.
စုိးလြင္လြင္၏ ကြ်န္ေတာ္မသိတ့ဲကြ်န္ေတာ္ ကက္ဆက္ေခြအဖုံးေဒဝ ေရးသားသည္
( က်ေနာ္ေရးေနရင္းနဲ႔ က်ေနာ္အေဖရဲ႕ တတိယစီးရီး အေၾကာင္း က်န္သြားပါတယ္။ စီးရီးအမည္က သူရဲေကာင္းတုိ႔ရဲ႕ႏွလံုးသား ျဖစ္ၿပီးေတာ့ စံပယ္ဦးေတးသံသြင္းက စထုတ္ပါတယ္။ ၁၉၈၇ ေလာက္ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ ခ်စ္လူမုိက္စီးရီးကုိ စံပယ္ဦး ဦးသန္းလြင္က ပရုိဂ်ဴဆာ လုပ္ၿပီးေတာ့ ျဖန္႔ခ်ီေရးက ရာမေတးသံသြင္း ပါ။ လူတေယာက္အေၾကာင္း ေရးရတာ တာဝန္ႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္အေဖ ျဖစ္လုိ႔ ပုိၿပီး တာဝန္ႀကီးပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ မွတ္ဉာဏ္ ခ်ဳိ႕ယြင္းမႈအတြက္ ေတာင္းပန္ရင္း။ )
ကြၽန္ေတာ္မသိတဲ့ကြၽန္ေတာ္စီးရီး သြင္းေနတဲ့ တခ်ိန္လံုးမွာ က်ေနာ္ အေဖနဲ႔အတူ ရွိေနပါတယ္။ ႐ႈိးပြဲ ရွိရင္လဲ ေခၚသြားတယ္။ အဲဒီတံုးက လြတ္လပ္ေရးေန႔ဆုိ ျမင္းၿပိဳင္ကြင္းမွာ ႐ႈိးပြဲ အႀကီးႀကီး လုပ္တယ္။ အန္တီ ခ်ဳိျပံဳးတုိ႔လဲ လာဆုိၾကတယ္၊ လူႀကီးမင္းမ်ား လက္ခုပ္တီးၾကပါ ဆုိတာေတာ့ မွတ္မိတယ္။ အဲဒီ႐ႈိးပြဲမွာ က်ေနာ့္အေဖ ဒုကၡအႀကီးႀကီး ေရာက္တာေပါ႔။ သူက သီခ်င္းဆုိရင္ ဂစ္တာတီးတယ္။ တီးေနရင္းနဲ႔ ႀကိဳးတေခ်ာင္း ျပတ္သြားေတာ့၊ စင္ေပၚမွာဆုိေတာ့ သူလဲ ဟန္မပ်က္ ဆက္တီး၊ ဆက္ဆုိေနပါေသးတယ္။ ဟန္မပ်က္ တီးေနရင္းနဲ႔ ေနာက္ႀကိဳးတေခ်ာင္း ထပ္ျပတ္ေတာ့၊ သူလဲ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ႏွစ္ေခါက္ ဆုိရမယ့္ အပုိဒ္ကုိ တေခါက္ပဲဆုိၿပီး စင္ေအာက္ ျပန္ဆင္းလာရပါေလေရာဗ်ာ။
သူ စတူဒီယုိ သြားရင္ေတာ့ က်ေနာ့္ကုိ မေခၚသြားေသးဘူး။ ငယ္ေသးလုိ႔နဲ႔ တူတယ္။ က်န္တာေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား က်ေနာ္ကုိ ေခၚသြားတယ္။ မနက္ဆုိ တခါတေလ ရန္ကင္း ၄ လံုးတန္းဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး ၄လံုးတန္းအိမ္မွာ မနက္စာသြားစားၾကတယ္။ အေဖနဲ႔ အေမက အိမ္ခြဲေနတယ္ဆုိေပမယ့္ အေခၚအေျပာေတာ့ ရွိပါတယ္္။ တရက္က်ေတာ့ က်ေနာ္အေမက ေျပာတယ္၊ ညီမေလးကုိ ေခၚၿပီး ၿမိဳ႕ထဲမွာ ေျပာင္းေနမယ္ တဲ့။ ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ္အေဖ ၄လံုးတန္းအိမ္ကုိ ျပန္ေျပာင္းလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီတခါေတာ့ သားအဖႏွစ္ေယာက္ထဲ၊ အရင္က က်ေနာ္တုိ႔မိသားစု ေနတဲ့အိမ္မွာ။
ေနာက္တလေလာက္ ေနေတာ့ က်ေနာ္ဦးေလး ကုိမုိးသြင္သြင္ပါ က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔အတူ လုိက္ေနပါတယ္။ သူက စာေတြ၊ ကဗ်ာေတြ ေရးတယ္ဗ်။ က်ေနာ္ စာဖတ္ဝါသနာပါလာတာ သူ႔ေၾကာင့္လုိ႔ ေျပာရမယ္။ သူ႔ဆီက စာအုပ္ေတြ က်ေနာ္ ယူယူဖတ္ေတာ့ သူကစည္းကမ္းမရွိရင္ မႀကိဳက္ဘူးဗ်။ စာအုပ္ကုိ ေခါက္ၿပီး ဖတ္လက္စေနရာ မွတ္တာေတာင္ မႀကိဳက္ဘူး။ ဆရာထင္လင္း ဘာသာျပန္တဲ့ စည္းအျပင္ကလူ၊ ပလိပ္၊ ဆရာ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ရဲ႕ ေမာ္ဒန္ဝထဳၳတုိ ေပါင္းခ်ဳပ္ ခံစားၾကည့္ပါမၾကည္ျပာ သူ႔ဆီက က်ေနာ္ စဖတ္ဘူးတာပါ။ သူက ကုိေဆာင္းဦးလႈိင္၊ ကုိမ်ဳိးေၾကာ့ၿမိဳင္တုိ႔နဲ႔ ငယ္သူငယ္ခ်င္း။ ကုိေဆာင္းဦးလႈိင္နဲ႔ ကုိမ်ဳိးေၾကာ့ၿမိဳင္လဲ ငယ္ငယ္တံုးက အိမ္ကုိ ခဏ၊ ခဏ လာဘူးတယ္ေျပာတယ္။ က်ေနာ္က ငယ္ေသးေတာ့ သိပ္မမွတ္မိဘူး။ ကုိမုိးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မွတ္မိတာကေတာ့ တေခါက္ အိမ္မွာ ဧည့္စာရင္းစစ္မယ္ ဆုိလုိ႔ သူေတာ္ေတာ္ ပ်ားတုပ္သြားတာကုိပါ၊ သူက ႏုိင္ငံေရးကဗ်ာေတြ ေရးတယ္။ ဧည့္စာရင္း စစ္မယ္ဆုိေတာ့ သူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့ဘူး၊ ကဗ်ာစာရြက္ေတြ ကုိင္ၿပီး။ အေရးအခင္းကလည္း ၿပီးခါစ၊ ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ သူ႔ကဗ်ာစာရြက္ေတြ ဂစ္တာအုိးထဲ ထည့္ဝွက္လုိက္တယ္။
ဒီလုိနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔အိမ္မွာ စတည္းခ်တဲ့ အထဲမွာ ဦးညီသြင္၊ ဦးညီစံတုိ႔ပါ ထပ္တုိးလာပါတယ္။ ေနာက္ ေတာင္ႀကီးက သီခ်င္းေရးတဲ့ ကုိငယ္ ဆုိတာ တေယာက္ရွိတယ္။ မႏၲေလးက ဆင္းလာၿပီး စီးရီးထုတ္ဖုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ ျပည့္ျပည့္ ဆုိတဲ့ အကုိႀကီးလဲ ရွိတယ္။ ေယာက်ာ္းေလးေတြခ်ည္းပဲ ေပါင္းစုၿပီး ေသာင္းက်န္းၾကသည္ေပါ႔ဗ်ာ။ ကုိထူးအိမ္သင္နဲ႔ ဦးေအာင္ရင္လဲ တေခါက္ ေရာက္လာေသးတယ္။ ညဘက္ႀကီး၊ သူတုိ႔စီးလာတဲ့ ဆုိင္ကယ္ဆီျပတ္သြားလုိ႔ဆုိလား မသိဘူး။ ေနာက္ေန႔ၾကေတာ့ ဦးညီသြင္က သီခ်င္းတပုဒ္ တီးျပတယ္။ တခါမွ မၾကားဘူးတဲ့စာသားမ်ဳိးနဲ႔၊ မင္းမရွိရင္ အသက္မရွင္ခ်င္ဘူး အခ်စ္ရယ္၊ မေန႔က ငါေသဆံုးသြားခဲ့တယ္ တဲ့။ ေတာ္ေတာ္ခုိက္သြားတယ္။
ကြၽန္ေတာ္မသိတဲ့ကြၽန္ေတာ္ စီးရီးထဲမွာ လာေခၚလွည့္ ဆုိတဲ့ သီခ်င္းတပုဒ္ပါတယ္။ က်ေနာ္က ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္အေဖကုိ ေမးၾကည့္တယ္။ ေဖႀကီးလုိ႔၊ အဲဒီ သီခ်င္းက ေမႀကီးကုိ လာေခၚခုိင္းတာလား ဆုိေတာ့ ဘာမွမေျပာဘူးဗ်။ ရယ္ေနတယ္။
ကြၽန္ေတာ္မသိတဲ့ကြၽန္ေတာ္စီးရီးလဲ ထြက္လာပါၿပီ။ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ေပါက္တဲ့ သီခ်င္းေတြ မ်ားတယ္။ ရန္ကင္းထဲ လမ္းေလွ်ာက္လုိက္ရင္ အဲဒီအေခြပဲ ဖြင့္တာၾကားေနရတယ္။ အဲဒီတံုးက အေခြတေခြ ေပါက္တယ္၊ မေပါက္ဘူး ဆုိတာ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္မွာ ဘယ္ေလာက္ဖြင့္သလဲ ဆုိတာနဲ႔ တုိင္းတာကုိး။ က်ေနာ္နဲ႔ က်ေနာ့္အေဖနဲ႔ မုန္႔ေတြဝယ္ၿပီး ညီမေလးကုိ ၿမိဳ႕ထဲမွာ သြားေတြ႕ၾကတယ္။ အျပန္က်ေတာ့ ဦးသန္းလြင္ဆီ ဝင္တယ္။ ဦးသန္းလြင္ကလဲ ေပ်ာ္ေနတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မေပ်ာ္ဘူး၊ ေက်ာင္းေတြ ျပန္ဖြင့္ၿပီ။ ေက်ာင္းျပန္တက္ရေတာ့မယ္။
http://www.facebook.com/pages/Soe-Lwin-Lwin/118830101472142?sk=wall ကေတာ့ စုိးလြင္လြင္ရဲ႕ ပရိသတ္မ်ားအတြက္ စီစဥ္ထားတ့ဲ စာမ်က္ႏွာ ျဖစ္ပါတယ္
.
0 comments :
Post a Comment