ျငိမ္းခ်မ္းေရး၀န္ႀကီး မယ္ေတာ္ေဆးခန္းကုိ ဘတ္ တသိန္းခဲြ လွဴဒါန္း

~

(Photo: Wai Moe/ The Irrawaddy)

ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္ ဦးစီးတ့ဲ မယ္ေတာ္ေဆးခန္းမွာ ဒီကေန႔ ျပဳံးျပဳံးရႊင္ရႊင္ ေတြ႔ရတ့ဲ ဦးေအာင္မင္းနဲ႔အဖဲြ႔၀င္မ်ားပါ။

ထုိင္းနုိင္ငံ မဲေဆာက္ျမိဳ႕ေရာက္ မီးရထား၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္းက မယ္ေတာ္ေဆးခန္း အတြက္ ဘတ္ တသိန္းခဲြ လွဴဒါန္းေနပုံ ျဖစ္ပါတယ္။

(ဒီပမာဏဟာ က်ပ္ေငြနဲ႔ ဆုိ သိန္း ၄ဝ၊ အေမရိကန္ေငြေၾကးနဲ႔ ဆုိရင္ ေဒၚလာ ၅,ဝဝဝ နီးပါး ရိွပါတယ္)

အစုိးရရဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကုိယ္စားလွယ္အဖဲြ႔မွာ ပါ၀င္တ့ဲ ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္မင္း၊ ၀န္ႀကီးဦးခင္ရီတုိ႔က ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ခရီးမွာ ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးအဖဲြ႔ မ်ားစြာနဲ႔ ေတြ႔ဆုံညိွႏိႈင္း စကားေျပာဆုိခ့ဲၾကတယ္၊ နာမည္ေက်ာ္ေဆးခန္းအတြက္ ေငြေၾကးလွဴဒါန္းျပီး ဒီတေခါက္ နယ္စပ္ခရီးကုိ အဆုံးသတ္လုိက္ပါျပီ လုိ႔ အဲဒီေဒသမွာ ေရာက္ေနတ့ဲ ဧရာ၀တီသတင္းေထာက္က သတင္းပုိ႔ပါတယ္။

မဲေဆာက္ကေန ဘန္ေကာက္ကုိ ခ်ီတက္မယ့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရး၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းနဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္မ်ားဟာ ဘန္ေကာက္မွာလည္း ေဆြးေႏြးပဲြေတြ ဆက္ရန္ ရိွပါေသးတယ္ တ့ဲ။

ဦးေအာင္မင္းတုိ႔႔ခရီးစဥ္ရဲ႕ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြထဲက တခုကေတာ့ ျပည္ပေရာက္အတုိက္အခံေတြ ျပည္ေတာ္ျပန္ဖုိ႔ ဆုိတ့ဲ သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ အစီအစဥ္ကုိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး တနည္းအားျဖင့္ အတုိက္အခံေတြ အိမ္ျပန္ၾကဖုိ႔ နားခ်ေရး ျဖစ္ပါတယ္။

ျမန္မာျပည္မွာ အေျခအေနေတြလည္း ေျပာင္းလဲေနျပီ၊ စနစ္ေတြ ေျပာင္းေနျပီ၊ ျပည္ပမွာ ဘာေၾကာင့္ ဒုကၡခံျပီး ေနၾကဦးမွာလဲ၊ သူတုိ႔ကုိ ျပန္ေခၚဖုိ႔ က်ေနာ္ ဒီေရာက္လာတာပါပဲ လုိ႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ခရီးသြားေနတ့ဲ ၀န္ႀကီးဦးေအာင္မင္းက ဆုိပါတယ္။

သူျပန္လာေခၚတ့ဲထဲ ျမန္မာ့ႏုိင္တင္ေဂးလ္လုိ႔ တင္စားၾကတ့ဲ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။

ျပန္ၾကမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေဒါက္တာစင္သီယာေမာင္က ေနာက္ဆုံးက ျဖစ္ဖြယ္ရိွပါတယ္။ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈ လုိအပ္ေနတ့ဲ ျမန္မာျပည္သားေတြက မဲေဆာက္ေဒသမွာ ရိွေနၾကအုံးမယ္ မဟုတ္လား။

-

အျပည့္အစုံသို႔

ဘန္ေကာက္ဆပ္ပလုိင္းခ်က္ လက္နက္အမ်ားအျပား ဖမ္းမိ

(ဓာတ္ပုံမ်ား - bangkok post)

ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕မွာ ရဲတပ္ဖဲြ႔က ဒီကေန႔ သတင္းစာရွင္းလင္းပဲြႀကီးတခုလုပ္ျပီး လက္နက္ငယ္မ်ဳိးစုံကုိ ျပသထားပါတယ္။

အဲဒါေတြဟာ ျပီးခ့ဲတ့ဲ ၅ ရက္အတြင္း ဘန္ေကာက္မွာ ကားေတြကုိ ရပ္တန္႔ စစ္ေဆးရာကေန ရွာေဖြ ေတြ႔ရိွရတ့ဲ လက္နက္ေပါင္း ၂၃၄ လက္၊ ေပါက္ကဲြပစၥည္းေတြ နဲ႔ မူးယစ္ေဆးေတြထဲက ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

စစ္တပ္သုံးလက္နက္ - ၃
လုိင္စင္ရိွ လက္နက္ - ၁၁၂
လုိင္စင္ လုပ္မထားတ့ဲ လက္နက္ - ၉၇
အိမ္တြင္းျဖစ္လက္နက္ - ၂၂
က်ည္ဆံ - အမ်ားအျပား
ေပါက္ကဲြပစၥည္း - အမ်ားအျပား
မူးယစ္ေဆး - အမ်ားအျပား

ငါးရက္အတြင္း ဒီေလာက္ေတာင္ ဖမ္းမိတ့ဲအတြက္ စိတ္မသက္မသာ ျဖစ္မိတယ္ လုိ႔ ရဲတပ္ဖဲြ႔အႀကီးအကဲတေယာက္ ျဖစ္တ့ဲ Pol Maj Gen Khamronwit က ဆုိပါတယ္။
အင္မတန္ က်ယ္တ့ဲ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ႀကီးမွာ တရားမ၀င္ ကုိင္ေဆာင္တ့ဲ လက္နက္ေတြ၊ မူးယစ္ေဆးေတြ ဒီထက္မက ရိွနုိင္တယ္လုိ႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။

ဆပ္ပလုိင္းခ်က္ (surprise check) လုိ႔ ေခၚၾကတ့ဲ ေရွာင္တခင္စစ္ေဆးမႈေတြမွာ ဓာတ္မွန္စက္လုိမ်ဳိး ကရိယာေတြ သုံးတ့ဲအတြက္ ဒီပစၥည္းေတြ ေတြ႔ရတာလုိ႔ သိရပါတယ္။







ညႊန္း - ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္ အြန္လုိင္း http://www.bangkokpost.com/news/local/299967/bangkok-cops-seize-large-cache-of-firearms

အျပည့္အစုံသို႔

ျမန္မာျပည္သြားမယ့္ လက္နက္ေတြ မိျပန္ျပီ

ဒီကေန႔ထုတ္ Bangkok Post သတင္းစာ မ်က္ႏွာဖုံးမွာ ေတြ႔ရတ့ဲ ဓာတ္ပုံ

တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ဘက္ကုိ ပုိ႔မယ့္ လက္နက္ေတြ ထုိင္းနုိင္ငံ မယ္ဆုိင္ျမိဳ႕မွာ မေန႔က ဖမ္းမိတယ္ တ့ဲ။

အမ်ဳိးအစား နဲ႔ အေရအတြက္က ေဟာဒီလုိပါ

RPG ေလာင္ခ်ာ - ၁၂
RPG ဗံုးသီး - ၉
M 79 ေလာင္ခ်ာ - ၁၂
AK 47 ေမာင္းျပန္႐ိုင္ဖယ္ - ၁၇
M 16 ေမာင္းျပန္ ႐ိုင္ဖယ္ - ၆


ဆက္စပ္ ဖတ္ရႈရန္ -

ထိုင္းတြင္ ဖမ္းမိ လက္နက္မ်ား “ဝ” ကို ေရာင္းခ်ရန္ဟု ဆို
ျမန္မာဘက္သို႔ ပို႔မည့္ လက္နက္မ်ား ထပ္မိ
ျမန္မာဘက္ပို႔မည့္ လက္နက္မ်ား မဲေဆာက္တြင္မိ

အျပည့္အစုံသို႔

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး လက္စြမ္းျပလို႔ ေက်ာင္းသား ၃ ဦး ေခါင္းကဲြ

