~
.
ရန္ကုန္ကို ေရာက္တိုင္း ကိုဝင္းႏိုင္ ေမာင္းေသာ Taxi ကို ငွားစီးမိသည္။ သူက လမ္းေၾကာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေမာင္းတတ္သည္။ အတင္းေက်ာ္ မတက္၊ ေခါင္းအတင္းထိုးၿပီး မဝင္။ ကားေပၚမွာ စီးတဲ့ passenger ခရီးသည္ကို စိတ္ပူေအာင္ မလုပ္။ ဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ service လူႀကိဳက္မ်ားသည္။ ဒါ့အျပင္ သူက ကြမ္းမစား။ ဒါေၾကာင့္ ကားမွန္ကို ခ်ၿပီး ျဗစ္ခနဲ မေထြး။ ရြံစရာအလြန္ေကာင္းေသာ အျပဳအမူတခု၊ ျမန္မာေတြ ျပင္စရာ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ထဲက ျပင္ရမည့္ ကိစၥတခု ျဖစ္သည္ဟုလည္း ယူဆသည္။
ေျပာခ်င္တာက ကိုဝင္းႏိုင္အေၾကာင္း။ သူက အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ အဆိုေတာ္လင္းလင္းရဲ႕ သီခ်င္းေတြကို ႀကိဳက္တတ္သူ။ စကားနည္းသူ။ စကားကို တိုတိုတုတ္တုတ္ပဲ ေျပာတတ္သူ။ ကားေတြကို ခ်စ္တတ္သူ။ ရန္ကုန္လမ္းေပၚမွာ ကားေကာင္းေတြေတြ႔ရင္ သူ စိတ္လႈပ္ရွားလာတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီကားအေၾကာင္း သူေျပာျပတတ္သည္။
အင္းလ်ားလမ္းႏွင့္ တျခား လမ္းမမ်ားေပၚက စံအိမ္ေတာ္ႀကီးေတြကို ျဖတ္ေမာင္းတိုင္း သူက ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာတတ္သည္။ သံုး ေလး ငါးေခါက္ သူ႔ကားကို စီးမိေတာ့ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအာဝါသ အေရာင္အေသြးကို ခန္႕မွန္းမိစ ျပဳလာသည္။
" အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္က သူခိုးႀကီးေတြေပါ့ " ဟု တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းႏွင့္ အင္းလ်ားလမ္းေပၚက အိမ္ႀကီး၊ ေစ်းႀကီးႀကီးေပးဝယ္ထားရတဲ့ ၿပိဳင္ကားေတြ ထိုးရပ္ထားသည့္ အိမ္ကို ေတြ႔ရေတာ့ သူေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ သူက ကားကိုဆက္ေမာင္းသည္။
ေနာက္တေနရာေရာက္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းရွိလို႔ ကားကို ရပ္ေပးရသည္။ ကိုဝင္းႏိုင္က အဲဒီလို အခါမ်ဳိးမွာ သူကေျပာတတ္သည္။ " က်ေနာ္တို႔ဘဝက ဒီလိုပါပဲဗ်ာ"ဟု စကားကို ရပ္သည္။
ၿပီးေတာ့ "ဒီအသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ေတြနဲ႕ လြတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး" ဟုလည္းဆိုကာ သူ၏ မႈန္ကုတ္ေနေသာ မ်က္ႏွာကလည္း လငပုတ္ဖမ္းသလို ျဖစ္သြားသည္။
က်ေနာ္က သေဘာက်လို႔ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္မိသည္။ သူေျပာတဲ့ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ဆိုတာ ဘာလဲ။ ကိုယ့္ဗိုက္ကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။ ကိုယ့္အသားေရာင္ကို ျပန္ၿပီးခိုးၾကည့္မိသည္။
"အဲဒီ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ နဲ႔ Smart မျဖစ္တဲ့ သူေတြကို အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ခပ္တံုးတံုးလူကပဲ ေရြးခဲ့တာ မဟုတ္လား"ဟု က်ေနာ့္ ဒ႐ုိင္ဘာကို ေနာက္ၿပီးေမးေတာ့ သူက ရယ္ျပသည္။
"ဒီဘဝကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"
