ေအာင္ရွင္ ေရးသားသည္)
နည္းနည္းေတာ့ အ့ံၾသဖုိ႔ေကာင္းသည္။ ေရာက္ေနသည့္ေနရာက စစ္တန္းလ်ားေတြနဲ႔ သိပ္မေ၀း။ အေပၚရုံးလုိ႔ေခၚတဲ့ စစ္ရုံးႀကီးရဲ႕ တစ္ေနရာရာဆုိတာေတာ့ သိေနသည္။ ဘယ္ေနရာရယ္ေတာ့ ေသခ်ာမခြဲျခားႏိုင္။ ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ ရွမ္းရုိးမအစပ္ေတာင္စြယ္ ေတာင္တန္းေတြကိုအထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ၀ါးရုံခ်ဳံ၊ အင္ပင္အုပ္စုေတြနဲ႔ ေတာနက္နက္ထဲမွာ စစ္ရုံးႀကီးအေဆာင္ေတြနဲ႔ ၀န္ထမ္း တန္းလ်ားတုိက္တန္းေတြကို ဟုိတစ္စု သည္တစ္စုျမင္ေတြ႕ရသည္။ တုိက္တန္းအေဆာက္အအုံေတြ တစ္ခုနဲ႔တစ္ခုၾကားထဲမွာ ဓာတ္မီးႀကိဳးတုိင္ေတြပဲရွိသည္။ စစ္ရုံးတစ္ခုလုံးအေငြ႕အသက္က တိတ္ဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနသည္။
တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးဟုေခၚသည့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊအလုပ္လုပ္သည့္အေဆာင္မွာ အေဆာင္ (၁) ဟု သိရသည္။ ယခုကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနသည့္ေနရာမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအလုပ္လုပ္ရာအေဆာင္ (၁) မဟုတ္ႏိုင္ေပ။ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းရွိ သက္ဆုိင္ရာဌာနအလုိက္ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား ရုံးထုိင္ရာအေဆာင္မ်ားမွာ မ်ားစြာသပ္ရပ္ခန္႔ညားၿပီး၊ အထပ္သုံးထပ္ရွိသည္။ ရွည္လ်ားေသာသုံးထပ္ေဆာင္တြင္ ေျမညီထပ္ကိုမ်ားေသာအားျဖင့္ ေျမျပင္ေအာက္တြင္ ႏွိမ့္၍ေဆာက္လုပ္ထားသည္။ ရုတ္တရက္ၾကည့္လွ်င္ ႏွစ္ထပ္ေဆာင္ဟုသာထင္ရသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးေနထုိင္ရာ အိမ္သည္ အေဆာင္ (၁) ႏွင့္အေတာ္အလွမ္းေ၀းေပသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးေခၚ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေနထုိင္ရာအိမ္သည္ ေရဆင္းဆည္ႀကီး၏အထက္ဖ်ားပိုင္း၊ စစ္ရုံး၀န္ႀကီး၏အေနာက္ေျမာက္ ဘက္ပိုင္းတြင္ရွိေလသည္။ စစ္ရုံးႀကီးေဒသတစ္ခုလုံးတြင္၊ အျပင္လုံၿခဳံေရးကင္းစခန္းမ်ား၊ အတြင္းလုံၿခဳံေရးကင္းစခန္းမ်ား၊ ဌာနမွဴးဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဴးဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ ကစထမွဴးဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးအဆင့္ရွိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားအတြက္ သီးသန္႔ရုံးအေဆာက္အအုံမ်ား၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားေနထုိင္ရာ အိမ္ယာ၀န္း၊ သာမန္ရုံး၀န္ထမ္းစစ္သားမ်ားေနထုိင္ရာ စစ္တန္းလ်ားမ်ား၊ သီးသန္႔လုံၿခဳံေရး၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ပို႔ေဆာင္ေရးဌာနအေဆာက္အအုံမ်ားအားလုံး သူ႔ေနရာႏွင့္သူ သီးျခားဆီရွိေလသည္။
အမွတ္မထင္ လက္ရွိက်ေနာ္ေရာက္ရွိေနသည့္ေနရာမွာ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းတစ္ေနရာရာျဖစ္ေပလိမ့္ မည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ ရုံးအေဆာင္ (၁) မဟုတ္ႏိုင္သလုိ ေနအိမ္လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေပ။ ေရာက္ေနသည့္ေနရာ သည္အေရးႀကီးအေဆာက္အအုံပုသ႑ာန္မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ သာမန္စစ္တန္းလ်ားတစ္ခုႏွင့္တူသည္။ ထူးထူးျခားျခား တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္လွသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးသီးသန္႔နားေနရာျဖစ္ႏိုင္သည္။ မိတ္ေဆြစစ္ဗုိလ္တစ္ေယာက္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး၊ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ဤေနရာအထိေရာက္လာျဖစ္ခဲ့သည္။ စစ္ရုံးႀကီးအ၀င္ဂိတ္တြင္ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္းထူလွသည္။ စစ္ရုံးအတြင္းေရာက္လာရာတြင္ေတာ့ အဆင္ေျပသည္။ စစ္ရုံးႀကီးသုိ႔ သာမန္ရုံးကိစၥႏွင့္လာသူမ်ားသည္ အ၀င္ဂိတ္တြင္မွတ္ပုံတင္ရသည္။ အစစ္အေဆးခံရသည္။ အရပ္သားမ်ားအျခား၀တ္စုံမ်ား၀တ္လာပါက တုိက္ပုံႏွင့္ ပုဆုိးေျပာင္း၀တ္ရသည္။ စစ္ရုံးႀကီးသို႔ရုံးကိစၥတစ္ခုျဖင့္ အရင္ကႏွစ္ႀကိမ္ေလာက္ေရာက္ဖူးသည္။ ယခုတစ္ခါေတာ့ ဘာအေၾကာင္းရယ္ေၾကာင့္ မဟုတ္။ မိတ္ေဆြစစ္ဗိုလ္နဲ႔အတူေယာင္ေတာင္ေတာင္လုိက္ပါရင္း ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ကင္မရာမပါလာခဲ့သည့္အတြက္ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းဓာတ္ပုံမွတ္တမ္းမတင္ႏိုင္ေတာ့။ ဓာတ္ပုံရုိက္ခ်င္ စိတ္လြန္စြာမွျပင္းျပလွသည္။ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္း ေရာက္လာႏိုင္ေသာျပင္ပအရပ္သားမ်ားမွာ ေဆာက္လုပ္ေရးအလုပ္သမားမ်ားႏွင့္ ေစ်းသည္မ်ား၊ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္သက္ဆုိင္ေသာ စီးပြားေရးသမားမ်ား၊ ေဆြမ်ိဳးမ်ားျဖစ္သည္။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္မွမရွိေသာ က်ေနာ့္အဖို႔ေတာ့ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းေရာက္ရွိလာျခင္းမွာ အလြန္အႏၲရာယ္ႀကီးလွသည္။ အေၾကာင္းမသိပဲ အက်ိဳးမဲ့ျဖစ္သြားႏိုင္သည္။ ေတာ္ေသးသည္။ ေရာက္ေနသည့္ ေနရာတြင္ စစ္သား၊ စစ္ဗုိလ္မ်ားမ်ားစားစားမရွိ။ အျခားတဘက္ကအေဆာက္အအုံတြင္ေတာ့ စစ္ဗုိလ္စစ္သားေတြ ျမင္ေတြ႕ရသည္။ သူတုိ႔အလုပ္နဲ႔သူတုိ႔အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ က်ေနာ့္ကို ဂရုမစုိက္အား။ သို႔မဟုတ္ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းေရာက္ရွိၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သတိမမူေတာ့ေလသလားမသိ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အားလုံးကို သတိ၀ီရိယႏွင့္ ေလ့လာအကဲခတ္ေနမိသည္။ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးႏွင့္ေတြ႕ဆုံၿပီး စကားေျပာခြင့္ရလွ်င္ ေကာင္းေလစြဟုေတြးမိသည္။ မေတာ္တဆ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမွ ဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္ကလဲ ဘာကိစၥတုန္းေမးလွ်င္ေတာ့ ခက္ေပမည္။ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ မသိေပ။ အေၾကာင္းျပခ်က္ ေရေရရာရာမရွိ။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ စကားေျပာခ်င္လုိ႔ပါဆုိလွ်င္လည္း ခက္ေပမည္။ ဒုကၡလွလွႀကီးေရာက္ေပေတာ့မည္။ ေခၚလာသည့္ စစ္ဗုိလ္လည္း အုိးစားကြဲေပေတာ့မည္။ မျမင္ မေတြ႕ရသည္ပဲေကာင္းေပေတာ့မည္။ မေတြ႕ပါေစနဲ႔။ တျခားစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔လည္း မေတာ္တဆမေတြ႕ပါေစနဲ႔။
အေရးထဲ မိတ္ေဆြစစ္ဗုိလ္ကဘယ္ေရာက္သြားသည္မသိ။ ထုိင္ေနရာတာလည္းၾကာေတာ့ ေညာင္းလွသည္။ ပ်င္းဖုိ႔ေကာင္းလာသည္။ အျပင္ဘက္အကဲခတ္ၾကည့္သည္။ အေျခအေနေကာင္းသည္။ အားလုံးသူ႔ဟာနဲ႔သူ ပုံမွန္ပဲျဖစ္သည္။ ဟုိဟုိသည္သည္ေလွ်ာက္ၾကည့္ဖုိ႔ေကာင္းေပလိမ့္မည္။ မနီးမေ၀းမွာ ေရကန္တစ္ခုေတြ႕သည္။ အုတ္ခံတံတုိင္း ၀န္းၿခံသီးသန္႔တုိက္အေဆာက္အနည္းငယ္နဲ႔ စစ္တပ္သုံးတုိရုိယာ ပစ္ကပ္ကားသုံးေလးစီးခန္႔ေတြ႕ရသည္။ ဂိတ္၀မွာ စစ္သားအခ်ိဳ႕လုံၿခဳဳံေရးေစာင့္ၾကပ္ေနတာ ျမင္ရသည္။
ေနရေလးက တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္နဲ႔ ေအးခ်မ္းလွသည္။ စစ္ရုံးႀကီးအျဖစ္ စစ္သားေတြ၊ စစ္ဗုိလ္ေတြနဲ႔ ထိတ္လန္႔ဖုိ႔သာမရွိခဲ့ပါက ေအးေအးေဆးေဆးေနဖုိ႔အဆင္ေျပေပလိမ့္မည္။ ခဏေနေတာ့ အေဆာင္ဘက္ျပန္လာခဲ့ျဖစ္သည္။ ေနာက္ဘက္မွာ သီးသန္႔အေဆာက္အအုံထပ္တစ္ခုထပ္ေတြ႕ရသည္။ အနီးကပ္သြားၿပီးစူးစမ္းမိသည္။