~

သန္႔စင္ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးသားသည္)

Google ေျမပုံမွာ ေတြ႔ရတ့ဲ ေရျဖဴျမိဳ႕တေနရာ

စာမရတဲ့ ၁၀ တန္းေက်ာင္းသား ၃ ဦးကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးက အျပစ္ေပး ရိုက္ႏွက္လုိက္တာ ေခါင္းကဲြသြားတဲ့ျဖစ္ရပ္တခု တနသၤာရီတိုင္း၊ ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ကံေပါက္ေက်းရြာမွာ ဒီလ ၁၉ ရက္ေန႔က ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။

ကံေပါက္ေက်းရြာ အထက ဒႆမတန္း (ခ) မွာ ပညာသင္ေနတဲ့ ၁၀ တန္း ေက်ာင္းသား ေမာင္မ်ဳိးထြဋ္ဦး အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသား ၄ ဦးကို ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဦးတင္ရွိန္က စာေမးရာမွာ မရတဲ့အတြက္ ရိုက္ႏွက္တာျဖစ္တယ္လို႔ ေမာင္မ်ဳိးထြဋ္ဦးရဲ႕ ဖခင္ ဦးလွရွိန္က ဧရာ၀တီကို ေျပာပါတယ္။

“ေက်ာင္းဆရာႀကီးက စာေမးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြက စာမရဘူး။ စာမရလို႔ သူေထာက္တဲ့ ေတာင္ေ၀ွးနဲ႔ ရိုက္လိုက္တာ ၄ ေယာက္ ရိုက္တာ ၃ ေယာက္ ေခါင္းကဲြသြားတယ္”လို႔ သူက ေျပာပါတယ္။

ေသြးေတြနဲ႔ အိမ္ျပန္ေရာက္လာတဲ့ ေမာင္မ်ဳိးထြဋ္ဦးကို မိသားစု၀င္ေတြက ကံေပါက္တုိက္နယ္ ေဆးရံုကို ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ရာမွာ ဒဏ္ရာကို ၁ ခ်က္ ခ်ဳပ္ခဲ့ရပါတယ္။

သားျဖစ္သူကို ေခါင္းေပါက္တဲ့အထိ ရိုက္ႏွက္အပစ္ေပးခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကို အေရးယူေပးဖို႔ ကံေပါက္ေက်းရြာ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးနဲ႔ ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးတို႔ကို တုိင္တန္းထားတယ္လို႔ ဦးလွရွိန္က ေျပာပါတယ္။

အဲ့လို တိုင္တန္းခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီလ ၂၄ ရက္ေန႔က ေရျဖဴၿမိဳ႕နယ္ ပညာေရးမွဴးက ကံေပါက္ အထကေက်ာင္းကို လာေရာက္စစ္ေဆးသြားၿပီး ဒီကိစၥကို ေအာက္ေျခမွာတင္ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းေပးမွာျဖစ္ၿပီး အထက္ကို မတိုင္တန္းဖို႔ကို ဦးလွရွိန္နဲ႔ ေက်ာင္းသား ေမာင္မ်ဳိးထြဋ္ဦး တို႔ကို ေျပာဆိုသြားတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

“ကေလးက ခုထက္ထိ ေက်ာင္းမတက္ႏိုင္ေသးဘူး။ အိမ္မွာပဲ နားေနတယ္။ အနာကေတာ့ သက္သာသြားပါၿပီ။ ၂၈ ရက္ေန႔မွ ေက်ာင္းျပန္တက္ျဖစ္လိမ့္မယ္”လို႔ ဦးလွရွိန္က ေျပာပါတယ္။

ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ဦးတင္ရွိန္ဟာ ဒီကံေပါက္ေက်ာင္းမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတာ ၃ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြကို အရိုက္ၾကမ္းလို႔ မိဘေတြနဲ႔ ယခင္ကလည္း ျပႆနာတခ်ဳိ႕ ျဖစ္ပြားခဲ့တာရွိတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

“က်ေနာ့္သားလိုမ်ဳိး က်န္တဲ့ကေလးေတြပါ ထပ္ျဖစ္လာမွာ စိုးရိမ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ့္သေဘာကေတာ့ သူ႔ကို ဒီေက်ာင္းကေန တျခားေက်ာင္းကို ေရႊ႕ေပးေစခ်င္တာပါပဲ” လို႔ ေက်ာင္းသားမိဘ ဦးလွရွိန္က ေျပာဆိုေၾကာင္းပါ ခင္ဗ်ာ….

~

အျပည့္အစုံသို႔

အရူးစကား

~

သေရာ္စာ

စိုးမင္း ေရးသားသည္)


“ခ်စ္ေစလို ခံတြင္းလက္ေလးသစ္၊ မုန္းေစလို ခံတြင္းလက္ေလးသစ္” လို႔ ဆိုၾကသဗ်။ လူဆိုတာ သူမ်ားက ကိုယ္႔အေပၚ ခ်စ္ေအာင္ ခင္ေအာင္ ေျပာေတာ႔လည္း ေဟာဒီပါးစပ္ႀကီးပဲ။ မုန္းေအာင္ နာေအာင္ ေျပာျပန္ေတာ႔လည္း အဲဒီပါးစပ္ႀကီးပါပဲခင္ဗ်ာ။ ေျပာမိတဲ႔စကားတစ္ခြန္းတည္းမွာကိုပဲ အခ်ိန္္အခါ ေနရာေဒသ ပုဂၢဳိလ္ သတၱ၀ါအလိုက္ ခ်စ္တဲ႔သူကခ်စ္၊ မုန္းတဲ႔သူကမုန္း၊ ဘယ္႔ႏွယ္မွ မေနတဲ႔သူလည္း ရွိေပလိမ္႔ဦးမယ္။ ဆိတ္ဆိတ္ေန ေထာင္တန္ ဆိုေတာ႔ ဘာမွ မေျပာပဲ ပါးစပ္ႀကီးပိတ္လို႔ ေရငုံေနႏိုင္ရင္ေတာ႔ အေကာင္းဆုံးေပါ႔ဗ်ာ။ မေနႏိုင္လို႔ ေျပာမိၿပီဆိုရင္ေတာ႔ မေနာကံကေန ၀ဇီကံကိုေျမာက္သြားေရာ။ ကိုယ္႔ရဲ႕ ၀ဇီကံဟာ တဘက္သား ေသာတနားကေန ေယာနိေသာမနသီကာယ မျဖစ္တဲ႔အခါ ကာယကံေျမာက္လာေစဖို႔က သိပ္မခက္ေတာ႔ဘူး။ စိတ္လိုက္ရင္ မာန္ပါလာတယ္ လို႔ ဆိုၾကတာကိုး။ စကားစကား ေျပာပါမ်ားလို႔ စကားထဲက ဇာတိျပလာတဲ႔အခါက်ေတာ႔လည္း ကိုယ္႔ေအာက္ဖဲႀကီး လူသိကုန္လို႔ “မႈိခ်ဥ္လိုဟိတ္ႀကီး နဲ႔ ဇီးျဖဴသီးသနပ္ပါလားကြယ္ရို႕။” ဆိုၿပီး ကိုယ္အဖိုးမတန္တာ အထုပ္ေျဖျပသလို ရွိပါလိမ္႔မယ္။ ဘယ္သူ႔မ်ား ေစာင္းေျပာေနပါလိမ္႔လို႔ သံသယေတြ မ၀င္နဲ႔ေနာ္။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ ဆုံးမေနတာပါဗ်။

