ထိုင္းနိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာေတြရဲ႕ ဘဝ

ကုမၼာရီ ~

ဇြန္လ ၂ ရက္ေန႔က ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ ေတြ႔ရတ့ဲ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (ဓာတ္ပုံ - ဧရာ၀တီ)

“ကမၻာမွာျမန္မာေဟ့” လို႔မေၾကြးေၾကာ္နိုင္ခဲ့တာ ဆယ္စုနွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာခဲ့ပါျပီ။ အထူးသျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုေနာက္ပိုင္း နွစ္ေတြမွာ “ကြ်န္မ်ဳိးေဟ့ဒို႔ျမန္မာ” လို႔ ဆိုရမလိုေတာင္ျဖစ္လာပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာစီးပြားေရး ခ်ြတ္ျခဳံၾကမွူ၊ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးမွုေတြေၾကာင့္ ဘြဲ႕ရေတြေရာ၊ ဘြဲ႔ မရေတြေရာ၊ လူၾကီးေတြေရာ၊လူငယ္ေတြေရာ ႏုိင္ငံျခား တိုင္းျပည္ေတြကိုထြက္ျပီး ရရာအလုပ္ေတြ လုပ္ေနၾကရတာအားလုံးအသိပါ။ နိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မွာ “ျမန္မာေဟ့” လို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ အလုပ္ၾကမ္းသမား၊ စားပြဲထိုး၊ အိမ္ေဖာ္ လို႔ ထင္လိုက္ၾကေတာ့တာပဲ။

ထိုင္းနိုင္ငံကက်ြန္မရဲ့အေတ႔အြ ၾကံဳေလးေတြမ်ွေဝခံစားခ်င္ပါတယ္။

ထိုင္းနိုင္ငံမွာျမန္မာအလုပ္သမား၂ သန္းေက်ာ္ရိွမယ္လို႔ခန္႔မွန္းၾကပါတယ္။ ၂၀၁၀ခုနွစ္ေနာက္ပိုင္းမွ ထိုင္းအစိုးရ ရ့ဲ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား ဥပေဒ ေတြ တိုးတက္ေျပာင္း လဲလာလို႔ ျမန္မာအလုပ္သမားေတြ ပတ္စပို႔တို႔၊ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္တို႔ ရရွိလာၾကပါတယ္။ ဒါေတာင္ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ မရွိတဲ့ သူေတြက ၅၀ ရာခိုင္နွုံး ေက်ာ္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းၾကတယ္။ အလုပ္လုပ္ခြင့္လက္မွတ္ ရထားတဲ့ သူေတြကိုေတာ့ တရားဝင္အလုပ္သမားေတြလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။

ေယဘုယ်အားျဖင့္ေျပာရရင္ေတာ့ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား အားလုံးဟာ အလုပ္ၾကမ္းသမားေတြေပါ့။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြ မလုပ္ခ်င္တဲ့အလုပ္ေတြကို လုပ္ၾကရတဲ့သူေတြေပါ့။ ျမန္မာပညာတတ္၊ က်ြမ္းက်င္အလုပ္သမား (ဆရာဝန္၊အင္ဂ်င္နီယာ၊ ဆရာ၊ဆရာမ……) ေတြက ၆၀၀၀ ေက်ာ္ေလာက္ ရွိပါတယ္။ အလုပ္ၾကမ္းသမားက အမ်ားစုျဖစ္ေနေတာ့ ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ျမန္မာလို႔ ဆိုလိုက္တာနဲ့ အလုပ္ၾကမ္းသမား လို႔ အထင္ခံရတာ မထူးဆန္းလွပါဘူး။

တစ္ေန႔ က်ြန္မနဲ႔ ဆရာမေဒၚခင္နွင္းလြင္ ထိုင္းနိုင္ငံ ပရာခ်င္ဘူရီျမိဳ့ မွာရိွတဲ့ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ဂါ တရားစခန္းမွာ ၁၀-ရက္စခန္းဝင္ဖို႔ သြားၾကတယ္။ က်ြန္မက ေဒၚခင္နွင္းလြင္ကိုေျပာမိတယ္။
“တျခားေနရာေတြမွာ ျမန္မာေတြမ်က္ႏွာငယ္သေလာက္၊ဒီတရားစခန္းမွာေတာ့ မ်က္ႏွာပြင့္တယ္”လို႔။

