နာမည္ကထူးျခားသလိုပ်ံတက္တဲ့ပံုလည္းထူးျခားတဲ့ ငဟစ္ငွက္

ငဟစ္ငွက္ကို ၾကားဖူးၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ငဟစ္ငွက္ကို အဂၤလိပ္လို Purple Heron လို႔ ေခၚၿပီး၊ သူတို႔ဟာ 'အာဒီေဒး' (Ardeidae) မ်ိဳးရင္းမွာ ပါ၀င္ပါတယ္။ ငဟစ္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိရာမွာ ထင္ရွားတဲ့ ၂ မ်ိဳးက 'အာဒီဆီနာရီရက္တီေရာ့စၾထစ္ နဲ႔ 'အာဒီပါျပဴရီမယ္နီလန္ဆစ္'တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။

ငဟစ္ကို အာဖရိကတိုက္၊ ဥေရာပတိုက္ ေတာင္ပိုင္းနဲ႔ အာရွတိုက္ေတာင္ပိုင္းတို႔မွာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံ၊ အိႏၵိယနိုင္ငံ၊ သီဟိုဠ္ကြ်န္းတို႔မွာ ငဟစ္ကိုေတြ႔ရပါတယ္။

ငဟစ္ငွက္ရဲ႕ ကိုယ္ခႏၶာဟာေသးသြယ္ရွည္လ်ားၿပီး၊ ေျဖာင့္စင္းတဲ့ နႈတ္သီး၊ ရွည္လ်ားတဲ့ ေျခတံတို႔ရွိ   တာေၾကာင့္ ဥဗ်ိဳင္းနဲ႔ ဆင္တူပါတယ္။ အရြယ္က အလ်ား ၃၈ လက္မခန္႔ရွိၿပီး လည္တိုင္မွာ အမည္းေျပာက္အစင္းေၾကာင္းမ်ား ပါရွိပါတယ္။ ဦးေခါင္းနဲ႔လည္တိုင္မွာလည္း သံေခ်းေရာင္ကဲ့သို႔ နီေယာင္ေယာင္ရွိၿပီး   ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွာ မည္းနက္ကာ သစ္ၾကားခြံေရာင္ ရွိပါတယ္။

ငဟစ္အမနဲ႔ အထီးတို႔ရဲ႕ အေရာင္အဆင္းမွာ အတူတူပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ငဟစ္ငွက္ေတြဟာ က်ဴေတာ၊ ကိုင္းေတာမ်ား ေပါမ်ားတဲ့ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္၊ ကမ္းပါးေတြမွာ ေနထိုင္က်က္စားေလ့ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ စပ်ံကာစနဲ႔ ပ်ံသန္းေနစဥ္မွာ က်ယ္ေလာင္စူးရွစြာ ေအာ္ျမည္တတ္ပါတယ္။ ပ်ံတဲ့ အခါမွာလည္း လည္တိုင္ကို ေရွ႕ကိုဆန္႔ၿပီး အေတာင္ကို တအားခတ္ကာ တြဲလြဲက်ေနတဲ့ ေျခတံရွည္ေတြနဲ႔ ကိုယ္ကိုထိန္းၿပီး ပ်ံတက္ရပါတယ္။ ပ်ံသန္းရင္း အရွိန္ရလာမွသာ ေျခတံမ်ားကို အၿမီးေအာက္သို႔ ႐ုပ္သိမ္းပ်ံသန္းပါတယ္။ ဦးေခါင္းကိုလည္း ေတာင္ပံႏွစ္ဖက္ၾကား ေရာက္ေအာင္ လည္တိုင္ကို ေကြးထားတတ္ပါတယ္။

ငဟစ္ငွက္ေတြဟာ ငါးမ်ား၊ ဖားမ်ားကို အမ်ားအားျဖင့္ စားေသာက္ေလ့ရွိတဲ့အျပင္ ေရမွာေန အင္းဆက္ပိုးေကာင္မ်ား၊ ခရုမ်ိဳး၊ ပုစြန္၊ ကဏန္းမ်ိဳးမ်ားကိုလည္း စားေသာက္ေလ့ရွိပါတယ္။

ငဟစ္ငွက္ေတြဟာ မိုးရာသီမွာ ဥကေန ေပါက္ၾကတာပါ။ သာမန္အားျဖင့္ ငဟစ္တို႔ဟာ တေကာင္တည္း  ေနေလ့ရွိၾကေပမယ့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရႊဘိုနယ္မွာေတြ႔ရတဲ့ ငဟစ္ငွက္ေတြကေတာ့ အုပ္စုဖြဲ႔ ေနထိုင္ၾကတာ ေတြ႔ရပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕ အသိုက္ေတြကို က်ဴပင္ေတြေပၚ၊ သစ္ပင္ေတြေပၚမွာ တုတ္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ ေဆာက္လုပ္ၿပီး အရြယ္က အခ်င္းတေပခန္႔ရွိၿပီးအနက္ ၈ လက္မခန္႔ရွိပါတယ္။ တခါဥလွ်င္ ဥ ၃ လံုးကေန ၅ လံုးအထိရွိတတ္ၿပီး ဥ အေရာင္က အစိမ္းနုေရာင္ ျဖစ္ပါတယ္။