 |
| ဓာတ္ပုံမ်ား - ေကာင္းျမတ္မင္း / The Irrawaddy |
“က်ေနာ္တုိ႔ေခတၱရာေျမ ေရာက္ဖူးသူတုိင္း ၾကည္းႏူးခဲ့ၾကေပ ဧရာဝတီျမစ္ေၾကာင္းရစ္ေခြ ညိဳ႕ညိဳ႕မႈိင္းမႈိင္း ေတာင္တံတုိင္းနဲ႔ ရႈတုိင္းျဖင့္ သာယာေပ က်က္သေရရွိလွေပ၊ ဗုဒၶေဟ ဗ်ာဒိတ္က်ဴးတဲ့ ဖုိးဦးေတာင္တန္းျ မင့္ ေခါင္ေဗြ” ဆုိတဲ့ သီခ်င္းဟာ သေရေခတၱရာျပည္ၿမိဳ႕အနီးတဝိုက္ ဧရာဝတီျမစ္ အေရွ႕ဘက္နဲ႔ အေနာက္ဘက္ကမ္းေတြမွာရွိတဲ့ သဘာဝ အလွအပေတြနဲ႔ သာသနိက အေဆာက္အဦးေတြကုိ ေစတီပုထုိးေတြ အေၾကာင္းေရးဖြဲ႔သီကုံးထားတဲ့ “က်ေနာ္တုိ႔ ေခတၱရာေျမ”ဆုိတဲ့ ဓမၼပူဆာေတးတပုဒ္ျဖစ္ၿပီး အဲဒီသီခ်င္းကုိ ျပည္ေဒသအနီးတဝိုက္က ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔ေတြရဲ့ လျပည့္၊ လကြယ္နဲ႔ အဖိတ္ေန႔ေတြတုိင္း အလွဴခံ ထြက္တဲ့အဖြဲ႔တုိင္း မဖြင့္မျဖစ္ မဆုိမျဖစ္ ဆုိရ၊ ဖြင့္ရတဲ့ ေတးသီခ်င္းတပုဒ္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဝါဆုိ၊ ဝါေခါင္၊ ေတာ္သလင္း ဝါတြင္းသုံးလအတြင္း ျပည္ၿမိဳ႕ရဲ့ နာမည္ႀကီးသမုိင္းဝင္ ေစတီပုထုိးေတြနဲ႔ ဘုရားေတြတုိင္းမွာ ဝါတြင္းနိဗၺန္ေဆာ္အဖြဲ႔ေတြ အသီးသီးရွိၾကၿပီး အဲဒီအဖြဲ႔ေတြက အာစိဏၰကံ ကုသုိလ္ ရွင္ေတြရဲ႕ေနအိမ္ေတြေရွ႕ေမွာက္အထိ ကုိယ္တုိင္ကုိယ္က် လွဴဒါန္းႏုိင္ဖုိ႔ အလွဴေငြလုိက္လံေကာက္ခံေပး ၾကပါတယ္။
အဲဒီလို နိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားထဲမွာ ျပည္ၿမိဳ႕က ေရႊဆံေတာ္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ဗုဒၶံ၊ ဓမၼ၊ သံဃံ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔ဟာလည္း ႏွစ္စဥ္ ဝါတြင္းသုံးလေရာက္တုိင္း စဥ္ဆက္မပ်က္ သာသနာ အက်ိဳးျပဳလုပ္ငန္းေတြကုိ ေဆာင္ရြက္လာတာ ဒီႏွစ္နဲ႔ဆုိရင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၄ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီ။
မတ္ရပ္ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္တင္ထားတဲ့ စတီးေတြနဲ႔ျပဳလုပ္ထားတဲ့ သုံးဘီးလက္တြန္းလွည္းက ေရွ႕ဆုံးကေနသြားၿပီး အဲဒီ လွည္းေနာက္မွာေတာ့ လူ ၅ ေယာက္ေလာက္ ထုိင္လုိက္လုိ႔ရတဲ့ သုံးဘီးလက္တြန္းလွည္း ႀကီးေပၚမွာ ေျခာက္လုံးပတ္ဗုံ၊ ႏွဲ၊ ေမာင္း၊ လကြင္း၊ ဝါးလက္ခုပ္၊ စည္တုိ စတဲ့ တူရိယာေတြနဲ႔ အသံခ်ဲ႕ စက္ေတြတင္ၿပီး လူ ၁၀ ဦးေလာက္က တြန္းရတဲ့ လွည္းက အလယ္ကသြားၿပီး ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ မီးစက္တင္ထားတဲ့ လက္တြန္းလွည္းေလးနဲ႔ ျပည္ၿမိဳ႕ေပၚရွိ ရပ္ကြက္ေတြထဲ တလမ္းဝင္တလမ္းထြက္နဲ႔ ဝါတြင္း သီ တင္းပတ္ ၁၃ ပတ္လုံးအျပင္ အထူး သီတင္းပတ္ ၂ ပတ္ေပါင္းထည့္ၿပီး သီတင္းပတ္ ၁၅ ပတ္လုံးလုံး ဓမၼပူဇာေတးသီခ်င္းေတြကုိ ၿမိဳင္ၿမိဳင္ဆုိင္ဆုိင္သီဆုိၿပီး လွည့္လည္ အပူေဇာ္ခံၾကပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳး လွည့္လည္အပူေဇာ္ခံတာကုိ ျပည္ေဒသခံေတြကေတာ့ ဘုရားလွည့္တယ္လုိ႔ သုံးႏႈန္းၾကပါတယ္။ ျပည္ၿမိဳ႕က ဘုရားလွည့္တဲ့ ဝါတြင္းနိဗၺန္ေဆာ္အဖြဲ႕ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေတာ့ ဆုိင္းဝုိင္းေတြရွိၾကပါတယ္။ ေရွးယခင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ကေတာ့ ဘုရားလွည့္တဲ့ပုံစံက ယေန႔ေခတ္နဲ႔ မတူဘူးလုိ႔ ေရႊဆံေတာ္ ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ ဗုဒၶံ၊ ဓမၼ၊ သံဃံ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔အသင္းသား ဦးေအာင္ျမတ္စုိးက ဧရာဝတီကုိ ေျပာပါတယ္။
“ က်ေနာ္တုိ႔ျပည္မွာ ဘုရားလွည့္ စခဲ့တာ ဆင္စုရပ္ကြက္က ေပၚေတာ္မူဘုရားက စခဲ့တာပါ။ ေနာက္ပိုင္း ေရႊဆံေတာ္အတြက္ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႕ဖြဲ႕ၿပီး လုိက္လုပ္ၾကတာပါ။ စစခ်င္းတုန္းက ဥပုပ္ေန႔မနက္တုိင္း ၄ နာရီထၿပီး ေရွ႕ဆုံး ၂ ေယာက္က ေၾကးစည္ထု၊ ေနာက္ကတေယာက္က ဘုရားဆင္းတုေတာ္ကုိ ပုိက္ၿပီး ဘြေႏၱာေတာ ေအာ္ၿပီး နိဗၺာန္ေဆာ္လုပ္ရင္း စခဲ့ၾကတာ။ ေနာက္ေတာ့ ဆုိကၠားေပၚ ေမာင္းတင္ၿပီး ဒုိးပတ္ဝုိင္းနဲ႔ လွည့္ၿပီးအလွဴခံတာ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဘုရားကုိလွည္းနဲ႔တင္တယ္၊ ဆုိင္းဝုိင္းေတြ မႏၱေလးအထိဆင္းဝယ္ၿပီး ဆုိင္းနဲ႔ဝုိင္းနဲ႔ လွည့္ျဖစ္လာတဲ့ ယေန႔အထိပါပဲ။” လုိ႔ ဦးေအာင္ျမတ္စိုးက ရွင္းျပပါတယ္။