ဒုကၡေရာက္ေပေတာ့မည္။ အေဆာက္အအုံအ၀င္၀တြင္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးအဆင့္စစ္ဗုိလ္တစ္ေယာက္ ေတြ႕ရသည္။ အျခားစစ္ဗိုလ္အနည္းငယ္လည္းေတြ႕ရသည္။ အနည္းငယ္အေရးႀကီးသည့္ဟန္။ အေဆာက္အအုံအတြင္းပိုင္းတြင္ အေရးႀကီးပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ရွိေနပုံရသည္။ ေနာက္ျပန္ဆုတ္မွျဖစ္ေပမည္။ နည္းနည္းအိေျႏၵပ်က္သြားမိသည္။ ဗုိလ္မွဴးႀကီးတစ္ေယာက္ကလွမ္းျမင္လုိက္ပုံရသည္။ လာဖုိ႔လွမ္းေခၚေလ ေတာ့သည္။ က်ေနာ့္ကိုအနီးကပ္ေလ့လာၾကည့္ရႈၿပီး အက်ိဳးအေၾကာင္းေမးျမန္းသည္။ က်ေနာ္လည္း အမွန္ အတုိင္းအေၾကာင္းရင္းကိုေျပာျပလုိက္သည္။ တျခားေတာ့ ေထြေထြထူးထူးဆက္မေျပာေတာ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ခ်င္သလားဟု ေမးသည္။ အ့ံၾသလြန္းလို႔ မွင္သက္မိသြားသည္။ အေၾကာင္းမဲ့အလည္လာျခင္းျဖစ္၍ ေထြေထြထူးထူးေတာ့မရွိဟုေျပာလုိက္မိသည္။ စိတ္ထဲမွာဆႏၵျပင္းလွေသာ္လည္း သိပ္ၿပီးမသိသာေစခ်င္။
အထဲ၀င္ပါဦးဟု ဗုိလ္မွဴးႀကီးကေျပာသည္။ က်ေနာ့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္ထင္ေနပုံရသည္။ က်ေနာ္လည္း ေထြေထြထူးထူးမေျပာတာ့ပဲ ခပ္တည္တည္နဲ႔အထဲ၀င္လုိက္သြားမိသည္။ အမွန္တကယ္ပင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကိုယ္တုိင္ေရာက္ေနသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအစစ္ျဖစ္ေလသည္။ ရုပ္ဆင္ေသာအျခားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလမလားဟု ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္မိသည္။
တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊမွာ သတင္းစာ၊ တီဗြီထဲကနဲ႔မတူ။ အျပင္မွာျမင္ဖူးသည္ႏွင့္လည္း မတူ၊ ေအးေအးေဆးေဆးပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖစ္ေနဟန္ရွိသည္။ စစ္ယူနီေဖာင္းႏွင့္မဟုတ္ပဲ ရွပ္အက်ၤီလက္တုိ၊ ခ်ည္ပုဆုိးအကြက္ခပ္က်ဲက်ဲႏွင့္ျဖစ္သည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အာဏာအရွိဆုံး ပုဂၢိဳလ္တစ္ေယာက္ပုံစံမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ သာမန္အရပ္သားလူႀကီးတစ္ဦးပုံစံမ်ိဳးျဖစ္ေနသည္။ မ်က္လုံးအၾကည့္က လည္း သိပ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္မရွိ။ ေအးေအးေဆးေဆးရွိသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတခ်က္မွ်ၾကည့္ၿပီး အဆင္သင့္ရွိ ေနေသာပက္လက္ကုလားထုိင္တစ္လုံးတြင္ ၀င္ထုိင္လုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘာစကားေျပာ၍ ဘာလုပ္ရမည္ မသိပဲေယာင္တိေယာင္ေတာင္ျဖစ္ေနသည္။ ဘာလုပ္သလဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊမွ ခပ္တုိးတုိးေမးေတာ့ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ လုပ္ပါတယ္ဟု မယုတ္မလြန္ေျဖလုိက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ဘာပဲ ေျပာေျပာ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ အလြယ္တကူယုံၾကည္မည္မဟုတ္ပဲ သူ႔အေနျဖင့္ကၽြန္ေတာ့္လုိပါမႊား တစ္ေကာင္တစ္အေၾကာင္း အခ်ိန္မေရြးအေၾကာင္းစုံသိႏိုင္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘာအေၾကာင္းမွ်မသိပဲ ကၽြန္ေတာ့္အားဤစစ္ရုံးႀကီးအတြင္းပင္ လက္စေဖ်ာက္ပစ္လုိက္လုိ႔ရသည္ကို ကၽြန္ေတာ္နားလည္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ အေျခအေနကိုနားလည္လုိက္မိေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္ျပန္ေတြးရင္ ေၾကာက္စိတ္ မ်ား၀င္မိသည္။ သုိ႔ေပသည့္ မည္သုိ႔မွ်အေၾကာင္းမထူးႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ရႏုိင္သမွ် အိေျႏၵဆည္ရေပေတာ့မည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးတစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္အားစိတ္၀င္စားေနမည္မဟုတ္ေတာ့ပဲ လက္ေအာက္က စစ္ဗုိလ္တစ္ေယာက္ကိုေမးေငါ့ျပလုိက္ရုံမွ် သူ႔မ်က္စိေရွ႕မွကၽြန္ေတာ္ေပ်ာက္သြားႏိုင္သည္။ က်ားသနားမွ ႏြားခ်မ္းသာရမယ့္အျဖစ္မ်ိဳးမုိ႔ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးကိုသာ အေကာင္းေမတၱာပို႔ရေလေတာ့သည္။ ခဏမွ်ၾကာေသာအခါ အနီးအနားရွိဗုိလ္မွဴးႀကီးတစ္ေယာက္က လက္ျပလုိက္ေသာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္းၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ေနာက္ဆုတ္ထြက္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ ဘာမ်ားျဖစ္ေတာ့ေလမလဲဆုိၿပီး စုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ တထိတ္ထိတ္ေတာ့ ရွိလွသည္။ ထုိ႔ေန႔တြင္ စစ္ရုံးႀကီးမွ အရာရွိတစ္ေယာက္ကိုယ္တုိင္ ပ်ဥ္းမနားအေရာက္ ကၽြန္ေတာ့္အားလုိက္ပို႔ ေလသည္။
ထုိမွစ၍ ကၽြန္ေတာ္လည္း စစ္ရုံးႀကီးသို႔လစဥ္ပုံမွန္၀င္ထြက္ခြင့္ရခဲ့ေလေတာ့သည္။ သုိ႔ေပမယ့္ ၀င္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္၀င္ ထြက္ခ်င္တဲ့အခ်ိန္ထြက္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ အခါအားေလ်ာ္စြာ အေၾကာင္းရွိမွ အ၀င္အထြက္ လုပ္ရေလသည္။ ဘယ္ကေန ဘယ္ကဲ့သို႔ျဖစ္ၿပီး ယခုကဲ့သို႔ေသာအေျခအေနမ်ိဳး ကၽြန္ေတာ့္ထံေရာက္လာ သနည္းဟု ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္မေတြးတတ္ေအာင္ပဲရွိေတာ့သည္။ မေရမရာအေၾကာင္းတရားနဲ႔ ဘာျဖစ္မည္ကို ေသခ်ာမသိႏိုင္ေလေသာေၾကာင့္ ေတြေ၀၍သာေနမိေတာ့သည္။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို မွ်လည္းဖြင့္မေျပာမိခဲ့။ ဖြင့္ေျပာဖုိ႔လည္းမရဲရွိေတာ့သည္။ မေတာ္တဆဖြင့္ေျပာမိပါက တစ္ဘက္လူကယုံၾကည္သည္ဆုိပါက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္အႏၲရာယ္ (သို႔) တျခားမႏွစ္ၿမိဳ႕စရာျဖစ္ေပမည္။ မယုံၾကည္ခဲ့ပါလွ်င္လည္း ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္သည္ လူရယ္စရာျဖစ္ေနေပေတာ့မည္။ လူမသိ သူမသိအပူမိတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အျဖစ္ပါေပ။ အျပင္ကအေၾကာင္း အတြင္းမေျပာရဲ၊ အတြင္းကအေၾကာင္းအျပင္မပြင့္ရဲသည့္ အေျခအေန၊ အျပင္န႔ဲအတြင္း အတြင္းနဲ႔အျပင္ၾကား စဥ္းစားရင္း၊ မီးစင္ၾကည့္ကခဲ့ရေလသည္။
ထုိ႔ေနာက္ တစ္လတစ္ခါဆုိသလုိ ႏွစ္ခါဆုိသလုိ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းေရာက္ျဖစ္ခဲ့သည္။ အထူးလွ်ိဳ႕၀ွက္ရသည္မဟုတ္ပဲ ေပၚေပၚထင္ထင္ႀကီးလည္းမဟုတ္ေပ။ ဘာသိဘာသာအေျခအေနမ်ိဳးသာ ျဖစ္သည္။ ၀မ္းသာစရာလား ၀မ္းနည္းစရာလား အဘယ္ကဲ့သို႔ရွိေလသနည္းဟု ကၽြန္ေတာ္မေ၀ခြဲတတ္ခဲ့။ ဤက့ဲသုိ႔အေျခအေနမ်ိဳးနဲ႔ တစ္နည္းတစ္ဖုံခိုင္းစားလုိ႔ရေအာင္ဖန္တီးထားခဲ့သည္မွာ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ အစီအမံ အႀကံညဏ္ေလမ်ားလား မသိ။ သုိ႔ေပသည့္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔တိုက္ရိုက္ဆက္သြယ္ ထိေတြ႕ရသည့္ သေဘာမ်ိဳးလည္းမဟုတ္။ တာ၀န္ႀကီးေလသည့္အလုပ္မ်ိဳးလည္းမဟုတ္။ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္း အ၀င္အထြက္ရွိ သည္ဆုိရုံမွ်သာ။ သုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ သူတုိ႔ဘက္က ဘာအက်ိဳးျမတ္ရွိသည္ကို ကၽြန္ေတာ္ေသခ်ာမသိေသာ္ လည္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ စစ္ရုံးႀကီးအတြင္းအ၀င္အထြက္လုပ္ရသျဖင့္ စိတ္၀င္စားဖြယ္သတင္းမ်ား ၾကားသိရႏိုင္သည္ဟုသာ သေဘာပိုက္ထားခဲ့ေလသည္။ တစ္ေန႔ေန႔ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္အေျခအေနေပးပါက တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအား အင္တာဗ်ဴးခြင့္ရႏုိင္ေလသည္၊ စကားေျပာခြင့္ရခဲ့ပါက သိလုိသည္မ်ားေမးျမန္းရႏိုင္သည္ ဟူ၍သာ စိတ္ကူးေမွ်ာ္လင့္ေနမိေတာ့သည္။