ဒီတရားထိုင္နည္းက လယ္တီဆရာေတာ္၊ဆရာသက္ၾကီး၊ ဆရာၾကီးဦးဘခင္ ဆရာၾကီးဦးဂိုအင္ဂါ တို႔ကတဆင့္ လက္ဆင့္ကမ္းလာခဲ့တာဆိုေတာ့၊ ဒီတရားစခန္းမွာျမန္မာဆို ေလးစားၾကတယ္။ တရားစခန္းေရာက္ေရာက္ခ်င္းမွာဘဲ၊ထိုင္းအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက က်ြန္မကိုျမန္မာမွန္းသိေတာ့ အားရဝမ္းသာနဲ႔ လာႏွုတ္ဆက္တယ္။ တရားစခန္းက ဝစီပိတ္ ဆိုေတာ့ စကားေျပာလို႔မရေတာ့ဘူး။ အဲေတာ့ ”ေနာက္ဆုံးေန႔မွ စကားလာေျပာဦးမယ္” တဲ့။
က်ြန္မကခ်က္ခ်င္းဘဲ ေဒၚခင္နွင္းလြင္ ကိုေျပာမိတယ္။ “မမ ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား၊ ဒီတစ္ေနရာပဲ ျမန္မာကို အေရးတယူ ႏွုတ္ဆက္တာ”

တရားစခန္းရဲ့စည္းကမ္းအရ ေနာက္ဆုံး၁၀-ရက္ေျမာက္တဲ့ေန႔မွ ေရာဂီေတြ စကားေျပာခြင့္ ရတယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီးက်ြန္မအခန္းထဲ ေရာက္လာပါတယ္။ “ဘယ္ကလာျပီးတရားလာထိုင္တာလဲ၊ ဘယ္မွာအလုပ္လုပ္သလဲ” လို႔ေမးပါတယ္။
“ဘန္ေကာက္ ကလာတာပါ။ ………….တကၠသိုလ္မွာအလုပ္လုပ္ပါတယ္” လို႔ေျဖေတာ့
“ေက်ာင္းကတရားထိုင္ဖို႔ခြင့္ျပဳသလား” တဲ့
“အင္းေလ..ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ လာထိုင္တာေပါ့” လို႔ ဆိုေတာ့ က်ြန္မအေျဖကိုသိပ္ျပီး လက္ခံခ်င္ပုံမရဘူး။

သူကဆက္ေမးျပန္တယ္ “လခဘယ္ေလာက္ရသလဲတ့ဲ”
က်ြန္မ စိတ္ထဲ နည္းနည္းေတာ့ ကသိကေအာင့္ျဖစ္သြားတယ္။

ဘယ္နွယ္သူမ်ားလခကို စပ္စပ္စုစု သိခ်င္ရတယ္လို႔။ က်ြန္မ သူ႔ကိုဘာမွျပန္မေျဖဘဲ ေၾကာင္ျပီးၾကည္႔ေနလိုက္တယ္။ သူကဆက္ျပီး “မင္းငါတို႔ဆီမွာအလုပ္လုပ္မလား” တဲ့။
ပထမေတာ့ သူဘာဆိုလိုမွန္း ရုတ္တရက္ သေဘာမေပါက္လိုက္ဘူး။ က်ြန္မ ထိုင္းစကားက်ြမ္းက်င္မွဳက ခပ္ညံ့ညံ့ကိုး၊ “ဘာဆိုလိုတာလဲ” လို႔ ထပ္ေမးလိုက္ေတာ့
“မင္းငါတို႔ဆီမွာအလုပ္လုပ္ရင္ လခေကာင္းေကာင္းေပးမယ္” တဲ့