ကိုဝင္းႏိုင္က ညည္းသည္။
" ဒီ အစိုးရက ဒီေလာက္ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေပးေနတာပဲ ဗ်ာ" က်ေနာ္က အထြန္႔တက္ၾကည့္သည္။ အဲဒီက်ေတာ့ သူက ႏိုင္ငံေရးသုေတသီ မဟုတ္ေတာ့ အေသအခ်ာ ျပန္မေျပာတတ္။ ဒါေပမယ့္" သူတို႔ အိတ္ထဲက ပဲ့ပါသြားတာမွ မဟုတ္တာဗ်ာ"ဟု သူက ျပန္ေျဖသည္။
"ဒီတသက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီကုိ ျမင္ရမယ္ မထင္ပါဘူ:" ဟုဆိုေသာ ကိုဝင္းႏိုင္ေျပာသည့္" ဒီမိုကေရစီ" ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ က်ေနာ္ အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ၾကည့္သည္။
ကား ေအးေအး ေဆးေဆးေမာင္းၿပီး စီးပြားရွာႏိုင္တာကို ေျပာတာ။ မတရားမႈေတြ လူလိမ္ေတြ လုယက္တာေတြ ေပါမ်ားလွတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ သမာအာဇီဝ ဝမ္းစာရွာစားလို႔ မရတာကို ဒီမိုကေရစီ မရွိဘူးလို႔ ေျပာေနတာ။ သူတို႔ပဲ ယူၿပီး ျပည္သူ ျပည္သားေတြ စားစရာ မရွိတာကို သူက ဒီမိုက ေရစီ မရွိတာလို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေနမည္။ သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျပာခြင့္မရတာကို သူကေျပာေနတာ ျဖစ္မည္။
ဟိုသေလာက facebook ေပၚမွာ တေယာက္ေရးတာကို ေတြ႔မိေတာ့ ၿပံဳးမိသည္။ " ေဆးေျခာက္ တက်ပ္သားက ေထာင္ေျခာက္ႏွစ္ က်သြားႏိုင္ေပမယ့္ တသက္လံုး ဘိန္းခ်လာတဲ့ေကာင္ေတြက သမၼတ နဲ႔ ညစာ စားခ်င္ စားရႏိုင္တယ္" တဲ့။
ဆက္ၿပီးေရးထားတာက "ကြန္ဒံုးတခု လက္ထဲေတြ႕ရင္ ျပည့္တန္ဆာမႈနဲ႔ ေထာင္က်ႏိုင္ေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္ထိ ဇိမ္ခန္းတက္ဖြင့္ႏိုင္ရင္ သမၼတ အၾကံေပးလဲ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္သြားမယ္"
"ဓာတ္ပံု႐ုိက္တဲ့ သတင္းေထာက္က ပိုက္နက္က်ဴးလြန္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘူဒိုဇာ နဲ႔ ရြာကိုဖ်က္ တတ္ရင္ သမၼတ ထိ တက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္"
ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သေဘာက်သလိုလိုေတာ့ ျဖစ္သြားမိသည္။ ကိုဝင္းႏိုင္ကို က်ေနာ္က facebook က အဲဒီ Comment ေလးကိုရြက္ျပေတာ့ သူလဲ သေဘာက်သြားသည္။
share လုပ္လိုက္တာပါ။
ကိုဝင္းႏိုင္လို Taxi ဒ႐ုိင္ဘာေတြ ရန္ကုန္မွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ဖူး တားစီးခဲ့ဖူးသည္။ ရင္ဖြင့္သံေတြ ၾကားရသည္။ အမွန္တရားႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ တိုင္းျပည္ကို ျပဳျပင္ခ်င္သူမ်ား ကိုဝင္းႏိုင္ရဲ႕ Taxi ကို စီးၾကည့္ေစခ်င္သည္။ သူေျပာရဲမယ္ဆိုရင္ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ေတြအေၾကာင္း သူခိုးႀကီးေတြအေၾကာင္း ၾကားေစခ်င္သည္။
(ကိုေအာင္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုုင္ငံ အေျခစိုုက္ ျမန္မာႏိုုင္ငံသား တဦးျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၈ မွ စတင္၍ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္သည္။)
.