ထုိအခ်ိန္က ကၽြန္ေတာ္သည္ ဂ်ာနယ္တစ္ခု၏ ေနျပည္ေတာ္ရုံးခြဲမွာ အလုပ္လုပ္ေနရသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေလ သည္။ ဂ်ာနယ္စာမ်က္ႏွာေပၚအတြက္ မိမိၾကားသိသမွ် သတင္းမေရးသားႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ေခတ္အေျခအေန၊ ေနျပည္ေတာ္အေၾကာင္း၊ အစုိးရ၀န္ႀကီးအဖြဲ႕လူတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ စစ္တပ္အေျခအေနတခ်ိဳ႕၊ စစ္ဗုိလ္ေတြနဲ႔ စစ္ရုံးႀကီး အေၾကာင္း အတန္ငယ္မွ်တီးမိေခါက္မိေလသည္။ စစ္တပ္အရာရွိမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံရာတြင္ စုိးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕သည္ မရွိပဲ အဆင္ေျပစြာဆက္ဆံတက္လာခဲ့သည္။ တစ္ခုပဲရွိသည္။ ကိုယ္သိသမွ်သူမ်ားတကာကို အကုန္ေျပာျပလုိ႔ မရတာပဲျဖစ္သည္။ သတင္းသမားအက်င့္ေလးတက္လာေတာ့ စပ္စပ္စုစုေမးခ်င္သည္။ သိရသည့္အခါ ျပန္ေျပာ ခ်င္သည္။ ထုိအေလ့အထကိုေတာ့ စစ္ရုံးႀကီးႏွင့္ဆက္ဆံခဲ့ရသမွ်ကာလပတ္လုံး အေတာ္ပင္ထိန္းခ်ဳပ္ခဲ့ရေလသည္။
စစ္ရုံးႀကီးသို႔၀င္ထြက္သြားလာရင္း တစ္ခါတရံေတာ့ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအားေတြ႕ျမင္ရေလသည္။ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးႏွင့္ စကားတစ္ခြန္းစ ႏွစ္ခြန္းစေျပာခြင့္ရေလသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ စကားေျပာခြင့္မရွိေသာ္လည္း ၄င္းအားအနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ခြင့္ရေလသည္။ အထူးသတိထားရသည့္အခ်က္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအေၾကာင္း မည္သည့္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကိုမွ မေမးမိဖုိ႔ျဖစ္သည္။ မသိသလို ဘာသိဘာသာေနတတ္ဖုိ႔ အေရးႀကီးေလသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ ပုံပန္းသ႑ာန္အားျဖင့္ေအးေအးေဆးေဆးရွိလွသည္။ စကားလည္း အနည္းငယ္သာေျပာတတ္သည္။ တစ္ခါတရံ မ်က္မွန္ေအာက္မွေန၍ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာအကဲခတ္တတ္ သည္။ ေလးဖ်န္းထားသျဖင့္ ထုိင္ရာမွထသည့္အခါတုိင္း တစ္ဦးတစ္ေယာက္က ကူရေလသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ သည့္အခါတုံ႔ေႏွး တုံ႔ေႏွးျဖစ္ေနတတ္သည္။ စကားေျပာသည့္အသံမွာလည္း တုံ႔ဆုိင္းဆုိင္း ထစ္အအျဖစ္ေန သည္။ ေလျဖန္းထားသျဖင့္ ရွာခင္တြဲေနသည္ဟုလည္း အမ်ားေျပာၾကသည္။ တျခားသတိထားမိသည္ကေတာ့ ၀ဲဘက္လက္ခလယ္ အနည္းငယ္ ေကာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အ၀တ္အစားကိုပုံမွန္အေနအထားအတုိင္း ေပါ့ေပါ့ပါးပါး၀တ္စားသည္က မ်ားသည္။ လက္တစ္ဖက္တြင္ လက္စြပ္တစ္ကြင္း အၿမဲ၀တ္ထားတတ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးအား အနီးကပ္ေတြ႕ျမင္ရသည့္အခါတုိင္း စိတ္ထဲမွာ လႊမ္းမုိးစိတ္တစ္မ်ိဳးေတာ့ ျဖစ္ေနတတ္သည္။ အာဏာျပင္းေသာ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သည္ကိစၥတစ္ခုအား စိတ္ေအးလက္ေအး အိေျႏၵရရကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတတ္သည့္ သေဘာရွိသည္။ ယတိပ်က္ အေျဖစကားမ်ိဳးမွတ္ခ်က္မ်ိဳးျပဳေလ့မရွိပဲ မယုတ္မလြန္သေဘာမ်ိဳးသာ မ်ားေသာအားျဖင့္ေျပာေလ့ရွိသည္။