ေတာေျပာေတာင္ေျပာ စကားေရာေဖာေရာနဲ႔ ၿမဳိ႕ေမတၱာခံယူေနလိုက္တာ။ သိေဟာင္းကၽြမ္းေဟာင္းမ်ားကေတာင္ မေနနိုင္လို႔ “အသက္လည္း ႀကီးပါၿပီ။ အေနွာင္႔အသြားမလြတ္တဲ႔ အေျပာေတြ ေလွ်ာ႔ပါဦး။” လို႔ သတိေပးရ။ အင္တာနက္နဲ႔ မပတ္သက္တဲ႔ ေမြးသမိခင္ကလည္း လူေျပာသူေျပာမ်ားေတာ႔ စိတ္ေတြပူၿပီး “အဲဒါေတြ မေရးပါနဲ႔ေတာ႔။” လို႔ လွမ္းၿပီး တားရဆီးရ။ ေစ်းလယ္ေခါင္ကအရူး ပါးစပ္ဆိုင္းကေလးနဲ႔ကေနသလို ကေလးေတြျပဳံ၊ ေခြးေတြအုံဆို ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ေတာ႔ ေရႊမန္းတင္ေမာင္ေလာက္ စိတ္ႀကီး၀င္ေနမိတာပ။ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားၾကည့္ေတာ႔ ခုေလာက္ရွိ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ လူမုန္းမ်ားေနၿပီလဲဆိုတာ မခန္႔မွန္းတတ္ေတာ႔ဘူး။ ပေ၀သဏီကတည္းက ျပည့္ေနတဲ႔ မိတ္ ၅၀၀၀ ဟာ ေတာ္ၾကာရင္း ေလ်ာ႔သြားလို႔ ထပ္ေဆာင္းလိုက္ရရင္းဆိုေတာ႔ ငယ္စာရင္း ဖ်က္သြားတဲ႔သူေတြလည္း နည္းေတာ႔ မနည္းေလာက္ဘူး လို႔ ရိပ္မိပါတယ္။ အဲဒီေဖ႔စ္ဘုတ္ႀကီးကလည္း တိုေရရွားေရ ရွိလိုက္ပုံမ်ားနွယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတာင္ ကန္႔သတ္ထားရတယ္လို႔။ တကယ္ဆို မိတ္ ၅၀၀၀ ခြင္႔ျပဳရင္ ရန္ ၅၀၀၀ လည္း ခြင္႔ျပဳသင္႔တာေပါ႔။ လူဆိုတာ ဘယ္ေသာအခါမွ မိတ္ေဆြခ်ည့္ပဲ မရွိနိုင္ဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား။ ကိုယ္႔အတြက္ကေတာ႔ မိတ္ ၅၀၀၀၊ ရန္ ၅၀၀၀ ထက္ မေလာက္မငွျဖစ္စရာ ပရိသတ္လူထုႀကီး ရွိေသးသဗ်။ ေသာက္ညင္ကပ္သူမ်ားဆိုၿပီး စာရင္းျပဳစု ဆႏၵမဲေကာက္ခံရင္ အိုဘားမားႀကီးကိုေတာင္ အႏိုင္ရဦးမလား မသိ။ သူမ်ားအျမင္ကပ္ခ်င္စဖြယ္ ေျပာတတ္ဆိုတတ္တာဟာ ငယ္ငယ္ကတည္းက ၀ါသနာဘာဂီ ဆက္တိုင္းမီလာတာေလ။ သည္ကေန႔ဖဲနိုင္ထားရင္ ေနာက္တေန႔ အ၀တ္သစ္အစားသစ္ေတြနဲ႔ ရႈံးတဲ႔သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ႕ မျမင္ျမင္ေအာင္ျပၿပီး “အဲဒါ ဖဲႏိုင္တဲ႔ ပိုက္ဆံနဲ႔ ၀ယ္ထားတာ။” လို႔ ေခါင္းကေလးတေမာ႔ေမာ႔ ေျပာတတ္တယ္။ “ဒီပလက္တီနမ္ဆြဲႀကိဳးက ဒယ္ဒီေပးထားတာ။” လို႔ ၾကြားစရာ မရွိေပမယ္႔ ဘာေလးလုပ္လုပ္ လူေျပာစရာျဖစ္ေအာင္လုပ္ၿပီး ကိုယ္ကပဲဦးေအာင္ “အတင္းေျပာတဲ႔ သူေတြကလည္း မနည္းဘူး။ ကဲ..။” လို႔ ျပဳံးၿဖဲၿဖဲနဲ႔ မေက်နပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္တတ္ေသးတယ္။ နည္းနည္းပါးပါးမ်ား ေျမွာက္ပင္႔မေပးလိုက္နဲ႔။ “ဟုတ္တယ္။ ဟုတ္တယ္။ ကိုယ္႔ဘာကိုယ္လည္းသိတယ္။ သူမ်ားေတြလည္း ေျပာတယ္ေလ။” လို႔ ေမတၱာပ်က္ေအာင္လည္း ေျပာတတ္ပ။

ခုေတာ႔ ဟိုလူေျပာ သည္လူေျပာနဲ႔မို႔ စိတ္ေတြေလွ်ာ႔ၿပီး ေျပာမွားဆိုမွားရွိသမွ် လြန္တာရွိရင္ ၀ႏၱာမိပါ လို႔ ေတာင္းပန္ရန္အလို႔ငွာ ႏႈတ္ကၽြံသမႈ အစုစုတို႔ကို အႏုလုံ ပဋိလုံ ျခဳံငုံၾကည့္တယ္ဗ်။ ငါေျပာသမွ် အမွန္ေတြခ်ည့္ပဲ လို႔လည္း ငါတေကာေကာ မေကာလိုပါဘူး။ ဟုတ္ေတာ႔ဟုတ္တယ္ေလ။ ဒါေပမယ္႔ မေျပာသင္႔ဘူးေပါ႔ ဆိုတာလည္း လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပသိ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူ၊ တစ္သင္းတစ္ဖြဲ႔ေသာ အစုအေ၀းတို႔ကို တိုက္ခိုက္ခ်ဳိးဖဲ႔ ထိခိုက္ပုတ္ခတ္ၿပီးေျပာဖို႔ရာေတာ႔ ဘယ္တုန္းကမွ မရည္ရြယ္ပါဘူးခင္ဗ်။ အမွတ္မထင္ အေနွာင္႔အသြားမလြတ္တာ ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ ကေလးစကား အရူးစကား၊ မွန္ခ်င္လည္းမွန္၊ မွားခ်င္လည္းမွားပါလိမ္႔မယ္။ ေဘြယူလို႔ ရမွာေတာ႔ ဟုတ္ေလာက္ဘူးရယ္ေနာ႔။ ရူးသလို ေပါသလိုနဲ႔ ေလွ်ာခ်ေလတယ္ေတာ႔ မထင္ပါနဲ႔။ ဘာျဖစ္လို႔ဆိုေတာ႔ သည္လိုလူ သည္လိုစကားမ်ဳိးဆိုတာ ဘယ္ေခတ္မွာမဆို ရွိခဲ႔တယ္။ ရွိဖို႔လည္း လိုတယ္ လို႔ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။

ရွိတ္စပီးယားရဲ႕ ျပဇာတ္ေတြထဲမွာျဖစ္ျဖစ္၊ လီယိုေတာ္စတြဳိင္းရဲ႕ ၀တၳဳေတြမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ မင္းပါးခစား မူးမတ္မ်ားအလယ္မွာ အရူးေတာ္ႀကီးလို႔ေခၚတဲ႔ အဆီအေငၚမတည့္မႈေတြကို ရယ္ကာေမာကာ ေသာကာေထ႔ကာနဲ႔ ေရႊနားေတာ္သြင္းေပးရတဲ႔သူေတြ ရွိတယ္လို႔ ဖတ္ခဲ႔ဖူးပါတယ္။ အဂၤလိပ္လိုဆိုရင္ေတာ႔ Clown လို႔ေခၚမလားမသိဘူး။ ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ က်ပ္မျပည့္တျပည့္မို႔ ထင္ရာေျပာပါေပတယ္ လို႔ ေျပာသမွ်ဆိုသမွ်တို႔ကို ခြင္႔လႊတ္ရယ္ေမာၿပီး အျပစ္ေတာ္ယူေလ႔မရွိပါဘူး။ သို႔ေသာ္လည္း အရူးေတာ္ႀကီးမ်ားဟာ ငါ႔ဖမ္းလို႔ မရဘူးကြဆိုၿပီး အလကားေန သူမ်ားလိုက္ရႈိ႕ေန၊ ေညွာ္ေနတဲ႔သူေတြေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ကမွ အေျပာအဆို ပိုၿပီးသတိထား ဂရုတစိုက္ရွိၾကပါတယ္။ ေျပာခ်င္တဲ႔စကားမ်ဳိးကိုလည္း ဘယ္ေသာအခါမွ လူသာမာန္ေတြလို တိုက္ရိုက္ ဒဲ႔မေျပာဘူး။ ကိုယ္႔ဘာသာကိုယ္သာ ေတြးယူေစပါသတဲ႔။ “အဂၤါနံနဲ႔စတဲ႔ နံမယ္ေလးလုံးအဆိုေတာ္ကေလးဟာ ဗုဒၶဟူးနံနဲ႔စတဲ႔ မင္းသမီးကေလးရဲ႕ စေနနံႏွစ္ဘက္ (နားထင္) ကို ေမႊးေမႊးေပးပါသတဲ႔” ဆိုတာမ်ဳိး ေစာင္းေျပာေျမာင္းေျပာ အတင္းအဖ်င္းေတာ႔ ဘယ္ဟုတ္မလဲ။ ကိုယ္႔ဆဲသြားလို႔ေတာင္ ဆဲမွန္းမသိပဲ ၿပဳံးတုံးတုံးျဖစ္က်န္ေစတဲ႔ အေျပာမ်ုိဳးကို ေနာက္ေတာ႔မွ “ေအာင္မယ္ ဒင္းကမ်ား ငါ႔ကို..။” ဆိုတာမ်ဳိးျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္ပါတယ္။ အမ်ားအားျဖင္႔ေတာ႔ သဘင္သည္ေတြ ျဖစ္တတ္ၿပီး ျပင္သစ္မွာဆိုရင္ေတာ႔ Molière လို ျပဇာတ္ဆရာမ်ဳိးပါ။