- ကိုေအာင္
ရန္ကုန္ကို ေရာက္တိုင္း ကိုဝင္းႏိုင္ ေမာင္းေသာ Taxi ကို ငွားစီးမိသည္။ သူက လမ္းေၾကာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေမာင္းတတ္သည္။ အတင္းေက်ာ္ မတက္၊ ေခါင္းအတင္းထိုးၿပီး မဝင္။ ကားေပၚမွာ စီးတဲ့ passenger ခရီးသည္ကို စိတ္ပူေအာင္ မလုပ္။ ဆိုေတာ့ သူ႕ရဲ႕ service လူႀကိဳက္မ်ားသည္။ ဒါ့အျပင္ သူက ကြမ္းမစား။ ဒါေၾကာင့္ ကားမွန္ကို ခ်ၿပီး ျဗစ္ခနဲ မေထြး။ ရြံစရာအလြန္ေကာင္းေသာ အျပဳအမူတခု၊ ျမန္မာေတြ ျပင္စရာ ေသာင္းေျခာက္ေထာင္ထဲက ျပင္ရမည့္ ကိစၥတခု ျဖစ္သည္ဟုလည္း ယူဆသည္။
ေျပာခ်င္တာက ကိုဝင္းႏိုင္အေၾကာင္း။ သူက အသက္ ၃၀ ေက်ာ္ အဆိုေတာ္လင္းလင္းရဲ႕ သီခ်င္းေတြကို ႀကိဳက္တတ္သူ။ စကားနည္းသူ။ စကားကို တိုတိုတုတ္တုတ္ပဲ ေျပာတတ္သူ။ ကားေတြကို ခ်စ္တတ္သူ။ ရန္ကုန္လမ္းေပၚမွာ ကားေကာင္းေတြေတြ႔ရင္ သူ စိတ္လႈပ္ရွားလာတတ္သည္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီကားအေၾကာင္း သူေျပာျပတတ္သည္။
အင္းလ်ားလမ္းႏွင့္ တျခား လမ္းမမ်ားေပၚက စံအိမ္ေတာ္ႀကီးေတြကို ျဖတ္ေမာင္းတိုင္း သူက ပြင့္ပြင့္ လင္းလင္း ေျပာတတ္သည္။ သံုး ေလး ငါးေခါက္ သူ႔ကားကို စီးမိေတာ့ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရးအာဝါသ အေရာင္အေသြးကို ခန္႕မွန္းမိစ ျပဳလာသည္။
" အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းျပည္က သူခိုးႀကီးေတြေပါ့ " ဟု တကၠသိုလ္ရိပ္သာ လမ္းႏွင့္ အင္းလ်ားလမ္းေပၚက အိမ္ႀကီး၊ ေစ်းႀကီးႀကီးေပးဝယ္ထားရတဲ့ ၿပိဳင္ကားေတြ ထိုးရပ္ထားသည့္ အိမ္ကို ေတြ႔ရေတာ့ သူေျပာသည္။ ၿပီးေတာ့ သူက ကားကိုဆက္ေမာင္းသည္။
ေနာက္တေနရာေရာက္ေတာ့ လမ္းေၾကာင္းရွိလို႔ ကားကို ရပ္ေပးရသည္။ ကိုဝင္းႏိုင္က အဲဒီလို အခါမ်ဳိးမွာ သူကေျပာတတ္သည္။ " က်ေနာ္တို႔ဘဝက ဒီလိုပါပဲဗ်ာ"ဟု စကားကို ရပ္သည္။
ၿပီးေတာ့ "ဒီအသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ေတြနဲ႕ လြတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး" ဟုလည္းဆိုကာ သူ၏ မႈန္ကုတ္ေနေသာ မ်က္ႏွာကလည္း လငပုတ္ဖမ္းသလို ျဖစ္သြားသည္။
က်ေနာ္က သေဘာက်လို႔ အသံထြက္ေအာင္ ရယ္မိသည္။ သူေျပာတဲ့ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ဆိုတာ ဘာလဲ။ ကိုယ့္ဗိုက္ကို ျပန္ၾကည့္မိသည္။ ကိုယ့္အသားေရာင္ကို ျပန္ၿပီးခိုးၾကည့္မိသည္။
"အဲဒီ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ နဲ႔ Smart မျဖစ္တဲ့ သူေတြကို အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ခပ္တံုးတံုးလူကပဲ ေရြးခဲ့တာ မဟုတ္လား"ဟု က်ေနာ့္ ဒ႐ုိင္ဘာကို ေနာက္ၿပီးေမးေတာ့ သူက ရယ္ျပသည္။
"ဒီဘဝကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ လြတ္မွာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ"
