ေဘာလုံးကြင္းထဲက ႏွလုံးသားမ်ား

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး

ဟုိတစ္ရက္က စပါး နဲ႕ ေဘာ္လ္တန္ ကစားတဲ့ FA ဖလားေဘာလံုးပြဲမွာ ႏွလုံးရပ္ၿပီး လဲက်သြားတဲ့ ေဘာ္လ္တန္ ကစားသမား မူအမ္ဘာ ကို ျဖစ္ျဖစ္ခ်င္း စၿပီး ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ အသက္ကယ္ေပးခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ေတြရဲ႕ အဲ့ေန႕က အျဖစ္အပ်က္ကို ျပန္ေျပာျပတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြ ၾကည့္ရတာ စိတ္ႏွလံုးကို ထိခိုက္ေစသလို ၾကည္ႏႈးပီတိလည္း ျဖစ္ေစတယ္။

လဲက်သြားတာကို စသတိထားမိသူက ေဘာ္လ္တန္အသင္းရဲ႕ အရိုး၊ အေၾကာပညာရွင္(Physio)၊ သူက "ကြင္းထဲဝင္ေဟ့၊ ကြင္းထဲဝင္ၾကေဟ့" ဆိုၿပီး ကုန္းေအာ္တယ္။ ေဘာ္လ္တန္ ဆရာဝန္ နဲ႕ ေဆးအဖြဲ႕လည္း ေျပးဝင္ၿပီး လဲ့က်ေနတဲ့ ကစားသမားကို စၾကည့္တယ္။

အဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ၿပိဳင္ဘက္ စပါး အသင္းက ဆရာဝန္လည္း ဝင္လာၿပီး ဝိုင္းကူ လုပ္ေပးတယ္။ သူတို႕က လူနာကို ပါးစပ္ခ်င္းေတ့ၿပီး အသက္ရႈေစတာ၊ ေအာက္စီဂ်င္ေပးတာ။ CPR (လက္ျဖင့္ ႏွလံုးျပန္ခုန္ေအာင္) လုပ္တာ စတာေတြနဲ႕ လူနာ ႏွလံုးျပန္ခုန္လာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။ ဒိုင္လူႀကီး၊ ႏွစ္ဘက္ ကစားသမား၊ ပရိသတ္ အားလံုးက ၿငိမ္ၿပီး လူတစ္ေယာက္ အသက္ လုေနရတာကို စိုးရိမ္တႀကီး ေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္။ အဲ့အခ်ိန္မွာ ေဘာလံုး ဆိုတာ မရွိဘူး၊ ၿပိဳင္ဘက္ ဆိုတာ မသိဘူး။ လူျဖဴ၊ လူမဲေတြ၊ ဘာသာမတူ၊ လူမ်ိဳးကြဲတာေတြ မစဥ္းစားမိဘူး။ လူအသက္တစ္ေခ်ာင္း ရွင္ဖို႕က အားလံုးအတြက္ အေရးႀကီးဆံုး ဘံုတန္ဖိုး၊ ဘံုအက်ိဳးစီးပြား ကိစၥျဖစ္သြားတယ္။

ကြင္းထဲက ေဆးအဖြဲ႕ CPR လုပ္ေနတာလည္းျမင္ေရာ ပရိသတ္ထဲက အဂၤလန္ရဲ႕ ထိပ္တန္း ႏွလံုးအထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး (စပါးပရိသတ္) က ကြင္းေဘးက လံုျခံဳေရးေတြကို ခြင့္ေတာင္းၿပီး ကြင္းထဲကို ဝင္လာတယ္။ ကြင္းထဲက ေဆးအဖြဲ႕နဲ႕ ပူးေပါင္းၿပီး လူနာအသက္ကို ကယ္ဖို႕ သူ႕ရဲ႕ ကၽြမ္းက်င္မႈ ပညာကို ေပးတယ္။ အဲ့ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးက ခု အဂၤလန္မွာ ကစားသမား အသက္ကို ကယ္ခဲ့တဲ့ ဆရာဝန္ႀကီးအေနနဲ႕ ဟီးရိုးျဖစ္ေနတယ္။

လန္ဒန္ အေရးေပၚ သူနာျပဳယာဥ္ကလည္း ဝန္ေဆာင္မႈ ေကာင္းေတာ့ အလ်င္အျမန္ပဲ ေရာက္လာတယ္။ လူနာကို ေဆးရံုကို ေခၚသြားေတာ့ ပြဲၾကည့္စင္ကို ျဖတ္တဲ့ ေပါင္းကူးတံတားထဲမွ (၁) ခါ၊ လမ္းတေလွ်ာက္ ကားေပၚမွာ (၁၂)ခါ စက္ (defibrillator) နဲ႕ ႏွလံုးျပန္ခုန္လာေအာင္ ႀကိဳးစားၾကတယ္။