ျမန္မာရာဇ၀င္ထဲမွာလည္း အဲလိုအားက်ေလာက္စရာ ပုဂၢဳိလ္ေတြ မရွိခဲ႔ဘူးလားဆိုရင္ အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးကို နမူနာျပပါမယ္။ “ဟဲ႔ ေပၚဦး။ သူ႔ခ်ည့္သာေလာ။” လို႔ ေမးရင္လည္း “ဆားႏွင္႔ပါဘုရား။” လို႔ သတိမခၽြတ္ မွတ္မွတ္သားသားရွိတယ္။ ရွင္ဘုရင္ စိတ္ဆိုးသြားရင္လည္း ေနာက္တေန႔မနက္ အိမ္ေတာ္တံခါး၀ကေန ကိုယ္ေတာ္ေတာထြက္ရင္ အဆင္သင္႔လိုက္မလို႔ ဆိုၿပီး ရယ္ေအာင္ေမာေအာင္ ျပန္ေခ်ာ႔တတ္တယ္။ ရွင္ဘုရင္လုပ္သူက ေဆြေတာ္မ်ဳိးေတာ္ေတြဆီက လယ္ယာေျမေတြ မတရားသိမ္းယူမိတဲ႔အခါ သူကိုယ္တိုင္ ခုံဖြဲ႔လို႔ “အမရပူရ နန္းညဳိျမ၀ယ္ မ်ားလွေျခြေရြ စံပါယ္ေနသူ လူေမႊႀကီးထိပ္တင္၀ိုင္း သိေစရန္” လို႔ေခါင္းစဥ္တပ္ၿပီး တရားရုံးဆင္႔ဆိုစာပို႔ေပးေလတယ္။ ဘိုးေတာ္မင္းတရားႀကီး ကိုယ္တိုင္က “ေပၚဦးစကားမ်ား ေဘြယူလို႔ဟယ္..။” ဆို ေဘးမဲ႔ေပးေတာ္မူထားရပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဦးေပၚဦး တြန္းလိုက္ ခၽြန္လိုက္လို႔ ဘယ္အမတ္ေတာ႔ျဖင္႔ ဒုကၡေရာက္သြားရေလတယ္ လို႔ တစ္ေယာက္ေတာင္ မၾကားဖူးခဲ႔ပါဘူး။ (သူမ်ားေတြကသာ သူ႔ကို ခၽြန္ၾကတြန္းၾကတာ)။ ေအာင္မယ္ သူ႔ကိုယ္သူမ်ား အမတ္ႀကီး ဦးေပၚဦးနဲ႔ႏႈိင္းလို႔ မတန္မရာ လို႔ဆိုရင္ မဟုတ္ရေပါင္ဗ်ာ။ က်ဳပ္က အရူးေနရာကပဲ ေနပါ႔မယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔သာ ရွင္ဘုရင္ လုပ္ေတာ္မူၾကပါ။ ေျပာသမွ်ဆိုသမွ် သည္းခံခြင္႔လႊတ္ေပးတယ္ဆိုရင္ ၿပီးတာပဲ။ အရူးစကား အႏွမ္းစကားဆိုတာ ဟုတ္တာေတြလည္း ပါခ်င္ပါေပလိမ္႔မယ္။ မဟုတ္တာေတြလည္း ရွိတဲ႔အခါရွိမယ္။ မဟုတ္ေသာ္ရွိ ဟုတ္ေသာ္ရွိ၊ သိဖို႔ၾကားဖို႔ေတာ႔ ေကာင္းပါတယ္။ ေပၚကုန္တယ္ထင္ရင္လည္း လုံေအာင္ျပင္ထိုင္လိုက္ဖို႔သာ ရွိတာပဲ။ အရူးနဲ႔ဘက္ ရန္ျဖစ္၊ အရူးစကား ေဘြယူေနရင္ေတာ႔ လူႀကီးသိကၡာက်ရုံပဲ ရွိေတာ႔မေပါ႔။

ဒီကလည္း အရူး အရူးနဲ႔ အိမ္ဦးခ်ီးပါ မျပဳတတ္ပါဘူး။ ကိုယ္႔ေနရာကိုယ္ သိပါတယ္။ အလုပ္ထဲမွာလည္း အခုလို က်ပ္မျပည့္တဲ႔စကားေတြေျပာဆိုၿပီး ေပါက္ပန္းေစ်း ထင္ရာစိုင္းေနလို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ႔မလဲ။ အတည္အတံ႔ ေျပာရတဲ႔ေနရာက်ေတာ႔လည္း ရုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ မုန္႔တီစားရတာေပါ႔။ ကိုယ္႔အရာ မဟုတ္တဲ႔ ေနရာမ်ားက်ေတာ႔လည္း ဘာသိဘာသာေနရတာေပါ႔။ ဘူတန္က ျပန္လာကာစတုန္းက အဲဒီမွာ အလုပ္လုပ္တဲ႔ ျမန္မာဆရာ၀န္ေတြအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးခ်င္လို႔ ဘီဘီစီက ဖုန္းနဲ႔ အင္တာဗ်ဴးခြင္႔ ေတာင္းဖူးတယ္ခင္ဗ်။ ဒါမ်ဳိးက် ဒီက အရူးပါးက ေရွာင္ရတာေပါ႔ဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အဲဒီေနရာကေန မီဒီယာေတြ အလယ္မွာ ေျပာေရးဆိုခြင္႔ ဘယ္သူက ေပးထားလို႔တုန္း။ ေဖ႔စ္ဘုတ္စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးတာက ပုဂၢလိက အေတြးအျမင္ေလ။ ကိုယ္ကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ကိုယ္စားမျပဳဘူး။ ကိုယ္႔အျပင္ ကိုယ္႔မိသားစုရဲ႕သေဘာထားကို တင္ျပခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာင္ အနည္းဆုံးေတာ႔ မိန္းမခြင္႔ျပဳခ်က္ လိုလာၿပီဗ်။ မိသားစု၀င္တစ္ဦးခ်င္းစီမွာ သူ႔ကိုယ္ပိုင္သေဘာထားနဲ႔သူ ရွိရမွာေပါ႔။ “ဟင္႔အင္း ဟင္႔အင္း။ ဒါမ်ဳိးေတာ႔ လုပ္ရဲဘူး။ ေၾကာက္တယ္။ အိမ္ေရာက္ရင္ မိန္းမအရိုက္ခံရမွာ။” ဆိုတာမ်ဳိး တျခားလူရဲ႕စိတ္ကို ကိုယ္က အသိဆုံးျဖစ္ေပမယ္႔ သူ႔ကိုယ္စားကိုယ္က ေျပာခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူ႔သေဘာတူခြင္႔ျပဳခ်က္အရသာ ျဖစ္သင္႔တယ္။ (မိန္းမေၾကာက္တယ္ဆိုတဲ႔သူေတြထက္ကို ပိုေၾကာက္ေနရပုံပဲ)။ ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ ကိုယ္က အရူးအႏွမ္းပီပီ အရူးစကားကိုပဲ ေျပာပါတယ္။ အရူးပါးစပ္က နတ္စကားထြက္ရေအာင္ ကိုယ္ေတာ္ေလး ေကာက္ထားတဲ႔သူမွ မဟုတ္တာ။