က်ြန္မ ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ မွင္သက္သြားတယ္။
အဲေတာ့မွ သေဘာေပါက္ေတာ့တယ္။ က်ြန္မကို …… တကၠသိုလ္ကအလုပ္သမ လို႔ ထင္ေနတာကိုး။ က်ြန္မကေတာ့ တကၠသိုလ္မွာအလုပ္လုပ္တယ္ဆိုကထဲက “ဆရာမ” လို႔ ေသခ်ာေပါက္ နားလည္မွာပဲလို႔ ထင္မိတာကိုး။ ေအးေပါ့ေလ တကၠသိုလ္မွာလည္း သန္႔ရွင္းေရးအလုပ္သမတို႔၊ စားပြဲထိုးတို႔ အမ်ားၾကီးရွိနိုင္တာဘဲေလ။ အဲဒီမိန္းမၾကီးကို အျပစ္ မတင္မိေတာ့ပါဘူး။ တရားစခန္းမို႔လားမသိဘူး ေဒါသလည္းမထြက္မိဘဲ ရယ္ခ်င္လာတယ္။
ကိုယ္ကိုကိုယ္ဘဲ မွတ္ခ်က္ခ်မိပါတယ္ ”ေအာ္ ..ငါႏွယ္ဥပဓိရုပ္ကလည္း ညံ့ေလျခင္း”လို႔။

အစကေတာ့ ဒီမိန္းမၾကီး က်ြန္မကို ျမန္မာမိုလို႔ တေလးတစား လာနုွတ္ဆက္တာလို႔ အထင္ၾကီးမိခဲ့တာ၊ ခုေတာ့ “တရားထိုင္တဲ့မိန္းကေလး ငါ့အိမ္မွာ အိမ္ေဖာ္ အျဖစ္ ေခၚခိုင္းရရင္ စိတ္ခ်ရမွာဘဲ”လို႔ သူ႔စိတ္ထဲ ေတြးေနခဲ့တာျဖစ္မွာေပါ့။

“က်ြန္မက ဆရာမပါ” လို႔ေျပာတာေတာင္ မယုံခ်င္သလိုနဲ႔ “ဒါဆိုရင္. မာစတာဘြဲ႔ ရျပီး ျပီလား” လို႔ ဆက္လာျပန္တယ္။

“ၾသစေတးလ် က Ph.D ရျပီးပါျပီ” လို႔ မၾကြားခ်င္ဘဲၾကြား လိုက္ရင္း Name Card ပါ တစ္ခါထဲ ထုတ္ေပးလိုက္ေတာ့မွ ဒီမိန္းမၾကီး ပါးစပ္ပိတ္သြားေတာ့တယ္။

အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ “ဘယ္မွာအလုပ္ လုပ္လဲ” လို႔ တစ္ေယာက္ ေယာက္က ေမးလာတဲ့အခါ “……. တကၠသိုလ္မွာ” နဲ႔တင္ ရပ္မေနေတာ့ဘဲ “ဆရာမ” ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ ကိုထည့္ျဖစ္ေအာင္ ထည့္ေျပာ ရေတာ့တယ္။

ထိုင္းနိုင္ငံမွာ ပညာတတ္ျမန္မာေတြ လည္းရွိပါေသးတယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္ေစခ်င္လို႔ပါ။ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြက တကၠသိုလ္က ဆရာ၊ဆရာမေတြေတာ့ အထင္ၾကီးေလးစားၾကတယ္။

အဲေတာ့ က်ြန္မကို “ဘာလူမ်ိဳးလဲ” လို႔ေမးလာရင္ ျမန္မာလို႔ေျဖရမွာ မဝ့ံမရဲျဖစ္လာတယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကိုယ္မခ်စ္လို႔၊တန္ဖိုးမထားလို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔အထင္ေသးတာ မခံခ်င္တာရယ္၊ တခ်ိဳ ႔ လူေတြရဲ့ ရန္ရွာမွု၊ေနွာက္ရွက္မွဳ ကို ေရွာင္ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ပါ။

