သတင္းစာဆိုတာ မွန္မွန္မွားမွား သမိုင္းကိုေျပာေနတတ္တယ္။ လူထုက အမွန္ကိုပဲေကာက္တယ္။ ႏုစဥ္က ကြ်န္ေတာ္႔ အတိတ္ကို ျပန္စဥ္းစားတဲ႔အခါ လူကဲခတ္ ညံ႔တယ္လို႔ ေတြးမိတယ္။
စဥ္က လုိ႔သုံးတာက အေတြ႔အၾကံဳ ႏုံ နဲတာ ကိုေျပာခ်င္တာ။ ေထာင္စက်ဖူးတဲ႔ အခ်ိန္ အသက္ ၂၃။ ေဆးေက်ာင္းေနာက္ဆုံးႏွစ္အပိုင္း (က)၊ စာလည္း အထိုက္အေလ်ာက္သင္ျပီး။ အသက္လည္း ငယ္တယ္ ေျပာလို႔မရေတာ႔ဘူး။ သုိ႔ေပမယ္႔တက္တဲ႔ေက်ာင္းကေျပာင္း၊ ဘ၀တကၠသိုလ္ေက်ာင္း ဆိုတဲ႔ေက်ာင္းမွာေတြ႕ခဲ႔တဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေဖၚ ေတြကို အကဲခတ္တာ မွာေတာ႔..... ေတာ္ေတာ္လြဲခဲ႔တယ္ ကိုျမင္႔ေအးေရ။
အဲတုန္းကခင္ဗ်ားအပါအ၀င္ေတာ္ေတာ္ ရီစရာေကာင္းတဲ႔ေထာင္က်ေဖၚေတြရွိတယ္။ အရယ္ ရဆုံးက ဖားနဲ႔ၾကြက္ကိုေၾကာက္တဲ႔သူငယ္ခ်င္း။ တိုက္ခန္းထဲ ဖါး၀င္လာရင္ သူ ေနစရာမရွိ။ ၾကြက္၀င္လာလည္း -အသဲအသန္ထေအာ္္။
ေလးတုိက္ (Cell block 4) က သိတဲ႔အတိုင္း ေျမၾကီးနဲ႔ တေျပးတည္းဆုိေတာ႔ ညဆိုရင္ မီးေရာင္ေအာက္ က ပိုးေကာင္ေတြစားခ်င္လို႔ ခတ္ထုံထုံ ဖါးျပဳတ္ေတြက တစြပ္စြပ္၀င္။ အိပ္ေနတဲ႔ လူေတြေပၚ မေလးမစား ခုန္ တက္။
ည ၉ နာရီ-ထုိးတာနဲ႔ အိပ္ခ်ိန္.....လို႔ မိန္းေဂ်းကေအာ္သံၾကီး နဲ႔ ...လူေတြျငိမ္သြားအိပ္သြားေလာက္ျပီဆိုရင္ .အကင္းပါးပါး ေျမၾကြက္ေတြက တပ္စုလိုက္ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္။ ရွိစုမဲ႔စု ကြ်န္ေတာ္ တို႔ ေထာင္၀င္စာ ထုတ္ေလးေတြကို လုယက္စားေသာက္ၾကတယ္..ဟုတ္။
တခါေတာ႔အိပ္ယာခင္း လုပ္တဲ႔ ၀ါးဖ်ာကို ၀င္ေပါက္မွာ ေထာင္ထားျပီး အေ၀းကေန ၾကိဳးနဲ႔ဆြဲ.. ပိတ္လို႔ ရေအာင္လုပ္။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ေစာင႔္။ ၾကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ဆင္ၾကတယ္။ အုပ္စုလုိက္ၾကြက္ဖမ္းပြဲေပါ႔။ ၿပီးရင္ခ်က္စားၾကမယ္ေပါ႔။ အဲဒီညက တခါတည္း ေျမၾကြက္ ၃-၄ေကာင္ အုပ္စုလုိက္မိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႕က ဂ်ပန္္ဖိနပ္ကိုယ္စီကို ကိုင္စြဲ ထုစရာလက္နက္လိုလုပ္ျပီး အခန္းထဲ အသက္ လုေျပး လႊားေနတဲ႔ေျမၾကြက္ေတြကို လုိက္ရုိက္ေနတုန္း ၾကြက္ေၾကာက္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းက သံတုိင္တံခါးကို ခုိတက္ျပီး ေၾကာက္လန္႔တၾကားေအာ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ရီစရာေကာင္းတယ္။
အဲဒီတုန္းက ဒီလူ ေတာ္လွန္ေရး ဘယ္လိုလုပ္မွာလည္းဆုိျပီး ထင္ခဲ႔တယ္။ ေထာင္က လြတ္ၾကျပီး ၁၉၈၅ ေလာက္မွာ ေတာခုိ သြားလိုက္တာ။ ဒီလူ ခုထိ သူ႔ အိမ္သူျပန္မေရာက္ေသးဘူး။
ကိုျမင္႔ေအး-ခင္ဗ်ားကိုေတာ႔ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔က တုိက္ထဲမွာ ဆယ္ျပားစိ-လို႔နံမည္ေပးထားတယ္။ ခင္ဗ်ားေရာဂါက တမ်ိဳး။ ဆယ္ျပားေစ႔တေစ႔ကို ဆပ္ျပာတုံး ေပၚတင္၊ လက္နဲ႔ ဖိရင္ အသားကုန္ေအာ္တာ။ စိတ္ခံစားမွဳတမ်ိဳးထင္တယ္။
တခ်ိဳ႕က်ေတာ႔ဗလရွင္ေဆးျပားစားဘို႔ သံဗူးကို ဖြင္႔တဲ႔အခါ -သံသံခ်င္းပြတ္တဲ႔ အသံၾကားရင္ နားမခံႏိုင္ ဘူး။ ထ ေအာ္တာေတြ႔ဖူးတယ္။ မိန္းခေလး တခ်ိဳ႕လည္း တီေကာင္ေတြ ပက္က်ိေတြေတြ႔ရင္ မေနတတ္ မထိိုင္တတ္...ေအာ္တတ္ၾကတယ္။
အဲလိုစိတ္ငယ္ရင္ဘယ္ျဖစ္မလဲ။ခက္ခဲတဲ႔ျဖတ္သန္းမွဳေတြကိုဘယ္လိုျဖတ္မလဲေပါ႔။ အဲဒီတုန္းက ကြ်န္ေတာ္႔ စိတ္ထဲမွာေတြးတာ။ ကြ်န္ေတာ္က ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတမ္းတယ္ထင္တယ္။ ပုဆုိးနဲ႔ လွမ္း အုပ္၊ လက္နဲ႔ ဖိျပီး ဖမ္းမိထားတဲ႔ေျမၾကြက္ကို ျပန္လြတ္မွာ စုိး။ ထုႏွက္စရာလည္းလက္ကမအားေတာ႔ လက္ထဲမွာတင္ ညစ္သတ္လုိက္တာမ်ိဳး ။ ေနာက္ ေထာင္ေတြက လြတ္။ ငါေတြးတာေတြ ဘာတခုမွ မဟုတ္ဘူးဆုိတာေနာင္တျဖစ္မိတယ္။
ကြ်န္ေတာ္မထင္တဲ႔သူငယ္ခ်င္းတခ်ိဳ႕ ေတာခုိသြားၾကတယ္။ ေတာခုိတာေပ်ာ္ပြဲစားခရီးမဟုတ္ဘူး။ မိဘ၊ ညီအကိုေမာင္ႏွမ၊ ဇနီးမယား၊ သမီးသားအကုန္ျပတ္၊ စီးပြါး-အကုန္စြန္႔ရတဲ႔ ကိစၥ။ ဥပဓိရုပ္ အလြန္ေကာင္းျပီး စကားအလြန္နဲတဲ႔ တဦးတည္းေသာသား- ကိုျမတ္ကို ။
မ်က္မွန္ေလးေနာက္က အျမဲျပံဳးခ်ိဳေနတဲ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ ကိုခင္ေဇာ္လင္း။ တခုခုဆုိ အေလးအနက္ထားတတ္ တဲ႔ ကိုထြန္းထြန္း စတဲ႔ေထာင္က်ေဖၚေတြ ေတာထဲမွာ က်ဆုံးကုန္တဲ႔ သတင္းေတြၾကားတယ္။
ဖါးေၾကာက္ၾကြက္ေၾကာက္သူငယ္ခ်င္းက-အစအနေပ်ာက္တာႏွစ္၂၀။ လူေကာင္ေတာ္ေတာ္ေလးေသး ဦးသန္႔ အေရးအခင္းမွာ ေတြ႔လိုက္တဲ႔ ကိုေစာလွေငြ- ကိုျပန္ေတြ႔ ေတာ႔ ေကအင္ယူ မွာ ဗိုလ္မွဴးၾကီး
ျဖစ္ေနျဖစ္ျပီ။ ခုေတာ႔ အတြင္းေရးမွဴး (တစ္) တဲ႔။
ေက်ာင္းတုန္းက ေခါင္းေလာင္းေဘာင္းဘီ ဆံပင္အရွည္ၾကီးနဲ႔ ဟစ္ပီလိုေန၊ ႏိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားမယ္ မထင္ခဲ႔တဲ႔ အတန္းေဖၚက သူပုန္ တပ္မွဴးေတြျဖစ္ခဲ႔။ ခုထိအိမ္ျပန္မေရာက္ေသး။ သူယုံၾကည္ရာကို စိုက္လိုက္မတ္တတ္လုပ္ေနခဲ႔တာေတြ ေတြ႔ေတာ႔မွ ငါ အကဲျဖတ္တာေတြ-ဘာမွ မမွန္ပါလား လုိ႔ျပန္ဆင္ျခင္မိတယ္။
ေဘးလူတေယာက္က ဆယ္ျပားေစ႕ ဆပ္ျပာထဲ ႏွစ္တာနဲ႔ အသားကုန္ေအာ္တဲ႔ ခင္ဗ်ားလည္း အသည္း ငယ္မယ့္ လူ။ ခုေလာက္ ဇြဲ သန္မာေက်ာလိမ္႔မယ္ မထင္ဘူး။ ျပန္တြက္ၾကည္႔ေတာ႔ ခင္ဗ်ားကို အာဏာ ရွင္ေတြ က တျခိမ္းျခိမ္း ဖမ္းလိုက္၊ ေထာင္ခ်လိုက္။ ႏိုင္ငံေရးကေန စိတ္ကုန္ ၊ေျခာက္ခန္း...ထြက္ေျပး သြားေအာင္..အၾကိမ္ၾကိမ္လုပ္ခဲ႔ၾကတာ မနဲမေနာပါလား။ ၈ ႀကိမ္ တိတိပါလား ။
စစ္ေၾကာေရးမီးျပင္းေတြအၾကိမ္ၾကိမ္ျဖတ္။ ဒီေတာ႔မွ ကိုယ္႔လူ တကယ္ အသည္းေကာင္းတဲ႔ လူ။ ႏွလုံး ရည္ျပည္႔တဲ႔ လူလို႔ အေလးျပဳမိတယ္။
အေစာပိုင္း ၁၉၇၅ ေက်ာင္းသားဘ၀နဲ႔ အလုပ္သမား သပိတ္ႏွစ္ပတ္ လည္ အေရးအခင္း ပထမ အၾကိမ္ေထာင္ ၄ႏွစ္။ ၉၈-၉၉ အင္န္အလ္ဒီ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္ေခၚယူမွဳ နဲ႔-ရဲမြန္မွာ တႏွစ္ ။ ၂၀၀၀-၀၁ အင္န္အယ္ဒီ လူငယ္ ဖြဲ႔စည္းေရးၾကိဳးစားလို႔-တႏွစ္။ ၂၀၀၃ ဒီပဲယင္း အင္အယ္ဒီရုံးေတြ အကုန္ပိတ္ခိုင္း လည္း အိမ္မွာဆက္-ရုံးဖြင္႔္လို႔ ဇြန္လ-တစ္လ။ ၂၀၀၄ဇန္န၀ါရီလူငယ္လုပ္ငန္း စာေစာင္ထုတ္လို႔ ရမန္-၂ ပတ္။ ၂၀၀၆ စက္တင္ဘာမွာ လူ႔အခြင္႔အေရးလုပ္ငန္းေတြ အာဏာပိုင္ေတြ သတိေပး တားျမစ္တဲ႔ၾကား ကဆက္လုပ္လို႔ ရမန္ၾကီး-၄၅ ရက္ ။ ၂၀၀၇ စက္တင္ဘာ သံ ဃာ ကိစၥေတြ အျပီးေအာက္တိုဘာမွာ- ရက္ေပါင္း၁၂၀။ ၂၀၀၈ ၾသဂုတ္လ ၈ ရက္ေန႔ (၈ ေလးလုံး အႏွစ္ ၂၀ ျပည့္)ေန႔မွာေတာ႔ ၈ ႀကိမ္ေျမာက္ျပီ။
ဘယ္လိုမွ ႏွိပ္ကြပ္လို႔မရတဲ႔ခင္ဗ်ားကိုအရမ္းမုန္းေနၾကျပီ။ ဒီတခါ ျပန္ထြက္မလာေစရဘူး။ ရက္ရက္ စက္စက္ ဗုံးခြဲမွဳနဲ႔ ဆြဲေစ႔။ တသက္တကြ်န္းခ်- အေသအၾကညစ္လိုက္ၾကတာေပါ႔။ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ။
ဒုိ႔ကအာဏာပိုင္ပဲ။ ပုဒ္မ ၁၃(၅) ႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္၊ ၁၇(၁) ႏွင့္ ေထာင္ ၃ ႏွစ္ ၊ ပုဒ္မ ၃/၆ ေဖာက္ခြဲေရး ပုဒ္မ နဲ႔ ျမင္႔ေအး- ေထာင္ တသက္ တကြ်န္း တဲ႔။
ကိုျမင္႔ေအး အထက္က အဖြဲ႔ေတြအားလုံး အမ်ိဳးသားျပန္လည္.....သင္႔ျမတ္ေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္ မွာ..အားလုံးျပည္တြင္း၀င္ ျငိမ္းခ်မ္ေရးညီညြတ္ေရးေတြ လုပ္ႏိုင္ၾကရင္ သူတုိ႔ ေအာက္က ..
ကိုျမင္႔ေအးကို ဘာလို႔ မလႊတ္ႏိုင္ရမလဲ... တကယ္တန္းခင္ဗ်ားကို ျငိဳးတဲ႔ အခ်က္ေတြကို လူတိုင္း သိေနတာပဲ။ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အတြက္လူထု ဆႏၵခံယူပြဲ( national referemdum)မွာ-ကန္႔ကြက္မဲေပးၾက ဘုိ႔ Vote No campaign လုပ္တာ။
ဒါ နအဖ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ေအာင္ျမင္စြာ ထြက္လမ္းကိုပိတ္တာ။ ဒီအေပါက္ကိုဘယ္သူမွပိတ္လို႔မရဘူး။ သည္းမခံဘူး။ ခင္ဗ်ား ..သူတို႔မ်က္စိထဲဆားခတ္တဲ႔ တျခားကိစၥေတြလည္း အမ်ားၾကီး။ လူ႔အခြင္႔အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ခံရတာေတြ။ လယ္သိမ္းယာသိမ္းကိစၥေတြ။ ကေလးစစ္သားကိစၥေတြ။ မတရား လုပ္အားေပး ခု္ိင္းေစကိစၥေတြ။ ဒါေတြကိုေဖၚထုတ္တာ။ မီဒီယာေတြကေန တကမာၻလုံးသိေအာင္ေျပာတာ။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ ႏွစ္ေျခာက္ဆယ္ေက်ာ္-ျမန္မာႏိုင္ငံလြတ္လပ္ေရးရတဲ႔ႏွစ္-၁၉၄၈ ဒီဇင္ဘာမွာပဲ ကိုယ္႔ႏိုင္ငံ အပါအ၀င္ အတည္ျပဳ လက္မွတ္ထုိးခဲ႔တဲ႔ လူ႔ အခြင္႔အေရးေၾကျငာစာတမ္း။ မဆလ တေခတ္ လုံး ေသာ႔ ခတ္ ထားခဲ႔တဲ႔စာတမ္း။ ၈၈ အေရးေတာ္ပုံနဲ႔အတူ- အသက္ျပန္၀င္လာတဲ႔ အပိုဒ္ ၃၀-ပါတဲ႔ စာတမ္း။ ဒါကိုခင္ဗ်ား က ျပန္မန္းမွဳတ္တဲ႔ လူ။
၂၀၀၂ ႏွစ္-ထဲမွာ HRDP ျဖစ္လာမယ္႔ အေျခခံလုပ္ငန္းေတြ ခင္ဗ်ားပ်ိဳးေနခဲ႔ျပီ။၂၀၀၄ ႏွစ္ကုန္-ကြ်န္ေတာ္ ေရႊဘို ေတာရမွာ ၇ ၀ါဆိုျပီး-လူလြတ္ေၾကာင္ျဖစ္လာေတာ႔- လူ႔အခြင္႔အေရး ပညာေပး စာေစာင္ေတြ ခင္ဗ်ားကြ်န္ေတာ္ကို လာေပးတာမွတ္မိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အိတ္ကပ္ထဲထည္႔ထားမိ။
မိတ္ေဆြ ပါေမာကၡဌါနမွဴးက ေတြ႔သြားေတာ႔ ရွင္-ေထာင္ကလြတ္လာတာ မၾကာေသးဘူး။ ထပ္ဖမ္း ခံေနရဦးမယ္သတိေပး။ သူ႔လုိ ပညာတတ္တေယာက္အျမင္မွာ ေတာင္ -ကုလသမဂၢ က ေက်ာင္းေတြ မွာျဖန္႔ေပးရမယ္ဆိုတဲ႔...ဒီစာတမ္းကို- ဖမ္းခံရႏိုင္တယ္လုိ႔ ...ထင္ေနရင္ သာမန္လူေတြၾကား ...ခင္ဗ်ားသြားရမယ္႔ခရီး…ဘယ္ေလာက္ေ၀းမလဲ… ဒါေပသိ ခင္ဗ်ား ခရီးမိုင္ေတြအမ်ားၾကီးသြားခဲ႔တယ္။
၂၀၀၆ ေဖဖ၀ါရီမွာ က်ံဳေပ်ာ္အမတ္ ဦးတင္ အသက္ ၉၀ ေမြးေန႔မွာ Human Right Defender and Promoter ( HRDP) ကြန္ရက္ နံမည္ကိုစ ခံယူ။ မႏၱေလးတိုင္း။ဧရာ၀တီတုိင္း။ စစ္ကိုင္းတုိင္း။ ရွမ္း ျပည္ေတာင္ပိုင္း။ ရခိုင္ျပည္နယ္။ ပဲခူးတုိင္း။ ရန္ကုန္တုိင္း။ ခင္ဗ်ားတို႔ အဖြဲ႔သြားခဲ႔တဲ႔ ခရီးေတြ။ ျဖန္႔ က်က္ ခဲ႔တဲ႔ စာေတြ။ ေျပာခဲ႔ေဟာခဲ႔တဲ႔ေနရာေတြ။
၂၀၀၇ ေမ နာဂစ္ျဖစ္လာတဲ႔အခါအဖြဲ႔၀င္ ၈၀ ေက်ာ္နဲ႔ သြားကူႏိုင္ခဲ႔တာေတြ။ အဲဒီကာလေတြမွာပဲအၾကြင္းမဲ႔ အာဏာကို အျမဲတမ္းအေသဆုတ္ထားခ်င္သူေတြက လူမိုက္ေမြးျပီး တက္ၾကြ လွဳပ္ရွားသူေတြ ကိုေအာက္လမ္း နည္းနဲ႔ႏွိပ္ကြပ္ေနျပီ။ ေခ်ာင္းေျမာင္းရုိက္ႏွက္တဲ႔ပြဲေတြ စေနခဲ႔ျပီ။
မွတ္မိသေလာက္-၂၀၀၆-ဧျပီ၁၆-သႀကၤန္အတက္ေန႔ည ဒဂုံၿမိဳ႕သစ္ၿမိဳ႕နယ္ လူငယ္ လုပ္ငန္းအဖြဲ႔ တာ၀န္ခံ (၁) ကိုသီဟန္ ႐ိုက္ခံရတယ္။ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕နယ္၊ အမွတ္ (၈)ရပ္ကြက္ကလူမွဳအက်ိဳးေဆာင္ ဦးတင္ယု၊ မနက္ (၃)နာရီခြဲမွာ လႈိင္ သာယာထဲက (၇)ရပ္ကြက္ တံတားျဖဴမွတ္တုိင္ မွာပဲအရုိက္ခံရတယ္။ မတၱရာ အမတ္ ဦးသန္းလြင္ကေတာ႔ မ်က္လုံးတဖက္ပ်က္တဲ႔အထိ အရုိက္ခံရျပီးမွေထာင္လည္းက်ရွာတယ္။
ရခိုင္ေတာင္ကုတ္ က HRDPအဖြဲ႔၀င္တဦး လည္းအရုိက္ခံရျပီးေထာင္က်တယ္။ လူ႔အခြင္႔အေရး ပညာေပးေဟာေျပာ။ ဟသၤတျမိဳ႕နယ္ အုတ္ပုံေက်းရြာကအျပန္မွာခင္ဗ်ားက ကံသီလို႔လြတ္။ ကိုေမာင္ေမာင္ေလး ကိုျမင္႔လွိုင္တုိ႔ ကေတာ႔ အျပင္းအထန္ ရုိက္ခံရျပီးေဆးရုံေတြ တက္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာ ကုသခံရတယ္။ ေနာက္အမွဳဖြင္႔ တရားရင္ဆုိင္ေတာ႔လည္းစစ္အစိုးရက-ရုိက္တဲ႔ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတြ ကိုအျပစ္မေပးပဲ အရုိက္ခံရတဲ႔ ကိုျမင့္လႈိင္အပါအ၀င္ ေျခာက္ဦးကို ေထာင္ဒဏ္ (၈) ႏွစ္ ကေန (၄)ႏွစ္ အသီးသီးခ်လိုက္ၾကတယ္။ လုပ္ပုံမ်ား။
အဲဒီတုန္းက HRDP အဖြဲ႔၀င္ခ်ည္း ၃၅ေယာက္ေလာက္ အစုိးရ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ခံရတာ။ မဲေဆာက္ ကျပန္ လာတာ သိတာနဲ႔ေဖါက္ခဲြေရးသင္တန္းတက္ဆိုတဲ႔ ပုဒ္မေတြကပ္ခံၾကရ။ ခင္ဗ်ားအလုပ္ လုပ္လြန္းလို႔ ၾကည္႔ျမင္တိုင္က ခင္ဗ်ား အိမ္ မွာလုပ္ထားတဲ႔ အင္န္အယ္လ္ဒီရုံးခန္းနဲ႔ ဗီဒုိေတြ အားလုံးသက္ဆိုင္ရာ ကခ်ိတ္လာပိတ္။ ဒါလည္း ခင္ဗ်ားမရပ္ဘူး ။
အင္န္အယ္လ္ဒီက ၂၀၀၄ ႏုိ၀င္ဘာမွာခင္ဗ်ားကို ထုတ္ပစ္တယ္။ ဒါလည္း ခင္ဗ်ား စိတ္မပ်က္။ ေခါင္း မာမာပဲ။
ခင္ဗ်ားလို အင္န္အယ္လ္ဒီက ထုတ္ခံရတဲ႔ ဘ၀တူလူငယ္ေတြနဲ႔ ဆက္ျပီးခ်ီတက္။ ယုံတာကို စုိက္လိုက္ မတ္တတ္လုပ္တယ္။ ၂၀၀၆ ဧျပီမွာ..ကြ်န္ေတာ္-ထုိင္းကိုထြက္ခါနီး-ခင္ဗ်ား ကုိေနာက္ဆုံးေတြ႔ျဖစ္တယ္-ခင္ဗ်ားအေမကိုကင္ဆာေရာဂါနဲ႔ …ေမာ္တင္အထူးကုေဆးခန္းမွာတက္ေနတာကိုလာ ၾကည္႔တုန္းေတြ႔တာ ။ဒီေဆးခန္းက ခင္ဗ်ားမွာ ပိုက္ဆံရွိလို႔တက္ကုတာမဟုတ္ဘူး။ မေနႏိုင္တဲ႔ မိတ္ေဆြ...စိတ္တိုင္းက် ကိုေအာင္ထုိက္က အကုန္ခံတင္ေပးထားတာ။ ခင္ဗ်ားအေမမေနရေတာ႔ဘူး။ အားလုံးသိတယ္။
ဒါလည္းခင္ဗ်ား အလုပ္ေတြကိုရပ္မသြားေစခဲ႔ဘူး။ ကိုျမင္႔ေအး ကၾကည္႔ျမင္တိုင္မွာေမြးတာ။ ၾကည္႔ျမင္တုိင္သား အစစ္။ ၾကည္႔ျမင္တိုင္သားေတြ ဂုဏ္ယူၾကပါ။ ၁၉၅၁ မွာေမြး။ ၁၉၈၄ မွာေဒၚလဲ႔လဲ႔နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်။ ၁၉၉၁ မွာ သား ေမာင္ခ်မ္းေျမ႔ေမြး။ တကယ္က သူ႔သားေလး မခ်မ္းေျမ႔ရွာဘူး။
ေသြးအားနည္းေရာဂါနဲ႔ေသြးမၾကာခဏ သြင္းရတဲ႔အျပင္ သူ..လူလားမေျမာက္ခင္ကတည္းက အေဖဆိုတဲ႔အဓိပၸါယ္က ေထာင္နဲ႔အခ်ဳပ္ -အိမ္ဦးၾကမ္းျပင္။ ၂