အရူးက အရူးေနရာမွာ ေနေပမယ္႔ အေကာင္းေတြက အေကာင္းေနရာမွာ မေနပဲ အရူးေနရာ လာလာလုၾကတဲ႔အခါမွာ အရူးလည္း စိတ္ညစ္မိပါတယ္။ အရူးစကားထဲမွာ ပုဂၢဳိလ္ေရး ပါခဲပါတယ္။ အဆီအေငၚမတည့္တဲ႔ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္က အဓိကပါ။ အေကာင္းႀကီးေတြကေတာ႔ ပုဂၢဳိလ္ေရးတိုက္ခိုက္လုိမႈနဲ႔ သတင္းစာေတြမွာ အရူးပါးစပ္ကေတာင္ မထြက္ရဲတဲ႔စကားမ်ဳိးေတြကို ၿမိန္ေရရွက္ေရ ေျပာေနတာ အံ႔ၾသဘနန္းၾကားလိုက္မိပါတယ္။ ဒါမ်ဳိးက်ေတာ႔ အဲဒီလူေတြကို “မုန္းလြန္းလို႔ ခ်ီးနဲ႔ငုံေထြးဖို႔ ႀကဳိးစားေနပါလား” လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ သူမ်ားကို မေထြးခင္ အဲသဟာႀကီးေတြကို ကိုယ္က အရင္ ငုံလိုက္ရတယ္ လို႔ ဘာလို႔မ်ား မေတြးမိၾကပါလိမ္႔။ ဒီစကားမ်ဳိးကို အရူးပါးစပ္ကေျပာရင္ေတာ႔ “သည္အေကာင္ ရူးေနလို႔ပဲ” လို႔ လူတိုင္း နားလည္မွာျဖစ္ေပမယ္႔ နိုင္ငံေတာ္ကို၊ ၀န္ႀကီးဌာနကို ကိုယ္စားျပဳတဲ႔ အႀကီးအကဲႀကီးမ်ားက ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္ေတြကို ကြမ္းစကား၊ လက္ဘက္စကား မဟုတ္ပဲ တရား၀င္ေျဖၾကားေျပာဆိုေနတာ အံ႔ၾသလို႔ မဆုံးပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင္႔ ေျပာရရင္ေတာ႔ တခါတုန္းက ျပည္ပသံတမန္ႀကီးတစ္ဦးဟာ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ခုမွာ “ညႀကီးမင္းႀကီး ျခံထဲေရကူး၀င္တာဟာ သူခ်ိန္းထားတဲ႔ ရည္းစားမို႔လို႔ ျဖစ္မွာေပါ႔။” လို႔ လက္လြတ္စပယ္ ေျဖသြားဖူးပါတယ္။ (ခပ္ေ၀းေ၀းက ဥပမာပဲ ျပန္ေကာက္တာေပါ႔ေနာ္။ သားသားေၾကာက္ေၾကာက္)။ သံတမန္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ကို ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ တိုင္းျပည္က သူ႔ကို ကိုယ္စားမျပဳပါဘူး။ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု အျခင္းအရာတစ္ခုကို တိုင္းျပည္ရဲ႕ သေဘာထားရပ္တည္ခ်က္ မပါပဲ သူ႔ရဲ႕ပုဂၢလိက အျမင္ကို တင္ျပခြင္႔ မရွိပါဘူး။ ဒီ႔ထက္ဆိုးတဲ႔အျဖစ္ကေတာ႔ သူနစ္နာေစလိုလို႔ ေျပာလိုက္တဲ႔စကားဟာ ဘယ္သူ႔သိကၡာကို ထိခိုက္နစ္နာေစတယ္ ဆိုတာကို နည္းနည္းေလးမွ ေတြးမိပုံမေပၚပါဘူး။ နင္တု႔ိနိုင္ငံမွာ ဒီလိုလူမ်ဳိးေတြ ဒီေနရာမ်ဳိးထားသကိုးလို႔ အထင္ခံရရင္ သူ႔အစား အရူးေတာင္ ရွက္လြန္းလို႔ လဲေသခ်င္ပါတယ္။ ကိုယ္နွစ္ျပားမတန္ မဲ႔ကာရြဲ႕ကာေျပာေနသူက နိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေဆြးေႏြးႏွီးေႏွာေနသူေတြနဲ႔ သူ႔လိုမ်ဳိး ဓါတ္ပုံတြဲရိုက္ခ်င္ပါတယ္ဆိုရင္ေတာင္ မဒမ္တူးေဆာ႔မွာပဲ ရမယ္ မဟုတ္ဘူးလား။ ဘာမွ မေျပာပဲေနတာကမွ “သူ မေျပာခ်င္လို႔ေနမွာေပါ႔” လို႔ ထင္ရုံအျပင္ သိကၡာမက်ဘူးေလ။

တခ်ဳိ႕တေလက်ေတာ႔ အရူးက ဥာဏ္မမီတာလား။ သူတို႔က ဥာဏ္မမီတာလားေတာင္ မသိေတာ႔ဘူး။ ဘာေျပာေနမွန္းမသိပဲ သူတို႔ထင္တာ ေျပာခ်င္တာေတြကို အထအနေကာက္ၿပီး စြတ္ရြတ္ေျပာသြားၾကပါတယ္။ ျပန္ရွင္းျပလည္း မရ။ “အို ဘာမွ လာေျပာမေနနဲ႔။ ဒါဟာ ဒါပဲ။ ဒီလိုပဲ။ ဒီအတိုင္းပဲ။” လို႔ ဆြဲခ်ေရာ၊ သက္ေသေရာ၊ တရားသူႀကီးေရာ၊ ဂ်ဴရီပါ သူတစ္ေယာက္တည္းလုပ္ၿပီး ကိုယ္႔ကိုေတာ႔ စီရင္ခ်က္ပါခ်ၿပီးသား တရားခံေနရာမွာထားပါတယ္။ (ကြက္စိပ္မ်ား ေဟာသလားမွတ္ရတယ္)။ ငယ္ငယ္တုန္းက သမိုင္းဆရာမတစ္ေယာက္ဟာ အတန္းထဲမွာ သူက သမိန္ေပါသြပ္ကာတြန္းေတြကို အားႀကီးမုန္းတာပဲ လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ သမိန္ဆိုတာ မြန္သူရဲေကာင္းေတြကို ေပးတဲ႔နံမယ္။ အဲဒါကို ေပါသြပ္ လို႔တပ္ၿပီး ကာတြန္းဆြဲေတာ႔ မြန္ရာဇ၀င္ထဲက သူရဲေကာင္းေတြကို ေသးသိမ္ေစတယ္။ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံးညီညြတ္မႈကို ၿပဳိကြဲေစတယ္ တဲ႔။ ျမတ္စြာဘုရား ပုဒ္မႀကီးေတြက ႀကီးခ်က္ႏွယ္။ “တီခ်ယ္ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ ဖတ္ဖူးသတုန္း” လို႔ေမးေတာ႔ “အျမင္ကပ္လို႔ ဖတ္ကို မဖတ္တာ” လို႔ဆိုတယ္။ ေအာင္မယ္ေလး ရယ္ခ်င္လိုက္တာ ဖတ္ဖတ္ေမာ၊ ရင္ဘတ္ေနာက္ကေက်ာပဲ။ ကိုယ္ေတြျဖင္႔ “ဘူးတြားဟားဟား” တို႔၊ “ရယ္ရတယ္ေတာ႔ ၿဗဲ” တို႔၊ “ေသၿပီဆရာ တိန္” တို႔၊ “ေမြးေမေလ႔” တို႔ကို စြဲလန္းလြန္းလို႔။ သမိန္ေပါသြပ္တင္မကပါဘူး။ ရွင္ဂြမ္းဂြိ၊ ဒယ္ဒီဦးအာလူး၊ အာတာလြတ္ၿမဳိ႔စားႀကီး ကိုိကိုထင္ရာစိုင္း၊ ေဆးဆရာဦးတုတ္ႀကီး၊ အလကားေက်ာ္စြာ၊ ကိုေပတရာ၊ ေညာင္ရမ္းဂြတိုပါမက်န္၊ ေဆြမ်ဳိးရင္းခ်ာေတြလိုကို မွတ္မိေနတာ။ သူကေတာ႔ သမိန္ေပါသြပ္ ေလးလုံးဖတ္ၿပီး မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ မုန္းတယ္ အေျမွာက္တစ္သိန္းနဲ႔ ရပ္သြားေတာ႔ ဦး၀ဏၰေပးတဲ႔အရသာေတြကို ဘယ္မွာ ခံစားတတ္ပါ႔မလဲ။