တစ္ခါက ၾကားဖူးတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလးတစ္ခု - ျမန္မာအင္ဂ်င္နီယာအမ်ိဳးသားတစ္ဦး တကၠစီငွားစီးတာ ဒရုိင္ဘာက “ဘာလူမ်ိဳးလဲ” ေမးတာ “ျမန္မာ” ပါ လို႔လည္း ေျဖေရာ ရဲစခန္း တန္းေမာင္းျပီး၊ တရားမဝင္အလုပ္သမား ပါဆိုျပီး ရဲလက္သြားအပ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ဒီကိစၥက ဒရိုင္ဘာနဲ႔ ဘာမွမဆိုင္ဘူး။
သက္သက္ေဂ်ာက္ခ်၊ ညစ္ပတ္တဲ့စိတ္၊ အနိုင္က်င့္ခ်င္တဲ့စိတ္။ ကံေကာင္းလို႔ အဲဒီအမ်ိဳးသားဆီမွာ ပတ္စပို႔ေရာ၊ဝန္ထမ္းကဒ္ေရာ အဆင္သင့္ရွိေနလို႔ေတာ္ေသးတယ္။
မဟုတ္ရင္ ရဲစခန္းမွာ စစ္ေဆးေမးျမန္းခံရဖို႔ စံျမန္းရမွာေသခ်ာတယ္။

စဥ္းစားသာၾကည့္ေပေတာ့၊ တရားမဝင္အလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြဆို ပုလိပ္ေရာ၊ လ.ဝ.က ေရာ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခ်ိမ္းေျခာက္ေငြညွစ္ၾကမယ္ ဆိုတာ။၊

အဲဒီသတင္းၾကားျပီးထဲက က်ြန္မတို႔လည္း တကၠစီ ဒရိုင္ဘာ က “ဘာလူမ်ိဳးလဲ“ လို႔ေမးလာရင္ ျမန္မာလို႔မေျဖေတာ့ဘဲ၊ “မွန္းၾကည္႔ေပါ့” ျပန္ေျပာတဲ့အခါ “တရုတ္လား၊ စင္ကာပူလား၊ ဂ်ပန္လား….” တစ္ခုခုထပ္ေမးလာရင္ေတာ့ သူတို႔ေျပာတဲ့လူမ်ိဳးကိုဘဲ လြယ္လြယ္ကူကူ “အင္း” လိုက္မိေတာ့တယ္။
“ငါျမန္မာပါ” လို႔ ေခါင္းေမာ့ျပီး မေျပာရဲ ၊ မေျပာနိုင္တဲ့ အျဖစ္အတြက္ ကိုယ့္ကုိကိုယ္ လိပ္ျပာမလုံ သလို၊ သိမ္ငယ္သလို ခံစားရပါတယ္။

ဧြန္လ က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဘန္ေကာက္ မွာက်င္းပတဲ့ Economic Forum ကို လာတက္ျပီးတဲ့ အခါမွာေတာ့ “ျမန္မာ” ဆိုတာ မ်က္နွာပြင့္လာပါေတာ့တယ္။
“မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္က သိပ္ေတာ္တာဘဲ၊ ငါတို႔အရမ္းေလးစားတာဘဲ၊ ဒီလိုေခါင္းေဆာင္မ်ိဳး ရထားတာ မင္းတို႔ သိပ္ကံေကာင္းတာဘဲ၊ ဂုဏ္ယူစရာသိပ္ေတာင္းတာဘဲ၊ စတဲ့ စတဲ့ ခ်ီးမြမ္း စကားေတြနဲ႔ အတူ ထိုင္းလူမ်ိဳးေတြရဲ့ ျမန္မာေတြအေပၚထားတဲ့ သေဘာထားေတြေျပာင္းလာတယ္ လို႔ ခံစားရပါတယ္။

ဥေရာပခရီးစဥ္တေလွ်ာက္မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာၾကားသြားတဲ့ သမိုင္းဝင္ ရဲရဲေတာက္ မိန္႔ခြန္းေတြဟာ တစ္ကမၻာလုံးက အထင္ၾကီး ေလးစား ဂုဏ္ယူစရာ ေတြခ်ည္း ျဖစ္တာေၾကာင့္ ျမန္မာေတြ ထိုင္းနိုင္ငံမွာသာမက ကမၻာမွာပါ မ်က္ႏွာပြင့္ၾကပါေတာ့မယ္။

ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတစ္ေယာက္ရဲ့ အရည္အခ်င္းျပည့္ဝမွဳဟာ “ကမၻာမွာျမန္မာေဟ့” လို႔ ေၾကြးေၾကာ္နိုင္ေအာင္ေျပာင္းလဲေစပါေတာ့မယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ က်န္းက်န္းမာမာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရြင္ရြင္နဲ႔ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ။