 |
| (ေဒါက္တာ ႏုိင္ပန္းလွ) |
ေလျဖတ္တဲ့ေရာဂါနဲ႔ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၈ ရက္ေန႔မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူကြယ္လြန္ခ်ိန္မွာ အသက္ ၈၈ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဇြန္လ ၂၀ ရက္ေန႔မွာ ေရေ၀းသုႆာန္မွာ မီးသၿဂႋဳဟ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႕ အုတ္ဂူကို သူ႔ရဲ႕ ဇာတိ ကရင္ျပည္နယ္ ေကာ့ဗိန္းရြာတြင္ တည္ထားေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။
ငယ္နာမည္ “အဒြတ္” ဟု ေခၚေသာ ႏိုင္ပန္းလွကို ကရင္ျပည္နယ္ ဂ်ိဳင္းျမစ္ကမ္းေပၚရွိ ေကာ့ဗိန္းရြာတြင္ ၁၉၂၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၀ ရက္ေန႔၌ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီး၊ ေကာ့ဗိန္းရြာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္ မြန္၊ ျမန္မာ၊ အဂၤလိပ္စာတို႔ကို စတင္ ဆည္းပူးခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းစာကိုလည္း ၈ တန္း အထိသာ ပညာဆည္းပူးခဲ့တာပါ။ အဲ့ဒီထက္ ထူးျခားတာက အသက္ ၆၉ ႏွစ္ အရြယ္ေရာက္မွ ႏိုင္ငံတကာတကၠသိုလ္မ်ားမွ ဘြဲ႔ထူးဂုဏ္ထူး ခ်ီးျမွင့္ျခင္းမ်ားကို ဆက္တိုက္ရရွိခဲ့ျခင္းပါ။
အသက္ ၂၄ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕မ အမ်ိဳးသားေက်ာင္း တကၠသိုလ္၀င္တန္းတြင္ ၃ လခန္႔ တက္ေရာက္ ပညာသင္ယူခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေဒါက္တာ ႏိုင္ပန္းလွဟာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အနီး မြန္ေက်းရြာတြင္ ေတြ႔ရွိေသာ သထုံ-ဟံသာ၀တီ ရာဇ၀င္စာအုပ္ (ပ-ဒု) တြဲကို အေျခခံၿပီး မဂဒူးမင္းဆက္မွ စၿပီး ရာဇာဓိရာဇ္အထိယူကာ မြန္၊ ျမန္မာ စာေပမူမ်ားႏွင့္ စိစစ္ၿပီး “ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္း” ကို ျပဳစုခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း သမိုင္းသုေတသနဆိုင္ရာ စာတမ္းမ်ားစြာကို ေရးသားျပဳစုခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွစၿပီး ယဥ္ေက်းမႈ၀န္ႀကီးဌာႏွင့္ ေရွးေဟာင္းသုေတသနအဖြဲ႔တြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ သင္ၾကားပို႔ခ်ရန္ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ အၿငိမ္းစားယူခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တကၠသိုလ္မ်ားသို႔ ဧည့္ပါေမာကၡအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ ပါေမာကၡအျဖစ္လည္းေကာင္း၊ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ သမိုင္းဘာသာရပ္မ်ားကို သင္ျပရန္ တာ၀န္ေပးျခင္းခံရပါတယ္။
ဆရာႀကီးဟာ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လိစ္ ၿမိဳ႕ရွိ အေနာက္ပစိဖိတ္တကၠသိုလ္၌ ယဥ္ေက်းမႈ မႏုႆေဗဒ အထူးျပဳဘာသာရပ္ျဖင့္ B.Sc ႏွင့္ Ph.D ဘြဲ႔မ်ား ဆြတ္ခူးေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းတက္ရန္ မလိုဘဲ က်မ္းျပဳတင္ျပျခင္းျဖင့္ ထူးခြ်န္၍ ဒီဂရီမ်ားကို ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္တြင္ မြန္ဓမၼသတ္ ၁၁ မ်ိဳးကို အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ ေရးသားတင္ျပ၍ ဥပေဒပါရဂူ (L.L.D) ဘြဲ႔ကို အဲ့ဒီ တကၠသိုလ္ကပင္ ခ်ီးျမွင့္ခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္း ၅ ေစာင္အနက္ တေစာင္အပါအ၀င္ျဖစ္ေသာ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္းကို ျပဳစုရန္ စိန္ေခၚမႈမ်ားစြာျဖင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္လုိ႔ ဆိုပါတယ္။ အဲ့ဒီက်မ္းကို ျပန္ဆိုရာမွာ ၁၂၇၂ ခုႏွစ္က ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္အနီး ပတ္လတ္ရြာမွ ရခဲ့တဲ့ ပတ္လတ္ပုံႏွိပ္မူ မြန္ဘာသာကို အေျခခံၿပီး
အျခား မြန္ေပမူမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းျခင္း၊ ဗညားဒလရဲ႕ ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္း ျမန္မာေပမူ ၉ မူ၊ အျခားပုံႏွိပ္မူမ်ားႏွင့္ ညွိႏႈိင္းျခင္း၊ ျမန္မာစာ ညြန္႔ေပါင္း က်မ္း၊ မွန္နန္းရာဇ၀င္၊ ဦးကုလားရာဇ၀င္ စေသာ ျမန္မာရာဇ၀င္က်မ္းမ်ားႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ၿပီး ဆရာႀကီး ႏိုင္ပန္းလွက ျပန္လည္ျပဳစုထားျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ရာဇာဓိရာဇ္ အေရးေတာ္ပုံက်မ္း အမွာစာတြင္ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက “သမိုင္း ေလ့လာတဲ့လူတိုင္း အေထာက္ အထား စုံလင္ေအာင္ ရခ်င္တယ္။ မြန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရးမွာ မြန္အေထာက္အထားေတြ သိပ္ရခ်င္တယ္။ ဘာျပဳလို႔လဲ ဆိုေတာ့ တခ်ိဳ႕အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥေတြကို မြန္က တမ်ိဳး၊ ဗမာက တမ်ိဳး ေျပာေနၾကလို႔ပဲ” ဟု လည္းေကာင္း၊ ဘာာသာျပန္ဆိုတဲ့ သူဟာ ၁။ က်မ္းစာအုပ္ရဲ႕ မူရင္းဘာသာစကားကို ေကာင္းေကာင္းတတ္ကြ်မ္းရမယ္၊ ျပန္ဆိုယူတဲ့ ဘာသာစကားမွာလည္း ပိုင္ႏိုင္ရမယ္၊ ၂။ ျပန္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိစၥကိုလည္း ပိုင္ႏိုင္ရမယ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း ဆိုထား ပါတယ္။ ဆရာႀကီး ႏိုင္ပန္းလွဟာ အဲ့ဒီ ဂုဏ္ရည္ မ်ားႏွင့္ ျပည့္စုံသူ ျဖစ္ပါတယ္။
အဲ့ဒီက်မ္းဟာ မြန္ဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀ၿပီးေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ၾကာမွ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ ေပၚထြက္လာျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ ဘာသာျဖင့္ ေပၚထြက္လာတဲ့ အ့ဲဒီက်မ္းဟာ ေရွးမြန္ေပမူေဟာင္းမ်ားႏွင့္ ယွဥ္ရင္ ျပတ္ေတာက္ေနသည္မ်ား ပါ၀င္ေန ေသးေၾကာင္း မြန္သမိုင္း ပညာရွင္အခ်ိဳ႕က ေထာက္ျပၾကပါတယ္။ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ဆရာႀကီးက မြန္-ျမန္မာ ဆက္ဆံေရး အတြက္ အႀကီးမားဆုံးေသာ တံတားတစင္း တည္ေဆာက္ေပးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာႀကီးဟာ မြန္-ျမန္မာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္သမိုင္းဆိုင္ရာ သုေတသနျပဳက်မ္းမ်ားတင္ျပၿပီး ကမၻာသိေအာင္
ႀကိဳးစားရင္း အျခားတဖက္မွာလည္း မြန္အမ်ိဳးသားစာေပ ျပန္လည္ထြန္းကားလာေစေရး ႀကိဳးပမ္းခဲ့သူတဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။
Iris
ကုိးကား။ ။၀ီရ ၏ အတိမ္းအေစာင္းမခံသူ (သို႔မဟုတ္) ေဒါက္တာ ႏိုင္ပန္းလွ၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ ထုတ္ ေမာကၡ ပညာေရး မဂၢဇင္း
0 comments :
Post a Comment