အရပ္ထဲမွာ ေျပာေလ႔ရွိၾကတာကေတာ႔ အရူးဆယ္ခြန္းေျပာ တစ္ခြန္းမွန္တတ္သတဲ႔။ ဒီကအရူးစကားေတြကေတာ႔ မွားတယ္ မွန္တယ္ကုိယ္႕ဘာသာကိုယ္ပဲ သုံးသပ္ရပါလိမ္႔မယ္။ ကိုယ္ေျပာတိုင္း အမွန္ခ်ည့္လို႔လည္း မဆိုလိုဘူး။ ဘယ္သူေျပာသမွ်ကိုမွ သစၥာစကားပါလို႔ မယုံေစခ်င္ဘူး။ ကို္ယ္႔ဦးေႏွာက္နဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားရမယ္႔ အရာသာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခါထခါမွာ (တကယ္ေတာ႔ မၾကာခန ျဖစ္ပါလိမ္႔မယ္) အရူးစကားေၾကာင္႔ ေအာင္႔သီးေအာင္႔သက္ အခံရခက္ေစတယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေသြးပုခ်ိ၊ ေသြးပုခ်ိပါ။ “ငါ႔ကိုကလည္း အရူးေျပာမယ္ဆို ေျပာစရာျဖစ္ေပသကိုးကြယ္။” လို႔ ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ရယ္ေမာျပဳျပင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဒီကမာၻေလာကႀကီးမွာ အရူးေလာက္ စာေရးရႀကဳိးနပ္တာ ရွိမယ္ မထင္ပါဘူး။ ကဲ .. သားသား ကမယ္ဗ်။ သားသား ကေတာ႔မယ္။“ဒီတခါေတာ႔ေလ ဒီေကာင္ကေလးကို အရြဲ႕တိုက္တယ္ လို႔ ထင္ပါမည္။ ဒီလိုေတာ႔လည္း ဒီေကာင္ေလးကို အရြဲ႕တိုက္တယ္လို႔ ဆိုပါမည္။ စာစီသမား ရယ္၊ လာ ဒီအနား ကြယ္။ ပါရမီကားနဲ႔ တံတားေလးကိုျပန္မယ္…။”(ရြာသာႀကီးေတာ႔ မျပန္ခ်င္ေပါင္။ ေ၀းကလည္း ေ၀းလြန္း၊ လိုင္းကားလည္း မရွိ၊ မီးကမလာ၊ ျခင္ကကိုက္၊ ေရကလည္း ႀကီးေသးတာ။ အရူးစိတ္ညစ္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔။ ငိုလိုက္မွာေနာ္ .. ၿဗဲ..)။

ညႊန္း - စိုးမင္း Facebook - www.facebook.com/SoeMin

အျပည့္အစုံသို႔

ရခုိင္ေဒသအတြက္ အက်ဥ္းသားတဦး ၄ သိန္း လွဴဒါန္း

(ဓာတ္ပံု- 88 Generation Students)

သာယာ၀တီေထာင္မွာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရတ့ဲ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ကိုလက်္ာထြန္းက သူ ရရွိထားတ့ဲ အညတရ သူရဲေကာင္းဆု ခ်ီးျမွင့္ေငြထဲက က်ပ္ ၄ သိန္းကို ရခိုင္ျပည္နယ္ရွိ ေဘးဒုကၡ ၾကံဳေတြ႕ေနရသူမ်ား အတြက္ ဒီကေန႔ပဲ လွဴဒါန္းလုိက္ပါတယ္။

လွဴဒါန္းေငြကို ကိုလက်္ာထြန္းရဲ႕ မိခင္ႀကီး ေဒၚရီက ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားမ်ားမွ တဆင့္ ေပးအပ္ခ့ဲတာပါ။

ကိုဂ်င္မီက လက္ခံရယူခ့ဲတ့ဲပုံကုိ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႔

Facebook မွာ ေရးမွ စိတ္ခ်ရေတာ့တယ္

ျငိမ္းျငိမ္းႏုိင္၊ ျမင့္ေက်ာ္၊ ေအာ္ေဇာ္ နဲ႔ Karen KNUDSEN, Director, External Affairs, and Head of Burma Initiative, East-West Center, Honolulu, Hawai’i, USA

ျမန္မာျပည္မွာ သတင္းေတြ ေရးသားတင္ဆက္ရင္ ဆင္ဆာျဖတ္မခံရတ့ဲေနရာကေတာ့ Facebook ပါပဲ လုိ႔ ျမန္မာသတင္းသမားတခ်ဳိ႕က ဆုိလုိက္ပါတယ္။

အင္တာနက္သုံးျပီး သတင္းျဖန္႔သူေတြက Facebook သုံးျပီး ျဖန္႔ၾကသလုိ ျမန္မာအစုိးရအရာရိွမ်ားကလည္း Facebook သုံးျပီး မီဒီယာကုိ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကျပီ လုိ႔ သူတုိ႔က ဆုိပါတယ္။

သူတုိ႔ကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္ခြင့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ ရဖုိ႔ လုိပါေသးတယ္ လုိ႔ ေတာင္ကုိရီးယား အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာမီဒီယာညီလာခံမွာ ေဆြးေႏြးခ့ဲၾကတ့ဲ ျမန္မာ သတင္းသမား ၃ ေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။

7 Day သတင္းဂ်ာနယ္က အမႈေဆာင္အယ္ဒီတာ ၿငိမ္းၿငိမ္းႏုိင္၊ Yangon Press International (YPI) သတင္းဌာန အယ္ဒီတာ ျမင့္ေက်ာ္၊ ဧရာ၀တီ သတင္းဌာန အယ္ဒီတာ ေအာင္ေဇာ္ တုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

စာနယ္ဇင္းဖိႏွိပ္မႈ ေျဖေလွ်ာ့ေပးေနတ့ဲ ျမန္မာျပည္မွာ သတင္းသမားေတြ ႀကဳံေနရပုံကုိ သူတုိ႔ ေဆြးေႏြးတင္ျပၾကပါတယ္။

ဧျပီ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပဲြေနာက္ပုိင္း သတင္းသမားေတြကုိ ဖမ္းတာဆီးတာ မရိွေတာ့ဘူး၊ “လြန္ခ့ဲတ့ဲႏွစ္ကထက္စာရင္ က်ေနာ္တုိ႔ ပုိျပီးေတာ့ ေျပာဆုိေရးသားလာႏုိင္ပါျပီ” လုိ႔ YPI အယ္ဒီတာက ဆုိပါတယ္။

7 Day အယ္ဒီတာကလည္း စာေပစိစစ္ေရးလူႀကီးမင္းမ်ားနဲ႔ မၾကာေသးခင္ကအထိ ႀကဳံခ့ဲရပုံေတြကုိ ေျပာျပပါတယ္ -
သတင္းတပုဒ္ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ ေဖာ္ျပရန္ မသင့္ေလ်ာ္ဘူးလုိ႔ သူတုိ႔ ေျပာလာရင္ ဒီလုိအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ေနာင္မွာ ထည့္သြင္းေဖာ္ျပျခင္းမျပဳေတာ့ပါဘူး ဆုိတာကုိ စိစစ္ေရးလူႀကီးမင္းမ်ားရုံးမ်ာ လက္မွတ္ထုိးခ့ဲရပါတယ္ တ့ဲ။
လက္မွတ္ထုိးေပမယ့္ 7 Day က လုပ္စရာရိွတာကုိ လုပ္ခ့ဲတာပါပဲ။

မၾကာေသးခင္က ျမန္မာျပည္ကုိ အႀကိမ္ႀကိမ္ သြားေရာက္ေလ့လာခ့ဲတ့ဲ ဧရာ၀တီအယ္ဒီတာကေတာ့ ျမန္မာျပည္မွာ စာနယ္ဇင္းလြတ္လပ္မႈနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သတိႀကီးႀကီးထားျပီး အေကာင္းျမင္ပါတယ္ တ့ဲ။

ကုိယ့္နုိင္ငံ ကုိယ္ျပန္ရလုိ႔ ၀မ္းသာတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္မွာ ၾကာၾကာေနထုိင္နုိင္ခြင့္ ရဖုိ႔ အတြက္ ဆုိရင္ေတာ့ ႏႈတ္ဆိတ္ဆိတ္ေနမွျဖစ္လိမ့္မယ္ လုိ႔ သူက ဆုိပါတယ္။

ခုခ်ိန္အထိေတာ့ သတင္းေတြကုိ အစုိးရဆင္ဆာဌာနက ခြင့္ျပဳေတာ္မူမွ ပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ျဖန္႔ခ်ိနုိင္တာပါ။
အနာဂတ္မွာလည္း အစုိးရကဖဲြ႔တ့ဲ စာနယ္ဇင္းေကာင္စီက သတင္းလုပ္ငန္းကုိ ဒုကၡေပးမွာ စိုးရိမ္ေနရပါတယ္။

ညႊန္း — David Cawthon, Missouri School of Journalism - http://www.ewc50.org/mediaconference2012/2012/06/burmese-media/

အျပည့္အစုံသို႔

ဂီတ ကုထံုးႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ

ဓာတ္ပံု- Israel in Myanmar 's facebook

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ေတးဂီတျဖင့္ ကုသျခင္း (သို႔မဟုတ္) ဂီတကုထံုး (Music Theraphy) ကို ျပန္လည္ အသံုးျပဳ ကုသ ေပးေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