ေရႊဆံေတာ္ဘုရားရဲ႕ဝါတြင္းနိဗၺန္ေဆာ္အဖြဲ႔ စစခ်င္းမွာေတာ့ အသင္းသား ၂၀ ခန္႔နဲ႔ စတင္ခဲ့ၿပီး၊ ဒီကေန႔မွာေတာ့ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ အသင္းသားေတြတုိးပြားလာတဲ့အျပင္ အသင္းသားျဖစ္ဖို႔ တႏွစ္တိတိေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွသာ အသင္းသားျဖစ္ခြင့္ရပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အရက္ေသစာစားေသာက္ျခင္းကုိ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တားျမစ္ထားတယ္လို႔ အသင္းသား ကုိတင္ေအာင္စုိးက ေျပာပါတယ္။
“ အဓိက အလွဴရွင္ေတြနဲ႔ ထိေတြ႕စကားေျပာတဲ့အခါ အရက္နံ႔ထြက္ေနတဲ့အခါ၊ မေကာင္းဘူး လုံးဝလဲ မျဖစ္သင့္တဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္။ အလွဴခံထြက္တဲ့သက္တမ္းတေလွ်ာက္ဒါမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ ေငြးေၾကးနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ ငါးရာ(က်ပ္)နဲ႔အထက္ လွဴဒါန္းသူေတြကုိ အလွဴခံျဖတ္ပုိင္းေပးတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေငြကုိ ဘုရားလွည္းေပၚက အလွဴခံပုံးထဲကုိ ကုိယ္တုိင္ထည့္ခုိင္းတယ္။ အဲဒီအလွဴေငြေတြကုိ ညတြင္းခ်င္း ေရတြက္ၿပီး ေဂါပကအဖြဲ႕ကုိ တန္းအပ္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာ လုံးဝမထားဘူး။” လုိ႔ ကုိတင္ေအာင္စုိးကေျပာပါတယ္။
ဝါတြင္း ၃ လအတြင္း လျပည့္၊ လကြယ္ေန႔ေတြမွာေတာ့ ေန႔လည္ ၂ နာရီကေန ည ၁၂ နာရီ အထိထြက္ၿပီး ခဏတာ အနားယူၿပီးတာနဲ႔ နံနက္ ၄ နာရီကေန နံနက္ ၁၀ နာရီအထိ ေနာက္တႀကိမ္ထပ္ထြက္ပါတယ္။ ၾကားရက္ လဆန္း ၇ ရက္ေန႔ လဆုတ္ ၇ ရက္ အဖိတ္ေန႕ေတြမွာေတာ့ ေန႔လည္ ၂ နာရီကေန ည ၁၂ နာရီအထိသာ အလွဴခံထြက္ၾကပါတယ္။
လွည္းတြန္းသူတြန္း အလွဴခံျဖတ္ပိုင္းျဖတ္ေပးသူကေပးနဲ႔ အဖိတ္ေနနဲ႔ ဥပုပ္ေန႔ေတြမွာ နာရီေပါင္းမ်ားစြာ လုပ္အားဒါနျပဳၾကသူအမ်ားစုဟာ လက္လုပ္လက္စားလူတန္းစားမ်ားၿပီး ေငြေၾကးခ်မ္းသာသူေတြအေနနဲ႔ေ တာ့ အခုလုိ နိဗၺာန္ေဆာ္အလုပ္ကုိ လာလုပ္တဲ့လူရွားတယ္လို႔ ကုိတင္ေအာင္စုိးက ဆက္ေျပာပါတယ္။
“ ေငြေၾကးခ်မ္းသာတဲ့ အသုိင္းအဝုိင္းက လူငယ္ေလးေတြ အသင္းသားလာေလွ်ာက္ဖူးတယ္။ သုံးပတ္ေလာက္အထိ အမ်ားဆုံးလုိက္ႏုိင္တယ္၊ က်ေနာ္မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူးဆုိၿပီး လက္ေလ်ာ့ၿပီး ျပန္သြားတာေတြရွိတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဒါမ်ိဳးအလုပ္က လျပည့္လကြယ္ေန႔ေတြဆုိ ေန႔ေရာညေရာ ထြက္ရတာ ေတာ္ရုံဇြဲနဲ႔ မရပါဘူး။ အဓိကသူတုိ႔ လွဴႏုိင္တာ အခ်ိန္နဲ႔လုပ္အားေတြကုိ လာလွဴၾကတာပါ။ ရပ္ကြက္ထဲ အရမ္းဆုိးတဲ့ လူငယ္ေတြကုိ မိဘေတြကုိယ္တုိင္ အတင္း လာအပ္တယ္။ ဒီအလုပ္ေတြကုိ လုပ္တဲ့အခါ လိမၼာယဥ္ေက်းလာတယ္တဲ့ အရင္လုိ မဆုိးေတာ့ဘူးဆုိၿပီး လာအပ္တာ ေတာင္ရွိပါတယ္။” လို႔ ကုိေအာင္ျမတ္စုိးက ဆုိပါတယ္။
အလွဴခံဖလားနဲ႔ တအိမ္ဝင္တအိမ္ထြက္ အလွဴခံထြက္ျခင္းမဟုတ္ပဲ လမ္းမေပၚကေနသာ အပူေဇာ္ခံၿပီး ၾကည္ညိဳသူေတြရဲ့ သဒၶါအားနဲ႔ လာေရာက္လွဴဒါန္းမႈကုိသာ အလွဴလက္ခံျခင္းျဖစ္ၿပီး မႏွစ္ကေတာ့ ဝါတြင္းသုံးလ အလွဴခံရရွိေငြက သိန္း ၃၀၀ ေက်ာ္ရရွိေၾကာင္းနဲ႔ တႏွစ္ထက္တႏွစ္ လွဴဒါန္းေငြေတြဟာ ေလ်ာ့သြားျခင္းမရွိပဲ တုိးပြားလာတယ္လုိ႔ အသင္းသား ကုိတင္ေအာင္စုိးက ဆုိပါတယ္။
ျပည္ၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့ အခုလုိ ဘုရားလွည့္တဲ့ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ရွိတယ္လုိ႔ သိရၿပီး အသင္းတသင္းနဲ႔တသင္း အလွဴခံထြက္တဲ့ရက္ေတြ မတူသလုိ တူညီဝတ္စုံ(ယူနီေဖါင္း)ေတြလည္း မတူၾကပါဘူး။ အခုလုိ ျပည္ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြ ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့စရုိက္ေတြကုိ မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ဖုိ႔ ယေန႔ပါဝင္ကုသုိလ္ယူေနသူေတြအေပၚမွာ မူတည္ေနသလုိ ယခင္က ပါဝင္လႈပ္ရွားခဲ့ၾကတဲ့ အေတြ႔အႀကဳံ ရွိတဲ့ လူႀကီးေတြအေနနဲ႔ လူငယ္ေတြရဲ႕လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ဝန္းရံေပးႏုိင္မွသာ ေရရွည္ဆက္လက္ တည့္တန္႔ႏုိင္မယ္လုိ႔ ေရႊဆံေတာ္ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႔က ဦးေအာင္ျမတ္စုိးက အႀကံျပဳခဲ့ပါတယ္။
ျပည္ၿမိဳ႕ေရႊဆံေတာ္ေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ဗုဒၶံ၊ ဓမၼ၊ သံဃံ ဝါတြင္းနိဗၺာန္ေဆာ္အဖြဲ႕ကေတာ့ လာမယ့္ႏွစ္ ဝါတြင္းဆုိရင္ နီလာရတု ၄၅ ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ခမ္းခမ္းနားနားနဲ႔ ျပဳလုပ္ဖို႔အစီအစဥ္ေတြကုိ ဒီႏွစ္ကတည္းက ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ေနၿပီ လု႔ိသိရပါတယ္။
ေကာင္းျမတ္မင္း
0 comments :
Post a Comment