ကုန္တုိက္တခုမွာ ေခတ္ေပၚ ဆက္သြယ္ေရး ပစၥည္းေပါက္စေတြနဲ႔ အလုပ္မ်ားေနတ့ဲ စလုံး ၂ ေယာက္စင္ကာပူ ေရာက္ရင္ ေတြ႔ရတာကေတာ့ i pod, i pad ကြန္ပ်ဴတာ ပိစိ ကုိယ္စီနဲ႔ စလုံးေတြပါပဲ။ ရထားေပၚမွာ ကားေပၚမွာ အခ်ိန္ကုိ အအား မထားၾကပါ။ ဖုန္းနဲ႔ အုိင္ေပါ့နဲ႔ သီခ်င္းနားေထာင္မယ္ တေယာက္ေယာက္ဆီ စာေရးမယ္ ဆုိတာ စလုံးေတြရဲ႕ ပုံရိပ္ ျဖစ္ေနပါျပီ။ တခ်ဳိ႕ဆုိရင္ တလုံးတည္းမက ၂ လုံး။
စလုံးမွာလည္း ျမန္မာျပည္သား အင္အားက ထုထည္ႀကီးႀကီး ရိွတာေၾကာင့္ ဒီဓေလ့ ဒီေရာဂါ အထုိက္အေလ်ာက္ စဲြေနၾကပါျပီ။
ဒီေခတ္ေပၚ ပစၥည္းေတြအားကုိးနဲ႔ ကုိယ္ဘာလုပ္ေန ဘယ္ေရာက္ေနလဲ ဘာစားေနလဲ ဆုိတာေတြကုိ facebook မွာ တင္ၾက ဖလွယ္ၾကပါျပီ။ ျမန္ႏႈန္းျမင့္အင္တာနက္ေၾကာင့္ အဆင္ေျပပါတယ္။
အခု ရန္ကုန္၊ ေနျပည္ေတာ္တုိ႔မွာ လက္ကုိင္ဖုန္းနဲ႔ အင္တာနက္ သုံးနုိင္ျပီလုိ႔ သိရပါတယ္။ အင္တာနက္ ျမန္နႈန္း သိပ္မနိမ့္ဖုိ႔၊ လူႀကိဳက္မ်ားအသုံးတည့္တ့ဲ ၀က္ဆုိက္ေတြကုိ ပိတ္မထားဖုိ႔ပဲ လုိပါေတာ့တယ္။
မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။
ၿမန္မာၿပည္မွာက ႏြားႏို႕ကိုေရထိုးေရာင္းသလို
အင္တာနက္ကို ေရထိုးေရာင္းလိုက္၊ အေလးခိုးလိုက္
ခဲေတြသလဲေတြနဲ႕ေရာေရာင္းလိုက္နဲ႕ ရွိထားတဲ့အင္တာနက္ ၁ ပိသာေလာက္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေရာၿပီးေရာင္းေနတဲ့အင္တာနက္အတုေတြပါ။
ေရေရာထားတဲ့အင္တာနက္ကိုနာမည္တမ်ိဳးေပးလိုက္။
အေလးခိုးထားတဲ့အင္တာနက္ကိုနာမည္တမ်ိဳးေပးလိုက္
ခဲေတြသလဲေတြေရာထားတဲ့အင္တာနက္ကိုနာမည္တမ်ိဳးေပးလိုက္နဲ႕ အင္ထုၿပီးလုပ္စားေနၾကလို႕ပါ။
တုႏိုင္းစရာရွားလို႕ စင္ကာပူနဲ႕မွယွဥ္ရတယ္လို႕
မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။