အစၥေရး သံရံုးႏွင့္ ဥေရာပ သမဂၢတုိ႔ရဲ႕ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈေတြနဲ႔ ဧဒင္စင္တာႏွင့္ Triangle Generaion Humanitairc (TGH)မွ တာဝန္ရွိသူမ်ား ပူးေပါင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္တာျဖစ္ပါတယ္တဲ့။

ဂီတကုထံုးကို အစၥေရးႏုိင္ငံမွ ဂီတကုထံုးပညာရွင္ Ms. Tsvia Horesh က လမ္းညႊန္ပို႔ခ်တယ္လုိ႔လည္း သိရပါတယ္။

ဂီတကုထံုးဟာ ေဆးရံုေတြ၊ မသန္မစြမ္း သင္တန္းေက်ာင္းေတြ၊ ဘုိးဘြားရိပ္သာ၊ သက္ႀကီး ေဂဟာေတြ၊ ကင္ဆာ ေရာဂါကုသဌာနေတြနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ေတြမွာလည္း စိတ္ပိုင္း၊ ရုပ္ပို္င္း နလန္ထူေစေရးမွာ အေထာက္အကူမ်ားစြာ ရွိပါတယ္တဲ့။

ဂီတကုထံုးႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေမလ ၂၈ ရက္ကေန ဇြန္လ ၆ ရက္ေန႔ထိ အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲေတြလည္း လုပ္ခဲ့ ပါ ေသးတယ္။ လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာလမွာလည္း Ms. Tsvia Horesh က ထပ္မံ လာေရာက္ၿပီး မြမ္းမံ သင္ၾကားပို႔ခ်မႈေတြ လုပ္ေပးမယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။

ဂီတကုထုံးကို ထုိင္းႏုိင္ငံမွာလည္း ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေနၿပီး ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ကေတာ့ ဂီတကုထံုး အဖြံ႕ ၿဖိဳးဆံုး ႏုိင္ငံျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၈ ရက္ေန႔ထုတ္ ျပည္ျမန္မာ ဂ်ာနယ္မွာလည္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။

စိတ္ပညာဆရာ၀န္ ေဒါက္တာ ေဇာ္စိန္လြင္က သူ႔အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ျမန္မာတုိင္းမ္ ဂ်ာနယ္ မွာ ေျပာ ထားတာ ကေတာ့ စိတ္ေ၀ဒနာ ခံစားခဲ့ရတဲ့ လူနာ တဦးကို ေဆးရံုမွာ ကုသတာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ၾကာ ကုသခဲ့ပါတယ္တဲ့။ ေနာက္ဆံုး ဂီတ ကုထံုးနဲ႔ ကုသၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ေဆးရံုက ဆင္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္တဲ့။

ရန္ကုန္တုိင္း မရမ္းကုန္းၿမိဳ႕နယ္က စိတ္ေရာဂါကု ေဆးရံုမွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္စဥ္က ဒီ ဂီတ ကုထံုးကို အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာျပထားပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ စိတ္ပညာဆရာ၀န္တဦးျဖစ္တဲ့ ေဒါက္တာ တင္ညြန္ပုကလည္း ေဆးရံုမွတ္တမ္းေတြအရ ၁၉၅၀ ခုႏွစ္ ၀န္းက်င္ေလာက္က ဒီ ဂီတ ကုထံုးကို အသံုးျပဳခဲ့ပါတယ္တဲ့။

အဲဒီတုန္းက ကခ်င္အဆုိေတာ္ ေကဂ်ာႏူးတုိ႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ခရစ္ယာန္ ဂီတအဖြဲ႔ဟာ ေဆးရံုမွာ လာၿပီး လူနာေတြကို သီခ်င္းဆုိျပတာေတြလုပ္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္း၊ ေနာက္ လူနာေတြက ဂီတကို နားဆင္ ခံစား ရင္း ေ၀ဒနာ သက္သာတာေတြ မွတ္တမ္းရွိခဲ့တယ္လုိ႔လည္း ေျပာထားပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႔

ထုိင္းသြားမယ့္ စစ္ကုိင္းသားမ်ား လမ္းတ၀က္မွာ အတားခံရ

~

၂၀၁၁ ႏွစ္ဆန္းပုိင္းမွာ ေတြ႔ရတ့ဲ ထုိင္းနုိင္ငံ ရေနာင္းျမိဳ႕ ေရလုပ္ငန္းျမင္ကြင္းတခု

တနလၤာေန႔က စစ္ကုိင္းတုိင္းက ခရီးသည္ ၂၉ ေယာက္ ရန္ကုန္ကေန ထုိင္းျမန္မာနယ္စပ္ကုိ အသြား လမ္းမွာ အတားခံလုိက္ရပါတယ္။

သူတုိ႔ စီးလာတ့ဲကား ပဲခူးအေရာက္မွာ လူကုန္ကူးမႈတားဆီးႏွိမ္နင္းေရး အထူးအဖဲြ႔က စစ္ေဆးျပီး ေခၚထားလုိက္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ထုိင္းေရာက္ရင္ ငါးဖမ္းေလွ၊ စက္ရုံအလုပ္ရုံေတြကုိ ေရာင္းစားခံရတ့ဲ အႏၱရာယ္နဲ႔ ႀကဳံရနုိင္တယ္ ဆုိျပီး ပညာေပးရွင္းလင္းခ့ဲတယ္၊ ေနရပ္ျပန္ဖုိ႔ စီစဥ္ေပးေနတယ္ တ့ဲ။

ဒီကေန႔ ေၾကးမုံသတင္းစာမွာ ေရးထားပါတယ္။

မူရင္းသတင္းကုိ ဒီမွာ https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjcNkGF11Y0n0gojucrBa58qvcKWFkfsuXQsmuhYZ_KcUySL1Anss9nKIvcDYU8swJqEkP3oiJP5F9XXe-D-4S9N4V_7bk6LwG1fi6TInEHDITq1AcRg0EbM2Rmk_MHWyDfMBpkluOcmkBQ/s1600/Donna-Guest-0355.gif ဖတ္နုိင္ပါျပီ။

လူကုန္ကူးတားဆီးေရးအဖဲြ႔ရဲ႕ ရွင္းျပခ်က္ေတြက မွန္ပါတယ္။ ဒီေခတ္မွာ ဒီလုိ အႏၱရာယ္မ်ဳိး ရိွေနပါေသးတယ္။

ျမန္မာျပည္သားေတြ ထုိင္းနုိင္ငံကုိ ေန႔စဥ္ ရာနဲ႔ခ်ီျပီး သြားလာ လုပ္ကုိင္ေနၾကပါတယ္။ ဒီထဲမွာ ထုိင္းနုိင္ငံအတြင္း ေနထုိင္လုပ္ကုိင္ဖူးသူေတြ ပါ၀င္သလုိ တခါမွ မေရာက္ဖူးသူေတြလည္း ပါပါတယ္။

ဒီ ၂၉ ေယာက္က ဘယ္အမ်ဳိးအစားထဲ ပါ၀င္သလဲ မသိရပါဘူး။

ဒီလူေတြ ေနရပ္ျပန္ေရာက္ရင္ ထုိင္းခရီးစဥ္ ျပန္ဆက္ဖုိ႔ ႀကဳိးစားနုိင္သလုိ ျမန္မာျပည္ထဲက တျခားေနရာေတြမွာ သြားေရာက္လုပ္ကုိင္ဖုိ႔လည္း ႀကိဳးစားနုိင္ပါတယ္။

စစ္ကုိင္းတုိင္းထဲက ေဒသခံ အမ်ားအျပား ကရင္ျပည္နယ္၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ တနသၤာရီတုိင္း၊ ရန္ကုန္ စတ့ဲ ေဒသအသီးသီးကုိ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကုိင္ေနၾကတာကုိလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႔

The Spice Girl ျပန္ေပါင္းထုတ္ၿပီ

ဓာတ္ပံု- Tha Sun

အဂၤလန္ ေဘာလံုး အသင္းေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း နံမည္ေက်ာ္ ေဘာလံုးသမား ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းရဲ႕ ဇနီး ဗစ္တုိးရီးယာ ဘက္ခမ္း (Posh Back ) ပါ၀င္ခဲ့တဲ့ တခ်ိန္က ၿဗိတိန္ရဲ႕ ပြဲတုိင္းေက်ာ္ နံမည္ႀကီး ေတးဂီတအဖြဲ႔ စပိုက္စ္ ဂဲလ္ ( The Spice Girls) ကို ျပန္ေပါင္း ထုတ္ၾကျပန္ပါၿပီတဲ့။