၀၀၈ မတ္လ ၂၆ေန႔ည (၉)နာရီအခ်ိန္ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ရွင္ေစာပုရပ္ကြက္ကေန အိမ္အျပန္ မွာ ခင္ဗ်ား အရုိက္ခံရတဲ႔သတင္းကြ်န္ေတာ႔္ဆီ၀င္လာတယ္။
“စမ္းေခ်ာင္းပဒုမၼာလမ္းနဲ႔ ဗားဂရာလမ္းေဒါင့္မွာ ကားငွားေနတုံး လူတေယာက္က ႐ိုက္ၿပီးေတာ့ ထြက္ေျပးသြားတာ။ မိတ္ေဆြေတြနဲ႔ အတူသြားၿပီး လမ္းခြဲအျပန္မွာ ေခါင္းရဲ႕ညာဘက္ျခမ္းကို အ႐ုိက္ ခံရတာ”
ခင္ဗ်ားနဲ႔လုပ္ေဖၚခံဖက္ (သူလည္းအရုိက္ခံရလို႔ လုပ္ေဖၚခံဖက္လုိ႔ေျပာတာ) ကိုေမာင္ေမာင္ေလးက မီဒီယာ ကိုေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားေမ႔သြားရာ ကသတိျပန္ရ။ ကားငွါး။ အိမ္ျပန္။ မိန္းမေခၚ။ အနီးဆုံး အေနာက္ပိုင္း
ေဆးရုံေျပးေတာ႔ အဲဒီကလက္မခံဘူး။ နားကေသြးယုိေနတာကိုး။ ေဆးပညာနဲနဲ နားလည္ခဲ့ရင္ ဒါ ဘာ လည္း ဆိုတာသေဘာေပါက္တယ္။ ဒါဦးေႏွာက္ကလာတဲ႔ေသြးျဖစ္ႏိုင္တယ္။
ကြ်န္ေတာ္ ...ဘုရင္႔ေနာင္တံတားထိပ္က ေဆးခန္းမွာ..အလုပ္လုပ္ေနခဲ႔တုန္း ၂၀၀၅ ခရစ္စမတ္ ညက အျဖစ္တခု...ခ်က္ခ်င္းေခါင္းထဲ၀င္လာတယ္။
မူးမူးနဲ႔ သီခ်င္းဆုိရင္း အရွိန္လြန္ျပီး ၂ ေပေလာက္သာ-ျမင္႔တဲ႔ စတိတ္္စင္ေလးကျပဳတ္က်တဲ႔ လူ တေယာက္-ေဆးခန္းေရာက္လာတယ္။ နား ကေသြးယုိေနလို႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ အာရုံေၾကာကို လႊဲလိုက္တာ။ နာက္တေန႔မွာ သူ ဆုံးသြားတဲ႔သတင္းရတယ္။
“အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ုံရဲ႕ ခင္ဗ်ားကိုေပးလိုက္တဲ႔မွတ္ခ်က္က- ဦးေခါင္းဒဏ္ရာရ၊ နားထဲမွေသြးယိုထြက္-လုိ႔ေျပာ။ ဒါအေရးၾကီးတဲ႔ Vital Sign ေခၚတယ္။ ဒါ ေသဖို႔ေတာ္ေတာ္မ်ားတဲ႔ လကၡဏာလို႔ေျပာလိုက္တာ။ မိုင္ေပါင္းေထာင္ခ်ီေ၀းတဲ႔အရပ္ကေန.. ကြ်န္ေတာ္ ရင္ေတြပူလာတယ္။ သူငယ္ခ်င္း…ဒီတခါ-ဒီေတာင္ကိုေက်ာ္ပါ႔မလား။
OSI, NED , FDB ....ဆုိတာေတြဟာ တကယ္တမ္းက အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕ေတြမဟုတ္ခဲ႔။
ခြန္ဆိုင္း ( ၂၉.၀၉.၂၀၁၂)
ဆက္စပ္ဖတ္ရန္
ကိုျမင့္ေအးေရ
0 comments :
Post a Comment