်ိဳး စီးပြားတခုတည္းသာ ၾကည့္တတ္ခဲ့ၾကေသာ
ျမန္မာ အာဏာပိုင္မ်ား လုပ္ရည္ကိုင္ရည္မ်ားေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
တပ္မေတာ္တြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္မ်ားအေနျဖင့္ တိုင္းျပည္ ယခု ရင္ဆိုင္
ေနရေသာ ခက္ခဲ႐ႈပ္ေထြးသည့္ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အေရးမ်ားကို ကြၽမ္းက်င္စြာ ဦးေဆာင္ ေျပာင္းလဲလုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည့္ အရည္အေသြးႏွင့္ အရည္အခ်င္း အနည္းငယ္မွ်သာ ရွိသည္ဟု ယုံၾကည္ပါသည္။
တကယ္ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲလိုေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားတြင္ ႏိုင္ငံေရးသႏၷိ႒ာန္ Political Will ႏွင့္ ေရရွည္ အျမင္ Vision လိုပါသည္။
သမၼတဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ေသာ ေနျပည္ေတာ္ အစိုးရတြင္ ထိုႏွစ္ရပ္ လစ္ဟာေနသည္ဟု သံသယ၀င္ သူမ်ား ပိုမ်ားလာၿပီ ျဖစ္သည္။
ဦးသိန္းစိန္ကို ျမန္မာျပည္၏ ေဂၚဗာေခ်ာ့ဟု လက္ခုတ္လက္၀ါးတီးၿပီး ႀကိဳဆိုခဲ့သူမ်ား ယခုအခါ ေခါင္းခါ လာေနသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္။
ဤေနရာတြင္ တ႐ုတ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး အစတြင္ ကြယ္လြန္ေလျပီးေသာ တ႐ုတ္ေခါင္းေဆာင္ၾကီး တိန္႕ေရွာင္ဖိန္၏ စကားကို သတိရစရာျဖစ္သည္။
အေနာက္ကမၻာ၏ ယဥ္ေက်းမႈမ်ား ဝင္ေရာက္လာမႈကို စိုးရိမ္သူမ်ားကို တံခါးဖြင့္ျခင္းေၾကာင့္ အျပင္မွ ယင္ေကာင္မ်ား၊ ေၫႇာ္နံ႕မ်ားဝင္လာႏိုင္ေသာ္လည္း ေလျပည္ေလၫႇင္းလည္း ဝင္လာမည္ျဖစ္ျပီး အျပင္ကမာၻကို ေတြ႕ျမင္ႏိုင္သည္ဟု တုန္႕ျပန္ေခ်ပျပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ေဇာက္ခ်လုပ္ခဲ့သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ယခုအခါ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ျမင္ေတြ႕လာရသည္မွာ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ အေနာက္
ႏုိင္ငံမ်ားမွ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ေသာ အခ်ိန္ကာလမ်ားမွ ေကာင္းေသာ အတုယူစရာမ်ားကို မယူပဲ အတုယူစရာ မလိုေသာ ဆင္ေျခဆင္လက္မ်ားကို အားက်ျပီး မိမိကိုယ္ကို ကာကြယ္ရန္ ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းမ်ားပင္။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈ ႏြံထဲနစ္ေနေသာ သန္း ၆၀ ေသာ ျပည္သူလူထုကို မိန္႔ခြန္းေကာင္းေကာင္း စကားလုံး လွလွေျပာ စည္း႐ုံး၍ မရေတာ့ပါ။
သမၼတ၏ ေျပာေရးဆိုႏိုင္ခြင့္ ရွိသူမ်ားကလည္း အျခားႏိုင္ငံမ်ားမွ မေကာင္းသည့္ အက်င့္မ်ားကို ေထာက္ျပ
ၿပီး မိမိအျပစ္ကို လုပ္ရပ္ကို ကာကြယ္ေနမည့္အစား ေကာင္းသည့္လုပ္ရပ္မ်ားကို အတုယူသင့္သည္ဟု ႐ိုး႐ိုးသားသား ျမင္မိပါသည္။
ခ်ဳပ္လွ်င္ တံခါးကို ဖြင့္လိုက္ ပိတ္လိုက္ မလုပ္ပါႏွင့္။ တံခါးပိတ္ဝါဒေၾကာင့္ တိုင္းျပည္ မည္မွ် ေအာက္တန္း
ေနာက္တန္း က်ခဲ့သည္ကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ား ႏွစ္ ၅၀ ခါးသည္းစြာ ခံစားခဲ့ရျပီးျပီဟုသာ ဆိုခ်င္သည္။
0 comments :
Post a Comment