စပိုက္စ္ ဂဲလ္အဖြဲ႔ရဲ႕ ျပန္ေပါင္းထုတ္ျခင္း သေကၤတအျဖစ္ အဖြဲ႔က သီခ်င္း ၁၈ ပုဒ္ကုိ အရင္တုန္း ကလုိ ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္ Viva Forever ဂီတ စင္တင္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲကုိ ေၾကညာလုိက္တာပါ။

အခုေတာ့ ဗစ္တုိးရီးယား ဘက္ခမ္းနဲ႔ အတူ ၀ိုင္းေတာ္သားေတြျဖစ္တဲ့ Geri Halliwell, Mel B, Emma Bunton နဲ႔ Mel C တုိ႔ဟာ လန္ဒန္မွာ ရွိတဲ့ St Pancras Renaissance ေဟာ္တယ္လူျမင္မွာ အတူေတြ႔ၾကရေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြက လည္း ေပ်ာ္ေနၾကပါတယ္တဲ့။


သူတုိ႔အဖြဲ႔က လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေက်ာ္က လမ္းခြဲခဲ့ၾကၿပီး စပိုက္စ္ဂဲလ္အဖြဲ႔အေနနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မႈေတြ မရွိပဲ ျဖစ္ေနခဲ့ပါ တယ္။ အခုေတာ့ သူတုိ႔ကုိ အသည္းစြဲတဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြအတြက္ အခုလို ျပန္ေပါင္းထုတ္ လုိက္ျခင္းဟာ မဂၤလာ သတင္း တပုဒ္ ျဖစ္ေၾကာင္းပါတဲ့။

အျပည့္အစုံသို႔

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ျပင္သစ္သမၼတ Francois Hollande တို႔ေတြ႔ဆံု

ျပင္သစ္သမၼတ ေဟာ္လန္ဒီ၏ ဖိတ္ၾကားမႈေၾကာင့္ ျမန္မာ႔ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အဖြဲ႔ ဇြန္လ ၂၆ ရက္ေန႔တြင္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ရွိျပီး အဲဒီေန႔မွာဘဲ ျပင္သစ္သမၼတ ေဟာ္လန္ဒီႏွင့္ အယ္လီေဆး နန္းေတာ္တြင္ ေတြ႕ဆံုခ့ဲၿပီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို ျပဳလုပ္ခ့ဲပါတယ္။



သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ သမၼတေဟာ္လန္ဒီက ျပင္သစ္ႏိုင္ငံ အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ ကူးေျပာင္းေရးကာလတြင္ ပါ၀င္သူ အားလံုးကိုေထာက္ခံ အားေပးသြားမွာကိုလဲ ထည့္သြင္း ေျပာၾကားသြားခ့ဲၿပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ အေနျဖင့္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံသို႔ လာေရာက္ လည္ပတ္မည္ဆိုရင္လဲ ႀကိဳဆိုသြားရန္ အဆင္သင့္ ရွိေနေၾကာင္းကိုလဲ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတြင္ေျပာၾကားခ့ဲပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အဖြဲ႔သည္ ျပင္သစ္ႏိုင္ငံမွာ သံုးရက္ၾကာ ေနထိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဓာတ္ပံုမ်ား- Getty Image,Reuters,AP photo

အျပည့္အစုံသို႔

ကာယႀကံ့ခုိင္မႈ ျပိဳင္ပဲြ ( ရုပ္/သံ)

ရန္ကုန္မွာ ဇြန္လ ၂၃ ရက္ေန႔က က်င္းပတ့ဲ အမ်ဳိးသား၊ အမ်ဳိးသမီး ကာယႀကံ့ခုိင္မႈ ျပိဳင္ပဲြ ရုပ္ /သံ ျမင္ကြင္းျဖစ္ ပါတယ္။

တေခတ္တခါက ေခတ္စားခဲ့တာေတြ အခု ျပန္လည္ ဆန္းသစ္ လာျခင္းပါ။

အျပည့္အစုံသို႔

ေရဒါ စနစ္ ပ်က္ခဲ့တဲ့ သု၀ဏၰဘုမၼိ ေလဆိပ္

ျပီးခ့ဲတ့ဲရက္ပုိင္းအတြင္း ေတြ႔ရတ့ဲ သု၀ဏၰဘုမၼိေလဆိပ္တေနရာ (ဓာတ္ပုံ-ဧရာ၀တီ)

ဇြန္လ ၂၄ ရက္ေန႔က ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ျမိဳ႕ရွိ သု၀ဏၰဘုမၼိ ႏိုင္ငံတကာ ေလဆိပ္တြင္ ေရဒါစနစ္ ခြ်တ္ယြင္းမႈေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာမွ ပ်ံသန္းလာေသာ ေလယာဥ္ အစီး ၅၀ ေလာက္ေလာက္ ေလယာဥ္ကြင္းကို ဆင္းသက္လုိ႔ မရျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ေရဒါရဲ႕ မ်က္ႏွာျပင္ဟာ မည္းေမွာင္သြားၿပီး စနစ္တခု ပ်က္ယြင္းသြားတာေၾကာင့္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ထုိင္း ဘုရင့္ ေရတပ္မေတာ္ ဦးစီးခ်ဳပ္ Rear Admiral Pangpol Sirisangchai က သူတုိ႔ဆီ သတင္းပို႔ ခ်က္ေရာက္လာတာနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာ ဆင္းသက္လာတဲ့ ေလယာဥ္ေတြကို တခ်ိဳ႕ကုိ အခ်ိန္ေရႊ႕ဆုိင္း၊ တခ်ိဳ႕ကုိ ကြင္းခ်ိန္းၿပီး ဆင္းသက္ေစခဲ့တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။


ထိုင္းႏိုင္ငံ ေျမာက္ပိုင္းရွိ ခ်င္းမိုင္ ေလဆိပ္ႏွင့္ ဖူခက္ ေလဆိပ္တို႔ကို လြဲေျပာင္း ဆင္းသက္ခ့ဲရၿပီး တျခား ေလဆိပ္မ်ားျဖစ္တ့ဲ မေလးရွားႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူ ေလဆိပ္၊ ကေမာၻဒီးယားႏိုင္ငံ ဆီရမ္ရစ္ေလဆိပ္ေတြ ကိုလည္း လြဲေျပာင္းဆင္းသက္ ေစခ့ဲရပါတယ္။

ဒီလုိ ဆင္းသက္ခ့ဲရပုံကို ထိုင္းႏိုင္ငံ ေလေၾကာင္းအရာရွိမ်ားက ေနာက္တေန႔မွာ သတင္း ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ့ဲပါတယ္။

အေရွ့ေတာင္ အာရွ အထင္ကရ ေလဆိပ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္တ့ဲ သု၀ဏၰဘုမၼိေလဆိပ္ မွာ တပ္ဆင္ထားတ့ဲ
ေလယာဥ္ အဆင္းအတက္ ထိန္းခ်ဳပ္ အခ်က္ျပ ေရဒါ စနစ္ ပ်က္စီးသြားခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၃ နာရီ ေလာက္ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေလယာဥ္ေတြ ေဘးကင္းစြာန႔ဲ ဆင္းသက္လို႔ မရတ့ဲ အေျခအေန ျဖစ္ေပၚေစခ့ဲပါတယ္။ ေရဒါ ပ်က္စီး မႈ အေပၚ စံုစမ္း စစ္ေဆးသြားမယ္လုိ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီး ခ်ာယူပြန္က ေျပာၾကားခ့ဲပါတယ္။

အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ေရဒါ ခြ်တ္ယြင္းမႈကို ေလေၾကာင္း အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ျပင္ဆင္ခ့ဲၿပီး
ေလယာဥ္မ်ား ပံုမွန္ ဆင္းသက္ႏိုင္ခ့ဲပါၿပီတဲ့။

ဒီေလဆိပ္ႀကီးကို ၂၀၀၆ ခုႏွစ္က ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အာရွ ပစိဖိတ္ ေဒသ တြင္းမွာ အစည္ကားဆံုး ေလဆိပ္ ၅ ခုထဲက တခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္ အတြင္း မွာေတာ့ ခရီးသည္ေပါင္း ၄၇.၂ သန္းကို ၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အျပည့္အစုံသို႔

လုိအပ္ခ်က္ နဲ႔ ေထာက္ပ့ံမႈ

~

ကာတြန္း - လုိင္လုဏ္

~

အျပည့္အစုံသို႔