စလဲတဲ့ အခ်ိန္ကေန ေဆးရံုေရာက္တဲ့အခ်ိန္အထိ (၄၈) မိနစ္ၾကာတယ္။ ေဆးရံုေရာက္ၿပီး မိနစ္ (၃၀) ၾကာတဲ့အထိလည္း (စက္အကူအညီနဲ႕ေတာင္) ႏွလံုးျပန္ခုန္မလာေသးဘူး။ အဲ့ေတာ့ ကစားသမားက (၇၈) မိနစ္ၾကာ ႏွလံုးခုန္ရပ္ေနတယ္၊ တနည္းအားျဖင့္ ေသသြားခဲ့တယ္။

အမ်ားအားျဖင့္လည္းDefibrillator (၃)/(၄) ခါထက္ ပိုလုပ္လို႕မွ မရရင္ အသက္ ဆံုးတတ္တယ္။ ေဆးရံုကို ပါသြားတဲ့ ေဘာ္လ္တန္ဆရာဝန္က ေဆးရံုကို ေရာက္လို႕ ေဆးရံုက ဆရာဝန္ေတြ လက္ထဲကို လူနာလႊဲၿပီးတာနဲ႕ လူနာအေျခအေနကို ၾကည့္ၿပီး ျခံဳးပြဲခ် ငိုမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သန္စြမ္းတဲ့ လူငယ္ကစားသမား တစ္ေယာက္ ျဖစ္တာရယ္၊ ေရွးဦးေစာင့္ေရွာက္မႈ ေကာင္းလို႕ရယ္၊ လူေတြအားလံုးရဲ႕ ေမတၱာေစတနာ အစြမ္းရယ္၊ ကံ ရယ္ အားလံုးေပါင္းေတာ့ ခု အခ်ိန္မွာ လူနာဟာ အသက္အႏၱရာယ္အတြက္ စိုးရိမ္စရာမလိုေတာ့ဘဲ ေသတြင္းကေန လြတ္သြားၿပီလို႕ ေျပာလို႕ရတဲ့ အေျခအေန ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။

ခုလို ထူထူေထာင္ေထာင္ျဖစ္လာတာကို ပါးစပ္ "မယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အံၾသဖြယ္ရာပါပဲ" လို႕ ေျပာတဲ့ ေရွးဦးျပဳစုတုန္းက ပါခဲ့တဲ့ ႏွလံုးအထူးကု ဆရာဝန္ႀကီးက လူနာကစားသမားေလး သတိျပန္လည္လာၿပီး (၂) နာရီၾကာတဲ့ အခ်ိန္မွာ လူနာနားကပ္ၿပီး "မင္းနာမည္ ဘယ္သူလဲ" လို႕ ေမးေတာ့ လူနာက သူ႕နာမည္ကို ျပန္ေျဖႏိုင္တယ္။ အဲ့ေတာ့ ဆရာဝန္ႀကီးက

"ေဟ့..မင္းက တကယ္ေတာ္တဲ့ ေဘာလံုးသမားေလးဆို.." လို႕ ဆက္ေမးတယ္။

အဲ့ေတာ့ လူနာ ကစားသမားေလးက "က်ေနာ္ ႀကိဳးစားပါတယ္" လို႕ ျပန္ေျဖတယ္။

ဆရာဝန္ႀကီးက "က်ေနာ္ သူျပန္ေျပာတဲ့ စကားကို ၾကားရေတာ့ မ်က္ရည္က်ရပါတယ္" လို႕ ေျပာတယ္။

အာဖရိက အႏြယ္ဝင္ ကြန္ဂိုႏိုင္ငံဖြား၊ အဂၤလန္ကို ဒုကၡသည္အေနနဲ႕ ေရာက္လာခဲ့ၿပီး အဂၤလန္ကိုယ္စားျပဳ လူငယ္အသင္းေတြမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့တဲ့ ခု (၂၃) ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ မူအမ္ဘာ ရဲ႕ ေဘာလံုးသမားဘဝ ေရွ႕ခရီးဆက္ဖို႕ အေရးက မေသခ်ာေတာ့ေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ ေၾကကြဲဖြယ္ ျဖစ္ရပ္က လူေတြရဲ႕ စိတ္ေတြမွာ မျမင္ႏိုင္တဲ့ စည္းေတြ၊ နံရံေတြလို ျခားနားထားတဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ ဆိုတာေတြ၊ အသားအေရာင္မတူ၊ ႏိုင္ငံျခား၊ လူမ်ိဳးကြဲတာေတြ စတဲ့ လူလုပ္ (man-made) အစြဲေတြကို ခၽြတ္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး လူေတြရဲ႕ အတြင္းစိတ္သဏၭာန္မွာ ရွိေနျမဲျဖစ္တဲ့ လူလူခ်င္း ေမတၱာထားႏိုင္တဲ့ ျဖဴစင္တဲ့ ႏွလံုးသားကို ဆြဲဖြင့္ေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။

ကစားသမားေလး အျမန္က်န္းမာလာပါေစ ဆုေတာင္းေပးရင္းနဲ႕ လူအခ်င္းခ်င္းလည္း ပိုမို ေမတၱာ ထားႏိုင္ၾကပါေစ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေအး
၂၃၊ မတ္လ၊ ၂၀၁၂