ကိုဝင္းႏိုင္က ညည္းသည္။
" ဒီ အစိုးရက ဒီေလာက္ေကာင္းတာေတြ လုပ္ေပးေနတာပဲ ဗ်ာ" က်ေနာ္က အထြန္႔တက္ၾကည့္သည္။ အဲဒီက်ေတာ့ သူက ႏိုင္ငံေရးသုေတသီ မဟုတ္ေတာ့ အေသအခ်ာ ျပန္မေျပာတတ္။ ဒါေပမယ့္" သူတို႔ အိတ္ထဲက ပဲ့ပါသြားတာမွ မဟုတ္တာဗ်ာ"ဟု သူက ျပန္ေျဖသည္။
"ဒီတသက္ေတာ့ ဒီမိုကေရစီကုိ ျမင္ရမယ္ မထင္ပါဘူ:" ဟုဆိုေသာ ကိုဝင္းႏိုင္ေျပာသည့္" ဒီမိုကေရစီ" ဆိုတာ ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ။ က်ေနာ္ အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ၾကည့္သည္။
ကား ေအးေအး ေဆးေဆးေမာင္းၿပီး စီးပြားရွာႏိုင္တာကို ေျပာတာ။ မတရားမႈေတြ လူလိမ္ေတြ လုယက္တာေတြ ေပါမ်ားလွတဲ့ ႏိုင္ငံမွာ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ သမာအာဇီဝ ဝမ္းစာရွာစားလို႔ မရတာကို ဒီမိုကေရစီ မရွိဘူးလို႔ ေျပာေနတာ။ သူတို႔ပဲ ယူၿပီး ျပည္သူ ျပည္သားေတြ စားစရာ မရွိတာကို သူက ဒီမိုက ေရစီ မရွိတာလို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေနမည္။ သူ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ေတြကို ေျပာခြင့္မရတာကို သူကေျပာေနတာ ျဖစ္မည္။
ဟိုသေလာက facebook ေပၚမွာ တေယာက္ေရးတာကို ေတြ႔မိေတာ့ ၿပံဳးမိသည္။ " ေဆးေျခာက္ တက်ပ္သားက ေထာင္ေျခာက္ႏွစ္ က်သြားႏိုင္ေပမယ့္ တသက္လံုး ဘိန္းခ်လာတဲ့ေကာင္ေတြက သမၼတ နဲ႔ ညစာ စားခ်င္ စားရႏိုင္တယ္" တဲ့။
ဆက္ၿပီးေရးထားတာက "ကြန္ဒံုးတခု လက္ထဲေတြ႕ရင္ ျပည့္တန္ဆာမႈနဲ႔ ေထာင္က်ႏိုင္ေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္ထိ ဇိမ္ခန္းတက္ဖြင့္ႏိုင္ရင္ သမၼတ အၾကံေပးလဲ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္သြားမယ္"
"ဓာတ္ပံု႐ုိက္တဲ့ သတင္းေထာက္က ပိုက္နက္က်ဴးလြန္မႈ ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ ဘူဒိုဇာ နဲ႔ ရြာကိုဖ်က္ တတ္ရင္ သမၼတ ထိ တက္ျဖစ္ႏိုင္တယ္"
ဖတ္ၾကည့္ေတာ့ သေဘာက်သလိုလိုေတာ့ ျဖစ္သြားမိသည္။ ကိုဝင္းႏိုင္ကို က်ေနာ္က facebook က အဲဒီ Comment ေလးကိုရြက္ျပေတာ့ သူလဲ သေဘာက်သြားသည္။
share လုပ္လိုက္တာပါ။
ကိုဝင္းႏိုင္လို Taxi ဒ႐ုိင္ဘာေတြ ရန္ကုန္မွာ မၾကာခဏ ေတြ႔ဖူး တားစီးခဲ့ဖူးသည္။ ရင္ဖြင့္သံေတြ ၾကားရသည္။ အမွန္တရားႏွင့္ အနီးစပ္ဆံုး ျဖစ္ႏိုင္ပါသည္။ တိုင္းျပည္ကို ျပဳျပင္ခ်င္သူမ်ား ကိုဝင္းႏိုင္ရဲ႕ Taxi ကို စီးၾကည့္ေစခ်င္သည္။ သူေျပာရဲမယ္ဆိုရင္ အသားမဲမဲ ဗိုက္ရႊဲရႊဲ ေတြအေၾကာင္း သူခိုးႀကီးေတြအေၾကာင္း ၾကားေစခ်င္သည္။
(ကိုေအာင္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏိုုင္ငံ အေျခစိုုက္ ျမန္မာႏိုုင္ငံသား တဦးျဖစ္ၿပီး ၁၉၈၈ မွ စတင္၍ ျမန္မာ့အေရး လႈပ္ရွားမႈတြင္ ပါဝင္ခဲ့သူ တဦးျဖစ္သည္။)
.
0 comments :
Post a Comment