လက္ေအာက္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားမွာ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအားလြန္စြာမွ ေၾကာက္ရြံ႕ရေသာေၾကာင့္ တစ္ခါတရံ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွအမွတ္တမဲ့ေျပာလုိက္ေသာ စကားသည္ပင္လွ်င္ ဧရာမစီမံကိန္းႀကီးျဖစ္ေနတတ္သည္မွာလည္း ေနျပည္ေတာ္တ၀ွမ္းလုံးျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသည္ အပတ္စဥ္ စေနေန႔တိုင္းေနျပည္ေတာ္တခြင္အား လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေလ့ရွိသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ စေနလမ္းေၾကာင္း ဆုိၿပီး သာမန္ျပည္သူမ်ားပင္ သိထားၾကေလ သည္။ ထုိစေနလမ္းေၾကာင္းတြင္ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္မ်ားေသာအားျဖင့္ အရပ္၀တ္သာမန္အ၀တ္အစားျဖင့္သာ လိုက္ပါေလ့ရွိသည္။ ၾကားဖူးနား၀စကားမ်ားအရ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊသည္ ပကာသနအေဆာင္အေယာင္ မ်ားကိုခုံမင္သည္မရွိပဲ ေအးေဆးေပါ့ပါးစြားေနတတ္ေလ့ရွိသည္ဟုဆုိသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးသည္ အရက္ေသစာ မွီ၀ဲသုံးေဆာင္သည္မရွိပဲ တီဗြီၾကည့္ျခင္း၊ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးစာအုပ္မ်ားဖတ္ျခင္းျဖင့္သာ သီးသန္႔ေနေလ့ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊသည္ ဦးေႏွာက္ျဖင့္အလုပ္လုပ္ရသည္ကို အားသန္သူျဖစ္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံေရးကိစၥ မ်ားကိုကိုင္တြယ္ရာတြင္ မ်ားေသာအားျဖင့္တစ္ဦးတည္းဆုံျဖတ္ေလ့ရွိၿပီး၊ စစ္တပ္ေရးရာကိစၥမ်ားတြင္ လက္ေအာက္က စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားကိုတစ္လွည့္စီခုိင္းေစတတ္သည္ဟု ဆုိသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးအတြက္ အစား အေသာက္အမ်ိဳးစုံျပင္ဆင္ထားေသာ္လည္း သူႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ တစ္မ်ိဳး ႏွစ္မ်ိဳးကိုသာ ခုံမင္ႏွစ္သက္စြာ စားတတ္ေလသည္။ ပတ္၀န္က်င္းအား သိသိသာသာစိတ္၀င္စားသည့္မ်က္ႏွာမ်ိဳးမရွိတတ္ေပ။ လက္ေအာက္ ကလူမ်ားတင္ျပသည္ ေျပာသည္ကိုအမ်ားဆုံးနားေထာင္ၿပီး အဆုံးၾကမွတစ္ခုစ ႏွစ္ခုုစျပန္ေျပာတတ္သည္။ မွတ္ခ်က္ေပးတတ္ေလသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီး၏ လႈပ္ရွားသြားလာျပဳမူပုံမွာ မ်ားစြာအိေျႏၵရလွေသာေၾကာင့္ လက္ေအာက္ကလူမ်ားလည္း ပို၍အေၾကာက္ႀကီးေလျခင္းျဖစ္ေပမည္။ လူတစ္ဖက္သားအား အမူအရာျဖင့္ ပုိ၍ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္သည္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏ထူးျခားခ်က္ျဖစ္ေပမည္။
ေနျပည္ေတာ္ရုံးခြဲတြင္ ႏွစ္ႏွစ္ခြဲမွ်တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ၿပီးေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္သည္လည္း မႏၲေလးရုံးခြဲသို႔ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရေလသည္။ သုိ႔ေပမယ့္ ေနျပည္ေတာ္ကိုေတာ့ မၾကာမၾကာအေရာက္သြားျဖစ္ ခဲ့သည္။ တစ္ခါတရံ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ ေနျပည္ေတာ္သြားၿပီးဦးသန္းေရႊနဲ႔ေတြ႕ဖုိ႔လားဟု ရယ္စရာေနာက္က်သည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဟုတ္တာေပါ့ဟု ရယ္စရာသေဘာမ်ိဳးျပန္ေျပာလုိက္သည္။ လူေတြလည္း ရယ္စရာဟုေျပာသည္ ဟုသာ သေဘာထားၾကသည္။ တကယ္ေတာ့ အျဖစ္မွာအမွန္တကယ္ျဖစ္ပ်က္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္မွာလည္း မည္သူမွ်မသိေသာအျဖစ္မွန္ကို တစ္ေယာက္တည္း က်ိဳးႏြံစြာက်င့္ခဲ့ရေလသည္။ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေရာက္ေသာအခါ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားလည္း ရႈပ္ေထြးလာသည္။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ ဘာေတြနဲ႔ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္လာသည္။ လူအမ်ားစုကေတာ့ စစ္အစုိးရအေပၚ အယုံအၾကည္ မရွိၾကသည္မွာ ထင္ရွားသည္။ ေနျပည္ေတာ္ေရာက္တဲ့အခါလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊအား သိပ္မေတြ႕ရ ေပ။ ေမးလုိ႔လည္းမရသည့္အတြက္ အတြင္းသတင္းမသိေတာ့ပဲ သူလုိငါလုိၾကားသိရသမွ်ကိုသာ ခ်င့္ခ်ိန္ေနရ ေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းေနျပည္ေတာ္ကိုပုံမွန္မေရာက္ျဖစ္ေတာ့ေပ။
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေနသာသလုိရွိလာသည္။ ပုံမွန္အေျခအေနအသစ္တစ္ခုနဲ႔ ေနသားက်လာသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊကို လူသိရွင္ၾကားတရား၀င္စကားမေျပာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကုိယ္တုိင္လည္း သိပ္ၿပီးဘ၀င္မက်လွေပ။ ကိုယ့္ဘ၀လုံၿခံေရးအတြက္ အေျပာအဆုိ အေနအထိုင္ သတိထားေနမိသည္။ ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္ မသိမသာကင္းကြာရင္း ကိုယ့္လမ္းကိုေလွ်ာက္ေနမိသည္။ တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးနဲ႔ စစ္ရုံးႀကီးအေပၚစိတ္၀င္စားမႈကိုလည္း ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကို ေျဖေလွ်ာ့ထားလုိက္သည္။
သို႔ေသာ္လည္း မထင္မွတ္ပဲ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊႏွင့္ ျပန္ေတြ႕ရသည္။ အေျခအေနကေတာ့ သိပ္မေကာင္းေပ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး စကားေကာင္းေကာင္းမေျပာႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေတြ႕ရသည့္အခါတုိင္း အိပ္ယာထက္တြင္ လဲေလ်ာင္းေနရသည္မ်ားသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊမွာ တိုင္းျပည္အာဏာအား အစိုးရသစ္ကိုလႊဲေျပာင္းေပးၿပီး၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးနဲ႔ စစ္တပ္ကိုထိန္းထားရာမွလည္း လုံး၀နီးပါ လႊတ္ေပးခဲ့သည္။ တပ္တြင္းၾသဇာေညာင္းေနေသာ္လည္း တပ္ခ်ဳပ္ႀကီးမွာ ကိစၥအလုံးစုံအတြက္ ၀င္ပါျခင္းမျပဳေတာ့ပဲ ေအးေဆးအနားယူေနသည္ဟု သိရသည္။ ဗုိလ္ခ်ပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏ပုံသ႑ာန္မွာလည္း မ်ားစြာစိတ္ေလွ်ာ့လုိက္ပုံရသည္။ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္အခ်ိဳ႕နဲ႔ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လူထြက္အခ်ိဳ႕ အနီးအနားတြင္ရွိေနေသာ္လည္း အရပ္သားတစ္ဦးကဲ့သို႔သာ ျပဳမူေနသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊက စစ္တပ္တြင္အာဏာအျပည့္အ၀ရယူ ထားစဥ္ကတည္းက ႏိုင္ငံေရးရာကိစၥမ်ားႏွင့္ တပ္တြင္းကိစၥမ်ားကိုကိုယ္တုိင္လူလုံးထြက္ျပၿပီးေဆာင္ရြက္သည္ မရွိပဲ ေနာက္ကြယ္မွကိုင္တြယ္သည္ကမ်ားသည္ဟု ဆုိၾကသည္။ ေနာက္ကြယ္မွေန၍ ကစားကြက္ေရႊ႕ရသည္ ကို ပို၍ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဟန္ရွိသည္။
ယခုႏွစ္ပိုင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏က်န္းမာေရးအေျခအေနမွာ တျဖည္းျဖည္းဆုိးရြားလာခဲ့ သည္ဟုဆုိသည္။ မၾကာမွီအခ်ိန္တြင္းက ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေလျဖန္းခဲ့ရာ အိပ္ယာထက္တြင္လုံးလုံးလဲေနရ ေတာ့သည္။ စကားမပီ အစာကိုလည္းကိုယ္တုိင္မစားႏိုင္ရွိသည္။ အနီးအနားတြင္ တပည့္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ား၊ သမီးေတာ္မ်ား၀ုိင္း၀န္းျပဳစုၾကေသာ္လည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမွာမ်ားစြာလက္ေလွ်ာ့လိုက္ပုံရသည္။ တုိင္းျပည္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ တပ္တြင္းအာဏာရယူပုိင္ဆုိင္မႈတုိ႔တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမ်ားစြာေဆာင္က်ဥ္းခဲ့ၿပီးျဖစ္ရာ သူ႔အေန အထားကို စိတ္ခ်လက္ခ်ထားေနေတာ့ဟန္ရွိသည္။ သူ႔ကိုယ္ပိုင္မိသားစုအသုိင္းအ၀ိုင္း လုံၿခဳံေရးအတြက္သာစိတ္ပူၿပီး ႏိုင္ငံေရးကိစၥရပ္မ်ားတြင္ ၀င္ပါျခင္းမျပဳေတာ့ပဲ အၿငိမ္လိုင္းတြင္သာ ေအးေအးလူလူ ေနေနခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ေနျပည္ေတာ္ေဒသအတြင္းရွိ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊမိသားစု ကုိးကြယ္ေသာ ဆရာေတာ္တစ္ပါးကမိန္႔ၾကားဖူးသည္မွာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသည္ တရားထုိင္ေလ့ရွိသည္ဟု ဆုိသည္။ ထုိဆရာေတာ္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊအိမ္သို႔ မၾကာခဏဆြမ္းစားၾကြရေလ့ရွိသည္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဘုန္းႀကီးေလးပါးႏွင့္ ကိုးပါးအမ်ားဆုံးပင့္ေလ့ရွိၿပီး၊ ဆြမ္းစားပင့္သည့္အခါတုိင္း တိတ္တဆိတ္သာပင့္ေဆာင္ေလ့ရွိသည္ဟုုလည္း ဆရာေတာ္ကမိန္႔ၾကားဖူးသည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏က်န္းမာေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး အေရးႀကီးဆုံးျပႆနာမွာ ခုမွစေလေတာ့သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမေတာ္တဆဆုံးပါးသြားခဲ့ပါက စ်ာပန အခမ္းအနားအတြက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏သမီးေတာ္မ်ားအသုိင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ တပည့္ေက်ာ္စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားအၾကား ေ၀ခြဲမရႏိုင္ျဖစ္သည္။ အစုိးရထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြပင္လွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏လက္ရင္းတပည့္မ်ားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ စ်ာပနအတြက္အထူးတလည္ျဖစ္ခ်င္ပါကလည္း ေဆာင္ရြက္ေပးၾကမည္သာျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ျငားလည္း အခ်ိဳ႕အာဏာရွိစစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ အစုိးရထိပ္တန္းပုဂၢိဳလ္မ်ားက စဥ္းစားသည္မွာလည္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏စ်ာပနအခမ္းအနားကို အႀကီးအက်ယ္ျပဳလုပ္ပါက တုိင္းျပည္အ၀ွမ္း ေ၀ဖန္သူမ်ား ေၾကာင့္ပြဲဆူသြားမည္ကို ေတြးေတာပူပန္ေနၾကသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသည္ သက္တမ္းရွည္ၾကေသာ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရာထူးရယူၿပီး စစ္တပ္ကိုဦးေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ေသာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမ်ားစုကေတာ့ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္အေဆာင္အေယာင္မ်ိဳးနဲ႔သာ စ်ာပနအခမ္းအနား က်င္းပလုိၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၏ စ်ာပနအခမ္းအနားအတြက္ မည္သူကမွ်အဆုံးအျဖတ္ မေပးရဲပဲရွိေနသည္။ ေနျပည္ေတာ္ ဥတၲရသီရိၿမိဳ႕နယ္အေနာက္ပိုင္းရွိ အသစ္တည္ေဆာက္ထားေသာ စစ္သခ်ိဳင္းတြင္သာ ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ရုပ္အေလာင္းကိုအေကာင္းပကတိတည္းထားကိုးကြယ္ၾကရမည္ေလာ၊ တရား၀င္အၿငိမ္းစားယူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သာမန္အရပ္သားတစ္ဦးက့ဲသို႔သာ မထင္မရွားစ်ာပနအခမ္းအနား က်င္းပၾကမည္ေလာဆုိသည္ကို ေနာက္လုိက္ေနာက္ပါ စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္မ်ားႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္လူထြက္မ်ား ဗ်ာမ်ားေနရေတာ့ေလသည္။
ၤေဖ့စ္ဘုတ္တြင္ ျဖန္႔ေနေသာ ေဆာင္းပါး ျဖစ္သည္။ http://aungshin.wordpress.com တြင္လည္း ေဖာ္ျပထားျပီးျဖစ္သည္။
His days are numbered. But Sooner the Better.